หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะเพื่อนๆทุกๆท่าน
อิอิ อย่าแปลกใจคะ วันนี้อาจไม่ใช่เรื่องสั้น
ฉางน้อยเพียงต้องการบอกเล่ากล่าวขานอาชีพหนึ่ง
อาชีพที่ใครบางคน หรืออีกหลายๆคนไม่เคยได้สัมผัสด้วยตนเอง
นั่นคือ อาชีพของคนที่อยู่ชนบท
....ทายซิคะ อาชีพอะไรเอ่ย ? ....ติ๊ก..ต่อก..ติ๊ก..ต่อก..
.....แต๊น...แต่น...แต๊นนนน.....
..........การทำสวนหมาก สวนพลูไงคะ .....
พอดีว่า ฉางน้อยกลับไปใต้มาค่ะ เลยถ่ายรูปเก็บไว้คะ
เก็บไว้ก่อนที่จะไม่มีให้เก็บ อิอิ
พลูก็ต้องคู่กับหมากใช่ไหมคะ คนรุ่นปู่ย่าตายายคะ ชำนาญ
ท่านชำนาญการเคี้ยวหมาก เป็นสิ่งที่มีติดตัวทุกบ้านทุกครัวเรือน
ฉางน้อยกลับไปเยี่ยมคุณยายท่านหนึ่ง ชื่อ คุณยายเปี้ยน
อายุ90กว่าแล้วคะ แต่แกยังแข็งแรงนะคะ รดน้ำต้นไม้สบายมาก
.....ฉางน้อยคิดว่า ต่อไปอีกไม่นาน อาชีพของคนชนบทเหล่านี้
คงเลือนหายไปตามกาลเวลา เพราะไม่มีใครสืบทอดเจตนารมณ์
....จะสืบทอด หรือ สืบปิ้งหรือย่างก็แล้วแต่นะคะ แหะ..แหะ..
ไปดูกันคะ .......ฟิ้ววววววววววววว
ฉางน้อย 1 ต.ค. 2551 00:28 น. - ID 9628 
2796
14
0
1 ตุลาคม 2551 00:41 น. - comment id 101851
ต้นหมากสูงลิบลิ่วลมพัดแต่ละทียอดไกวไหวเอน น่ากลัวๆๆค่ะ อิอิ เดี๋ยวนี้ต้นหมากบางต้นก็ต้องอาศัยน้องจ๋อแล้วนะคะ เพราะสูงเกินไป ถ้าเป็นสมัยก่อนที่ฉางน้อยอยู่บ้านนอก ก็จะมีภูมิปัญญาชาวบ้านคะ โดยนำผ้าขาวม้าหรือว่าเชือกที่ใช้ล่ามวัวนำมาควั่นเป็นเกลียวๆบิดให้เหมือน เลข 8 คนที่จะขึ้นต้นหมากนั้นต้องไม่กลัวความสูง เมื่อเชือกควั่นกันเป็นเลข8แล้ว เราก็เอาข้อเท้าหย่อนในช่องเลข8แต่ละข้าง อิอิ ขอโทษที่อธิบายตรงไปนิ๊ด วันนี้จะมีภาษาใต้มาเสริมคะ 5555 ภาษาใต้ เขาเรียกว่า ทัดหมาก หมายถึง การที่เรากระดึ๊บๆทีละนิดๆปีนให้ถึงยอดของต้นหมากไงคะ สารภาพตรงๆค่ะ ว่าฉางน้อยก็เคยปีนมาแล้ว เตี่ยสอนให้ปีนคะ น่าสนุกดีออก กำลังจะถึงยอดหมากแล้วเชียว แม่มาขย่มๆๆ ลงมาเดี๋ยวนี้เลย ตอนปีน่ะ ปีนง่าย แต่ลงน่ะซิคะ หากใครไม่รู้วิธีลง ก็ขาแข้งถลอกปอกเปิกกันบ้างละคะ บางคนกระดึ๊บๆลงมาทีละนิดๆ บางคนที่ชำนาญก็ปรู๊ดเดียวถึงโคนต้นคะ 555
1 ตุลาคม 2551 00:49 น. - comment id 101852
...ขออภัย ..คอมเม้นท์ที่ 1 ตัวอักษรเล็กไปค่ะ ...ส่วนภาพนี้ เป็นภาพผลของหมากที่รอการตากแห้ง รอการปอกเปลือก อาจจะรอการ.... โก อินเตอร์ ใครจะไปรู้ อิอิ
1 ตุลาคม 2551 00:55 น. - comment id 101853
ผลหมากที่นำลงจากต้นแล้ว ผู้ชำนาญบางท่านบอกว่า อาจจะยังไม่ลืมต้น ต้องตากแห้งให้ความฝาดค่อยๆหายไปนิดๆ คงเป็นผู้ชำนาญด้านการกินหมาก มั้ง..เนอะ อิอิ ภาพนี้ หมาก รอการปอกเปลือก ผลข้างในยังแดง แสดงว่ายังสด ค่ะ ผ่าซีกเพียงเพื่อว่าตากเนื้อหมากข้างในได้แห้ง ไม่มีรา เป็นการรักษาหรือคล้ายกับการถนอมอาหาร(มั้งคะ)
1 ตุลาคม 2551 01:00 น. - comment id 101854
ภาพนี้น่าสงสารจังคะ โดนปอกลอก เอ๊ย โดนปอกเปลือกออกซะล่อนจ้อน แหม...ทำไปได้ คงหนาว เนอะ อิอิ ผู้ใหญ่บางท่านนำเปลือกหมากไปสีฟัน ด้วยความเชื่อที่ว่า ทำให้ฟันขาวขึ้นคะ แต่ฉางน้อยคิดว่า เมื่อก่อนอาจไม่มีแปรงสีฟัน เลยทำให้เกิดภูมิปัญญาชาวบ้านแบบนี้แหละคะ
1 ตุลาคม 2551 01:04 น. - comment id 101855
ภาพนี้ไม่มีคำอธิบายคะ อย่างละครึ่ง อิอิ วัดครึ่งหนึ่ง กรรมการครึ่งหนึ่ง อ๊าวว...ไม่เกี่ยวกัน เนาะ อิอิ
1 ตุลาคม 2551 01:11 น. - comment id 101856
ต่อไปก็เป็นสวนพลูคะ จะปลูกโดยขุดดินให้สูงกว่าระดับน้ำในคูน้ำ เขาเรียกว่า ยกร่อง เพราะหากต้นพลูโดนน้ำเค็มก็จะตายหมด บางบ้านจึงต้องยกให้สูงขึ้นโดยการปรับพื้นที่ของดินไงคะ แต่ละแถวของพลู หรือว่า แต่ละร่องนั้น (ภาษาใต้ เรียกวา ร่องพลูคะ คล้ายกับร่องมัน ) เจ้าของสวนพลูก็จะตักน้ำข้างๆร่องพลูนั้นรดให้ทุกเช้าเย็นคะ แต่ไม่ต้องถึงกะว่าสามเวลาหลังอาหารหรอกนะคะ อิอิ ต้องหมั่นดูแลขจัดวัชพืชออกไปด้วยคะ ไม่เช่นนั้นแล้วจะแย่งอาหารของพลูหมดแหละค๊า อิอิ บ้านใครมีเนื้อที่มาก ก็ยกร่องทำสวนพลูเยอะ ใครมีน้อยก็ทำน้อย ว่ากันปายยย อิอิ
1 ตุลาคม 2551 01:14 น. - comment id 101857
6......ว่าแล้วเชียว ทำไมทะแม่งๆ ลืมใส่ภาพนี่เอง อิอิ หนูขอโต๊ด หนูหล๋าวๆ หนูหล๊กๆนิ อิอิ ปล. ภาษาใต้ หล๋าวๆ หล๊กๆ แปลว่า ซุ่มซ่าม คะ อิอิ
1 ตุลาคม 2551 01:21 น. - comment id 101858
เมื่อใบพลูเริ่มโตได้เต็มที่ นั่นหมายถึงไม่แก่ไม่อ่อนจนเกินไป ใบพลูอ่ะน๊า ที่ไม่แก่ ไม่อ่อน หาใช่คนอ่านไม่ อิอิ เจ้าของสวนพลูก็เด็ดเฉพาะกิ่งพลูที่แข็งแรง ใบโตพอประมาณ นำมาล้างน้ำ ให้สะเด็ดน้ำ แล้วก็เทโครม ลงบนแคร่ไม้ไผ่ หรือภาษาใต้เรียกว่า ดานรองนั่ง อิอิ เท่ ไหมคะ ภาษาใต้ 5555 ใครไป ใครมา ก็ช่วยกันทำพลู อ่ะๆๆ สงสัยซิคะ คำว่า ทำพลู หมายความว่าไง ตามไปดูคะ ......ฟิ้ววววววววว
1 ตุลาคม 2551 01:31 น. - comment id 101859
วิธีการทำพลู หมายถึงวิธีการทั้งหมดที่ทำยังไงให้ใบพลูสวยงาม น่าซื้อ ขั้นแรก นำใบพลู(ที่คิดว่า)ล้างสะอาดแล้วนำมาตัดส่วนปลายก้านของพลู ตัดส่วนที่เน่าๆออก ใบพลูที่เน่าๆ ภาษาใต้เรียกว่า ใบญาต ก็คือ ใบมันเน่า ไม่สวยนั่นเอง ใบพลูก็เช่นกันหากมีใบเน่าๆนั่นหมายถึงการเป็นเชื้อราของใบพลู อาจไม่มีอันตรายต่อคนกิน แต่เพื่อความสวยงาม ตัดคะ ตัดให้ขาด ชั๊บๆๆ เสร็จแล้วก็เลือกใบพลูไว้สองกอง กองที่ 1 เราเรียกว่า ใบหน้า ใช้ใบที่สวยหรือไม่สวยมากก็ได้ นำมาซ้อนๆเหมือนเป็นแม่ทัพแหละ ต้องนำหน้า กองที่ 2 เราเรียกว่า ใบหลัง ใบหลัง เราต้องเลิกใบที่สวยๆ ใบโตๆพอสมควรคะ .....ตัวอย่างที่เห็นในรูปนี้ เราเรียกว่า พลู 1 แบก อ่ะน่ะๆ งง ใช่ไหมคะ พลูอะไร ทำไมต้องแบก 555 เป็นภาษาที่เรียกกล่าวขานกันมาแต่บรรพบุรุษคะ ใบพลู 10ใบนำมาซ้อนๆกัน 10ใบนี้ นับรวมใบหน้า ใบหลังแล้ว เราเรียกว่า 1 แบก < ใบพลู 1 แบก ต่อไปก็จะกลายเป็น 1 กำ อ่ะนะ ...ตามไปดูดีกว่า เนอะ 1 กำ มันเป็นอย่างไรหนอ
1 ตุลาคม 2551 01:36 น. - comment id 101860
ภาพนี้ เป็นพลู 1 กำ 1 กำ ก็จะมี 10 แบกไงคะ นำมาวางซ้อนๆกัน แล้วมัดด้วยหญ้าคา ที่หาได้ตามริมข้างบ้านค่ะ (ราคาพลู 1 กำ เท่ากับ 10 บาท ) เคยมีราคาสูงสุดช่วงที่น้ำท่วมหนักปีก่อนโน้นนน กำละ 15 บาท - 18 บาทแน่ะคะ .....จำง่ายๆคะ .. ใบพลู 10 ใบ เท่ากับ 1 แบก 1 แบก เท่ากับ 10 กำ งง ไหมคะ อย่าเพิ่ง งงคะ ฉางน้อยก็ยัง งงๆ อิอิ
1 ตุลาคม 2551 01:40 น. - comment id 101861
เสร็จแล้วก็จัดวางเรียงๆๆซ้อนให้ได้เยอะๆ ได้เต็มเข่งประมาณ 20 - 30 กำ จะมีแม่ค้ามารับไปขายต่อที่ตลาดในเมือง
1 ตุลาคม 2551 01:52 น. - comment id 101862
จบด้วยเรื่องของสวนหมาก สวนพลู มาเล่าเรื่องคุณยายข้างบ้านต่อคะ คุณยายท่านนี้อายุ 90กว่า ยังแข็งแรงคะ เป็นผู้ที่สูงอายุประจำหมู่บ้านเลยทีเดียว สมัยก่อนแกเป็นหมอตำแยประจำหมู่บ้านคะ แกชอบกินหมากพลูเป็นชีวิตจิตใจ ไปไหนๆ ต้องพกพาติดตัวไปด้วยค่ะ ทุกวันนี้คุณยายยังรดน้ำต้นพลูด้วยตัวเองเลยคะ ลูกหลานจะช่วยก็ไม่ยอม แกบอกว่าออกกำลังกายด้วย คุณยายหูไม่ค่อยดีแล้วคะ ต้องพูดดังๆ ทั้งๆที่บ้านพัฒนาแล้ว แกไม่ยอมใช้หม้อไฟฟ้า หรือเตาแก๊ส แกยังคงทำหลุมถ่านก่อฟืนไฟ หุงข้าวด้วยไม้ฟืน เฮ้อ .... วันก่อนที่ฉางน้อยจะลากลับ คุณยายถามว่า กลับยังไงล่ะลูก ยาย....ฉางน้อย กลับยังไงล่ะลูก ฉางน้อย....หนูกลับรถไฟคะยาย รถสปรินเตอร์ ยาย...อ่อ ..เดี๋ยวนี้ หนูเก่งนะ ไปอยู่กุงเตป ได้นั่ง...รถสริงเกอร์...ด้วย ฉางน้อย....โห ยาย ไม่ใช่ รถสปริงเกอร์ หรอกคะ เขาเรียก รถสปรินเตอร์ ยาย....เออ..นั่นแหละ ยายรู้จัก ไอ้รถซิงเกอร์นั่นแหละ ยายเข้าใจแล้วลูก อย่าไปยืนเซ่อให้ไอ้เกอร์มันเหยียบล่ะลูก ฉางน้อย ....อ่ะนะ....คะยาย สริงเกอร์ ก็ เกอร์คะ เฮ้อ.... ..............................
1 ตุลาคม 2551 01:57 น. - comment id 101863
สำรับหมาก พลูของยาย ถือเป็นชีวิตจิตใจของยายทีเดียวเลยล่ะค่ะ จะแยกจากกันไม่ได้ อิอิ ในสำรับหมากก็จะมีหมาก พลู ยาฉุน เต้าปูนแดง ที่ยนหมาก ก็คือที่ ตำหมากนั่นเอง มักทำด้วยทองเหลืองสมัยก่อนทนทานคะ
1 ตุลาคม 2551 02:03 น. - comment id 101864
เชื่อหรือไม่...นี่คือ เต้าปูนของยาย เต้าปูนก็คือ ภาชนะที่ใส่ปูนแดงนั่นเองคะ มักหาได้ง่าย เช่น ขวดยาหอม หรือว่า โหลกระเบื้องเคลือบใบเล็กๆ แต่เต้าปูน ใบนี้ ยายบอกว่า ใช้มาตั้งแต่สมัยยังสาวๆ จนปัจจุบัน ปูนแดงได้พอกหนา สูงขึ้นเรื่อยๆๆ อย่างที่เห็นในภาพแหละคะ ......เสนอภาพและข่าว โดย... สำนักข่าว CNN ฉางน้อย นิวส์ ......เอิ๊กกกกกกส์ อิอิ
1 ตุลาคม 2551 08:52 น. - comment id 101865
เมื่อก่อนเคยกินหมาก ครั้งนึง ที่สุราษฎรฯ เห็นพวกคนแก่ๆ เขากินก็เลยลองมั่ง ด้วย ความอยากรู้แต่เคี้ยวได้สักแปบ หน้าแดงยายถามว่าเป็นไร ไอ้หนู ผมก็ บอกว่าไม่รู้เป็นอะไร มึนๆ หัว เวียนหัว โลก หมุนยืนเซไปมา คล้ายคนเมา ยายหัวเราะ กันใหญ่ คนแก่คนนึงเขาก็บอกว่า หมากยัน ผมก็ไม่รู้หรอกว่า หมากยันคืออะไร ก็เลย นอนพักตรงนั้น เฮ้อ ต่อไปไม่กินอีกแล้วเข็ด
1 ตุลาคม 2551 10:05 น. - comment id 101866
15.....สมน้ำหน้าคะ โดนหมากยัน กิ๊วๆๆหมากยัน ก็คือ อาการอย่างที่พี่บอกแหละคะ มึนศรีษะ เซๆ หน้ามืด วิงเวียน ตาลาย คล้ายจะเป็นลม อิอิ
ต่อไปยังจะกล้าลองดูอีกป่าว ทำเก่ง กิ๊วๆๆ
2 ตุลาคม 2551 13:59 น. - comment id 101891
ว๊าวอ่านแล้วนึกถึงคุณยาย ตอนนี้กลัวจะถึงวัยตะบันหมากกิน ตะบัน แปลว่าตำ ทำให้หมากแหลก คนแก่เคี้ยวไม่ได้แล้ว 5555 อยากเห็นฉางน้อยตอนลงจากต้นหมากจัง นี่คงซนไม่เบาเลยล่ะ
2 ตุลาคม 2551 14:56 น. - comment id 101894
อ่านเรื่องนี้เเล้ว ทำให้คิดถึงบ้านจังเลยคะ คุณเเม่จะชอบเคี้ยงหมาก ที่บ้านจะปลูกเเต่พลู เคยเคี้ยงหมากโดนปูนกัดปาก เจ็บเเสบไปหลายวัน ทานอะไรไม่อร่อยเลย
2 ตุลาคม 2551 15:20 น. - comment id 101896
17.....สวัสดีค่ะพี่แจ้น แน่ะๆ อย่ามาอยากเห็นตอนที่ฉางน้อยลงจากต้นหมากเลยคะ บอกได้คำเดียวว่า อุจาดตา 555555 ไม่อยากจะคิดเล๊ยยย ถลอกปอกเปิกหมด อิอิ
2 ตุลาคม 2551 15:23 น. - comment id 101897
18.....สวัสดีค่ะคุณรอยทาง ฉางน้อยก็ไม่เคยกินหมากหรอกคะ กลัวหมากยัน 55555 เคยกินเล่นๆกินแต่หมากเฉยๆเคี้ยวไม่มีปูนแดงไม่มีใบพลูไงคะ แข็งแทบกัดลิ้นตัวเอง อิอิ ขอบคุณที่เข้ามาทักทายค่ะ
3 ตุลาคม 2551 11:50 น. - comment id 101911
3 ตุลาคม 2551 12:27 น. - comment id 101914
3 ตุลาคม 2551 12:30 น. - comment id 101915
21.....อ่อ พี่บาวบนเกาะ นุ้ยถามหรั๋ยสักฮิดทิ สีอักษรสีม่วงๆอ่ะ พี่บาวทำพรือ มีโค๊ดไหมคะ น้องนุ้ยขอมั่งได้ม่าย อยากได้สีอื่นคะ มีม่ายคะ คิดว่าเห็นใจลูกนกตาแดงๆ อิอิ
3 ตุลาคม 2551 13:46 น. - comment id 101921
3 ตุลาคม 2551 16:47 น. - comment id 101927
.... อ่อ...นุ้ยก็ฉลาดน้อยไปตั้งนาน อิอิ ว่าแต่ว่า นุ้ยขี้คร้านไปก๊อปมาหล๋าวแหละบาว อ่อ..ลืมไปๆว่า อย่าโฉ่ อย่าฉาว อิอิ
นุ้ยเพิ่งตื่นนิ ตอช้าวต้องทำงานหล๋าวนิ คร้านชาด
3 ตุลาคม 2551 17:58 น. - comment id 101932
3 ตุลาคม 2551 18:39 น. - comment id 101936
4 ตุลาคม 2551 11:11 น. - comment id 101941
เอ.. นี่พี่แบมหลงทางอะ..อยู่ที่ไหน เมื่อกี้ยังอยู่ที่สวนหมาก สวนพลู จู่ๆ เห็นฉางน้อยแล้งใต้กันนิ นุ๊กจังฮู้ อยากไปเที่ยวภาคใต้ อยากลงเล อยากกินแกงใตปลา ฝีมือฉางน้อย อิอิ ชอบมากค่ะ
4 ตุลาคม 2551 11:35 น. - comment id 101942
4 ตุลาคม 2551 19:11 น. - comment id 101944
28...........พี่แบมคิดผิดคะ ฉางน้อยทำอาหารไม่ได้สักอย่าง แม้แต่ไข่เจียวยังไม่กล้ากินเอง อิอิ ...มาต๊ะพี่แบมเหอ มาแหลงต้ายหรอยนิ 5555 แกงพุงปลา แกงโล๋กโหน๊ด กินเป็นม่ายนิ มาๆๆ มาเที่ยว มาแหลงต๋ายหวา หนุกหนานๆ
4 ตุลาคม 2551 19:34 น. - comment id 101945
29.....พี่บาวม่ายต้องเป็นห่วงนุ้ยนิว่าอิโดนรถโฉบตูด เพราะรถคิดว่า ท้ายรถถัง ม่ายกล้าเข้าใกล้นิ 55555
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ