ชัยชนะในรัก

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมนั่งดูหนังเรื่องจูมง เป็นภาคภาษาเกาหลีและบรรยายไทย อย่างน้อยในตอนหนึ่งที่ต้องมีน้ำตาไหลออกมาทั้งสองข้าง เมื่อได้พบเห็นความรักที่มีต่อกันระหว่างจูมง และกับคนอื่นๆรอบตัวของเขา
   หากเราต้องการจะเป็นใหญ่หรือสร้างผลงานที่ยิ่งใหญ่ให้สำเร็จเราจะต้องมีพรรคเพือก 
   เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นเครื่องเก่า แสดงว่าไม่หัวหน้า ก็ลูกน้องโทรมา 
   อัลโหล พั่ง รับสายครับ
   ผมจะขอเรียนเชิญหัวหน้ามาร่วมงานเลี้ยงครับ
   ผมนิ่งไปราวสักสองสามวิ แล้วตอบกลับไปว่า ขออนุญาตคิดจนวินาทีสุดท้ายก่อนแล้วจะโทรไปให้คำตอบ
   ผมนึกถึงหนังเกาหลี ที่ตอนตัวละครมีปัญหา แล้วตัวนั้นจะต้องยืนมองไปทางวิวทิวทัศน์เพื่อคิดพิจารณา
   ผมก็ออกไปยืนนอกบ้าน แล้วคิดเช่นเดียวกัน การไปของผมจะนัดหญิงคนไหนดีมาร่วมงาน ส่วนหากถ้าต้องนอนก็ต้องอีกคนที่มีบ้าน คิดไม่ตกนอกจากนั้นแล้ว ในเส้นทางแสวงหาอำนาจ สำหรับผมมันจบลงแล้ว ผมก็นึกขำ ในกรณีนี้มีสองหนทางคือ ไปเพื่อรักษาน้ำใจลูกน้องให้มีความสัมพันธ์ต่อไป สองไปเพื่อสร้างบารมีแบบไร้สาระเผื่อไว้ในอนาคต แต่อย่างไรก็ตามก็ยังไม่อยากจะไปในพื้นที่เพราะว่าจากคราวที่แล้วโดนเขี้ยวมาหนึ่งดอกเจ็บยังไม่ลืม
   มันหน้าตานิ่งเฉยไม่มีอาการโกรธหรือแสดงความไม่พอใจให้เห็น แต่มันทำเจ็บปวดสาหัส ทำให้ชีวิตคนๆหนึ่งต้องมีการเปลี่ยนแปลง 
   ในงานเลี้ยง จะมีแบบในอินเตอร์เน็ตหรือเปล่าที่จะมีการมั่วโลกีย์ ในงานเลี้ยงหรือไม่ ผมคิดนอกเรื่องออกไป และในอนาคตทุกงานเลี้ยงจะต้องมีการมั่วแบบนี้จนเป็นธรรมดาไปหรือเปล่าก็ไม่รู้
   ในแง่ของศีลธรรมแล้ว ก็คงผิดเต็มๆ แต่ทว่าหากไม่มีอะไรเป็นเกณฑ์มันก็เป็นความสนุกท้าทายอีกแบบหนึ่งของชีวิต และมีชีวิตอยู่เพื่อเพียงแต่จะหาเงินและอำนาจเพื่อให้ได้ทำตามใจตนได้ เมื่อทุกคนต้องการแบบนี้ในใจ ก็ย่อมไม่ไกลนักที่จะโจ๋งครึ่มกันได้
   ก่อนวันเลี้ยงหนึ่งวัน ผมโทรไปหาลูกน้องและปฏิเสธการไปร่วมงานโดยอ้างว่า ไม่สะดวกหลายๆประการ แต่แล้วลูกน้องก็เปรยออกมาว่า จะขอเป็นทุนการศึกษา เพียงแค่นี้ ผมเข้าใจได้เลยว่าในแง่ของเขาซึ่งเป็นคณะกรรมการ เขาเพียงแค่คิดแต่จะหาทุนกับคนที่เคยรู้จักเท่านั้น 
   ความสนุกในยามค่ำคืน ฝ่ายหนึ่งก็บ้าพอที่จะคิดได้ว่า การแสดงหน้าตาการแต่งกายการพูดลีลาจะทำให้อีกฝ่ายหนึ่งหลงใหลจนให้ได้ตามที่อีกฝ่ายหนึ่งต้องการได้ และก็มีฝ่ายหนึ่งจริงๆที่อ่อนกว่าและเป็นผู้โดนเชือด
   อย่าแม้แต่ความรัก ที่อวดอ้างถึงกัน เพียงแค่หลอกฟันไปคราวๆเบื่อก็เลิก ซะมากกว่า ไม่อยากคิดเลยจริงๆ
   ในยามนี้ ผมมีคนรักเดินจูงมือกันกะว่าจะจูงกันเรื่อยๆไปจนถึงตอนแก่ แต่ทว่าสิ่งหนึ่งที่น่ากลัวแต่ผมไม่กลัวก็คือ เวรและกรรม
   ความบ้าของคน มีเหตุการณ์เกิดขึ้นได้แปลกๆอย่างไม่คาดคิดเรื่อยๆ ผมก็ไม่ได้หวังลมแล้งกับชีวิตนัก
   นี่เองพวกฝรั่งจึงคิดได้ที่จะกระทำทุกอย่างเพื่อความพึงพอใจตามความอยากอย่างไม่มีขอบเขตได้อย่างจริงใจ
   ผมหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผมเอง ทำไมเราไม่ลองบ้าง
   สิ่งที่ได้รับ ผมต้องเสียเงินมากเท่ากับจำนวนความอยากที่แปลกพิสดารของผม แต่สิ่งที่ผมได้รับมาแน่แน่ก็คือ กระแสของความไม่จริงใจที่ได้รับ
   ชีวิตเป็นสิ่งที่น่าศึกษา
   อารมณ์ของคนยากที่จะกดดันเนื่องจากเป็นเรื่องของธรรมชาติ
   ผู้ชนะรักคือผู้ที่หนีรัก หรือผู้ที่ตกเป็นทาสของความรักกระนั้นหรือ
   อายุจนปูนนี้ยังไม่จบอีก
   ผมนั่งคิดถึงคำว่า ปีศาจสุรา ที่โกวเล้งพร่ำไว้ในนิยายตกเหวรุ่งของเขา แต่เมื่อเราเจอเพียงแค่สาวอีสานรอรัก ก็แทบสะอื้นว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า
   เราแสวงหาอะไรกันแน่ จะใช่หรือไม่ว่า สิ่งที่เราแสวงหาคือ วิธีการระบายความใคร่ในรูปแบบต่างๆกัน แต่มักจะหาไม่เจอกันยังงี้หรือเปล่า
   คนย่อมท่องเที่ยวพเนจรกระทำอะไรๆ ที่ยากที่คนอื่นจะคิดออก 
   ผู้ที่ไม่เคยรู้ผลร้ายของรัก ก็ย่อมไม่รู้ดีว่าผลดีของรักมีอย่างไรเช่นกัน
   อยากมีรักเยอะๆ ก็กลายเป็นสิ่งไม่ดีอีก
   ผู้ชนะในเรื่องรักหน้าตาท่านจะเป็นคนอย่างใดหนา
   ...คงต้องคิดให้ออกกันต่อไป...