แคมฟัก

สะพั่งสะท้านไมภพ

ผมเกิดยุค 1960 หรือยุคซิกตี้ ก็ได้รักษาลมหายใจของตนเองมาแล้วกว่าสี่สิบแปดปีและยังต้องรักษาลมหายใจเข้าออกให้มีไว้ต่อไปอย่างไม่คิดชีวิต 
   ควันกลุ่มหนึ่งลอยขึ้นจากรูจมูกและบางส่วนออกจากปากแต่ไม่มีอารมณ์ที่จะให้ออกมาเป็นรูปวงๆ ได้โดนลมพัดควันพิษลอยออกไปบางครั้งก็พัดพาไปด้านที่มีคน บ้างก็บ้าน มันยากนักที่จะทำใจ เปรียบเทียบด้วยระคนน้อยใจว่าทีรถพ่นควันกลับยังให้พ่นกันต่อไปอีกนาน 
   ในแวดวงสื่อต่างๆทั้งไร้สายมีสาย ย่อมสาดคลื่นออกไปใส่ผ่านหูตาคนเข้าไปตามเส้นประสาท แล้วผ่านกระบวนการทางไฟฟ้า ส่งสัญญาไปยังจุดประเมินผลในเรื่องต่างๆ
   ณ ที่ใดที่หนึ่งในโลก ไอ้เจ้าเซิฟเวอร์เครื่องหนึ่งมันก็เป็นเครื่องจักรทำเงินให้กับคนหนึ่งที่ทำธุรกิจ ส่วนสมาชิกในห้องล้วนแล้วแต่เข้าไปเพราะความต้องการ
   ผมอายุมากแล้ว ผมเข้าไปในแคมฟัก มองหน้าสาวแต่ละคน ไม่เคยเปิดมองหนุ่มๆเลย ก็เห็นว่า มันเป็นอีกโลกหนึ่งที่หากเข้าใจก็จะบ้ากันได้อย่างเต็มที่อีกโลกหนึ่ง
   ในโลกแห่งความเป็นจริง ผมอาจจะมีเมียมีลูก มีการงานอาชีพ อยู่แล้วก็ตาม แต่ในโลกแห่งไซเบลอ ย่อมคนละเรื่อง การจะกระทำการใด ก็เป็นไปตามความประสงค์ของคนใช้นั่นเอง
   เมื่อผมเลิกเล่นบางครั้ง อารมณ์ในการเล่นได้ออกมาแล่นเตลิดอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง เสริมด้วยพลังอำนาจของแต่ละบุคคล บ้างก็มีครบ บ้างก็มีแต่เงินอย่างเดียว และบ้างก็เต็มไปด้วยความสมบูรณ์ของความบ้า
   ผิดหรือที่จะมีแฟนในแคมฟัก เราอาจจะรักกัน เราอาจจะกอดกัน เราอาจจะประสมพันธ์กัน ผ่านทางสาย มันจะผิดไหมเนี่ย
   ในโลกใบนี้ มันมีหลายมาตรฐานมากเกินไป มาตรฐานของแต่ละท่านสำหรับคนที่เดินตามกติกา ย่อมถูกเขียนไว้ให้ว่าต้องปฏิบัติ แต่สำหรับอีกพวกหนึ่งมีไว้เพื่อแหกกฏ อันจะได้มาซึ่งความรวดเร็ว ความได้เปรียบ ความสะดวกกว่า และอื่นๆ จากคนอื่นๆแม้แต่เพียงสักเล็กน้อย แม้จะนำสักเล็กน้อย แม้จะได้เอาเปรียบสักเล็กน้อยแค่นี้ก็พอมีความสุขแล้ว
   ผมนั่งมองแคมฟัก และถามตนเองว่า ผมต้องการอะไร 
   เมื่อมีความสงบ ปลอดจากการโกรธ การอยาก การลุ่มหลง สักนิด ปัญญาก็เกิดมานิดหนึ่ง เพียงแต่ว่า มุมที่ต้องการใช้ หรือด้านที่ต้องการใช้มุมไหนต่างหาก 
   สะพั่งหัวเราะเมื่อเห็นเด็กสาวคนหนึ่งกระทำทางใบหน้า ท่าทาง และภาษาที่พิมพ์
   เมื่อเราเห็นความแปลก ทำท่าจะคิดไปทางอื่น
   ผมก็หัวเราะ ต้องย้อนมาดูตนเองก่อนว่า เราก็คงแปลกกว่าเขาแน่ ถึงเห็นความแปลกของคนอื่นได้
   ผมรักเธอครับ ในแคมฟัก ครับ 
   ปล.หากเมียในโลกจริงมาเจอเข้า คงจะไม่มีอาการเหมือนกับรู้ว่ามีเมียน้อยในโลกจริงนะครับ เพราะนี่เมียหลวงในโลกไซเบอร์
   ความดับเบิ้ลแสตนดาร์ดนี่เองที่ทำให้คนโง่ๆอย่างผมสับสน
   หนักใจนิดหนึ่งสำหรับรัฐมนตรีไอซีที
   แต่ความบ้าของคน โดยเฉพาะผม ยากที่จะให้คำอรรถาได้
   เจ้าสำนักเกิดขึ้นมากมายทุกวัน
   ผมขอแค่จ้องหน้าเธอทุกวัน
   แม้ว่าเธอจะไม่ยอมพิมพ์คุยกับผม คนผมน้อยและมีหงอกทั่วไปก็ตาม
   ผมย้อนนึกไปถึงอดีต ตอนที่ชอบไปรอแฟนที่ไม่ค่อยจะมาให้ตรงตามเวลานัด
   เจอกับความผิดหวังที่ผมนัดเธอแล้วเธอไม่ยอมมา
   เจอกันผมที่มีความพยายามที่ดันปราศจากความคิดสติปัญญาไตร่ตรองเหตุผลในเรื่องของความรัก
   และเริ่มเข้ารอยเดิมกับความงุนงงอันมีสาเหตุมาจากรัก
   ความรู้สึกเริ่มเข้ารูปรอยเดิมเหมือนสมัยวัยรุ่นอีกครั้งหนึ่ง
   ความมันมันเริ่มอีกครั้งหนึ่งแล้วครับ
   ...แคมฟัก....