ผู้หญิงช่างฝัน

17 กันยายน 2551 17:24 น. - comment id 101138

..  ..

rain..

17 กันยายน 2551 23:18 น. - comment id 101141

..เรนคิดถึงพี่มะกรูดนะคะ....
 
  เรื่องที่เขียน..ไมเศร้าจัง..  เรนแวะมาเป็นกำลังใจให้พี่มะกรูดนะคะ..

       ..

เอื้องคำ

18 กันยายน 2551 09:11 น. - comment id 101144

เอ่อ... เป็นกำลังใจให้นะครับ...*-*

อรุโณทัย

15 กันยายน 2551 20:35 น. - comment id 101577

มาเป็นกำลังใจให้เท่านั้น
ไม่อาจเทียบชั้นเป็นแรงบันดาลใจได้
อดทน...รอคอย...อย่าน้อยใจ
เมื่อยามใดฟ้ากระจ่าง ทางฝัน คงเป็นจริง

แจ้นเอง

15 กันยายน 2551 20:51 น. - comment id 101579

เหมือนเป็นการทบทวนอดีต ทั้งหลายทั้งปวง

ปรารถนาใดที่เป็นสุข และบางสิ่งที่เจ็บปวดคงได้รับการเยียวยาจากแรงบันดาลใจครั้งใหม่

เป็นกำลังใจให้นะคะ

รี

16 กันยายน 2551 11:15 น. - comment id 101586

การร้องไห้บางครั้งอาจจะไม่มีประโยชน์  แต่มันก็เป็นสิ่ง
ที่ทำให้เราสบายใจค่ะ  ร้องเถอะถ้ามันทำให้เรา
รู้สึกดีขึ้น  แต่อย่านานเกินไป.....    


อดีตเราแก้ไขอะไรไม่ได้  แต่ปัจจุบันเราทำให้ดีได้นะ    เริ่มต้นใหม่ให้กับสิ่งที่ใจคิดเถอะค่ะ


รักและเป็นกำลังใจให้น้องสาวเสมอค่ะ.......

เพียงพลิ้ว

16 กันยายน 2551 11:18 น. - comment id 101587

เดินต่อไปข้างหน้านะคะ สร้างแรงบันดาลใจใหม่ให้กับตัวเองกันค่ะ

เฌอมาลย์

16 กันยายน 2551 15:09 น. - comment id 101590

กาลเวลา จะช่วยรักษาและเยียวยาใจ

ขอเป็นหนึ่งแรงใจให้กันเสมอนะคะ

หากท้อแท้แลหมอง..มองคนอื่น
ที่ขมขื่น กว่าเรานี้มีแอบแฝง
เก็บความทุกข์ท้อใจไม่แสดง
ยิ้มแต้มแต่ง..แสร้งว่าผาสุกใจ

ลุกขึ้นสู้..อีกหนบนทางชีวิต
เรื่องพลั้งผิดคิดเป็นครูรู้แก้ไข
รู้ปล่อยวางรู้ปลงจรรโลงใจ
เริ่มต้นใหม่อีกครั้งหวังยังมี

กำลังใจ..มีไว้เสริมเติมไฟฝัน
รู้ตั้งมั่นอีกหนบนวิถี
บทพิสูจน์ความแกร่งแห่งชีวี
คือฤดี..ที่สู้รู้อดทน

ห่วงใยมากมาย สู้ๆๆนะคะ ดูน้องเฌอเป็นตัวอย่างค่ะ อิอิ

ท่องไว้ค่ะ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป

ฉางน้อกย

16 กันยายน 2551 19:49 น. - comment id 101595

อ่านแล้วเหมือนเศร้าๆนะคะ 

แต่อย่าเศร้าเลยคะ ยิ้มๆๆ     

เศร้าวันนี้..ร้องไห้ในวันนี้ให้พอ...

พรุ่งนี้ยังมีแสงสว่างที่สดใส นะคะ  

เป็นกำลังใจให้เพื่อนในโลกใบนี้คะ

โคลอน

17 กันยายน 2551 07:42 น. - comment id 101601

อ่านแล้วเหมือนคนที่กำลังปลอบใจตัวเอง และ คุยกับตัวเองอยู่เลย

บางครั้งที่เราไม่อยากหายจากความเจ็บปวด อาจจะเพราะ....

กลัวว่าจะลืม....ใครคนหนึ่ง....ขึ้นมาจริงๆ....

แต่....อย่าให้ความเจ็บปวดมาทำให้เราไม่กล้าที่จะมองไปข้างหน้านะคะ

พิมญดา

17 กันยายน 2551 10:40 น. - comment id 101603

อ่านแล้ว..หนาวในใจจังเลยคะ

สู้ๆๆนะคะ

ก้าวที่...กล้า

19 กันยายน 2551 15:11 น. - comment id 101628

ก่อนนั้นเคยได้ยินบ่อยๆ 'ชีวิตต้องดำเนินต่อไป'
ฟังแล้วก็รู้สึกเฉยๆนะ 
แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่า 'จริงแฮะ' 

ขอให้มีแรงใจที่แข็งแรงเสมอๆนะน้องสาวคนดี  

ครูกระดาษทราย

21 กันยายน 2551 10:30 น. - comment id 101663