จากวันที่เห็นโครงการปั่นจักรยานเพื่อสุขภาพ (โดยยังไม่รู้ระยะทาง) และปลูกป่าชายเลนลดโลกร้อน.. ฉันเอ่ยปากชักชวนพี่ ๆ น้อง ๆ ที่หน่วยงาน หลายคนรับปากจะไปแต่ผลสุดท้ายหลายคนก็ติดภาระ.. ใครหลายคนที่เห็นโครงการตามทักถามว่า..จะไหวหรือ ใครบางคน..บอกว่าไปออกกำลังกายสักหน่อยก็ดีนะ เพราะระยะทางไกลอยู่ ฉันบอกไปว่า..ไม่เป็นไร ถ้าเป็นลมก็ขึ้นรถพยาบาล..555 จากวันนั้นจนถึงวันเดินทาง..ที่ฉันเฝ้ารอ เราทุกคนเตรียมพร้อมด้วยความสนุกสนาน และพร้อมความหวั่นใจ จากจุดหมายเริ่มต้นเดินทาง..จนถึงจุดหมายเริ่มต้นปั่น จักรยานที่เตรียมพร้อมสำหรับสมาชิกทุกคน บางคนนำจักรยานมาเอง บางคนให้เช่าจักรยานให้ (รวมถึงตัวเอง) ระยะทางเริ่มต้นหกกิโลแรก..ที่ใครบางคนบอกว่าชิว ชิว อาจจะไม่ชิวแล้วก็ได้ แต่พวกเราก็ปั่นกันจนถึงจุดหมาย..นั่นคือ สถานีพัฒนาทรัพยากรป่าชายเลนที่ 6 (เพชรบุรี) ที่มีน้ำเย็น ๆ ไว้คอยต้อนรับผู้มาเยือน มีวิทยากรตัวน้อย ๆ คอยนำทางหลังจากฟังวิทยากรรุ่นใหญ่แนะนำสถานที่.. เส้นทางศึกษาธรรมชาติที่วิทยกรตัวน้อยพานำชม พร้อมคำอธิบายเป็นระยะ ๆ (แต่แบบว่าไม่ค่อยได้ฟัง) เหตุเพราะมัวแต่สนใจปลากระจัง ปลาตีน และฟังเสียงเจ้ากุ้งดีดขัน.. หลังจากเดินชมธรรมชาติป่าชายเลน..ที่อาจจะกระชั้นชิดไปหน่อยสำหรับพวกเราที่มีโปรแกรมต้องปั่นจักรยานต่อ.. แต่..ก่อนปั่น ก็ปลูกป่าซะก่อน ว่าแล้วก็ลงมือถอดรองเท้าเหยียบย่ำโคลน แล้วก็ช่วยกันปลูก ปลูก และปลูก.. แม้จะเป็นเพียงเล็กน้อย..แต่ก็สุขใจที่อย่างน้อยก็มิได้เป็นผู้ทำลาย จากปลูกป่า..เพื่อลดโลกร้อน ข้าวกล่องก็เตรียมพร้อมสำหรับการปั่น..อิ่มท้องเพื่อให้มีแรงปั่นต่อในระยะทางยี่สิบกิโลจากสถานีพัฒนาฯ จนถึงหาดเจ้าสำราญ.. ธรรมชาติข้างทางสดใส..รอยยิ้ม และความสงสัยจากคนรายทางมีเป็นระยะ ๆ เฮ้! ยูมาจากไหน เสียงทักทายจากเด็ก ๆ มาจากกรุงเทพฯ คือคำตอบจากฉัน ไปไหนกัน คำถามจากผู้ใหญ่ ไปหาดเจ้าค่ะ คือคำตอบ ระหว่างทางปั่น..พบเจอกับกลุ่มนักปั่น หวัดดีครับ หวัดดีค่ะ หวัดดีครับ หวัดดีค่ะ มีเกือบตลอดเส้นทางที่ผ่านกัน จากจุดเริ่มปั่น..จนถึงจุดหมายในวันแรก ใคร ๆ ถามเหนื่อยมั้ย.. เหนื่อยค่ะ แต่สนุก พี่ ๆ หลายคนถามว่าไหวมั้ย สู้มั้ย ไหวค่ะ สู้ค่ะ แล้วคืนนั้นพวกเราก็สลบ..พร้อมกับบางคนที่ถอดใจ ไม่ปั่นต่อในวันรุ่งขึ้น จากเจ็ดคนในกลุ่มคงเหลือเพียงสอง.. เส้นทางการปั่นในวันรุ่งขึ้นที่พี่ ๆ บอกว่าแค่ยี่สิบห้ากิโลจากหาดเจ้าสำราญไปหาดชะอำนั้น พี่มาบอกทีหลังว่าเป็นการคำนวณผิดพลาด หลังจากที่เราปั่นไปได้ ยี่สิบสองกิโล คำถามไหวหรือไม่ยังคงมีมา คำตอบตามเดิมคือไหว และแล้วฉันก็ปั่นจักรยานจนถึงหาดชะอำเป็นที่เรียบร้อย.. ว่าแล้วก็หิว หิว หิว.. อาหารทะเลตบท้ายสำหรับความสุขของทุกหัวใจ ทริปหน้าพี่ ๆ บอกว่าจะไปศรีสัญชนาลัย.. ดินแดนของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ฉันก็คงไม่พลาดตามเคย..
31 กรกฎาคม 2551 10:48 น. - comment id 100782
การปั่นจักรยานครั้งนี้เป็นการปั่นจักรยานเพื่อสุขภาพ และปลูกป่าชายเลนเพื่อลดโลกร้อน แม่มดผ่านทั้งสองอย่างในหนึ่งโครงการ 1. ได้ช่วยกันปลูกป่าแม้จะเพียงเล็กน้อยแต่มือและเท้าก็ได้เหยียบย่ำโคลนอย่างเต็มที่ 2. ปั่นจักรยานตามระยะทางที่กำหนดให้ ซึ่งพี่ ๆ มาบอกทีหลังว่าระยะทางที่คำนวณไว้ผิดพลาด นั่นก็คือว่าระยะทางจากเดิมที่พวกเรารวมกันคร่าว ๆ ว่าสองวันรวมห้าสิบกิโลนั้น อาจถึงหกสิบกิโล แต่ไม่ว่าจะระยะทางกี่กิโล ความสุขใจที่ได้รับมีมากมายแม้จะหวั่นใจก่อนการเดินทางว่าเราจะทำได้หรือไม่ ตลอดระยะทางรอยยิ้ม และเสียงสบประมาทเป็นกำลังใจให้สู้ ธรรมชาติระหว่างทางที่แวะพักยังคงสวยสดใสเสมอ รอยยิ้ม เสียงทักทายจากคนที่ไม่รู้จักทำให้เห็นว่า "นี่แหละเมืองไทย"