ทิวาสวัสดิ์ค่ะเพื่อนสมาชิกบ้านวรรณกรรมไทยและเพื่อน oknation.net อย่าแปลกใจเลยที่อัลมิตรากล่าวคำทักทายมายังเพื่อนทั้งสองเวปไซด์ เป็นเรื่องที่น่ายินดี เป็นเรื่องที่หวนคิดทีไรแล้ว รู้สึกปลาบปลื้มกับน้ำใจที่ได้รับ คงต้องเกริ่นสักนิดว่า เหตุใดอัลมิตราจึงเขียน "มิตรภาพข้ามเวปไซด์"
. เริ่มจาก : อัลมิตราสมัครโครงการขี่จักรยานปลูกป่าชายเลน กับ ม.ร. (ม.รามคำแหง) ในฐานะของบุคคลทั่วไปที่สมัครร่วมในโครงการ อัลมิตราไม่รู้จักใครสักเท่าไหร่ เพื่อนชวน ก็รับคำชวนโดยง่าย คิดว่าตัวเองน่าจะปั่นจักรยานไหว แค่ 50 กม. เอง (เอาน่า .. ไหวหรือไม่ไหว อีกสักพัก คงจะมีรายการหยอกแกมหยิกตามมา)
. ช่วงเช้าของวันเสาร์ที่ 26. ที่ ม.ร. คนแยะมาก มีการทำบุญตักบาตรพระ 1000 รูป อัลมิตราก็พยายามไปให้ถึงที่นัดหมายโดยไม่ให้ผิดเวลานัด จากนั้นก็ลงทะเบียน อาหารเช้ากล่องแรก รับมาด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ ... จะกินดีไหมนะเรา เผื่อเมารถ ซวยเลย.. ในที่สุด ก็ตัดสินใจกินข้าวเช้า นิดหน่อยก็ยังดี เดี๋ยวจะไม่มีพลังปั่น
. ก็เท่ากับว่าคิดถูกนะ ที่ตัดสินใจกินข้าวเช้า เพราะการปั่นในระยะ 6 กม.แรก ยังรู้สึกสบาย ๆ เมื่อไปถึงสถานีพัฒนาทรัพยากรป่าชายเลนที่ 6 (เพชรบุรี) ก็ฟังบรรยายเล็กน้อย ก่อนที่มัคคุเทศน์ตัวน้อยพาเดินชมบริเวณป่าชายเลน อธิบายเจื้อยแจ้วเสียงใส อัลมิตราถือต้นกล้าไปด้วย 3 ต้น แล้วก็ฝากให้เพื่อนลุยโคลนไปปลูกให้ ส่วนอัลมิตราก็โต๋เต๋แถวนั้น เก็บภาพตรงนั้นตรงนี้ไปตามเรื่องตามราว *(ข้ออ้าง)
. สักพักเห็นรถบัสอีกคันเข้ามายังสถานี หลายคนลำเลียงของกันพะรุงพะรัง สงสัยเป็นเพื่อนอีกเวปที่ยกพลมาปลูกป่าชายเลนกัน (เพิ่งรู้ตอนขึ้นรถบัสขามา) ก็ตะโกนทักทาย .. "สวัสดีจ้า ใช่โอเคหรือเปล่าจ๊ะ" ... ครับ , ค่ะ ...รอยยิ้มตามมาเพียบ
. น่าปลื้มใจนะ ที่ได้เห็นแบบนั้น ..
. สังเกตเห็นว่าทุกคนใส่เสื้อสีส้ม ดูเด่นเห็นแต่ไกลเชียว (มีน้อยคนใส่สีขาว) เข้าใจว่าน่าจะเป็นเสื้อทีมที่ชาวเวป ok ใส่ แต่ เอ !! .. ได้แต่ใดมา อัลมิตราเดินตามเพื่อน เพื่อที่จะไปล้างมือล้างขาบ้าง เพราะตะกี้ลุยโคลนปลูกต้นไม้มา (เพื่อนนะ ไม่ใช่อัลมิตรา) เพื่อนคนนี้เป็นสมาชิกในเวป ok ด้วย .. เพื่อนรู้จักหลายคนในเวปนั้น
. อยากคุย อยากทักทาย อยากสนทนา อยากทำความรู้จัก .. กับคนที่ทำเวปด้วยกัน มีหลายเรื่องที่อยากแลกเปลี่ยนความคิดเห็น อยากสอบถาม ทั้งนี้ด้วยความชื่นชม อัลมิตราก็เลยเดินเดี่ยวดุ่ยไปหา (ใครก็ไม่รู้) ทักทายว่า.. "สวัสดีค่ะ อัลมิตราค่ะ เวปมาสเตอร์มาไหมคะ อยากไปสวัสดีจังค่ะ" เขา (ตอนนั้นยังไม่รู้ว่าเป็นใคร) ก็ใจดี .. พาไปหาเวปมาสเตอร์ เวปมาสเตอร์ (คุณชาลี) กำลังจัดการกับข้าวกล่อง เขาก็ชวนให้ทานข้าวด้วยกัน
. อัลมิตราได้แต่ขอบคุณและบอกว่า มีแล้ว ทาง ม.ร. เขาก็เตรียมไว้ให้เหมือนกัน แล้วก็ถามถึงเสื้อสีส้มที่ใส่ เวปมาสเตอร์ตอบว่า สปอนเซอร์ให้มา .. ดูดีจัง มีเหลือไหมเนี่ย .. เหลือครับ .. ดีจัง .. ได้เลยผมให้คุณตัวนึง .. เย้ เวปมาสเตอร์ยังถามอีกว่าอยู่ที่สถานีนี้อีกนานไหม เผื่อจะได้สนทนากัน อัลมิตราตอบไปว่า จบมื้อเที่ยง ตามทริปจะต้องปั่นจักรยานต่อในตอนบ่าย
. เขา (ตอนนี้รู้แล้วว่าชื่อคุณมะอึก) พาอัลมิตรามารับเสื้อ เสื้อสีส้มตัวนี้ราคาอาจจะไม่เท่าไหร่ก็จริง (เพราะไม่รู้ราคาต่างหาก) แต่ถ้าให้ประเมินถึงคุณค่าแล้ว เสื้อที่ได้รับมามีคุณค่าทางใจมาก เสียดายไม่ได้พกเสื้อเวปบ้านวรรณกรรมไทย ไปแลกกับเขา (มีนะ เพิ่งทำ) อัลมิตราอยากคุยอีกแยะ แต่เวลามีไม่มากเท่าไหร่ ตามกำหนดการต้องปั่นจักรยาน อีก 20 กม.ในเวลาบ่ายตรง เพื่อนชาว ok อยู่ค้างที่สถานี เขาก็มีกิจกรรมในส่วนเวปของเขา ส่วนอัลมิตราต้องปั่นจักรยานไปยังหาดเจ้าสำราญ เพื่อไปพักค้างที่นั่น
. "พวกเราหัวใจเดียวกัน .. พวกเราล้วนอนุรักษ์ป่าชายเลน" เวปมาสเตอร์ok มีน้ำใจให้เสื้อเป็นที่ระลึก ผู้ดูแลระบบของทั้งสองเวป..ยืนถือข้าวกล่องคุยกัน ยิ้มที่ได้รับจากเพื่อนชาว ok เสื้อสีส้มตัวแรกของชีวิตที่มี ... เป็นอะไรที่ ..ประทับใจจริง ๆ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า
28 กรกฎาคม 2551 15:49 น. - comment id 100749
กราบขอบพระคุณในน้ำใจไมตรีอันดีต่อกัน โลกไร้พรมแดน....แต่ไม่ไร้น้ำใจ
28 กรกฎาคม 2551 15:54 น. - comment id 100750
(o*^__________^*o) อยากเห็นรูปๆ มาแปะหน้าไว้ก่อน นึกถึงมรดกธรรมท่านปัญญาเลยค่ะ "คิดดี พูดดี ทำดี คบคนดี ไปในสถานที่ดี"
28 กรกฎาคม 2551 17:25 น. - comment id 100751
สวัสดีครับคุณอัลมิตราและสมาชิกบ้านวรรณกรรมไทย มาอ่านเรื่องราวด้วยความประทับใจในมิตรภาพครับ เสียดายไม่ได้พูดคุยกันนานไปกว่านี้ หวังว่าคงมีสักวันที่จะทำกิจกรรมข้ามเว็บไซต์กันครับ
28 กรกฎาคม 2551 19:09 น. - comment id 100752
แวะมายิ้ม แหะ แหะ สวัสดีครับ
28 กรกฎาคม 2551 19:19 น. - comment id 100753
ทำไปได้ คนอะไรก็ไม่รู้ เนียนมากๆ เพื่อนๆที่ไปด้วยขอนับถือ
28 กรกฎาคม 2551 19:43 น. - comment id 100754
28 กรกฎาคม 2551 20:40 น. - comment id 100755
คุณมะอึก .. อัลมิตราต่างหากที่ต้องกราบขอบพระคุณคุณมะอึกกับเพื่อนชาว ok ทั้งที่คุณและเพื่อน ๆ ไม่รู้จักอัลมิตรามาก่อนด้วยซ้ำไป ครั้นพอที่อัลมิตราแนะนำตัวไป คุณและเพื่อน ๆ ก็มอบไมตรีมาให้ รู้สึกกระดากเหมือนกัน เดินดุ่มดื้อไปหา ไปคุยด้วย กลับมาได้เสื้อมาอีกตัว .. ถือว่าอัลมิตราค้างเสื้อบ้านวรรณกรรมไทยคุณไว้ 1 ตัวนะคะ ถ้ามีโอกาส อัลมิตราจะนำไปมอบให้กับคุณ อย่าคิดว่าเป็นสิ่งที่ต้องทดแทนแลกเปลี่ยน อัลมิตราอยากให้คุณเก็บไว้เป็นที่ระลึกเช่นกันค่ะ คุณโคลอน .. ตั้งแต่เมื่อวานแล้วค่ะ พยายามโหลดรูปลงเครื่องที่บ้าน สงสัย driver จะติดขัด แถมวันนี้หยุดชดเชย ไม่ต้องไปทำงาน ก็เลยมีแต่คำบรรยายอย่างเดียวไปก่อน ที่เหลือต๊ะไว้ แหะ แหะ .. พรุ่งนี้จะรีบจัดการให้ได้รับชมค่ะ คุณบลูฮิล .. :) ดีจัง แวะมาถึงบ้านวรรณกรรมไทย คุณรู้มั๊ย ถ้านับกันไปแล้ว เราเหมือนญาติกันนะ สมาชิกที่เวปนี้ บ้างก็เป็น สมาชิกในเวป ok ด้วยคะ จากงานร้อยกรองที่เห็น มีหลายคนทีเดียวค่ะ ตอนแรกว่าจะคุยกับคุณเป็นภาษาอังกฤษ แต่คุณพูดไทยชัดเจนมาก อัลมิตราก็เลยไม่หน้าแตก ฮา .. และตอนที่จะต้องปั่นจักรยาน คิดว่าจะไปร่ำลาคุณสักหน่อย แต่เห็นอยู่ในห้องประชุมดำเนินการกัน เลยไม่อยากรบกวนช่วงกิจกรรมของคุณคะ ใจจริงก็อยากอยู่แถกกระดานเก็บหอยด้วยนะ น่าสนุก ดูจากรูปในเวปของคุณแล้ว โหด มันส์ ฮา จัง .. เสียดาย เสียดาย และก็เสียดาย คุณรู้มั๊ยหลังจากนั้นประมาณ 1 ชั่วโมง .. อัลมิตราเป็นลมกลางแดด .. ฮ่า น่าอายชะมัด ดีนะไม่เป็นแอร์ อาทิวา .. ขอบคุณค่ะ อา .. ที่ฝากข้อความและส่ง link ถึงเพื่อนชาว ok ว่าแต่ว่า หนสระแก้ว .. ค้างชำระบัญชีน๊า .. คราวถัดไป ว่าจะลงใต้ ปราณบุรี หรือ สุราษ หรือ นคร ดีน๊า น้องต้นปี .. ไรว๊า ล้อไม่เลิก เนียนหรือเปล่าไม่รู้ แต่คิดว่าไม่เนียนหรอก ก็เพิ่งไปทำความรู้จักกันเห็น ๆ เรารู้แต่ว่า เพื่อนชาวเวป ok ไปที่เดียวกับเราไง อยากทำความรู้จักเขา ตามประสาคนทำเวปด้วยกัน มีหลายเรื่องที่อยากคุย แต่เวลาไม่เอื้ออำนวยสักเท่าไหร่ บางทีการที่เราได้สนทนาเปิดประเด็นความคิด อาจจะช่วยให้อะไรบ้างอย่างที่ติดขัด หรือ ไม่แจ่มกระจ่าง ให้ได้คล่องตัวและแจ่มชัดซะที เหมือนเอาโปรแกรมเมอร์ไปคุยกับฝ่ายขาย คุยตั้งนาน ไม่รู้เรื่องกันซะที คุยกันคนละภาษา (คอม/ขาย) และแบบนี้ ก็เหมือนกับ คนทำเวปคุยกับคนทำเวป .. เนี่ย !! โอกาสแบบนี้ หายากนะ ขอบอก คุณแม่มดใจร้าย .. ตกลงปลงใจซื้อจักรยานหรือยังจ๊ะ นักปั่นน่องทอง ปีหน้าไปแก้ตัวใหม่ ที่สุโขทัย .. คราวนี้จะยกจักรยานที่บ้านไปเอง แบบเกียร์ออโต้ เชียวล่ะ นึกไปแล้ว จักรยานหมายเลข 92 มันไม่เหมาะกับอัลมิตราจริง ๆ แค่ประทับก้นลงเท่านั้น อยากจะเด้งลงจากรถทันที เจ็บระบมไปหมดแล้วเนี่ย ก้นยิ่งเนื้อน้อย ๆ อยู่ด้วย กระดูกก้นกบทู่เลยเรา
29 กรกฎาคม 2551 02:20 น. - comment id 100760
เห็นปั่นอยู่คนเดียว คงเหนื่อยแย่ น่าจะหาคนช่วยนั่งซ้อนท้ายไปด้วย
29 กรกฎาคม 2551 21:44 น. - comment id 100769
ปั่นคนเดียวยังเอาตัวไม่รอดเลยค่ะ คุณลักษมณ์ ขืนมีคนมาซ้อน สงสัยแค่ 2 กม . ซี่โครงก็บานแล้วล่ะ อีกอย่างจักรยานนี่ เป็นจักรยานแม่บ้าน (เช่ามา) ถ้าเป็นเสือภูเขา แบบมีเกียร์ คงไม่หนืดขนาดนี้ค่ะ