เรื่องเศร้าของเจ้าตูบ

แค่เพียงแผ่นฟ้า

มานี่เร็ว "จู้ๆๆๆๆๆๆๆ " เสียงเด็กน้อยร้องเรียกลูกหมาสีขวาขนปุกปุยตัวน้อย แดงเป็นสุนัขพันธ์ไทยแม่ของมันค่อยๆเลือนหายจากความทรงจำของมันไป ในความคิดของมันหนูดีเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของมันไปเสียแล้ว ณ บ้านหลังใหญ่หลังนี้มีคุณ สมชาย เป็นเจ้าบ้าน แท้จริงแล้วเจ้าของบ้านคือ คุณอรอุมา ผู้ที่เป็นทั้งภรรยาคุณสมชาย และ คุณ แม่ของหนูดี ที่ขาดไม่ได้คือเหล่าบรรดาคนดูแลเรื่องต่างๆภายในบ้านอันได้แก่ ป้าแตง แก เป็นแม่บ้าน ข้าวที่แดงได้กินก็เป็นหน้าที่ของแกเช่นกัน มันจึงรักแกเพิ่มอีกคน แจ๋ว สาวใช้จอมจุ้นจ้านคู่ซี้ ของคุณอรอุมา ถึงแดงจะไม่ค่อยชอบขี้หน้าแจ๋วเท่าไหร่ แต่ก็ต้องทำตัวดีๆเข้าไว้ ไม่งั้นคงโดนไล่ออกจากบ้านเป็นแน่แท้ ส่วนคนสุดท้ายก็คือ ลุงหิน คนขับรถและคนทำสวน แกเป็นคนใจดีชอบมีขนมอร่อยๆมาให้แดงกินเสมอ 
ตอนนี้แดงเริ่มโตแล้ว หนูดีจะพามันไปอาบน้ำเสมอโดยเธอจะเป็นคนอาบให้มันด้วยตัวของเธอเอง แม้คุณพ่อ คุณแม่จะห้ามปรามอย่างไร แต่ก็ต้องใจอ่อนทุกที่เมื่อเจอลูกอ้อนของหนูดี ก็เธอเป็นลูกคนเดียวเรียกว่าตั้งแต่เธอเกิดมาทั้งคุณสมชาย และ คุณ อรอุมา ก็เลี้ยงเธอเหมือนไข่ในหินมาโดยตลอด สิ่งใดที่เธอต้องการหาก หามาได้ทั้งสองก็พร้อมหามาให้หนูดีเสมอ หนูดีเริ่มโตแล้วเธอกลายเป็นสาวสวยมีชายหนุ่มมาติดพันเธอมากมาย แต่หนูดีก็ไม่สนใจเพราะเธอเรียบร้อยเป็นเด็กดี และตั้งใจเรียน ขณะเดียวกันแดงก็เป็นหนุ่มแล้ว มันเริ่มได้กลิ่นอันหอมหวนของหมาสาวๆ แถวปากซอย มันจึงแอบหนีออกจากบ้านมาจีบสาวในยามรัตติกาล มันทำอย่างนี้เสมอมา เนื่องจากเสน่ห์ของแดงค่อนข้างแรงมันจึงมีแฟนคลับมากมาย แดงโตเป็นหนุ่มเต็มตัว มันตัวค่อนข้างใหญ่ สงสัยพ่อของมันจะมีเชื้อสายต่างชาติก็เป็นได้ หมาตัวผู้ด้วยกันในซอยจึงไม่กล้าที่จะมีปากเสียงกับมันเลยซักตัว จะมีก็แต่นวลสุนัขพันธ์ไทยที่กล้ามีเรื่องกับมัน นวลเป็นหมาตัวเมียอันที่จริงมันมีนิสัยคล้ายหมาตัวผู้เสียมากกว่า แดงเคยไปหว่านเสน่ห์ให้นวลแล้วแต่นวลก็ไม่มองมันแถมยังท้าสู้กับมันตั้งยกหนึ่ง แดงรู้ควรอ่อนข้อให้เพราะนวลเป็นผู้หญิงแดงเลยเดินหนีไปเสีย อันทีจริงนวลก็แอบชอบแดงอยู่ลึกๆเหมือนกัน ก็แดงเสน่ห์แรงแถมมีความเป็นสุภาพบุรุษ ทำให้มันอยากเป็นแฟนคลับของแดงเช่นกัน แต่นิสัยอย่างนวล นั่น ไม่กล้าแสดงออกมาตรงๆหรอก มันได้แต่คอยชำเลืองมองเวลาแดงออกมาป้วนเปี้ยนแถวปากซอย
   ชีวิตของแดงมีความสุขกว่าหมาตัวใดในโลก ทั้งมีเจ้านายที่แสนดี และ เป็นจ่าฝูงของบรรดาเจ้าตูบทั้งซอย แดงปรารถนาจะมีชีวิตอย่างนี้ตลอดไปแต่ทว่าความสุขทั้งหลายเริ่มเลื่อนลางเมื่อหนูแดงเรียนจบ หนูแดงก็มีแฟนเขาเป็นคนดีในสายตาแดง เป็นผู้ชายที่สุภาพแถมฐานะทางบ้านก็คู่ควรกับหนูดี แต่เขากลับซื้อเครื่องแสดงความรักที่ทิ่มตำหัวใจของแดง นั้นก็คือเจ้าลูกหมาตัวเล็กๆที่แสนน่ารัก หนูดีตั้งชื่อมันว่าปุกปุย ในขณะเดียวกันชื่อของแดงก็ดูจะเลื่อนหายไป แดงจะได้ยินชื่อตัวเองจากปากป้าแตงเฉพาะเวลากินข้าวเท่านั้น หนูดีไม่ค่อยสนใจแดงเหมือนเดิมแล้วเอาเวลาไปดูแลแต่ปุกปุย สุขภาพของแดงเริ่มแย่ลงเพราะหัวใจมันแตกสลายเมื่อเห็นภาพบาดตาบาดใจของหนูดีกับปุกปุย วันหนึ่งหนูดีไปทำงานแดงจึงสะกดรอยตามหนูดีไปมันวิ่งไปเรื่อยๆ กลิ่นต่างๆเริ่มเปลี่ยนไป มันหาทางกลับบ้านไม่ถูก หนูดีก็ไปไหนแล้วไม่รู้ มันเดินไปเรื่อยๆรถราแล่นเต็มท้องถนนไปหมด มันมาหยุดตรงหน้าร้านอาหารท้องของมันเริ่มร้อง ประกอบกับกลิ่นอันหอมหวนป่านนี้ถ้ามันอยู่บ้านป้าแตงคงให้มันกินข้าวแล้ว ทางด้านป้าแตงถึงเวลาให้ข้าวแดงแล้ว แต่แกก็หาแดงไม่พบ แกรอจนเย็นก็ไม่มีวี่แวว พอหนูดีกลับมาจึงรู้วาแดงหาย หนูดีก็ร้องไห้ที่เพื่อนสี่ขาของเธอหายไป 
เธอขับรถออกตามหาแดงแต่ก็ไร้วี่แวว เธอจึงกลับบ้านหวังว่าแดงคงจะกลับมาเธอคงต้องรอและทำใจเสียบ้าง นวลเป็นสาวแล้วนวลมองหาแดงแต่ไม่พบ ใจของเธอแตกสลายเมื่อชายหนุ่มในฝันของเธอหายไปโดยที่เธอยังไม่ได้สารภาพรัก นายของเธอเอาเข็มฉีดยามาฉีดให้เธอนายคุยกันว่าเป็นยาทำหมัน ตอนนี้เขารณรงค์เรื่องหมาจรจัด ยาทำให้เธออ้วนขึ้นและเธอก็ไม่สนใจชายใดอีกเลย แดงจึงค่อยๆเลื่อนหายจากความทรงจำของเธอไป แดงเริ่มเร่รอนค่ำไหนนอนนั่น ก็ดีเหมือนกันจะได้ไม่เห็นภาพที่บาดตาบาดใจมันอีก ขนสีขาวสะอาดบัดนี้สกปรกมอมแมม อาหารต้องกินจากไอ้ถังทรงสี่เหลี่ยมที่ว่างไว้ตามท้องถนน แดงพบกับดาวหมาจรจัดเพศเมียแสนสวย มันสร้างจึงสร้างครอบครัวกับดาว จนมีลูกด้วยกัน 10 ตัว มีคนใจบุญมาเอาลูกของมันไปเลี้ยงจบเกลี้ยง ดึกวันหนึ่งวันที่ฝนตรงลงมาอย่างหนักหนูดีขับรถกลับมาจากไปเที่ยวต่างจังหวัด จังหวะที่มองออกไปข้างทางก็พบแดงแม้ตัวของมันจะมอมแมม แต่หนูดีก็จำมันได้เธอจึงหยุดรถทันทีแล้วลงจากรถไป ขณะนั้นแดงก็เข้าวิ่งเข้าไปหลบฝนหลังกองซากไม้ หนูดีหามันไม่พบ เต้ แฟนหนูดีจึงชวนหนูดีขึ้นรถเพราะฝนเริ่มตกหนักมาก หนูดีจึงยอมทำตาม นานวันเข้าแดงก็กลายเป็นหมาจรเต็มตัวมันถูกเทศบาลจับไป 
ส่วนดาวก็มีครอบครัวใหม่ พวกเขาทำอะไรกับหางของมันก็ไม่รู้ แม้จะมีฤทธิ์ของยาสลบแต่แดงก็รู้สึงแปลบๆที่ขั้วหัวใจของ มันมารู้ตัวอีกที่ ก็สูญเลียความเป็นชายไปเสียแล้ว แดงเริ่มชินกับชีวิตข้างถนนมันเลือกที่จะหยุดตามหาบ้านหลังเก่าที่จากมา ทุกวันนี้คุณอาจเห็นหมาตัวผู้สีขาวมอมแมมเดินเตร็ดเตร่อยู่ตามถนน เพียงแต่คุณมองมันแล้วเดินจากไปเท่านั้น ขณะที่ตะวันกำลังจะลับขอบฟ้าเมืองกรุง สีของท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนจากสีฟ้าสดใสกลายเป็นสีสมอ่อนๆ ลมอ่อนๆ พัดผ่านตัวแดง มันเริ่มหลับตาลงด้วยความอ่อนล้า มันฝันถึงเวลาแห่งความสุขในตอนที่มันเป็นลูกหมา และ กำลังเล่นกับหนูดีอยู่ ถูกหนูดีจับอาบน้ำ ป้าแตงให้ข้าวมันกิน ลุงหินให้ขนนอร่อยๆ ฟ้ามืดลงแล้วแดง
คิดว่า มีคนเอาสีดำมาทาท้องฟ้าไว้เต็มไปหมด  เหล่าฝูงยุ่งออกล่าอาหาร ประกอบกับลมหายใจที่อ่อนบางของหมาแก่ๆตัวหนึ่ง  ลาก่อน ลาก่อน หนูดีเจ้านายที่แสนดีของแดง
                                                             The End