รายงานสรุปและประมวลภาพ “โครงการเพื่อนพ้องน้องพี่เพื่อพัฒนาโรงเรียนในชนบท ครั้งที่ ๒”

ผู้ดูแลระบบ

 รายงานสรุปและประมวลภาพ 
 โครงการเพื่อนพ้องน้องพี่เพื่อพัฒนาโรงเรียนในชนบท ครั้งที่ ๒
				

โครงการเพื่อนพ้องน้องพี่เพื่อพัฒนาโรงเรียนในชนบท ก็ประสบผลสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ทั้งนี้ก็ด้วยน้ำใจของเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่ทั้งที่บางท่านเป็นคนคุ้นเคยและบางท่านเพิ่งมีโอกาสทำความรู้จักกันในวันที่ ๑๒ กรกฏาคมที่ผ่านมา				

จากอุดมการณ์ที่แน่วแน่มุ่งมั่นที่จะช่วยเหลือสังคม จากประสบการณ์ที่ผ่านการจัดทำกิจกรรมและโครงการฯมาในก่อนหน้า ทำให้การเตรียมความพร้อมเป็นเรื่องที่สำคัญยิ่ง โดยเฉพาะการจัดการผ่านหน้าเวปไซด์ ซึ่งปรากฏต่อสาธารณะชน ผู้ใดใคร่ร่วมโครงการฯ ก็สามารถแจ้งความประสงค์ได้ ซึ่งลักษณะนี้ถือว่าเป็นลักษณะเปิดและเสี่ยงต่อปัญหาต่าง ๆ ที่จะตามมา ไม่ว่าจะเป็นการยากต่อการหล่อหลอมให้เป็นหนึ่งเดียวหรือกระทั่งการประสานงานต่าง ๆ แทบจะเป็นสิ่งที่เรียกได้ว่า ต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจเป็นอย่างมาก				

ตลอดสองเดือนที่ผ่านมา การจัดเตรียมการต่าง ๆ เป็นไปอย่างรอบคอบและติดตามอย่างกระชั้นชิด ทั้งในส่วนปลีกย่อยของการรับบริจาค กระทั่งลงรายละเอียดลึกถึงการดำเนินงาน ข้าพเจ้าพยายามอย่างที่สุดแล้วที่จะทำให้ข้อบกพร่องต่าง ๆ เกิดขึ้นน้อยที่สุด

ทว่าข้าพเจ้าก็ยังสำนึกว่า อาจมีบางส่วนที่ข้าพเจ้าควรปรับปรุงแก้ไข  และสำหรับข้อบกพร่องดังกล่าว ข้าพเจ้าขอกล่าวคำว่า "ขออภัย" มา ณ ที่นี้				

อ้างถึง : http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9263.html  

 โครงการเพื่อนพ้องน้องพี่เพื่อพัฒนาโรงเรียนในชนบท ครั้งที่ ๒ 

แม้ว่าในขณะที่ข้าพเจ้าประกาศโครงการฯนี้ จะอยู่ในช่วงข้าวยากหมากแพงภาวะเศรษฐกิจฝืดเคือง ทว่าข้าพเจ้าก็ยังตั้งความหวังไว้ว่า ศรัทธาที่ดียังมีอยู่  แต่กระนั้นท่านที่เข้าร่วมโครงการฯ ควรสำรวจตัวเองอย่างรอบคอบ ไตร่ตรองโดยถ้วนถี่ เพราะการที่จะเข้าไปในโลกของ "โครงการฯ" เป็นการเข้าไปเพื่อประโยชน์ส่วนร่วม และเป็นการก้าวเพื่อเข้าไปเรียนรู้ตัวเองมากขึ้นด้วย   ข้าพเจ้าไม่ปรารถนาที่จะให้ท่านที่สร้างสรรค์สังคม แบ่งปันน้ำใจช่วยเหลือผู้อื่น แต่ลืมสำรวจตัวเอง* 

การก้าวเข้าไปสู่ในโลกของ "โครงการเพื่อนพ้องน้องพี่เพื่อพัฒนาโรงเรียนในชนบท"  ขอให้ท่านผู้ที่ร่วมโครงการฯ เข้าไปเกี่ยวข้องในฐานะของ "ผู้ให้" ซึ่งอาจจะเรียกว่า "การเสียสละ" หรือคำว่า "การอุทิศ" ที่สูงส่งกว่า ข้าพเจ้ามีความเชื่ออย่างสุดหัวใจว่า ท่ามกลางสถานการณ์วิกฤต เรายิ่งสมควรต้องช่วยเหลือซึ่งกันและกัน 				

.				

 บรรยายภาพ 

ทุกคนเอาใจช่วยและพลอยลุ้นกันไปด้วย เด็ก ๆ ก็มาชะเง้อมองบ่อย ๆ
ลงแรงกันปานยกเสาเอกขึ้นบ้านใหม่ ฮา .. 
พอได้เวลาบ่ายโมงตรงเผง ก็เสร็จพอดี ทางโรงเรียนเตรียมป้ายผ้าผู้บริจาค
ประกาศนามในป้าย คุณนราพล-คุณนงลักษณ์ โพธิ์สุวัฒนากุล 
(ไม่ใช่คนที่ยืมมาเป็นนางแบบนายแบบถือป้ายเด้อ ยืนสลับข้างอีกต่างหาก)				

 บรรยายภาพ 

ทางโรงเรียนเตรียมของที่ระลึกฝีมือน้องนักเรียนพร้อมอนุโมทนาบัตร
ในส่วนของเวป ข้าพเจ้าเป็นตัวแทนในการรับมอบแทนเวปมาสเตอร์
และเนื่องจากมีเวลาน้อย คุณหมอจึงเป็นตัวแทนแทนเพื่อนพ้องน้องพี่
ทั้งนี้อีกด้านฝั่งทางเข้าโรงอาหาร มีกระดานประกาศนามผู้บริจาคนาม
ที่ทางโรงเรียนได้จัดการลงรายนาม (ตามที่ประกาศในเวป)เป็นที่เรียบร้อย				

 บรรยายภาพ 

รูปหมู่ก่อนร่ำลาโรงเรียนบ้านท่าระพา ที่จริงนับคนแล้วคนที่ไปเกินร้อย
แต่เป็นที่น่าแปลกใจอย่างยิ่ง ที่..
ผู้ร่วมเดินทางชอบที่จะเป็นตากล้องมากกว่าเป็นนายแบบนางแบบ				

อุทยานแห่งชาติปางสีดา ผืนป่าแห่งผีเสื้อ 				

 บรรยายภาพ 

ข้าพเจ้าคิดว่า  ..
ไม่มีคำใดจะบรรยายภาพได้ดีกว่าที่ปล่อยให้ภาพธรรมชาติบรรยายตัวเอง				

บรรยายภาพ 

บางคนมาคนเดียว เดินดุ่มแต่ไม่เดียวดาย
เดินไปรอยยิ้มผุดพราย แลสายน้ำไหลฉ่ำเย็น
ต้นไม้เขียวชอุ่มชุ่มชื้น ดาษดื่นผีเสื้อมองเห็น
รู้จักก่อนหรือไม่ .. ไม่จำเป็น .. ทุกคนเทียบเช่นพี่น้อง				

บรรยายภาพ 

แมงมุมชักใยในป่า  สาวน้อยตั้งท่ากดกล้อง
แมลงใดติดใยใคร่มอง ครรลองชีวิตสัมพันธ์				

บรรยายภาพ 

เข้าป่าฮาเฮเสสรวล ชี้ชวนชมนกชมไม้
โน่น ! นั่น ! นั้น ! โน้น ! ทะโมนไพร
หยอกให้แย้มยิ้มพิมพ์ละมุน				

 บรรยายภาพ 

เส้นทางเดินป่า ที่เจ้าหน้าที่อุทยานแห่งชาติปางสีดาพาไปชมนานาผีเสื้อ
จากนั้นระหว่างเส้นทางก็แนะนำถึงพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ระหว่างทาง				

ศูนย์บริการนักท่องเที่ยวละลุ ตาพระยา 				

บรรยายภาพ 

คราวที่เซอร์เวย์สถานที่ ข้าพเจ้าพบสถานที่แห่งนี้โดยบังเอิญ ค่อนข้างเงียบเหงาซบเซา และจากการที่ได้พูดคุยกับ อ.บ.ต.(คุณนก) ก็ได้ทราบว่า ขาดปัจจัยในการบำรุงสถานที่ สำหรับศูนย์บริการนักท่องเที่ยว  มีห้องใหญ่อยู่สองห้อง ข้าพเจ้าคิดว่าน่าจะใช้พักแรมได้ แต่หน้าต่างและประตูไม่มีมุ้งลวด ข้าพเจ้าจึงจึงแจ้งความประสงค์จะทำการติดมุ้งลวดให้ เพื่อประโยชน์ต่อไป ไม่ว่าจะเป็นในส่วนของโครงการฯหรือในส่วนของสังคมภายภาคหน้า  ซึ่ง อ.บ.ต.ก็รับทราบความประสงค์ด้วยความยินดี

ในการนี้ขอขอบพระคุณ พระใบฎีกาศุภชัย ปภากโร ที่ช่วยแบ่งเบาภาระไปประสานงาน โดยที่หลวงลุงได้เดินทางไปตรวจสอบสถานที่จริง เพื่อที่จะวัดขนาดของหน้าต่างทั้ง ๒๘ บาน ในส่วนนี้ตั้งใจจะทำกรอบมุ้งลวดเอง แล้วค่อยมาติดในภายหลัง  แต่ก็พบว่า หน้าต่างทั้ง ๒๘ บานนั้น ไม่ได้มาตรฐาน ขนาดของหน้าต่างไม่เท่ากัน จึงเปลี่ยนวิธีการดำเนินการใหม่ โดยให้ทาง อบต. พาช่างทำมุ้งลวดมาทำการวัดเอง และให้ประเมินค่าใช้จ่ายมา ซึ่งทุกอย่างก็แล้วเสร็จเรียบร้อยภายในเดือนมิถุนายน หน้าต่าง  ๒๘ บาน และประตูอีก  ๔บาน ( ๒ บานอยู่ที่ห้องพิพิธภัณฑ์)

ขวาบน : เป็นสภาพก่อนติดมุ้งลวด				

บรรยายภาพ

ซ้ายบน : พระใบฎีกาศุภชัย ปภากโร รองเจ้าอาวาสวัดแหลมหิน จ.ปราจีนบุรี
ร่วมในพิธีสงฆ์ ถวายเพล ถวายเทียนพรรษาและถวายสังฆทาน 
ซึ่งหลวงลุง(พระใบฎีกาศุภชัย ปภากโร) ได้นำข้าวสารจำนวน 1 กระสอบ 
และมาม่าจำนวน 20 ลัง และน้ำส้ม มามอบให้กับทางโรงเรียนด้วย
นอกจากนี้หลวงลุงยังเตรียมน้ำดื่มสำหรับผู้เข้าร่วมโครงการอีก 20 โหล

ซ้ายล่าง : แนวด้านหลังเป็นของบริจาค โต๊ะปิงปองอยู่ด้านหลัง
ส่วนแป้นบาสเก็ตบอล ยังอยู่ในกล่อง รอฤกษ์งาม ๆ ที่จะติดตั้ง

ขวา : ของที่ระลึกแทนคำขอบคุณที่บรรดาน้อง ๆ นักเรียน นำมามอบ
น่าจะเป็นฝีมือของเด็กนักเรียนชั้น ป.5 - ป.6 น้องหลายคนมาเชียร์ผลงานตัวเอง
บางคนบอกว่า "พี่คะ นี่ของหนู สวยจัง " 
และบ้างก็บอกว่าว่า "พี่คะ หนูให้พี่ ตัวนี้ค่ะที่หนูทำ"				

บรรยายภาพ

ทางโรงเรียนบ้านท่าระพาแอบเซอร์ไพรส์คณะเยือน ด้วยการเถิดเทิงกลองยาว
ทุกคนที่แสดงน่ารักมาก และถึงแม้ว่าจะดูตื่นเต้นอยู่บ้างก็ตามแต่ก็จบด้วยดี
พอจบการแสดง ก็กระโดผลุบไปด้านหลังเพื่อเปลี่ยนเครื่องแต่งกาย เกมรออยู่
ก็สาละวนกันพอสมควร โดยเฉพาะเกมที่ต้องอาศัยความสามัคคี ดูฮามาก ๆ
บางคนเกาะเอว บางคนขี่คอขี่หลัง สารพัดจะคิดหาวธีกัน ตามประสาเด็ก ๆ 
ซึ่งการจำลองสถานการณ์เกมนี้ เมื่อเปรียบเทียบกับสถานการณ์ของบ้านเมือง
มีแต่จะผลักกัน ถีบกัน กัดกัน แตกต่างสิ้นเชิง .. (เฮ้ย !! ว่าจะไม่อ้างถึงแล้วเชียว)				

 บรรยายภาพ 

สิ่งยิ้มให้กับตากล้อง เอ้า .. หนึ่ง สอง สาม ...เอส
เหนื่อยเราไม่เหนื่อย เมื่อยเราไม่เมื่อย เราเล่นไปเรื่อย ๆ เราไม่เมื่อยเราไม่เหนื่อย
สำหรับการละเล่นท่ามกลางแดดระอุ ต้องขอขอบคุณเอื้องอังกูรที่งมทางมาทัน
ไม่งั้นตากแดดโดยไม่มีหมวกนะเนี่ย น้องเอ๋ย .. พี่เขาถนัดแต่เส้นทางเหนือ
พอมาเส้นตะวันออกหน่อยเดียว เผลอเป็นไม่ได้ จะหลุดออกเขมรทุกที				

 บรรยายภาพ 

ส่วนฐานของแป้นบาสเก็ตบอลยังติดตั้งไม่แล้วเสร็จ
ส่วนด้านแป้นชู๊ตเรียบร้อยแล้ว ก็เลยมีการซ้อมซู๊ตกันหน่อย
งานนี้ถ้าไม่แม่นจริง แสดงว่าลงยันต์ไว้ที่ปากห่วงแน่นอน				

 บรรยายภาพ 

ซ้ายบน : หนังสือแนววรรณคดีไทย ใหม่เอี่ยมอ่อง แบกมาซิง ๆจากซีเอ็ต
ขวาบน : เสื้อพละสกรีนชื่อเวปที่ด้านอกซ้าย ด้านหลังเป็นชื่อโรงเรียน มีกางเกง
แถวล่าง : ส่วนหนึ่งของขนมที่นำไปให้กับเด็ก ๆ ส่วนที่ไม่ได้เก็บภาพมา อีกเพียบ				

 บรรยายภาพ 

ส่วนหนึ่งของของบริจาคที่ล่วงหน้าจัดการให้แล้วเสร็จก่อนวันที่ ๑๒
โต๊ะนักเรียนประถมจำนวน ๒๐ ชุด (พร้อมเก้าอี้)
โต๊ะนักเรียนชั้นอนุบาลจำนวน ๔ ชุด (เก้าอี้ในแต่ละชุดจะมี ๖ ตัว)
ห้องน้ำอีกสองห้องที่ต่อเติมจากเดิมที่มีอยู่				

 บรรยายภาพ 

บริเวณโรงอาหารที่ถูกดัดแปรงเป็นส่วนของการจัดการตามพิธีการ
ด้านข้างก็จะเป็นโรงครัว ซึ่งทีม A (หน่วยผู้เชี่ยวชาญงานครัว) รับผิดชอบ
ซึ่งในทีม A ได้เดินทางมาถึงโรงเรียนแต่เช้าตรู่ก่อนใคร มาเตรียมอาหารเที่ยง
และอีกส่วนสำหรับเลี้ยงพระตอนเพล ส่วนขนมหวานข้าพเจ้านำไปสมทบเมือ่ไปถึง
ในการนี้ทางโรงเรียนก็เตรียมข้าว+แกงเขียวหวานสำรองเผื่อไว้ด้วย				

 บรรยายภาพ 

การแสดงบนเวที สาวน้อยหน้าแฉล้มกับการ "รำกลองยาว"				

 บรรยายภาพ 

เนื่องจากข้าพเจ้ากำหนดเวลาไว้ว่า ทุกอย่างจะต้องแล้วเสร็จเมื่อบ่าย
ดังนั้นทันทีที่ไปถึงโรงเรียน ทุกหน่วยงานก็เร่งปฏิบัติตามความรับผิดชอบ
ในภาพ การลำเลียงของบริจาคในรถออกมาจัดตั้งภายในเต้นท์ที่โรงเรียนจัดให้
ส่วนของน้อง ๆ ก็เถิดเทิงกลองยาวต้อนรับ ในส่วนพิธีการก็มีการสรุปงานชัดเจน				

 บรรยายภาพ 

ทีม B รับภาระหนัก ขอย้ำว่า หนักจริง ๆ 
เพราะนอกจากจะต้องไปขนถ่ายของบริจาคจากข้าพเจ้าแล้ว
ก็ยังจะต้องมีภาระผูกกันจนกระทั่งส่งมอบให้กับทางโรงเรียน 
เรียกได้ว่า กล้ามขึ้นเป็นมัด ๆ กันไปตามกัน ..
ในภาพที่เห็นเป็นการยกทีวีขนาด  ๒๙ นิ้ว พร้อมทั้งชุดเครื่องเสียงลำโพง
อึ๊บ !! เอาใจช่วยนะ ... อึ๊บบบบบบบบ				

 บรรยายภาพ 

เสร็จจากการเสียเหงื่อ (นิดหน่อยน่า..) ก็มาถึงการแจงบัญชีรายรับรายจ่ายเปิดเผย
ซึ่งในส่วนของข้าพเจ้า ได้จัดการและสรุปแจงเรียบร้อยไปแล้วก่อนเดินทาง 
ส่วนที่เห็นอยู่ในภาพเป็นการถ่ายทอดสด โดยมีดวงอาทิตย์ยามเที่ยงวันเป็นพยาน				

 บรรยายภาพ 

ทีนี้มาดูทีม C กัน ภาระค่อนข้างหินเหมือนกัน ต้องตากแดดและจับปูใส่กระด้ง
ของรางวัลก็เตรียมไปมากมาย แผนการของเกมเตรียมล่วงหน้าเพียง ๑ วัน
เหตุที่เตรียมอย่างฉุกละหุกนั้น ก็เพราะเพิ่งรู้ว่าวิทยากรรับเชิญมีเหตุติดพันงาน
ดังนั้นหน้าที่นี้จึงตกเป็นของวิทยาเกินไป .. ท้ายสุดก็ราบรื่นเฮฮาตามที่ตั้งใจไว้				

 บรรยายภาพ 

น้องเล่น พี่ก็เล่น เราเล่นกันอย่างเพื่อนพ้องน้องพี่				

 บรรยายภาพ 

ซ้ายบนลงล่าง : ปรึกษาหารือ "ทำไงกันดีล่ะพวกเรา ไม่รู้ว่าพี่เขาวางแผนอะไรไว้"
ขวาบนลงล่าง : กรรมการมาดเข้ม (เข้มจริง ๆ ขอบอก) จับตามองอย่างใกล้ชิด				

 บรรยายภาพ 

 ตอนแรกคิดว่าวิทยาเกินจะชวนน้องเต้นระบำหน้าท้องซะแล้ว
แท้จริง ชวนน้องปล่อยพลังแสงต่างหาก ฮา .. หญิงเท้าเอว ชายปล่อยแสง				

 บรรยายภาพ 

ทีม A สาละวนกับงานครัว มื้อนี้เสียดายไม่ทันได้เข้าแถวเรื่องก๋วยเตี๋ยว
เพราะมีคนยื่นจานขนมจีน+แกงเขียวหวาน (แกมบังคับให้กิน) ก่อนหน้า
เลยอดลิ้มลองฝีมือของน้องต้นปี อุตส่าห์ท่องไว้ในใจ บะหมี่น้ำ บะหมี่น้ำ
และแล้วพวกเราก็อิ่มบุญ อิ่มท้อง อิ่มใจ กันถ้วนหน้า ..				

 บรรยายภาพ 

ภาพบน : บรรดาเพื่อนพ้องน้องพี่ แอบมาพักหลบร้อนใต้ร่มเงา
ภาพล่าง : ครอบครัวของเพื่อนพ้องน้องพี่ ความเป็นกันเองในความเป็นอยู่ :)				

 บรรยายภาพ 

อีกสิบห้านาทีจะบ่ายโมง ได้ฤกษ์ที่จะทำการติดตั้งแป้นบาสเก็ตบอลแล้ว
ซึ่งต้องใช้ฝีมือพอสมควรในการประกอบ เนื่องด้วยคู่มือเป็นภาษาอังกฤษล้วนๆ
เครื่องมือต่าง ๆ ที่ติดมากับรถ ก็ถูกนำมาใช้ในการนี้ ถือว่า ลุ้นระทึกนะเนี่ย				

การเรียงขบวนรถเป็นไปอย่างมีระเบียบเรียบร้อยไม่กีดขวางทางจราจร
ซึ่งก็ได้รับความอำนวยสะดวกจากเจ้าหน้าที่มูลนิธิสว่างสระแก้วที่นำขบวน				

 บรรยายภาพ 

ครั้นเมื่อไปถึงโรงเรียน ความเป็นระเบียบเรียบร้อยก็ยังคงที่ 
จำนวนรถที่เดินทางไปเข้าร่วมกิจกรรมทั้งสิ้น มีทั้งหมด  ๑๙ คัน
ในจำนวนนี้รวมไปถึง รถตู้ รถยนต์ และรถบัส ด้วย				

กิจกรรมที่โรงเรียนบ้านท่าระพา

ข้าพเจ้าได้แจกแจงในเบื้องต้นกับผู้เข้าร่วมโครงการแล้วว่า ..
ข้าพเจ้าจะจัดสรรแบ่งหน้าที่ให้ช่วยกันจัดการ  โดยแบ่งงานดังนี้

A - สำหรับคนที่จะต้องเข้าครัว 
ในส่วนนี้ไปช่วยดูแลการเตรียมของเพล และอาหารมื้อเที่ยง และอุ่นเสบียงมื้อเย็น
B - หน่วยขนของบริจาค 
ในส่วนนี้จะต้องจัดการตรวจเช็คของที่นำลงจากรถ
 แยกส่วนของบริจาคโรงเรียนกับเกม จากนั้นก็ติดตั้งแป้นบาสเก็ตบอล 
และกางโต๊ะปิงปองให้เป็นที่เรียบร้อย พร้อมทั้งเก็บภาพของบริจาคทั้งหมด
C - หน่วยสันทนาการ 
ในส่วนนี้ให้แยกเด็กนักเรียนไปที่ลานสนามกลางแจ้ง เล่นเกมแจกรางวัล				

อย่างไรก็ตามข้าพเจ้าคงจะกระทำการนี้โดยลำพังไม่ได้ หากปราศจากผู้ร่วมบุญร่วมน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลกัน ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนสมาชิกในเวปบ้านกลอนไทย , เพื่อนกลุ่ม2.7vvti  เพื่อนร่วมงาน,เพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จัก ,คณะครู  ,เจ้าหน้าที่ภาคราชการ ,อาสาสมัครมูลนิธิ ตลอดจนบุคคลในครอบครัวที่สนับสนุนให้ข้าพเจ้ากระทำการบุญในครั้งนี้				

ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณ ... 
ขณะที่ข้าพเจ้ารวบรวมสมาธิในการเล่าเรื่องประกอบการประมวลภาพอยู่นี้ หัวใจของข้าพเจ้าร่ำร้องแต่คำว่า ขอบคุณ .. ขอบคุณ				

 บรรยายภาพ 

การเดินทางตามกำหนดนัดหมาย คือเวลา ๘.๓๐ น. 
จุดนัดคือ บริเวณไหล่ทางตรงข้ามศาลพระปรง หลักกิโลเมตรที่ ๒๕
โดยขบวนของเพื่อนกลุ่ม2.7vvti  มารอล่วงหน้า  ถัดจากนั้นเป็นบัส 
เสียดายที่ความจำกัดของการถ่ายภาพไม่อาจเก็บบรรยากาศมาได้ครบ

จะเห็นได้ว่า ท้ายรถของโฟร์วิลล์จะมีของบริจาคอยู่ ซึ่งก็เป็นน้ำใจจากเพื่อน
ที่มาช่วยกันแบ่งเบางานในการขนของบริจาค ซึ่งในช่วงสัปดาห์สุดท้ายงานหนักมาก				

 บรรยายภาพ 

นักเรียนโรงเรียนบ้านหนองผักแว่นแสดงโปงลางและรำละลุ ต้อนรับ
 

การพักที่ศูนย์บริการท่องเที่ยวนั้น แบ่งเป็นสองส่วน
คือส่วนหนึ่งพักที่ศูนย์บริการ และอีกส่วนพักโฮมสเตย์
โดยกำหนดว่ามื้อเย็นจะมาทานข้าวร่วมกันที่ลานแสนสุข
ข้าพเจ้ามีเซอร์ไพรส์เล็ก ๆ ... อยากให้เพื่อน ๆ ได้ตื่นตาตื่นใจ				

 บรรยายภาพ 

ข้าพเจ้าได้ประสานงานกับ อ.บ.ต.ทัพราช เพื่อที่จะขอให้มีการจัดแสดง
โดย อบต. ก็ได้ติดต่อกับทางโรงเรียนหนองผักแว่นอีกทอด
การแสดงทั้งหมดที่ทางโรงเรียนนำเสนอมีทั้งหมด ๑๐ ชุดงาน
ซึ่งแต่ละชุดงานก็วิจิตรงดงามมาก ฝีมือเกินระดับทุกคน				

 บรรยายภาพ 

การแสดงเริ่มต้น ณ เวลา ๑๙.๐๐ น.

เปิดวงด้วยการโชว์ลีลาโปงลาง ซึ่งมีนางไหร่ายรำดีดไห พร้อมกับลาล่า,ลูลู่น้อย
ขณะที่ข้าพเจ้ารีบจัดการกับอาหารเย็นตรงหน้า เพื่อที่จะได้มีสมาธิในการชมเต็มที่
การแสดงชุดที่สองก็เปิดตัวด้วยความยิ่งใหญ่ตระการตา สะกดทุกสายตา
"ระบำละลุ" ท่าทางลีลาราวกับนางอัปสรแห่งอาณาจักรขอม ความอ่อนช้อย ช่างงดงามนัก
"บายศรีสู่ขวัญ" เป็นการแสดงชุดถัดมา ..
ถัดไปน่าจะเป็นการร่ายรำที่ใช้ดอกบัวเป็นเครื่องประกอบ "ศรีบงกช"  
ถ้าไง วันจันทร์จะไปเช็คโพยที่จดไว้ก่อน แล้วจะแก้ไขอีกที

และหลังจากจบการแสดงชุดที่ ๕ ก็เข้าสู่พิธีการแนะนำวง 
และมอบเงินสมทบบริจาคให้กับท่าน ผอ.เพื่อให้นำเงินไปบำรุงวง
หรือตามแต่ท่าน ผ.อ.ประสงค์ โดยที่บริจาคทีวีและเครื่องคอมพิวเตอร์
พร้อมอุปกรณ์เครื่องเขียนให้กับนักเรียนเป็นจำนวนหนึ่ง 
ยอดเงินจำนวนสมทบบริจาค ๒๕,๕๐๐ บ.
เป็นเงินที่ไม่เกี่ยวข้องกับบัญชีรายรับของโครงการฯ (โรงเรียนบ้านท่าระพา)

จากนั้นเข้าสู่การละลายพฤติกรรมสันทนาการ
เพื่อให้ผู้เข้าร่วมโครงการฯ ได้ทำความรู้จักกัน ซึ่งเกมที่ให้เล่นก็เป็นเกมแนวฮา ๆ
ของรางวัลมีให้ทุกคน ซึ่งเป็นพระเครื่อง จากหลวงลุงที่ร่วมในโครงการ

สนุกสนานกันเต็มที่..
 เด็ก ๆ ชาวบ้านที่รายล้อม ก็มีโอกาสเล่นเกมได้รับรางวัลติดไม้ติดมือกันไปด้วย
เสียงหัวเราะ และรอยยิ้ม เปื้อนหน้ากันทั่วถ้วน

ภาพล่าง : ลาล่าน้อย นางไห ลูลู่น้อย สามสาวนี้ร่ายรำทุกช่วงเพลง				

 บรรยายภาพ 

หลังจากพักยกการแสดงด้วยพิธีการและเกม 
ทางวงก็พร้อมที่จะแสดงต่อไปอีก ๕ ชุด
 "เซิ้งละลุ", "รำสาวขอนแก่น", "ศรีตะลุง", "เอ้ดอกคูณ" ..และปิดท้ายด้วยโชว์วง

ข้าพเจ้านึกเอ็นดู นางไห ,ลาล่าน้อย, ลูลู่น้อย ที่ร่ายรำตลอดรายการทุกเพลง
กระทั่งเมื่อจบการแสดง ข้าพเจ้าและเพื่อนที่ร่วมโครงการฯ ก็พร้อมใจกันทิปอย่างงาม
รวมทิปทั้งสิ้นเป็นยอดเงินจำนวน ๗ พันบาท ซึ่งเป็นทิปสำหรับทุกคนในวง 
เด็ก ๆ ยิ้มแก้มปริ ดีใจกันมาก ข้าพเจ้าเองรู้ดีว่า ขณะนั้นทุกหัวใจพองโตด้วยความสุข

ภาพ : ระหว่างพักการแสดง เด็ก ๆ สนุกสนานกับการยิ้มสู้กล้อง				

 บรรยายภาพ 

เบื้องหลังของการแสดงนี้ มาจากการฝึกซ้อมอย่างเคร่งครัดทุกวัน 
บวกกับความตั้งใจอย่างแน่วแน่ของน้อง ๆ ที่อยากจะแสดงสุดฝีมือ
ทั้งที่ก่อนหน้านั้น ท่าน ผ.อ.เองก็ออกตัวว่า ..ไม่ค่อยมั่นใจเท่าไหร่
เนื่องจากครูที่ฝึกสอน ย้ายไปโรงเรียนอื่น ทำให้ขาดผู้ควบคุมวงไป

และท่าน ผ.อ. ก็ยังได้กล่าวอีกว่า ท่านได้กล่าวกับบรรดาลูกศิษย์ว่า
"เล่นให้เต็มที่ ด้วยความตั้งใจ .. สู้ ๆ " ซึ่งน้อง ๆ ทุกคนก็ตอบรับเป็นคำมั่น

ข้าพเจ้าแอบรู้มาอีกว่า น้อง ๆ ฝึกแล้วฝึกอีก ซ้อมแล้วซ้อมอีก ทั้งตอนเลิกเรียน
และในวันหยุด ก็มาฝึกซ้อมที่สถานที่จริง โดยที่แรกจะคิดจะตั้งเวทีกลางแจ้ง
แต่ข้าพเจ้าให้ข้อคิดไปว่า สิ้นเปลืองเปล่า ๆ และหากฝนตก การโยกย้ายจะลำบาก
ในที่สุดก็ตกลงใจร่วมกัน โดยให้แสดงกลางลานด้านหน้าบริเวณทานข้าวเย็น
และไม่ลืมที่จะเผื่อแผนสองไว้ในกรณีที่ฝนตก

อุปสรรคของการแสดง คือ ฝน ข้าพเจ้าคิดเช่นนั้น และก็โชคดีเหลือเกินที่ฝนไม่ตก
มิฉะนั้นแล้ว การที่จะต้องแสดงในสถานที่จำกัด พร้อมกับผู้รับชมอีกจำนวนเป็นร้อย
ข้าพเจ้านึกสภาพคร่าว ๆ .. คงโกลาหลพอควร

อ่า .. 
ข้าพเจ้ายังจดจำบรรยากาศในค่ำคืนนั้นได้ พระจันทร์สุกสว่างบนฟ้า
เ บื้ อ ง ห น้ า ข้ า พ เ จ้ า   เ ห ล่ า น า ง อั ป ส ร กำ ลั ง ร่ า ย รำ 				

ลีลาเคลิ้มกับเกมส่งหนังยางด้วยหลอดกาแฟ (ไม่รู้คิดอะไรกันอยู่)				

อีกกลุ่มก็ช่วยกันคิด คิดว่าหมู่เฮาจะหาอะไรกินกันต่อดี				

ประติมากรรมทางธรรมชาติ ละลุ				

ซอกถูกเซาะกระเทาะถ้วนล้วนแปลกรูป 
ถูกลมลูบน้ำไล้ให้งามแสน 
ท้าลมฝนทนแสงแห่งดินแดน 
ซึ่งทดแทนความงามตามยุคกาล 

ยังโดดเด่นเห็นตระหง่านมานานเนิ่น 
เป็นเขาเขินใหญ่โตรโหฐาน 
คดโค้งเว้าเข้าเหลี่ยมเยี่ยมผลงาน 
แสนโอฬารล้ำลึกให้ตรึกตรอง 

แม้กร่อนกรอบบอบบางในบางช่วง 
ถึงหลุดร่วงละลานไปในพื้นผอง 
เป็นเศษเสี้ยวเปลี่ยวแปลกแผกครรลอง 
ยามแสงส่องรังสิมันตุ์พลันพราวพราย 

เช่นชีวิตจิตใจในหนึ่งผู้ 
ควรไตร่ตรองมองดูรู้นัยหมาย 
แม้นสูงส่งคงศักดิ์เกียรติมากมาย 
อาจวอดวายเสื่อมทรามเกลื่อนตามดิน 

เคยโดนเด่นเห็นตระหง่านทั้งหาญกล้า 
ครั้นอาชญาโลกธรรมนำทั้งสิ้น 
มีสุขทุกข์คลุกเคล้าเร้าชีวิน 
ย่อมเสื่อมสิ้นเปลี่ยนไปให้อาวรณ์ 

บ้างยังมีอุดมการณ์สืบสานต่อ 
ถึงเคยท้อพิจารณาอุทาหรณ์ 
จงทนทานหาญกล้าอย่าร้าวรอน 
ดั่งดินดอน "ละลุ" นั้นอันงดงาม				

 บรรยายภาพ 
 
การเดินทางไปชมละลุในช่วงเช้าของวันอาทิตย์ 
ประติมากรรมที่ปรากฏขึ้นตรงหน้า ต้องใช้เวลาสั่งสมนานถึงหกหมื่นปี
(อ้างจากปากคำของนักธรณีวิทยา ที่มาบอกเล่าให้ชาวบ้านแถวนั้นทราบ)

ภาพบน : ไปคู่ไปเดี่ยว ก็ไม่เปลี่ยวใจ ...  ไปสระแก้วครั้งใด อย่าลืมไปละลุ				

 บรรยายภาพ 
 
นึกไม่ถึงเหมือนกันว่า บางคนจะแอบไปฝึกวิทยายุทธกันที่ละลุ				

 บรรยายภาพ 
 
เด็กทั้งนั้น .. ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ				

 บุกป่าอุทยานแห่งชาติตาพระยา ลุยให้รถเปรอะเล่น ๆ ประชดน้ำมันแพง 				

 บรรยายภาพ 
 
ออกจากละลุ พอจะมีเวลาเหลือ ก็เลยชักชวนกันเข้าป่า (ขุดหน่อไม้ มั๊ง)
คุณปลัดอำเภอก็ใจดีเหลือเกิน พาคนเมืองไปปล่อยป่า เฮ้ย..เข้าป่า
เพื่อนบางคนที่มากับรถบัสก็กระโดดขึ้นหลังโฟรวิลล์กันพรึ่บ ไปไหนไปด้วย
งานนี้ไม่มีแบ่งพรรคแบ่งพวก ถึงแม้ว่าเพิ่งทำความรู้จักก็กลมกลืนได้อย่างรวดเร็ว

ออกจากป่า .. รถเปรอะเปื้อน คนนั่งส่วนท้ายผมแข็งกระโด๊ะ เสื้อผ้าเขรอะฝุ่น
คนนั่งในรถถามว่า .. อีกสักรอบไหม .. ฮา ช่างเข้าขากันได้จริง ๆ
เอาน่า หยอกนิดหน่อย .. จะว่าไปแล้ว ต้องขอบคุณบรรดาสิงห์สี่ล้อจากใจจริง
ทั้งที่มาช่วยขนของบริจาค แล้วไหนจะต้องพาเที่ยวป่าอีก คราวหน้าต้องตีซี้ซะแล้ว
เผื่อจะได้ติดสอยห้อยตามไปอีก .. เนี่ย ยังนึกถึงอมก๋อยอยู่เชียว ..  โหดซะ
แต่ก็เพราะอมก๋อยคราวนั้น ที่ทำให้บางคนถอยโฟร์วิลล์ป้ายแดงมาหมาด ๆ  ฮา ..
เดี๋ยวปลายปีไปเชียงรายกัน .. จะติดปีกบินไปรอที่ปลายทางเลย นึกถึงเถินแล้วยังขยาด				

 ปราสาทหินเลียบดินแดนขแมร์				

บรรยายภาพ

บรรยากาศที่ค่อนข้างขรึมขลัง ปราสาทหินที่คงซากผุพัง
ถัดจากแนวนี้ไป ก็เป็นเขตพื้นที่ทับซ้อน เต็มไปด้วยกับระเบิด				

บรรยายภาพ

เชื่อมั๊ย .. และแล้วช่องประตูนี้ ก็กลายไปฉากสำคัญ
เท่าที่นับ ๆ ดู ไม่น่าจะน้อยกว่า 20 ชัตเตอร์  รอคิวถ่ายกันพรึ่บ				

บรรยายภาพ 

รูปนี้เหมาะกับบรรยากาศจริง ๆ โบราณ โบราณ .. และก็ โบราณ				

 ตก ๆ  + หล่น ๆ  				

 บรรยายภาพ 

รอยยิ้มพริ้มพราย เหล่าสหายผู้ใจบุญ				

 บรรยายภาพ 

ประมวลภาพทดแทนคุณ เพื่ออบอุ่นในความทรงจำ				

บรรยายภาพ 

หลากหลายลีลาในเวลาเดียวกัน 
บนซ้าย : แม่งานทีม A กำกับงานอย่างใกล้ชิด
บนขวา : แม่งานทีม B ก็กำกับงานอย่างขมักเขม้นเหมือนกัน
ล่างซ้าย : ถ่ายภาพไปพลาง ยิ้มไปพลาง อิ่มอกอิ่มใจดีแท้
ล่างกลาง : อยากได้เบอร์โทรคนไหน กระซิบหลังไมค์ได้เลย
ล่างขวา : เปิดงานด้วยการบรรเลงเถิดเทิงกลองยาว				

บรรยายภาพ

ภาพนี้เป็นภาพที่ได้รับมาจากคุณครู รร บ้านท่าระพา ส่งมาทางเมล์เมื่อวันจันทร์
น้อง ๆ ที่ใส่เสื้อม่อฮ่อมตัวใหม่ที่พวกเราเหล่าเพื่อนพ้องน้องพี่จัดซื้อให้
เห็นแล้วปลื้มมาก ความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้าในช่วงเตรียมงานพลันหายวับไปทันที
ข้าพเจ้ารู้สึกเช่นนั้นจริง ๆ  .. ปีติและสุข				

บรรยายภาพ 

บรรยากาศในการเดินทางเต็มเปี่ยมไปด้วยความเป็นมิตร
สนุกสนาน ฮาเฮ .. หัวใจเดินทาง				

บรรยายภาพ

นาฎศิลป ระบำละลุที่ตระการตา				

 บรรยายภาพ 

เด็ก ๆ ที่ติดสอยห้อยตามมากับครอบครัวคาราวานบุญ				

 บรรยายภาพ 

ประทับใจทุกท่วงท่า งามติดตาวิลาวัลย์
ท่ามราตรีจันทร์เฉิดฉัน แลนางสวรรค์ร่ายรำ				

 บรรยายภาพ 

ผีเสื้อหลากหลายนานาพันธุ์ .. ณ ปางสีดา				

 บรรยายภาพ 

ยิ้มใสใส จากเจ้าของหัวใจที่บริสุทธิ์				

 บรรยายภาพ 

เพื่อนพ้องน้องพี่และดวงจิตมิตรภาพ