เอาแล้วไง

สะพั่งสะท้านไมภพ

สะพั่งสะท้านไมภพ นั่งฟังไอ้น้องปอน พูดอธิบายหูผึ่งตาแป๋ว สะพั่งมองที่ชายหนุ่มอายุราวๆยี่สิบเจ็ดปี ตากลม หล่อเหลาเอาการ จะบ้าเหรอพั่งมิใช่เกฮ่า สะพั่งสะบัดหัวกับความคิดบ้าๆบอๆแวบๆหนึ่ง เขากำลังสนอกสนใจฟังเรื่องราวที่พิสดารของอดีตภิกษุหนุ่มที่ต้องออกจากการเป็นพระแต่ก็ยังไม่ได้เปรียญสาม แต่พอเขาตอบคำถามเสร็จไอ้หนุ่มนั้นต้องย้อนกลับมาที่การโฆษณาสินค้า ที่ทานไปแล้วดูเหมือนจะบำรุงสุขภาพ จนสะพั่งรำคาญ แต่เอาละไอ้ความอยากรู้เนี่ยก็เลยทำให้ต้องถามซักไซร้ไล่เลียงกันหน่อย 
    ถามหน่อยครับน้องพอรู้ไหมว่า อย่างผมเนี่ยจะได้ญานชั้นใด
    เอาแล้วไง เห็นไหมสะพั่งคิด หลวมตัวจนได้ การที่ออกปากถามแม้ปากแข็งว่าจะไม่เชื่อ แต่ทว่าเมื่อออกปากมาแล้วก็ต้องรู้ตนเองว่าตนเองกำลังจะเริ่มเชื่อซะแล้ว เพราะผู้ไม่มีวันเชื่อชาตินี้จะไม่มีวันถามเป็นอันขาด สะพั่งกลับมาสู่คำถามที่ยิงออกไป
   ไอ้น้องเขาหลับตานิดหนึ่งแล้วตอบออกมาว่า แค่ขณิกะครับ 
    สะพั่งแทบจะบ้าตาย แค่ขณิกะเองหรือ ในใจก็มั่นใจว่าไม่ใช่มั้ง เพราะอ่านตำรามาหลายๆแล้วก็ไม่น่าจะใช่ แต่เอาละวะตอนนี้บางอย่างทำให้เริ่มเชื่อได้
    เอ แล้วเราจะทำอย่างไรให้รู้ว่าพระองค์นี้จริงหรือปลอม
    ก็ต้องฝึกสมาธิให้จิตมีพลังครับ แล้วจะรับรู้ได้ด้วยใจว่าของจริงหรือของปลอม
    ฟังไปฟังมาก็ถามถึงขั้นตอนการนั่ง แต่อย่างว่าละครับ ไอ้น้องปอนแกก็ไปของแกตามทางของแก แต่ผมซึ่งได้เคยอ่านตำรามามากหลายเล่มแล้วไม่สงสัยเพราะว่าเท่าที่เจอไม่ค่อยมีใครเหมือนกัน
   สะพั่งคิด สะพั่งก็รับฟังเห็นน้องเขาตอบจนเหนื่อยคอแห้ง ก็จำเป็นต้องเอาใจหน่อย 
   สุดท้ายผมก็ไปส่งเขากลับบ้านด้วยความขอบคุณที่เขากรุณาให้ความรู้แก่ผม แต่ทว่าการจะเชื่ออะไรก็แล้วแต่ ก็ต้องเชื่อหมดทุกๆเรื่องถึงจะยอมปลงใจเชื่อกันได้ หากยังมีจุดหนึ่งจุดใดที่ผมสงสัยแล้วละก็ จะให้เชื่อหมดใจละไม่มีวัน
    ผมนึกถึงไอ้พวกไฮปาร์คกลางกรุง มันก็ว่าของมันไปเรื่อยๆ จริงมั่ง โม้มั่งตามแต่ว่าคนไหนจะขัดประโยชน์มัน เขาก็จะว่าเป็นดอกๆไป เวลามีอย่างงี้มาทีก็มีรัฐบาลใหม่มาที ไอ้พวกที่ไฮปาร์คเนี่ยแหละก็จะกลับมาเป็นรัฐบาล แล้วมันก็วนเวียนไปเวียนมาอย่างนี้
    สักครู่นายโทรมา เอ้าตรวจสอบหน่อยเห็นว่ามีการเคลื่อนย้ายกำลัง รถถังที่ทางเหนือ
    ผมสะพั่งก็ต้องรีบเช็คทันที ผมรักทุกฝ่ายครับ
    แต่ผมกลับคิดว่าหากทหารอยู่เฉยๆก็คงจะดีที่สุด ปล่อยให้แต่ละพวกกัดกันจนหมดแรงก่อนและเอาไม่อยู่เดี๋ยวเขาก็มาเชิญไปปกครองเองแหละ
    เห็นมะครับ เอาแล้วไง