เดือนก่อนได้ฤกษ์ซ่อมแซมและทาสีบ้านใหม่...น้าก็เลยเรียกน้าอีกคนมาช่วย เนื่องจากมีน้าหลายคนขอแทนเป็นตัวเลขนะคะ น้าที่ โคลอนอยู่ด้วย คือ น้า7 น้าที่ลงมาจากเชียงรายคือ น้า2 กับ น้า3 น้า 3 เป็นสารพัดช่าง ส่วนน้า2 ทำอาหารเก่งเป็นที่หนึ่ง โดยเฉพาะข้าวซอยน้ำเงี้ยว หร่อยจังฮู้...ผิดภาคแระ...อิอิ...ลำแต๊แต๊เน้อ งานแรกที่น้า3 คิดว่ารอไม่ได้คือ ซ่อมรอยร้าวของ กำแพง ค่ะ เพราะถ้าไปส่องดูจะเห็นอีกฟากชัดแจ๋วเลย(ปกติไม่ได้ส่องนะ :p ) ก่อนจะซ่อมน้า3 ก็จะขูดสีเก่าออกก่อน พวกเราในบ้านก็เลยเฮโลกันไปช่วยขูดสีออก พอเสร็จน้า3ก็จัดแจงผสมปูนตุ๊กแกเตรียมอุดรอยร้าว(นึกสงสัยในใจที่มาของชื่อปูนตุ๊กแกท่าทางจะมาจากความเหนียวนั่นเอง ว่าแต่ถ้าฟ้าร้องมันจะสะดุ้งจนหลุดออกมาอีกมั๊ยเนี่ย...) ตอนที่น้าอุดกำแพงอยู่ก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่เพราะพอขูดสีเสร็จ ก็รีบเข้ามานอนผึ่งพุงอยู่ในบ้านแระ...เสียพลังงานไปหลายอยู่...:p สักพักเหมือนฟ้าลงโทษบังเอิญเหลือบไปที่กำแพงก็เห็นภาพที่เล่นเอาขนลุกกันเลยทีเดียว
เหนื่อยนัก...พักก่อน
ไม่รู้จักชื่ออ่ะค่ะ :p สวยมากเลยเนาะ
ไม่รู้จักชื่ออีกเหมือนกันค่ะ...แต่ชอบมากเลย มีสีแดงและสีชมพู หวานแหววจัง (^^)
สีชมพูเยอะหน่อย...สีหวานน่ากิน...อิอิ
ดอกเข็มค่ะ...พยายามหามุมที่ดูเหมือนเข็มที่สุด
เจ้าบ้านออกมาเตร็ดเตร่.ตัวนี้เคยเขียนไว้ในเรื่องสั้นชื่อ"เพื่อนบ้าน" อ่ะค่ะ แต่ตอนนั้นรังจะใหญ่กว่านี้ ตอนนี้ลูกๆโตหมดแล้ว รังก็หล่นลงมาทั้งยวงโดยที่เราต่างฝ่ายต่างไม่รบกวนกัน เสียดายที่ตอนนั้นไม่มีกล้องถ่ายภาพเก็บไว้
ชวนชมค่ะ...หนึ่งในไม้ดอกที่ประดับบ้าน
โป๊ยเซียน.........ออกดอกแล้วดีใจจัง
ภาพท้องฟ้าตอนที่เดินทางขึ้นเหนือค่ะ ท้องฟ้าช่วงนี้เป็นท้องฟ้าของ ลำปาง........สวยจับใจ ไว้ถ้ามีภาพใหม่ๆจะมาโพสเพิ่มนะคะ เจอกันเมื่อใครก็ได้ต้องการโนะ...อิอิ (o*^_______________________^*o)/~~~ bye bye .......................................................................................... 13.42 น. วันนี้มาโพสรูปดอกไม้เพิ่มค่ะ....ถ่ายที่สนามเด็กเล่นอีกเช่นเคย หลังจากเย็นวานที่ฝนตกหนักพอหยุดปุ๊บก็พากันออกไปเล่นตามประสา
ต่อไปเป็นภาพหนุ่มใหญ่ หัวใจชีกอค่ะ (=^o^=) ตัวนี้ชื่อ ทามะ แมวใครก็ไม่รู้แต่ตอนนี้สนิทสนมกันถึงขนาดตั้งชื่อให้แล้ว... v v
ตัวนี้ชื่อ มีมี่ สาวสวยเริ่ด เชิด หยิ่ง ตอนนี้สละฟอร์มแล้ว...เย้...แมวใครอีกก็ไม่รู้เหมือนกัน... ถ้าใครได้อ่านเรื่องสั้นเรื่อง "ความประทับใจแรก" ก็จะทราบถึงที่มาค่ะ โคลอนเคยเขียนไว้นานแล้ว
มองหาใครกันน๊อ............
เพื่อนบ้านค่ะ
ต้นนี้ชื่อ "พญาเสือโคร่ง" อ่ะค่ะ โปรดสังเกตุไม้ดอกจะน้อยมาก ทั้งๆที่ชอบดอกไม้ แต่ ไม้ใบจะดูแลง่ายกว่าอ่ะค่ะอายุยืน.... ไม้ดอกเคยปลูกไว้แต่พอต้องไปต่างจังหวัดกลับมาเฉาตายหมด น่าสงสาร ก็เลยคิดว่า ให้บ้านที่เค้ามีเวลาอยู่ดูแลปลูกจะดีกว่า ไม่บาปด้วยเนาะ
ต้นปาล์ม ค่ะ ความสูงพอๆกับหนุมานนั่งแท่นเลย
ต้นวาสนา ย้ายถิ่นฐานมาจากเชียงรายพร้อมกับ ต้นหนุมานฯอ่ะค่ะ อยู่ที่บ้านแม่ปลูกลงดินต้นจะใหญ่ แต่มาเป็นสาวชาวกรุงเหลือตัวกระจิ๊ดริ๊ด....อิอิ คนแถวบ้านชอบแซว สาวๆที่มาอยู่ในเมืองกรุงว่ากลับบ้านที แต่ละคนเหลือตัวนิดเดียว เอาไส้ไปไว้ไหนเนี่ย.............ป่อยยยย
"กระบองเพชร" เลี้ยงตั้งแต่ต้นเท่าหัวเข่าตอนนี้สูงท่วมหัวแล้ว............โตไม่เกรงใจกันเล๊ยย...:p
ผักหวานบ้านค่ะ ต้องมีใครสักคนแอบเอามาปลูกแน่ๆเพราะ โคลอน กับ น้าเพิ่งเห็นตอนที่ไปตัดกิ่งไผ่อ่ะค่ะ....ส่วนใหญ่หลักฐานจะโผล่เมื่อผู้ต้องสงสัยขึ้นเหนือไปแล้ว...เมื่อก่อนก็มี ผักบุ้ง...ผักชีฝรั่ง...ต้นหอมก็ยังมี...เอิ๊กส์ ทุกคนที่เชียงรายเวลาลงมาจะบ่นว่าไม่มีดิน ไม่มีสวนให้ มีแต่กระถางไม่ชอบ...แหะ ก็ดูแลง่ายไงเนาะ ไม่อยากทำบาปกับต้นไม้ แถมวันดีคืนดีหนูมาขุดรูเบ้อเร่อเลยค่ะ......หนูยังไม่น่ากลัวเท่างู พอปูพื้นเปลี่ยนมาปลูกกระถางก็ไม่มีอาคันตุกะมาเยือนแล้ว แก้ปัญหาไปได้เปลาะหนึ่ง
ต้นไผ่ที่ถูกเจี๋ยนไปแล้ว...เดี๋ยวก็ขึ้นใหม่ไฉไลกว่าเดิมเนอะๆ แต่ต้นที่อยู่ในกระถางไก่ ชื่อต้นอะไรไม่รู้อ่ะค่ะ รู้สึกจะเป็นจำพวก ว่าน มากกว่า
ดอกเข็มค่ะ ดูธรรมดาแต่ไม่ธรรมดาตรงที่มี หกกลีบอ่ะค่ะ ปกติจะมี 4 กลีบ ไม่ก็ 5 กลีบ เวลาไปสนามเด็กเล่นช่วงพักเหนื่อยจะไปแข่งกันหาดอกเข็ม6กลีบกับเด็กๆ แล้วก็เอามาสต๊าฟใส่หนังสือไว้ สวยไปอีกแบบเนาะ มีช๊อตเด็ดมาฝากค่ะ...ต้องบันทึกไว้เป็นหลักฐานเดี๋ยวไม่มีใครเชื่อ...อิอิ...รูปนี้ตัวเล็กถ่ายให้ค่ะ V V V
07.20 น. เช้าวันจันทร์วันที่แสนสบาย อากาศสดใสมีรูปท้องฟ้าที่บ้านมาฝากนะคะ
วันนี้มีรูปต้นไม้มาฝากให้ บรรยากาศเขียวชอุ่ม สดชื่นต้อนรับเพื่อนเก่าที่กลับมาเยี่ยมนะคะ....รูปนี้ ต้นปีบ ที่บ้านค่ะ อีกไม่กี่วันจะถูกเจี๋ยนแล้ว...เพราะเข้าหน้าฝนทีไรก็ต้องเป็น ขันที ทุกปีเลย :p
จำปาค่ะ...โคลอน ชอบจำสับสนระหว่างจำปากับจำปี หลายวันก่อนคุยกับ กุ้งหนามแดงในกลอนยังคิดอยู่เลยว่าต้นนี้เป็นต้นจำปี...แหะ จำปาดอกสีเหลือง จำปีดอกสีขาวเนาะ...จำจำให้ขึ้นใจเลยทีนี้
ต้นนี้ภูมิใจเสนอ "หนุมานนั่งแท่นค่ะ" สารพัดประโยชน์เลย ยางที่ได้จาก ใบหรือต้นสามารถรักษา แผลไฟไม้ น้ำร้อนลวก แผลพุพอง แมลงสัตว์กัดต่อย โดยเฉพาะแผลสดจากของมีคม โคลอนเคยโดนมีดบาดมือเข้าลึกเลยพอใช้ ยางจากหนุมานนั่งแท่นทาสามวันแผลแห้งและไม่เป็นแผลเป็นเลยค่ะ ปลูกง่าย ตายยาก...(o*^________^*o) ทางเหนือจะถือเคล็ดแทบทุกบ้านจะปลูกไว้หน้าบ้านกันสิ่งไม่ดีไม่ให้กล้ำกรายค่ะ ตอนแรกมีแค่ต้นนี้ต้นเดียวแต่โคลอน จับแยกได้หลายกระถางเลยแถมชำไปให้เพื่อนบ้านได้อีกสองคนแน่ะค่ะ เวลาจะแยกปลูกก็แค่เด็ดก้านที่โผล่ออกมาไปชำไว้ก็เป็นแล้ว
แถมอีกรูปแล้วกันเนาะ....กล้องเสียไปตั้งนานแน่ะค่ะ พอได้กล้องใหม่ก็เลยเห่อไปไหนไปด้วย ตามเก็บภาพยังกะนักสืบหัวเห็ดกันเลยทีเดียว ................................................................................................
แปลกดีนะคะ เรื่องบังเอิญที่ยากแก่การพิสูจน์ และแต่ละครั้งที่เจอก็ให้ความรู้สึกที่ต่างกัน
ท้องฟ้าเมื่อเย็นวาน...ก่อนที่จะโดนฝนจนเปียกมะล่อกมะแล่กทั้งพี่ทั้งน้อง แต่ก็สนุกดี พายุฝนยังปราณีไม่รุนแรงเท่าไหร่ เวลาปั่นจักรยานฝ่าพายุฝนที่ไม่แรงมากให้ความรู้สึกเหมือนกับจะบินได้เลยค่ะ (o*^___________________^*o) วันนี้ขอเล่าแค่นี้ก่อนนะคะ ไว้วันหลังจะเก็บภาพบรรยากาศ ความบังเอิญ หรือ สิ่งมหัศจรรย์แถวบ้านมาฝากอีกนะคะ.... ***โปรดติดตามตอนต่อไป*** ขอบคุณที่มาเยี่ยมชมค่ะทุกท่าน
ช่วยบอกทีว่า โคลอน ไม่ได้ตาฝาด เพื่อนๆเห็นเป็นรูปอะไรคะ โคลอน ขนลุกเย็นวาบตั้งแต่หัวลงไปถึงตาตุ่มเลยค่ะ เดี๋ยวจะโพสอีกรูปที่ซูมใกล้กว่านี้นะคะ
พอตั้งสติได้ก็รีบไปเอากล้องมาถ่ายไว้เป็นหลักฐาน เหมือนกลัวว่าภาพตรงหน้าจะหายไป...แล้วค่อยๆไปเรียกน้าๆมาดู น้าก็ช่วยให้ใจชื้นขึ้นมาว่า คงเป็นเจ้าที่ ท่านมาขอบคุณที่ช่วยซ่อมรอยร้าวบนกำแพงให้...ตอนนี้กำแพงไม่มีรอยร้าวแล้วค่ะ
เปลี่ยนมาดูรูปน้ำที่มองดูแล้วเหมือนรูป หัวใจบ้างนะคะ ภาพนี้ถ่ายที่สนามเด็กเล่นในหมู่บ้าน ไปเล่นบาสกับเด็กๆค่ะก็เลยตื่นเต้นกันใหญ่เลย
9 กรกฎาคม 2551 18:31 น. - comment id 79664
หวา รูปน่ากลัวจังเลย ถ้าเป็นแบบนี้ที่บ้านตัวเองมีหวังไม่แคล้วแม่ต้องไปประกาศให้คนแถวบ้านมาขอหวยแน่เลยค่ะ
8 กรกฎาคม 2551 13:12 น. - comment id 79695
บอยทิลไดล์ฮับ ^ ^ แอ๊บแบ๊วมาเลยนะ คุณ พีรเดช นวลสาย...อิอิ เคยดูรายการทีวีแชมเปี้ยนเค้าจะใช้นมรดต้นหอมเพื่อให้ต้นหอม หวานและฉ่ำอ่ะค่ะ เคยดูหนังเรื่องหนึ่งเค้าบอกว่า ถ้าคนที่ยังไม่มีแฟนจะรู้ได้อย่างไรว่าเราถึงเวลาที่จะมีใครสักคนได้แล้วก็คือ ให้ลองเลี้ยงสัตว์ กับ ปลูกต้นไม้ ถ้าสามารถดูแลทั้งสองสิ่งไม่ให้ตายได้...นั่นก็เป็นเวลาที่เหมาะสมที่เราจะดูแลใครสักคนได้แล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะมาทักทายพูดคุยนะคะ ปล.ยังรออ่านเรื่องสั้นอยู่เสมอนะคะ
7 กรกฎาคม 2551 19:56 น. - comment id 79697
บ้านต้นไม้เยอะ น่าอิจฉานะฮับ ผมเคยปลูกมะลิไว้ตรงระเบียง(ห้องเช่า) ต้นงามเชียว ออกดอกอยู่หลายรอบ ด้วยความหวังดีเกินเหตุ อยากให้มันมี อาหารกินอย่างอุดมสมบูรณ์ ก็เลยเอา นมที่หมดอายุแล้วไปเทรด(อารมณ์เสียดายของ) ...แทนที่จะงาม มันค่อยๆ เฉา และก็ตายไปต่อหน้าต่อตาเลย
4 กรกฎาคม 2551 14:37 น. - comment id 83148
ขอบคุณที่มาชมเรื่อง บ้านบ้านของ โคลอน เนาะ ***คีตากะ*** 555 ตอนแรกกะว่าจะสงสารอยู่หรอก.....อเมซซิ่งจริงๆเลย ***กุ้งหนามแดง*** จิ้งจกลอดได้จริงๆด้วยค่ะ...อิอิ... ปล.ปลวกนี่ไม่รู้จะแก้ยังไงเหมือนกันนะคะ ห้องเก็บของหลังบ้านมันแทะซะขอบประตูเละเลย... ***กชมนวรรณ*** บางภาพ ก็ไม่ได้สังเกตุนะคะ พอผ่านตาแว่บๆ เล่นเอาชะงักงันกันเลยทีเดียว ***นักสืบ ไร้อันดับ*** ป่อยย หรือ โคลอนจะตาฝาด แต่โคลอน ดูแล้วเหมือน หน้าคน อ่ะค่ะ เป็น หน้าผู้ชายด้วยนะคะ ปล.ของเค้าดีจริงไม่แบ่งให้หรอก...โฮะๆ...เดี๋ยวไม่อิ่ม ***แมงกุ๊ดจี่*** ประตูบวมเหมือนกันค่ะ...หน้าฝนทีไรเป็นต้องเจอปัญหานี้ทุกทีเลย......แต่ก็ต้องแก้กันไปเนาะ ปล. วันจันทร์จะมาโพสรูปเพิ่มนะคะ ขอไปเก็บภาพก่อนเนาะ แล้วเจอกัน..................แว๊บบบบบบบ
5 กรกฎาคม 2551 16:52 น. - comment id 83165
รูปนี้ตอนไปเที่ยวบ้านพี่ตูน ( ผู้หญิงไร้เงา) ค่ะ สงสัยว่าหมดมันจะอิจฉาความหวานของพี่สาวกะพี่ชาย อิอิ แวะมาด้วยความคิดถึงค่ะ
6 กรกฎาคม 2551 23:51 น. - comment id 83171
สวัสดีค่ะ โคลอน อ่านเรื่องของโคลอนแล้วยังรู้สึกว่าโคลอนยังเป็นสาวน้อยใสใสเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลงเลยนะคะไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเท่าใดกลับมาทักทายเพื่อนเก่าๆอีกครั้งจากคำเชิญชวนของ นายโจ้ หน้าตาที่นี่เปลี่ยนไปเยอะจริงๆค่ะแต่ดีใจที่ยังพอมีคนเก่าๆในสมัยก่อนให้ได้ทักทายกันอีก จะพยายามเวียนหาเพื่อนเก่าๆให้ทักทายนะคะ หลายปีและหลายเรื่องราวที่ตกหาย ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้มาพบกันอีกหรือไม่นะคะ ยังไงก็ขอให้น่ารักเหมือนเดิมตลอดไปนะคะ
7 กรกฎาคม 2551 07:08 น. - comment id 83172
***ทะเลใจ***เอ่อ....พี่ไม่เห็นรูปอ่ะจ๊ะ เอม....เสียดายๆ เพราะอะไรหนอ ขอบคุณที่แวะมานะจ๊ะ...คิดถึงๆ ***คะน้า***อ่า.....โคลอนดีใจจนบอกไม่ถูกเลย ที่ได้เห็น คะน้า อีกครั้ง ........คิดถึงมั่กๆๆๆ ไม่น่าเชื่อนะคะว่า ผมชื่อโจ้ จะเป็นคนที่ทำให้เราได้พบกัน คะน้าก็ยังคงเป็น คะน้าที่อบอุ่นอ่อนโยนเหมือนเดิมเลยนะคะ หวังว่าจะได้อ่านกลอนของ คะน้าอีกนะคะ...รอๆๆ ความจริง โคลอนก็ หายไปนานเหมือนกันค่ะ กลับมาได้ปีกว่า จะสองปี ตุลาฯ นี่แหละค่ะ ตอนที่กลับมาครั้งแรก ก้รู้สึกเหงาๆโหวงๆเหมือนกันนะ มันวังเวงบอกไม่ถูก ไม่เจอคนเก่าๆที่คุ้นตา....แต่เพื่อนๆที่ไทยโพเอ็มไม่ว่าจะกี่รุ่นกี่สมัยก็ยังคงน่ารักเหมือนเดิมเลยค่ะ.... ไทยโพเอ็มเป็นบ้านที่อบอุ่นเสมอเลย และโคลอนก็แอบหวังในใจว่าคงจะมีเพื่อนกลอนเก่าๆย้อนกลับมาสักวันล่ะน่า แล้วก็เจอหลายคนเลยค่ะดีใจสุดๆ ขอบคุณ คะน้าที่มาเยี่ยมเยือนทักทาย และทำให้เช้านี้ของ โคลอน สดใสนะคะ ปล.ไม่รู้ว่าจะได้อยู่ ที่นี่ อีกนานมั๊ย แต่ก็มีความสุขที่ได้กลับมา รู้จักทั้งเพื่อนใหม่ และ รอคอยพื่อนเก่า......เสมอ
9 กรกฎาคม 2551 23:49 น. - comment id 84202
โคลอนจ๊ะ คะน้าอยากมีเวลาเยอะเหมือนเมื่อก่อนจังนะคะ แต่มันค่อนข้างจะหายากซักหน่อย สำหรับเดี๋ยวนี้ แต่วันนี้ก็ปัดสนิมเคาะสมองลองแต่งเล่นๆมาบทนึงถึงเพื่อนเก่าๆในความคุ้นเคยที่หายไป จะพยายามแวะเวียนมานะคะถ้าไม่ติดอะไร คิดถึงโคลอนนะคะ
10 กรกฎาคม 2551 08:14 น. - comment id 84204
***นทธี ศศิวิมล*** เจอคนที่รู้สึกแบบเดียวกันแล้ว...อย่างน้อยก็ไม่ต้องกลัวอยู่คนเดียวอีกแล้ว...ขอบคุณและยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ปล.ทำไมต้องป่าวประกาศด้วยอ่ะจ๊ะ สู้เราขูดคนเดียวดีฝ่า...อิอิ ***คะน้า***นั่นสิเนาะ อยากมีเวลาเยอะๆเหมือนเมื่อก่อนจัง แต่ว่างทีไรต้องเข้ามาทุกทีเลยค่ะ โคลอน...คิดถึงคะน้าเช่นกันนะคะ...มาบ่อยๆน๊าจะรอค่ะ
4 กรกฎาคม 2551 09:03 น. - comment id 84339
บางทีภาพ บางภาพเราต้องสังเกตุถึงจะเห็น ความสดใส หรือ สิ่งแปลกๆๆ นะค่ะ
4 กรกฎาคม 2551 10:38 น. - comment id 84340
มาดูภาพแระ แต่ดูไม่ออก บอกหน่อยซิ ว่าเห็นเป็นภาพไร ไว้กระตุกขวัญตัวเองเล่น บอกน้า 2 ด้วย ถ้าทำอาหารเก่งจริง ต้องเอามาลองชิมกันมั้ง
4 กรกฎาคม 2551 11:19 น. - comment id 84343
เรื่องบ้าน บ้าน อยากซ่อมประตูตอนนี้... ฝนตกประตูบวม ปิดบ่ได้...
3 กรกฎาคม 2551 14:38 น. - comment id 84344
ขอบคุณน๊า เพียงพลิ้ว ไว้จะเก็บภาพสวยๆมาฝากอีกนะคะ
3 กรกฎาคม 2551 15:39 น. - comment id 84347
เรื่องราวปาฏิหาริย์ ความจริงมีเกิดขึ้นได้ตลอดเวลา ถ้าเราสังเกตก็จะพบเห็น เหมือนเมื่อวานผมขี่มอเตอร์ไซด์ด้วยความเร็ว 60 กิโลเมตรต่อชั่วโมง พลันเกิดลมพายุหมุนอย่างรุนแรง จนเกือบควบคุมมอเตอร์ไซด์ไม่อยู่ เกือบจะได้ลงไปกินเลนก็กระบือข้างถนน ดีที่ยังรอดมาได้ ขี่ต่อไปสักเล็กน้อยอยู่ไม่อยู่ฟ้าก็พลันมืดครึ้ม เครื่องก็ดับเสียไปเฉื่อย เวรกรรม ดับกลางป่าไกลขนาดนี้จะทำไง ต้องเดินจูงรถไปเป็นกิโลกว่าจะเจอร้านซ่อมรถได้ เล่นเอาเหงื่อแตกพลั๊กๆ ช่างทำการตรวจเช็คบอกว่ารถปกติดี แค่น้ำมันหมดถังเท่านั้นเอง ก๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
3 กรกฎาคม 2551 17:55 น. - comment id 84348
เคยโป๊วปูนเหมือนกันบ้านร้าว..เวลาพระอาทิตย์ขึ้นบ้านสว่าง อิอิ เอาเป็นว่าจิ้งจกลอดได้...ก็สนุกดีที่ได้ปรับปรุงและดูแลบ้านอันเป็นที่รัก..อิอิ แต่เบื่อปลวกมากๆ เลย...ที่บ้านมีเพียบ..
3 กรกฎาคม 2551 14:32 น. - comment id 84349
เคยไปช่วยเพื่อนก่อกำแพงบ้านค่ะ สนุกกันใหญ่ แต่ทำไม่เสร็จกันสักที รูปหัวใจสวยนะคะ
31 พฤษภาคม 2555 13:37 น. - comment id 129448
บ้านนี้มีปี๋ อิอิ