ครั้งหนึ่ง วิทยากร เชียงกูลเคยเขียนไว้ว่าฉันเยาว์ฉันเหงาฉันทึ่ง ฉันจึงมาหาความหมาย ฉันหวังเก็บอะไรไปมากมายสุดท้ายให้กระดาษฉันแผ่นเดียว ช่วงที่ผ่านมาฉันเหงา ฉันเศร้า ฉันอึ้ง ฉันจึงออกหาความหมาย หาไปหามาไม่เจอเจอคำตอบ เพราะเจ้าของคำตอบไม่ได้บอกฉัน แต่ไม่เป็นไร ตอนนี้ฉันเลิกถามแล้ว และอีกอย่างคำตอบสำเร็จรูปคงไม่มีหรอก ฉันเฝ้าถามโน่นนี่ตลอดเวลา ถามคนโน้นนี่เพื่อมาเปรียบเทียบ แต่สุดท้ายก็ไม่ได้คำตอบเสียที แต่ฉันคิดว่าอย่างน้อยก็ยังดีกว่าคนที่ไม่ตั้งคำถามเลย อะไรคือเครื่องหมายของความสำเร็จ เงิน ทอง ชื่อเสียง....แต่แล้วเวลาล่ะ หายไปไหน คนบางตนบอกว่ายุ่งมาก ชีวิตไม่นิ่งแต่สุดท้ายพอชีวิตนิ่งกลับดิ้นรนไขว่ขว้า คนบางคนบอกให้อยู่แบบไม่มีเทคโนโลยีก็อยู่ได้ แต่เขากลับหมดเงินไปเป็นจำนวนมากมายกับเทคโนโลยี คนบางคนบอกต้องการความรัก มิตรภาพ แต่เขาคนั้นไม่เคยให้ความไว้วางใจ รัก และมิตรภาพแก่คนรอบข้าง (ฉันว่าเขาคงเหงาน่าดู....เพราะไม่เคยไว้ใจใครเลย) โลกนี้ไม่เลวร้ายหรอกฉันว่า น่าแปลกที่คนเราป้องกันตัวเองจากการทำร้ายคนอื่นก่อนที่เขาจะมาทำร้ายตัวเอง แต่เธอไม่คิดบ้างหรือว่าคนอืนก็จะทำร้ายเธอก่อนได้ในทางกลับกัน ทำไมคนเราไม่ยิ้มให้กันโดยไม่สนใจว่าใครจะยิ้มให้ใครก่อน ทำไมคนเราไม่เคยพอใจ หรือเห็นคุณค่าของสิ่งที่ตนมี จนคุณสูญเสียมันไป มิตรภาพไม่สำคัญอย่างนั้นเชียวหรือ คนเราไขว่คว้าหาอะไร หาไปเพื่ออะไร หาแล้วได้อะไร ได้มาแล้วยังไง ดีใจแค่ได้ครอบครองเหรอ? ชนะแล้วไง ฉันว่ายิ่งสูงยิ่งหนาวนะ บางครั้งคนมักบอกว่าในความนิ่งเงียบคนจะรู้สึกเหงา...จริงหรือที่ความเหงามากจากความเรียบเฉย ตรงกันข้ามเป็นได้ไหมว่าท่ามกลางสิ่งเจริญ มั่งคั่ง ผู้คนมากมาย เรากลับรู้สึกเหงา การที่คนเรารู้สึกเหงาในทางหนึ่งมันกำลังบ่งบอกใช่ไหมล่ะว่าคุณกำลังต้องการใครสักคนที่เป็นกำลังใจให้กับคุณ แต่ก็นะ คนเรามักไม่สนใจคนใกล้ตัวว่าเขาพร้อมจะเดินเคียงข้างคุณ คุณกลับไขว่ขว้าหาไปเรื่อยๆๆ เหนื่อยไหมล่ะ บางครั้งคนเราไม่กล้าทำในสิ่งที่คุณจะรู้ได้ไงว่าคุณทำไม่ได้ คุณลองดูหรือยัง การที่เราปฏิเสธที่จะทำมัน เพราะเราทำมันไม่ได้จริงๆหรือ เรากลัวความล้มเหลว ความล้มเหลวน่ากลัวตรงไหน คุณเอาหน้าตาคุณไปผูกไว้กัยมันเองต่างหากเล่า เรามองทุกอย่างจากแง่มุมของตัวเองไปหรือเปล่า ทำไม่ต้องเอานิยาม(ความสุข)ของเราไปใส่ไว้กับคนอืน ... ที่จริงอยากเขียนต่ออีกนะ แต่อยากแลกเปลี่ยนกับคนอื่นๆบ้าง ...ขงจื๊อกล่าวว่า "มิใช่เรื่องน่ายินดีดอกหรือที่มีเพื่อนมาจากแดนไกล" (มิตรสหายทั้งหลายขอเชิญมาร่วมวงสนทนากัน) ฉันเยาว์ ฉันเขลา ฉันทึ่ง ฉันจึงมาหาความหมาย ตอนเด็กก็ถามคำถามทำนองนี้ ตอนนี้ก็ถามอีก ...
6 กรกฎาคม 2551 22:51 น. - comment id 83170
บางทีโลกที่ดีที่สุดที่เป็นไป (best possible world) อาจไม่ได้แปลว่าไม่มีความทุกข์และความเจ็บปวดก็เป็นได้ เราพยายามหาโลกใหม่ แต่สุดท้ายก็ไม่หรอก ถ้าหากว่าเราไม่มีมิตรภาพ ความรัก ความศรัทธา มนุษยธรรม..ว่าแต่ว่าสิ่งเหล่านี้มีจริงเหรอ หรือเพียงแค่เป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อป้องกันตัวเองจากการถูกทำร้าย เพราะธรรมชาติแท้จริงของมนุษย์นั้นเห็นแก่ตัว (?)
26 มิถุนายน 2551 00:54 น. - comment id 87683
บางคนไขว่คว้า.....หาความหมายของคำถามทีอยากได้ซึ่งคำตอบ..แม้คำตอบที่ได้จะตรงใจบ้างไม่ตรงบ้าง..มนุษย์มักจะไขว่คว้าในสิ่งที่มองไม่เห็น..เพ้อฝันในสิ่งที่ที่จับต้องไม่ได้..แล้วนำมาใช้กับความเป็นจริง..จึงมักมีคำกว่าว่า.."เพ้อฝัน..ไร้ขอบเขต" จนบางทีเราจะอยู่ในโลกที่ตรงข้ามกับความจริง..หลอกใจตัวเองบางคนเอามาปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไว้..และอยู่ในโลกแห่งการหลอกลวง..จนลืมความหมายของตัวเอง..