ในห้องแชทห้องเดิมกับวันใหม่ที่ดิฉันเข้าไปเกือบจะทุกวัน วันนี้ดิฉันได้แชทกะคนๆหนึ่งเป็นรุ่นพี่ของดิฉันสักประมาณ 4-5ปีได้ค่ะเธออยู่ที่ญี่ปุ่นจากการที่คุยกันเพียงน้อยนิดก็ทำให้ฉันรู้ว่าเธอค่อนข้างจะเป็นคนอารมณ์ดี ฉลาดใจดี ดิฉันได้มีโอกาสคุยกับเธอแบบส่วนตัวทางเมลล์ เราปลีกตัวออกมาจากห้องแชท มาอยู่ในที่ค่อนข้าง ส่วนตัวนิดนึง เราแนะนำตัวเองกันเรียบร้อยเราก็เริ่มบทสนทานาที่สนุกสนานพูดคุยหยอกล้อกันโดยที่เราได้นำเพื่อนอีก2-3คนมาร่วมในบทสนทนาของเราด้วย และไม่รู้อะไรที่ทำให้ดิฉันขอเรียกเธอว่า แม่ เธอก็น้อมรับตำแหน่งนั้นด้วยดี และเธอก็กลายเป็นคนมีลูกไปในพริบตา อิๆๆๆ จากที่ได้คุยกับเธอหลายๆครั้งหลายๆวันเข้า ดิฉันรู้ว่าเธอเป็คนที่ฉลาด มีความจริงใจ น่ารัก สุขุมรอบคอบและเป็นมิตรกับทุกๆคนค่ะ เราคุยกันเกือบจะทุกวันเมื่อมีเวลาเอื้ออำนวย ทุกครั้งที่เจอกันเรามีเรื่องฮาๆมาเล่าให้กันฟังเสมอ จนกลายเป็นความชิน จนบางครั้งเราต่างมีปัญหาอะไรมาจะมาปรึกษากันเสมอ เราเรียนรู้กันมาเรื่อยๆจนกลายเป็นความไว้ใจที่ดิฉันไม่เคยมีให้ใครมานานโดยเฉพาะเพื่อนทางอินเตอร์เน็ทเราไว้ใจกัน เราไม่ปิดปังกัน เราพูดกันอย่างตรงไปตรงมาเสมอ วันไหนไม่ได้คุยกันจะรู้สึกห่วงใยเค้า พะวงว่าจะเป็นอะไรไปหรือเปล่าน้าาาา ดิฉันก็ยังคงเรียกเธอว่าแม่ เธอก็ยังเรียกดิฉันว่าลูกสาวจอมซนเสมอ ความรัก ความห่วงใยระหว่างแม่และลูกทางอินเตอร์เน็ทได้พัฒนาไปอย่างรวดเร็วจากที่รู้จักกันในห้องแชทเล็กๆมาเป็นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นมาจริงๆ เรามีจอสี่เหลี่ยมเล็กๆเป็นบ้านแต่มีความรู้สึกที่อบอุ่นเราไม่เคยเห็นหน้าค่าตา เราเห็นกันแค่ในรูปถ่าย แต่เราก็อุ่นใจที่เราเข้าใจกัน ดิฉันและเธอมีอะไรหลายๆอย่างเหมือนกันดังเช่นแม่กับลูกกันจริงๆมาวันนี้ดิฉันรู้ได้ว่าเธอห่วงดิฉันเหมือนกับที่ดิฉันห่วงเธอ ดิฉันไม่สบายเธอก็คอยเมลล์มาถามข่าวคราว อดหลับอดนอนรอฟังข่าวจากดิฉัน เมื่อได้มีโอกาสคุยกันเมื่อดิฉันรู้็สึกดีขึ้น เธอดีใจที่ดิฉันดีขึ้น แม่ค่ะ ลูกมาเขียนข้อความนี้ให้แม่ป้อม และอยากจะบอกแม่ป้อมจากก้นบึ้งห้องหัวใจว่า ลูกรักแม่มากค่ะรักมากและเป็นห่วงแม่มากเช่นกัน ขอบคุณสำหรับความรัก ความห่วงใย ความมีไมตรีที่ลูกหาจากที่ไหนไม่ได้เท่าที่แม่ให้ ถึงแม่เราจะเป็นแม่-ลูก(นามธรรม) แต่ลูกดีใจที่ได้รู้จักแม่ และไม่เคยมีแม้แต่เสี้ยวนาทีเดียวที่เสียใจที่รู้จักแม่ค่ะ อยากจะบอกเืพื่อนๆว่า คำว่าเพื่อนทางอินเตอร์เน็ทในบางครั้งเราหาได้ไม่ยากหรอกค่ะ ถ้าเราจริงใจ แต่ก็ไม่ใช่ง่ายๆเลยที่จะเจอคนดีอย่างที่คุณหวังกัน แต่ระหว่างดิฉันกะแม่ป้อมของดิฉันนี้ปาฏิหาริย์ได้เกิดขึ้นกับเราสองคนแล้ว เราใจตรงกัน และมีความสุขที่ได้เจอกันรับรู้เรื่องของกันและกัน นี่แหละค่ะปาฏิหาริย์อีกข้อนึงของดิฉัน.....
16 พฤษภาคม 2546 08:28 น. - comment id 68736
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดี ๆ ขอบคุณที่มีให้กันตลอดมา ขอบคุณความรู้สึกที่มีค่า ขอบคุณวันเวลาที่ทำให้..เราพบกัน ขอบคุณลูกซินมาก ๆ นะคะ สำหรับข้อความบทนี้ แม่ป้อมก้อดีใจนะคะ ที่ได้รู้จักกับลูกซิน หายไว ๆ นะลูกรัก
16 พฤษภาคม 2546 13:26 น. - comment id 68739
ความรักมิได้มีไว้เพื่อเก็บรักษา แต่มีไว้เพื่อแจกจ่ายออกไป
16 พฤษภาคม 2546 20:59 น. - comment id 68745
ความรู้สึกดีๆนั้น หาได้...เพียงแค่เราเปิดใจให้กว้าง อย่าไปยึดติดกับอะไรให้มันมากนัก แค่นี้ก็เกินพอ ที่จะคบกัน*-*
17 พฤษภาคม 2546 08:42 น. - comment id 68748
ขอบคุณคุณรุ้งสวรรค์ที่เข้ามาเยี่ยมเยื่อนกันและรวมไปถึงคุญหนูน้อยด้วยนะค่ะขอบคุณมากค่ะ
17 พฤษภาคม 2546 18:33 น. - comment id 68751
น่ารักจังมิตรภาพในครั้งนี้ทีได้พบเจอ รักษามันไปตลอดไปนะคะ \\\\(^__^)//
22 พฤษภาคม 2546 22:54 น. - comment id 68804
มิตรภาพ แลกกัน ด้วยใจ
24 พฤษภาคม 2546 03:03 น. - comment id 68821
ดีจัง ที่ได้อ่านบทความนี้ นกเองก็มีพี่คนนึงนะซิน เค้าอายุมากกว่า 9 ปีล่ะ เป็นพี่ผู้หญิง น่ารักมากเหมือนกันเลยล่ะ ขอให้แม่ลูกคู่นี้รักกันมากๆๆ นะค่ะ ถนอนความรู้สึกดีๆ ไว้นะค่ะ. . . =^________^=
24 พฤษภาคม 2546 22:19 น. - comment id 68829
ขอบคุณเพื่อนของพระจันทร์นะค่ะที่แวะมาเยี่ยมห้องมิตรภาพของซินกะแม่อ่ะค่ะ paracet อย่างที่พุดเด๊ะค่ะ มิตรภาพแลกกันด้วยใจค่ะ นกค่ะ งั้นแสดงว่านกก็เจอปาฏิหาริยือย่างที่ซินเจอแล้วอ่ะสิค่ะ น่ายินดีด้วยเป็ยอย่างยิ่งเลยอ่ะค่ะ นก คิดถึงนะค่ะ