แด่ หมวดตี๋ ผู้จากไป

แม่มดใจร้าย

เมื่อวาน ได้อ่านกลอน
ก็มันไม่เคยนิ ไดอารี่เล่มสุดท้าย ของลูกผู้ชาย ผู้ยอมตายเพื่อแผ่นดิน 
วิจิตรวาทะลักษณ์ 
ส่วนวันนี้ได้รับเมล์จากเพื่อน จึงอยากให้หลาย ๆ คนได้อ่านเช่นกัน

เรียบเรียงโดยกระปุกดอทคอม 
ภาพประกอบจาก สำนักข่าวไอ.เอ็น.เอ็น. 
         ถ้าหากไม่มีเหตุการณ์ม็อบกลุ่มพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยบุกทำเนียบรัฐบาลเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ที่ผ่านมา เชื่อว่าจะมีอีกข่าวหนึ่งที่น่าสนใจ กินใจ และน่าคิด สำหรับใครต่อใครในบ้านเมือง 
         นั่นคือ...ข่าวเหตุการณ์เจ้าหน้าที่ตำรวจตะเวนชายแดนชุดพลร่มพิเศษ 01 ของฐานปฏิบัติการตำรวจตะเวนชายแดน (ตชด.) มว.รพศ.1 บ้านสันติ 1 ถูกกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบลอบซุ่มโจมตีบนถนนสายเขื่อนบาง-ลางสันติ 1 หมู่ที่ 2 ตำบลเขื่อนบางลาง อำเภอบันนังสตา ขณะออกลาดตระเวนพื้นที่และปะทะกันเป็นเวลากว่า 10 นาที เป็นเหตุให้ "หมวดตี้" หรือ "ร.ต.ต.กิตติคุณ บุญลือ" รองผู้บัญชาการร้อยตำรวจชายแดน หน่วยเฉพาะกิจ หน่วยรบพิเศษที่ 1 นายตำรวจหนุ่มอนาคตไกลคนหนึ่ง วัย 24 ปี ซึ่งเป็น "หัวหน้าชุด" เสียชีวิตในที่เกิดเหตุ และมีเจ้าหน้าที่บาดเจ็บอีก 4 นาย ซึ่งตั้งแต่ช่วงสายจรดค่ำคืน ศพของเขาก็ยังไม่สามารถนำออกมาจากบริเวณที่เกิดเหตุการปะทะกันได้  
         ที่ว่าน่าสนใจจนต้องมาเขียนถึง "หมวดตี้" ไม่ใช่แค่เขาเป็น "วีรชน-ผู้กล้า-เสียสละ" เพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน แต่ก่อนเสียชีวิต "หมวดตี้" ได้เขียนบันทึกชุดสุดท้ายให้ผู้คนได้อ่าน ก่อนหน้าที่เขาจะออกไปลาดตะเวนจนเสียชีวิตไม่ถึงชั่วโมง ซึ่งทำให้หลายคนเกิดอาการน้ำตาซึมเมื่อได้อ่านมัน ทั้งในขณะที่ยังไม่ทราบและทราบภายหลังว่า เขาได้เสียชีวิตลงไปแล้ว 

โดยไดอารี่ฉบับสุดท้ายที่หมวดตี้เขียนไว้คือวันที่ 20 มิถุนายน 2551 ซึ่งวันนั้นเป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่ 24 ของเขา ใช้ชื่อเรื่องว่า "ครั้งแรก" ซึ่งขึ้นต้นว่า "ก็มันไม่เคยนิ" และ "วันนี้อยู่ดูโลกให้โสภิณ พรุ่งนี้ชีวินสิ้น ไม่รู้...วันตาย..." ราวกับจะเป็นลางบอกลากลายๆ ซึ่งในไดอารี่เขาได้มอบบทเพลง "อิ่มอุ่น" ของ "ศุ บุญเลี้ยง" ให้กับ "แม่" ของเขาที่อยู่จังหวัดลพบุรี พร้อมๆ กับคำขอบคุณแม่ (ซึ่งเกิดในวันเดียวกันกับเขา) ที่ทำให้เขาเกิดขึ้นมาลืมตาดูโลก ด้วยข้อความสื่อสารถึงแม่ที่ว่า 
         "แม่จ๋า... วันเกิดลูกไม่ได้ไปฉลองที่ไหนจริงๆ นะแม่ แถวนี้ไม่มีที่ให้ฉลองอะ แค่ลูกรอดกลับมาได้ก็พอใจแระ ...เดี๋ยวรอกลับไปฉลองกับเด็จแม่ที่บ้านเรา เนอะๆ...ไม่ได้กลับไปหาเด็จแม่นานแล้วด้วย คิดถึ้งงง คิดถึงว่าจะไปหาเด็จแม่.... ไปขอตังค์ 55+"  
         "วันเกิดเด็จแม่ เด็จลูกก็ขอให้เด็จแม่แข็งแรงเน้อ...อยู่กะลูกไปนานๆ ให้ถึงวันลูกติดนายพลเลยนะแม่นะ...และก็..ขอให้เด็จแม่มีลูกสะใภ้คนโตสวยๆน่ารักๆ นิสัยดีๆ...(อันนี้ออกแนวหวังผลกะตัวเอง 55+)"  
         พร้อมกันนั้น "หมวดตี้" ยังแจกเบอร์โทรศัพท์มือถือ เพื่อให้ใครต่อใครส่งSMSไปอวยพรวันเกิด ซึ่งในขณะที่บันทึกเขาจะบอกว่า "งานเข้าแต่เช้า" เพราะมีเหตุต้องคุมชุดลาดตระเวนดูแลความปลอดภัยให้กับประชาชนในพื้นที่ และในขณะที่เพื่อนๆ ของเขาหลายคนส่ง SMS หรือโพสต์ข้อความลงในไดอารี่ของเขา เพื่ออวยพรวันเกิดให้เขาปลอดภัย มันจะเป็นเวลาเดียวกับที่เขากำลังยิงประทับกับกลุ่มผู้ก่อความไม่สงบอย่างดุเดือด และเมื่อเวลา 11.23 น. เขาก็ถูกยิงจนเสียชีวิต   
นี่เป็นเรื่องราวของผู้หมวดตะเวนชายแดนตัวเล็กๆ คนหนึ่ง ที่มีความรักหวงแหนในผืนแผ่นดินชาติมาตุภูมิ รักประชาชน..รักแม่ เหมือนกับคนอื่นๆขอมอบดอกไม้คารวะต่อดวงวิญญานของ "หมวดตี้" ผู้มีความ "รักชาติ" อย่างแท้จริง..!! 
         ทั้งนี้ ทีมงานกระปุกดอทคอมขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง และขอร่วมไว้อาลัยแด่การจากไปของ "หมวดตี้" หรือ "ร.ต.ต.กิตติคุณ บุญลือ" มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ 


ขอแสดงความเสียใจกับครอบครัวผู้ที่จากไปด้วยค่ะ
หลับให้สบายในสัมปรายภพ
สุขสงบจบสิ้นสิ่งกังขา
หัวใจสู้ยิ่งใหญ่ในโลกา
ทั้งโลกหล้ารับรู้ทั่วแผ่นดิน
หลับเถอะหนาหลับให้สบายเถิด
วิญญาณเทอดแผ่นดินมิหมดสิ้น
เธอคือหนึ่งผู้กล้าในดวงจินต์
ทั้งแผ่นดินอาลัยให้แด่เธอ