ฟ้าครึ้ม ๆ วันนี้ อากาศหม่น-หม่นเห็นเมฆตั้งเค้าดำมองเห็นแต่ไกล ฉันเดินเท้าเปล่าตามหลังชายชรา เลยวัยเกษียณหลายปี แต่แข็งแรงเหมือนหนุ่ม-หนุ่มเชียว ปากเขาก็บ่นไป มือก็คว้านปุ๋ยในถังใบขนาดย่อม แล้วหว่านออกไปสุดแรง จากลำตัว แล้วเม็ดปุ๋ยก็ปลิวกระจายลงไปยังต้นกล้าที่กำลังโต... เขาสวมเสื้อเชื้ตแขนยาวสีหม่นเดิมเป็นสีน้ำเงินแต่ว่าเก่าแล้ว ทำให้ดูหมอง-หมอง แล้วสวมทับอีกชั้นด้วยเสื้อแจ็คเก็ต ที่เคยซื้อให้เมื่อนานแล้ว เสื้อดูเก่าแล้ว แต่แลดูสะอาดตา และใส่กางเกงขายาวกอมเท้า รองเท้าไม่ใส่เดินเท้าเปล่า สัมผัสยอดหญ้าเขียวอ่อน ที่แตกยอดใหม่หลังจากได้รับน้ำฝน บนคันนายาว ฉันค่อย-ค่อยเดินตามไปเรื่อย-เรื่อย หูก็คอยฟัง ว่าจะพูดอะไรบ้าง แต่ตาก็เหม่อไปก็สายฝน ที่ปร่อย-ปร่อย เป็นสายบางเบาลงมา หัวเริ่มฉุ่มไปด้วยน้ำฝนแร่ะ แต่ก็ยัง... เดินตามไปเรื่อย-เรื่อย หูก็ฟัง ตาก็สบกับตาดุ-ดุที่คอยชำเลือง อยู่ใต้ปีกหมวกใบตาล ที่คอยลอบมองมาเป็นพัก-พัก... "ต้นกล้ากำลังโตเลย หว่านปุ๋ยลงไปเดี๋ยวก็โตต้นแข็งแรง" พูดจบก็ชำเลืองมามองคนเดินตามข้างหลัง...ที่เหม่อออกไปไกล กับทุ่งนาที่มีน้ำเจิ่งนองเต็มแปลงนาที่ยาวสุดลูกหูลูกตา... "ถ้าไม่มีปุ๋ย ต้นกล้าก็คงไม่โตกว่านี้ มันก็จะแกน" ฉันฟังทุกประโยคที่ออกมาจากปากชายชราที่เคารพคนนี้ รับฟังเงียบ ๆ แล้วเดินตามไปเรื่อย-เรื่อย "อยากเป็นอะไร ให้ทำอย่างนั้น อยากเป็นคนดีก็ทำ อยากเป็นคนเลวก็ทำ" ประโยคนี้ลูกทุกคนคุ้นชิน ชายชราผู้นี้ไม่เคยสอนอะไรมาก ออกจะให้อิสระทางความคิด และการตัดสินใจเองซะมากกว่า เพราะการแสดงออกของเขาไม่เหมือนคนอื่นแม้จะรักและเป็นห่วง ในความที่เป็นคนทิฐิและไม่กล้าแสดงออก เพราะทำให้รู้สึกเขิลอาย... "ทำงานเป็นไงบ้าง เสาร์ หน้าจะกลับมาบ้านอีกมั้ย?" พูดจบก็หยุดยืนแล้วเอี้ยวตัวกลับมาทำเอาเกือบเดินชน แววตาจ้องเขม็งเห็นชัดจังหวะที่หันมาไปเปิดปีกหมวกไว้แล้ว ทำให้ต้องหยุดเป็นอาการชะงักกึกแล้วมองหน้า อาการต่อไปก็ส่ายหน้า "หมายความว่าไง? ที่ทำหน่ะ" แววตายังคงจ้องเขม็งเหมือนเดิม ยังคงต้องการคำตอบ "งานก็...ยุ่ง สิ้นเดือนก็ไปกรุงเทพฯ ฝากอะไรถึงพี่โยมั้ย?" แววตายังจ้องไม่กระพริบ แต่ไม่ได้มีประกายว่าจะทำร้าย "อาทิตย์หน้ายังไม่รู้ ต้องดูก่อน" พูดจบชายชราที่อยู่ตรงหน้าก็หันหลังให้ แล้วออกเท้าเดินต่อไป กิริยาเป็นอย่างเคย มือคว้านเม็ดปุ๋ยหว่านให้ต้นกล้าในแปลงนา "ต้นกล้ามันยังต้องให้ปุ๋ยเลย แล้วคนเราต้องให้อะไร" "อาทิตย์หน้ายุ่งแค่ไหน? ก็ให้ออกมาได้ยินมั้ย?" "ลองมาทำนาดู ออกมาสูดอากาศท้องทุ่งดูน่าจะดีนะ" พูดไปแต่ก็ไม่ได้หันหน้ามายังคงหว่านเม็ดปุ๋ยอย่างนั้น เสียงที่ได้ยินเหมือนเป็นคำขาด ว่าต้องกลับมาบ้าน ไม่กลับคงต้องได้ขาดกัน ชายชราผู้นี้ลูกทุกคนรู้ว่าเขา *เด็ดขาด และแน่วแน่ กับคำพูด การกระทำ* ตัวเองแค่ไหน? ได้ยินแล้ว ได้แต่เงียบ ความเงียบคือคำตอบที่เรารู้กันดี เพราะถ้าไม่ยอมรับหรือคัดค้าน กิริยาจะรุนแรงต้องมีข้อโต้แย้ง ผ่านเรื่องร้ายมาแล้ว 2 สัปดาห์ พ่อก็ยังจับได้ว่าลูกสาวมีเรื่องไม่สบายใจ สีหน้าคงบ่งบอกชัด โทรมขนาดนี้ไม่รู้ก็บ้าแล้ว ดูซูบ ซีด ดูเพลีย-เพลียเพราะไม่ได้นอน ไม่มีแม่อยู่แล้ว แต่ฉันก็ยังมีกำลังใจอยู่... ฉันไม่ได้อยู่คนเดียว พ่อยังอยู่ข้างฉันอีกคน และพ่อ คือคนที่สำคัญที่สุด ที่ฉันมีตอนนี้... ฉันโหยหาความอบอุ่น ความอบอุ่นของความรู้สึก อย่างน้อยฉันก็ไม่ได้โดดเดี่ยว.....
แมงกุ๊ดจี่ 16 มิ.ย. 2551 18:14 น. - ID 9347 
1337
3
0
16 มิถุนายน 2551 18:41 น. - comment id 100518
คุณเขียนดีจัง.. ใช้คำธรรมดา ๆ แต่ให้ความรู้สึกที่ไม่ธรรมดาจริง ๆ ค่ะ/
ป.ล. อะไรก็ตามที่ออกมาจากหัวใจ.. รู้สึกได้จริง ๆ
17 มิถุนายน 2551 09:58 น. - comment id 100524
อย่างก็ไม่โดดเดี่ยว...สงสัยตั้งนานว่าอะไรน้อบำรุงใจ
17 มิถุนายน 2551 10:12 น. - comment id 100526
เป็นความอบอุ่นที่ได้อยู่ในที่ที่ปลอดภัย เนาะน้องสาวคนดี
17 มิถุนายน 2551 16:40 น. - comment id 100535
เขียนได้น่าอ่านมากเลยค่ะ
17 มิถุนายน 2551 18:38 น. - comment id 100540
18 มิถุนายน 2551 14:54 น. - comment id 100541
สวัสดีค่ะ คุณผู้หญิง มีโอกาสได้ออกไปหาคุณพ่อ..... ประมาณว่ากลับไปพักใจ เพื่อเพิ่มเติมแรงใจให้ตนเอง พ่อถามว่า "ทำงานเหนื่อยมั้ย? " แต่ท่านไม่ได้คำตอบหรอกค่ะ แล้วท่านก็ถามต่อว่า "ลาออกจากงานมาทำนามั้ย?" คำถามที่สองท่านก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดี.... ท่านบอกส่งท้ายก่อนกลับว่าให้กลับไปคิดดูให้ดี... "ชีวิตนี้พอหรือยัง กับการวิ่งไม่รู้จักหยุด" ท่านถามคำถามที่สาม จริง ๆ พ่อใจดี แต่ดุ เด็ดขาด... ใช้ใจที่ไร้เงื่อนไขบอกเล่าสิ่งเป็นไป ไม่ต้องกังวล ผลก็ออกมาแบบนี้ค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะทักทายกัน.... **************************************************** พี่สาวจ๋า... ทุกครั้งที่เรียกพี่สาวจ๋า ทุกครั้งที่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ ที่เป็นเบอร์คุ้น ก็รู้ว่าไม่โดดเดี่ยว ขอบคุณสำหรับความห่วงใย และกำลังใจ ที่มีให้กันเสมอมา **************************************************** พี่สาวคนดี... พ่อใจดี... แม้จะดุ แต่ไว้ใจได้ทุกกรณี... ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง... **************************************************** คุณฝน... นั่นคือชายชแร ที่แก่ชราแล้ว แต่แนวคิดนี่สุดยอดเลยนะ แต่ละเรื่อง.... ขอบคุณที่แวะทักทายกันค่ะ **************************************************** สวัสดีค่ะ คุณกชมนวรรณ.... พ่อรู้ว่าลูกรับฟังทุกเรื่องที่พ่อสอน และเหมือนรู้ว่าลูกทุกคนคิดตาม ทุกอย่างที่พ่อพูดออกมา เขาไม่เคยมาพร่ำบ่นอะไรมากมาย "อยากเป็นไรก็ทำ" พ่อบอกลูกแบบนี้เสมอ ๆ ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน... **************************************************** วันนี้รู้สึกเบื่อ ๆ เลยอู้งานมาคุยกับเพื่อน ๆ ไม่ค่อยมีโอกาสคุยกับเพื่อน ๆ เลยหลัง ๆ ไม่ค่อยว่าง แว๊ป ๆ ได้บ้างเท่านั้นเอง
18 มิถุนายน 2551 14:58 น. - comment id 100542
ความอบอุ่นใจอยู่ใกล้ใจเราเสมอเมื่อระลึกถึงค่ะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ