ฉันนั่งไล้สายตาไปกับอักษร... ในทุก-ทุกตัวอักษร ในทุก-ทุกประโยคบอกเล่า เพราะคนเขียนพยายามบอกเล่าอย่างเห็นภาพ ซึ่งงานของเขานั้น เขาบอกว่าเป็นการเขียนแบบพรรณาโวหาร ฉันไล้สายตาไปในทุก-ทุกบรรทัด พร้อมกับน้ำตาที่ไหลมาเปอะเปื้อนสองแก้ม ฉันรู้สึกชังคนที่เขียนเรื่องสั้นใน Blog นี่ โดยที่เขาเองก็คงไม่รู้ตัว ฉันกล่าวโทษว่าเหตุใด จึงเอาเรื่องราวของฉันมาบอกเล่าให้คนทั่วโลกได้รับรู้ ถึงความเจ็บปวดที่ฉันรู้สึกในตอนนี้ เขาจะรู้บ้างไหม? หนอ ว่าฉันรู้สึกอย่างไรบ้าง... (คงไม่รู้หรอก ไม่มีทางรู้เลย) ฉันเคยไปอ่านเรื่องสั้น เรื่องนี้มาแล้วเมื่อต้นปี 2550 ตอนนั้นคิดเล่น ๆ ว่ามันคงไม่เกิดกับฉันหรอก มันเป็นเพียงนิยาย ซึ่งมันเป็นเรื่องราวที่เขียนมาจากเคล้าโคลงเรื่องจริงชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งในใจเมื่ออ่านเรื่องราวจบ มันคงไม่เกิดกับฉันหรอก และภาวนาอย่าให้มันเกิดกับฉันเลยนะ แต่ดูเหมือนคำภาวนานั้นจะไม่เป็นจริง ในวันนี้ฉันพบเจอเรื่องราวเหมือน "เธอคนนั้นในวันนี้" ซึ่งไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นด้วย... เพราะหลังจากอ่านเรื่องสั้นนี้ได้ไม่นาน ฉันก็ได้พบกับผู้ชายคนหนึ่ง และผู้ชายคนนั้นเป็นตัวดำเนินเรื่อง ทำให้เหตุการณ์ต่าง ๆ เป็นเหมือนในเรื่องสั้น เรื่องที่ฉันเคยอ่านพบมา ความรู้สึกร้าวราน ณ เวลานั้นอยากฆ่าผู้ชายคนนั้น ให้ตกตายไป ณ เวลานั้นอยากฆ่าตัวเองหนีความอับอาย หนีความทุกข์ที่รุมเข้ามา ณ เวลานั้นมันทุกข์จริง ๆ สับสน เจ็บปวด น้ำตาที่ไม่เคยไหลนานแล้ว กับไหลมาทุกคืนนอนร้องไห้ กับเรื่องราวที่เกิดขึ้น คนที่เคยเข้มแข็ง แข็งแรง กล้าหาญ มันไม่เหลือเลย ความรู้สึกคนเรามันห้ามกันไม่ได้จริง ๆ หลงเหลือเพียงความอ่อนแอ ความแพ้พ่ายจนไม่สามารถทำงานได้ จนต้องพักงาน ลาป่วย ไปหลายวัน จนใคร ๆ สงสัยว่าทำไม? จะมีสักกี่คนที่จะเข้าใจความรู้สึก จะมีสักกี่คนที่จะรู้ซึ้งถึงความเจ็บปวด หากไม่โดนทำร้ายเสียเอง เรื่องบางเรื่องใครไม่เจอก็ไม่ซึ้งกับความรู้สึกเจ็บปวด บางที่มันอาจทำร้ายจนสามารถเปลี่ยนชีวิตคน คนหนึ่งได้
แมงกุ๊ดจี่ 6 มิ.ย. 2551 14:33 น. - ID 9321 
1660
1
0
6 มิถุนายน 2551 15:08 น. - comment id 100430
ขอให้เข้มแข็งได้เร็ววันนะคะ เป็นห่วงเสมอค่ะ
6 มิถุนายน 2551 15:29 น. - comment id 100431
น้องสาวคนดี ถ้าพี่บอกว่าเข้าใจก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะพี่ไม่รู้ปัญหาที่เกิดขึ้น พี่คงได้แต่เป็นกำลังใจให้น้องเข้มแข็งในเร็ววัน ห่วงใย
6 มิถุนายน 2551 15:42 น. - comment id 100432
***ที่ตรงนี้มีฉัน*** http://www.icygang.com/jukebox/listen.php?id=381 หลับลงตรงนี้ พักใจไว้ก่อน หลับตานอนจะคอยห่วงใย ไม่ห่างเธอ อยากเพียงให้เธอลืมเลือน ให้เธอหายเหนื่อย หลับตาลืมความปวดร้าว ที่ผ่านมา หากเธอมีฝัน ถึงวันที่สวยงาม เก็บความฝันนั้นไว้ไม่เปลี่ยนแปลง รวบรวมพลังภายในใจ และจงมั่นคง สิ่งเหล่านั้นคงสักวันได้ครอบครอง หากเหนื่อยนัก ก็จงหยุดพัก หลับตรงนี้ที่มีฉันคอยเอาใจ หากเหนื่อยนัก หลับลงตรงนี้ ที่ตรงนี้รอเธอ ตลอดไป เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยฝันร้าย เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยอ่อนล้า เธอก็เป็นอย่างคนที่ผ่านมา เคยเจ็บและช้ำมา บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ว่ามีฉัน หากเหนื่อยนัก ก็จงหยุดพัก หลับตรงนี้ที่มีฉันคอยเอาใจ หากเหนื่อยนัก หลับลงตรงนี้ ที่ตรงนี้รอเธอ ตลอดไป เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยฝันร้าย เธอไม่ใช่คนแรกที่เคยอ่อนล้า เธอก็เป็นอย่างคนที่ผ่านมา เคยเจ็บและช้ำมา บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ว่ามีฉัน บอกกับเธอคนดีที่ตรงนี้ ว่ามีฉัน .....................................................
6 มิถุนายน 2551 15:43 น. - comment id 100433
เรื่องราวของชีวิตจริงยังมีอีกยาวนาน หลากหลายเหตุการณ์ที่เรายังคงต้องพบ แล้วเรื่องที่เราเคยรู้สึกจะทำให้เราเข้มแข็ง และรู้จักใช้ความระมัดระวังมากขึ้นนะค่ะ ....เป็นอีกหนึ่งที่มอบกำลังใจให้สู้ต่อเสมอ....
6 มิถุนายน 2551 16:12 น. - comment id 100434
ถ้าใครไม่เคยโดนก็คงมิอาจรู้ได้ ถ้าใครมิเคยเจอก็คงมิอาจรู้สึกได้ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ ทุกอย่างจะก้าวล่วงก็ด้วยดวงใจที่เข้มแข็ง จากตัวเอง และจากบุคคลรอบข้าง
6 มิถุนายน 2551 17:14 น. - comment id 100435
เข้มแข็งนะ..
6 มิถุนายน 2551 21:46 น. - comment id 100438
ร้องไห้ให้พอเถอะวันนี้ พรุ่งนี้จะได้หัวเราะ
7 มิถุนายน 2551 00:06 น. - comment id 100440
ต้องเข้มแข็งค่ะ เวลาจะช่วยได้ นึกถึงแต่คนที่รักเรานะ เมื่อเวลาผ่านไป และเราต่อสู้กับมันได้ พอหันกลับมา เราจะหัวเราะให้กับตัวเอง และบอกว่าเราทำอะไรลงไป พอกันซะที นึกถึงคนที่รักเรานะ
7 มิถุนายน 2551 17:45 น. - comment id 100445
เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ท่องให้ขึ้นใจจ้ะ รักและปรารถนาดีเสมอ
18 มิถุนายน 2551 15:38 น. - comment id 100543
เด็กน้อย จงเติบโตในความงดงาม และความรักจะทำให้เธออ่อนโยน แม้ชีวิตจะมีสิ่งกระทบ และเธออาจพบแต่ความเลวร้าย ฉันจะปลอบโยนอยู่ใกล้ ให้ความร้าวรอน...เลวร้าย...นั้นลางเลือน บางครั้งเธออาจจะเหงา เหว่ว้าว่างเปล่าไร้เพื่อน หยดน้ำตารินพร่าแปดเปื้อน และเหมือนอญู่คนเดียวในโลก จงเปิดเปลือกตาเพียงเบา เบา ปกปิดความเหงาเศราโศก ยังมีคนอ้างว้างอย่างเธอบนโลก รวมทั้งฉันผู้เคว้งโศกอีกคน ชีวิตก็แปรปรวนอย่างนี้ มีร้ายมีดีทุกแห่งหน บอกตัวเองสิว่า ต้องอดทน แล้วเธอจะไม่เป็นคนเดียวดาย หากเธอต้อองการความห่วงใย ในวันที่พลังแรงใจหล่นหาย ฉันคนนี้ยินดีอยู่ข้างกาย จนถึงวันสุดท้ายที่เธอไม่ต้องการ ของ"ลายา" ยืมมาเพราะเราเคยใช้ปลอบใจตัวเอง น่านะ ชีวิตก็เป็นอย่างนี้แหละ ต้องทามจาย
18 มิถุนายน 2551 22:21 น. - comment id 100545
ในห่วงรัก ...การถูกรัก มันสุขใจ การมอบความรัก มันอิ่มเอม และเมื่อได้รับการปฏิเสธ มันทรมาน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ