หลายวันมาแล้วที่พี่ๆน้องๆเขาจัดเสื้อผ้าเพื่อเตรียมตัวสำหรับเปิดเทอมใหม่ พี่ดีใจที่จะเปิดเทอมจะได้เจอเพื่อน ลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งที่อยู่บ้านเดียวกันกำลังตื่นเต้นกับเสื้อผ้าที่พ่อแม่เพิ่งซื้อใหม่ ป่านเฝ้าดูพวกเขาตื่นเต้น น้ำตาค่อยๆไหลพยายามไม่มองไปที่พวกเขา เธอเบี่ยงหน้าหนีทุกครั้งที่พวกเขามาดีใจกันข้างที่นอนของป่าน ใช่ ปีที่แล้วในช่วงเวลาอย่างนี้ป่านก็เป็นอย่างพวกเขาดีใจที่จะได้ไปโรงเรียน เจอเพื่อน ได้วิ่งเล่นกับเพื่อน เอางานประดิษฐ์ของตัวเองที่ทำในช่วงปิดเทอมไปอวดเพื่อนซึ่งเป็นทักษะพิเศษของป่านที่จะเอาเถาวัลย์ หรือเมล็ดไม้มาแปลงเป็นของเล่นสารพัด แต่ปิดเทอมนี้ป่านไม่มีโอกาสสร้างงานประดิษฐ์เลย นับตั้งแต่ก่อนสอบปลายปีที่ป่าน ล่มหมอนนอนเสื่อ จนพ่อต้องพาเทียวเข้าเทียวออกโรงพยาบาล แต่ก็หาสาเหตุไม่เจอสักที ป่านรู้แต่ว่า ปวดท้องบ่อย ทานอะไรไม่ได้ ทานแล้วอาเจียนตลอดเวลา พ่อจ๋า หนูเป็นอะไร ทำไมหนูไม่หายซะที เป็นคำถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าทุกวัน ที่พ่อต้องคะยั้นคะยอให้ป่านทานยา หมอบอกว่าลูก น่าจะเป็นโรคกระเพาะนะลูก นี่หมอให้ยามาเดี๋ยวก็หายพ่อก็เฝ้าตอบปลอบใจอย่างนั้นทุกครั้ง ก่อนที่จะชวนลูกหัดนั่งสมาธิ เราต้องฝึกสมาธินะลูก เพ่งไปที่กระเพาะ จะได้หายไวๆ ช่วยยาหมออีกแรงหนึ่ง ป่านค่อยฝึกสมาธิได้ครั้งละนานๆแต่ร่างกาย ก็ค่อยๆผอมลงเรื่อยๆ ในขณะที่พ่อก็พยายามพาป่านไปหาหมอทุกโรงพยาบาลและทุกสำนักที่เขาว่าดี ป่านเคยร้องไห้ลุงฝากฝันแกงเขียวหวานให้กิน เมื่อคราพ่อพามาหาหมอที่ โรงพยาบาลรามา ป่าน หนูอยากกินอะไรมั่ง เดี๋ยวลุงทำให้ หนูอยากกินแกงเขียวหวาน ค่ะ แต่หนูสัญญากะลุงก่อนนะว่า กินแล้วหนูจะไม่อ้วก เพราะลุงเสียดาย นะ ฝากฝัน ย้ำเพื่อเย้าเล่น เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่ฝากฝันไปสกลนคร เด็กหญิงป่าน วัย11 ขวบนี่แหละที่กระตือรือร้นหาโน้นหานี่มาชวนฝากฝันกิน แล้วก็ชอบย้ำว่า กินให้หมดนะ กินไม่หมดจะไม่หามาให้กินอีก ค่า หนูสัญญาว่าจะไม่อ้วก เป็นคำยืนยันที่คล้ายๆกับฝากฝันเคยยืนยันกับเขา ครั้งนั้นเมื่อแกงเขียวหวานไก่สุกได้ที่ฝากฝันยกมาให้กิน ป่านตักใส่ปากไปได้ช้อนหนึ่ง ป่านเงยมองหน้าฝากฝัน แล้วพยายามจะกลืนลงไปให้ได้ เหมือนกลืนยากกลืนเย็น แต่ก็สำเร็จ ป่านยิ้มน้อยๆเหมือนจะบอกว่า เห็นมั๊ย หนูทำสำเร็จแล้วนะที่สุดป่านก็กินได้สามสี่คำก็ยอมแพ้ เมื่อสี่ห้าวันก่อนพ่อของป่านโทรฯมาบอกว่าป่าทรุดลงเยอะ จะพาป่านมาหาหมอที่โรงพยาบาลรามาอีกครั้ง แต่ฝากฝันก็ยุ่งงานหลายอย่างไม่ได้ไปเยี่ยมสักที เมื่อวานฝากฝันไปเยี่ยมป่านที่โรงพยาบาล เจอป่านนอนบนเตียง ในสภาพผอมมากๆ เขาพยายามยกมือไหว้ แต่ดูเหมือนแขนจะยกไม่ขึ้น มีแต่รอยยิ้มน้อยๆที่ยังคงเป็นป่านคนเดิม ป่านพูดไม่มีเสียงแล้ว น้ำตาป่านค่อยไหลออกทางหางตา ฝากฝันเช็ดให้แล้วพยายามถามว่าเขาเป็นอย่างไรบ้าง ปวดมั๊ยลูก ป่านพยักหน้าแสดงอาการปวดจนหน้าบิดเบี้ยว..น้ำตาไหลแต่ไม่รู้ว่าจะทำไง ก่อนมาเยี่ยมพ่อของป่านบอกว่า หมอเพิ่งพบเมื่อสองวันที่แล้วว่าป่านเป็นมะเร็ง ตอนนี้ลามไปทั่ว มะเร็งเริ่มที่ตับ หมอทั่วไปตรวจอย่างไงก็สันนิฐานว่าเป็นกระเพาะ รักษาผิดทางมานาน.. เราจะทำอย่างไรดี ฝากฝันถามพ่อของป่าน รอพี่ รอปาฎิหาริย์ อือ..เป็นคำตอบที่แสดงถึงความจนปัญญาของผู้ที่เป็นพ่อที่เกินกว่าจะจัดการหรือทำอะไรได้.. ฝากฝันเหลือบมอง กระถางธูปที่มีก้านธูปเก่ามีรอยไหม้จนแทบเต็มกระถาง ใช่..ปฏิหาริย์ ถ้ามีจริงต้องมาช่วยป่าน เด็กน้อยผู้น่ารัก คนนี้ให้ได้ แล้วในกระถางก็เพิ่มธูปที่เพิ่งจุดใหม่อีกสามดอก เพื่อรอปฏิหาริย์ ฝากฝัน ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๕๑
10 พฤษภาคม 2551 15:31 น. - comment id 100138
คนเรา ย่อมพลัดพรากจากของรัก คนเรา ไม่อาจหนี ความตาย เรามี ความตายเป็นที่หมายเบื้องหน้า ไม่มีใครอยากให้คนที่เรารัก ต้องวสูญเสีย แต่ว่า ธรรมชาติมิมีใครที่จะฝืนได้ ผมขอส่งกำลังใจให้ ท่านและทุกคนในครอบครัว ให้กำลังใจคนไข้มากๆนะครับ เราเอง วันหนึ่ง ก็หนีความจริงเช่นนี้ไปไม่พ้น
10 พฤษภาคม 2551 18:32 น. - comment id 100139
รักแท้ ขอแค่..ปาฏิหาริย์
10 พฤษภาคม 2551 19:21 น. - comment id 100140
คนทุกคนอยู่ได้ด้วยกำลังใจ ฉะนั้นขอเป็นอีกหนึ่งแรงใจ ขอให้น้องป่านหายไว ๆ นะค่ะ ขอร่วมเป็นอีกคนที่รอปฏิหาริย์ค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 20:25 น. - comment id 100142
สวัสดีค่ะ พี่ฝากฝัน นับจากวันนี้เป็นไปดอกบัวจะอุทิศ กุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของน้องป่านด้วย เวลาดอกบัวสวดมนต์เสร็จค่ะ และบุญกุศลที่ดอกบัวทำมาแล้วทั้งหมด ดอกบัวขออุทิศให้กับเจ้ากรรมนายเวรของน้องป่านทั้งหมดค่ะ ขอให้น้องจงผ่อนคลายความเจ็บปวดลงบ้าง และดีขึ้นเป็นลำดับค่ะ ขอให้หายค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 23:15 น. - comment id 100144
ธรรมขันธ์ ขอบคุณครับ...จริงๆแล้วพวกเราก็ทำใจครับ.. แต่ก็อย่างว่าครับ..เรายังรอ...รอปาฏิหาริย์ไง ครับ..เพราะมันทำใจยากจริงๆกับเด็ก 11ขวบ กำลังน่ารัก
10 พฤษภาคม 2551 23:16 น. - comment id 100145
ความคิดเห็นที่ 2 : หมายเลข 42340 ขอบคุณมากครับที่แวะมาอ่านและส่งกำลังใจ
10 พฤษภาคม 2551 23:20 น. - comment id 100146
ผู้หญิงไร้เงา ขอบคุณมากครับผม..มองดูป่านแล้วสงสารจริงๆครับ ไม่รู้จะทำไงได้เลย..เป็นครั้งแรกที่ฝากฝัน เจอเหตุการณ์อย่างนี้แล้วทำใจไม่ได้...เพราะเราได้แต่นั่งรออย่างเดียว "ไร้เงาจริงหรือ....."
10 พฤษภาคม 2551 23:28 น. - comment id 100147
น้องดอกบัว สวัสดีครับน้องดอกบัว...ขอบคุณมากมายที่ อุส่าห์อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรม นายเวรของป่าน.. จริงๆแล้วพี่ก็หวังลึกๆว่าป่านจะกลับมา เพราะเธอบริสุทธิ์และยังเด็กเกินไปที่จะ ถึงเวลานั้นนะครับ
11 พฤษภาคม 2551 16:26 น. - comment id 100150
น่าสงสารน้องป่านจริงๆเลย อายุยังน้อย ก็ต้องเผชิญชะตากรรมแบบนี้ สงสารพ่อของเขาด้วย ชีวิตก็เป็นแบบนี้ เป็นทุกข์ ทีเกิด ที่ดำรงอยู่และดับไป เราขออธิษฐานให้ ปาฏิหารย์ได้เกิดขึ้น อย่างน้อยๆให้น้อง ทรมานน้อยลง อย่าเจ็บปวดมากมายเลย
11 พฤษภาคม 2551 21:37 น. - comment id 100151
แด่ คุณฝากฝัน การไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ ขอเอาใจช่วยน้องป่านให้สิ่งศักดิ์สิทธ์ จงบัลดาลให้น้องหายเป็นปกติค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 08:44 น. - comment id 100157
อธิษฐาน ขอให้ปาฏิหาริย์มีจริงค่ะ
12 พฤษภาคม 2551 13:54 น. - comment id 100164
ลองเลิกคิดอะไร แล้วทำใจหยุดนิ่ง ทุกคำตอบจะผุดขึ้นอย่างอัศจรรย์
13 พฤษภาคม 2551 15:16 น. - comment id 100182
ขอให้เกิดปาฎิหาริย์ช่วยหนูป่านนะค่ะ....
13 พฤษภาคม 2551 18:42 น. - comment id 100184
เคยเป็นบางโรคแล้วหาหมอทั่วไป ปรากฏว่ารักษาคนละเรื่องกับหมอ เฉพาะโรคเลยค่ะ และเคยได้ข้อคิด มาอีกอย่างหนึ่ง คือ เมื่อมีอาการของ โรคอะไรก็ตาม เมื่อหมออีกแห่งหนึ่ง รักษาไม่ยอมหาย ก็ต้องลองเปลี่ยนหมอ ไปเรื่อยๆ หลายแห่งค่ะ สำหรับน้องป่าน ก็น่าสงสารค่ะ ที่อายุยังน้อย ก็มาโดนพิษภัยจากโรคที่ร้ายแรงแล้ว ค่ะ ก็ขออธิษฐานสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ช่วยคุ้มครองน้องป่าน ขอให้ปาฏิหาริย์ มีจริงค่ะ
15 พฤษภาคม 2551 23:22 น. - comment id 100226
กันนาเทวี ขอขอบคุณแทนน้องป่านด้วยครับ.. ที่น่าสงสารคือพ่อแม่ครับตอนนี้.. นำหนักลดฮวบฮาบเลยครับ..เศร้า
15 พฤษภาคม 2551 23:24 น. - comment id 100227
ไหมแก้วสีฟ้าคราม ขอบคุณแทนน้องป่านด้วยนะครับ... อยากให้เป็นจริงตามอธิษฐาน..ครับ
15 พฤษภาคม 2551 23:25 น. - comment id 100228
เพียงพลิ้ว ขอบคุณครับ...ขอให้สำเร็จตามอธิษฐานนะครับ
15 พฤษภาคม 2551 23:27 น. - comment id 100229
ลักษมณ์ ตั้งใจจะหยุดครับ..แต่ใจมั่นวุ่นวายเหลือเกิน คือใจไม่นิ่งนะครับ
15 พฤษภาคม 2551 23:29 น. - comment id 100230
whitelily ขอบคุณแทนน้องป่านด้วยนะครับ....ขอบคุณจริงๆ
15 พฤษภาคม 2551 23:32 น. - comment id 100231
ช่ออักษราลี น้องป่านไปหาหลายหมอมากเลยครับ... แต่ตรวจไม่เจอ..ไปหลงอยุ่กับโรคกระเพาะ .............................. ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและคำอวยพรนะครับ
24 พฤษภาคม 2551 01:46 น. - comment id 100296
ถ้าเชื่อ...ปฏิหารย์ก็อยู่ที่ใจ