น้ำเน่าในเงาจันทร์

กระต่ายใต้เงาจันทร์

 ตอนที่1
จงขอบคุณเมื่อมีคนกล่าวลา
และฉลองพร้อมกับกล่าวคำว่า   สวัสดี   ที่ชีวิตนี้คุณจะเป็นไทยไม่เป็นเมืองขึ้นใครอีกแล้ว
มีคนกล่าวว่า     การที่คนสองคน   มาจากชีวิต  ที่แตกต่างกัน    การเลี้ยงดู   สภาพ  แวดล้อมต่างกันมิใช่เรื่องง่ายและถ้าถึงที่สุด  ลงเอย  ด้วยการแต่งงาน  โดยที่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่เต็มใจ  แต่เพราะต้องการรักษาสถานะทางสังคม    ความยอมรับ   หรือเพื่อหลีกหนีคำนินทา  แม้แต่เพียงเพื่อสนองความต้องการที่เรียกว่า  ชีวิตหนึ่งอยากใส่ชุดแต่งงานสักครั้งก็ตามเถอะ
การเลี้ยงดูจากพ่อแม่ก็มีผลเช่นกัน     ผู้หญิงบางคนเพราะยึดติดกับคำสอนที่ว่า    เสียตัวให้ผู้ชายคนนั้นไปแล้วก็ต้องแต่งกับเขา   หรือแม้กระทั่งมีปัญหามากมายเพียงใด    ต้องอดทน   โดยเฉพาะครอบครัวคนจีน   โดยลืมนึกและถามลูกหลานไปว่า   มีความสุขดีอยู่หรือเปล่า      เพียงต้องการก็เพื่อ   รักษาภาพและหน้าตาทางสังคม
บอกได้เลยว่า    คุณกำลังกล่าวสู่เส้นทางนรกชัดๆ            ถ้ามีปัญหาส่อเค้าวุ่นวายมาตั้งแต่ต้น    ถ้ายอมจนแม้กระทั้งทั้งชีวิตไม่เหลืออะไร   ศักดิ์ศรี     ทรัพย์สิน   หรือแม้กระทั่งค่าของความเป็นคน  คนเราบางคนเปลี่ยนแปลงตัวเองได้    แต่หลายคนยากมาก  บางครั้งยอมเสียหมดก็เหมือนเพาะบ่มนิสัยความเคยตัวและเห็นแก่ตัวให้กับคนอีกคนโดยที่เราไม่รู้ตัว
อย่ารักคนอื่นมากกว่าตัวเราเอง   เพราะผลสุดท้ายขณะที่เราร้องไห้   เราทุกข์   จนแทบไม่อยากมีชีวิตอยู่ไม่มีใครรับรู้กับเรา     ถ้าอยากร้องไห้    ร้องเสียให้พอ   อย่าปิดกั้นตัวเอง   ปล่อยให้มันรินไหลจากตาซ้ายสู่ตาขวาจะสะอื้นเพียงใดก็ทำเสียให้พอ    แล้วต้องมีสติ   ต้องใช้สติบังคับอารมณ์   เมื่อเราเกิดมา  เราก็มาคนเดียว   เมื่อเราจากไปเราก็ไปคนเดียว    ไม่มีอะไรที่เป็นของๆเรา  จงขอบคุณ   ถ้ามีคนกล่าวลา   และนึกเสียว่า   เขาให้บทเรียนชีวิตเราบทใหญ่ที่ทำให้เราแกร่งและกล้าหาญที่ยอมรับกับโชคชะตาที่เหมือนแบบทดสอบชุดหนึ่งที่เราจะผ่านได้หรือไม่ก็เท่านั้น
ข้อสำคัญ   ในเวลาที่เราร้องไห้ให้ข้อคิดไว้ว่า      แหมเราประหยัดค่าน้ำตาล้างตาตั้งเยอะที่สำคัญตอนนี้เราไม่ต้องกลัวว่าจะทำอะไรให้ใครไม่พอใจเพราะตัวเราเป็นไทยแล้ว