พรหมลิขิต [=Destiny of Heven=] ....(7 ตามหาฟ้า -2-)

ป๊ากเก้อร์

เกือบปีแล้วที่ภูไม่ได้เจอและ ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับฟ้า แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นว่ามีผู้หญิงคนนึงที่ภูเคยได้แต่แอบมอง เธอได้เข้ามาในชีวิตภูโดยที่ภูไม่เคยคาดคิดมาก่อน และในตอนนี้ภูไม่รู้เลยว่าฟ้าจะยังจำภูได้อยู่หรือเปล่า และในเมื่อทุกวันๆภูก็พยายามที่จะตามหาฟ้าให้เจอโดยการท่องเน็ตดูในเวบไซค์ต่างๆนานา แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอเลย หลังจากวันนั้นที่ภูได้ไปเที่ยวและดูหนังกับซี เกือบทุกอาทิตย์ภูกับซีจะนัดเจอกันอยู่ตลอด แม้ว่าในใจลึกๆแล้วภูจะยังคิดถึงและยังไม่ลืมฟ้าก็ตาม แต่ว่าปผู้หญิงที่ชื่อซีคนนี้ก็ค่อยๆเข้ามาเติมเต็มในหัวใจของภูมากขึ้นเรื่อยๆ และนั่นก็ไม่ต่างอะไรกับซี ซึ่งซีก็เริ่มรู้สึกดีกับภูมากขึ้นๆทุกวันๆ เหมือนกับว่าทั้ง 2ได้คอยเติมเต็มหัวใจให้กันและเริ่มสนิทกันมากขึ้น และทั้งคู่ก็เข้าใจกับสิ่งที่ทั้งคู่เคยเจอกับเรื่องเลวร้ายมาเหมือนกันในอดีต แต่ถึงแม้เรื่องราวที่เจอมาในอดีตจะต่างกัน แต่ทั้งคู่ก็เคยเจ็บมาเหมือนกัน เพราะฉะนั้นสิ่งที่เป็นอยู่ในตอนนี้ ทำให้ทั้ง 2เข้าใจซึ่งกันและกัน 
    วันนี้นี้ก็เป็นอีกวันที่ภูและซีได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกครา แต่ว่าวันนี้เป็นครั้งแรกที่ทั้ง 2ได้ไปเที่ยวทะเลกัน ทั้งคู่ได้คุยกันไว้ว่าจะไปเที่ยวหาดบางล้าน 
ถึงแล้ว....หือ.........หาดทรายสวยหน้าเล่นจัง ซีพูดไปยิ้มไป
งั้นเดี๋ยวเราไปหาเตียงชายหาดเช่ากันก่อนดีกว่า ภูพูด
ดีดี ไปเลยๆ..ภูเห็นซียิ้มอย่างมีความสุขภูก็รูสึกมีความสุขและอุ่นใจไปด้วย เพราะตั้งแต่ภูรู้จักรกับซีเป็นจริงเป็นจังซีไม่เคยที่จะไม่ยิ้มเลยซักครั้ง นี่ก็3เดือนแล้วที่ทั้งคู่ได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน
เอาเตียงแถวนี้ดีกว่านะภู ซีว่า มันเงียบดีคนไม่ค่อยเยอะด้วยไม่วุ่นวาย 
ทั้งคู่ชอบนั้นอะไรที่เหมือนๆกัน ไม่ชอบคนพลุกพล่านและเสียงดังวุ่นวายอย่างเช่นเวลามาเที่ยวทะเล และอีกอย่างหนึ่งคือ ซี จะเป็นคนที่อารมณ์ดีอยู่ตลอดเวลา นี่เองที่ทำให้ภูไม่รู้สึกเบื่อซีเลย 
    ทั้งคู่เลือกเตียงริมทะเลที่ร่มเย็น เป็นเตียงคู่ที่มีใต้ร่มไม้ใหญ่ที่สามารถบดบังแสงแดดอันแรงกล้าได้ และเมื่อขนสัมภาระและเสบียงลงมาเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งคู่ก็พากันลงไปเล่นน้ำ เล่นทรายอย่างสนุกสนานด้วยกัน เวลาผ่านไปหลายชั่วโมง
โอย...เหนื่อยแล้วหละซี ฮะฮะ ภูสำลักน้ำทะเลไปหลายอึกเลย เหนื้อยเหนื่อย
กี่โมงแล้วภู
อ้อ.. เดี๋ยวเปปนะ ภูก้มลงไปหยิบนาฬิกาที่อยู่ในกระเป๋าใส่เสื้อผ้า
บ่ายโมงแล้ว ซี
เหรอ ซีว่าเรานอนพักกันก่อนดีกว่าเน้อะ นอนเอาแรง 
แต่ก่อนนอนขอชำระคดีก่อนได้ม้ะ ฮะฮะ ซีแกล้งภูหลายครั้งเลยนะ ภูยื่นมือทั้ง 2ไปหยิกที่แก้มซี
โอ๊ยๆ อีเอ็บอ้า (ซีเจ็บนะ)
ฮะฮะ. ภูหัวเราะชอบใจ
แล้วทั้งคู่ก็นอนคุยเล่นกัน ซักพักทั้งคู่ก็เริ่มสะลึมสะลือด้วยกันทั้งคู่จนในที่สุด 
ซี..ภูว่าน้า...... อ้าว!? ภูชักงักเมื่อหันมาหาซี เพราะซีได้หลับไปซะแล้ว
หลับซะแล้วเหรอเนี่ยะ ไหนหลับง่ายอย่างนี้น้า 
ภูพูดพร้อมกับมองหน้าซีแล้วแอบอมยิ้มเล็กน้อย แล้วภูก็ก้มไปหยิบผ้าห่มที่พับไว้อยู่ในกระเป๋าเสื้อผ้าที่อยู่ข้างเตียงของภู แล้วภูก็คลี่ผ้าห่มออกพร้อมกับห่มให้ซีที่หลับใหลอยู่
หลับง่ายมากเลยนะซี ฮิฮิ สงสัยจะเพลีย
พลัน! ภูรู้สึกเกิดภาพเหตุการณ์ที่ภูพึ่งได้ทำไปเมื่อกี้ คือเป็นภาพที่ภูกำลังห่มผ้าให้ซี แต่ทว่าภาพเหตุการณ์ที่แวบขึ้นมาเมื่อกี้ คนที่ภูห่มผ้านั้นไม่ใช่ซี กลับกลายเป็นฟ้าแทน นั่นทำให้ภูรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมาทันที ภูมองไปรอบตัว ภูรู้สึกเหมือนกับว่า ทีชาดหาดนี้ภูเคยมาแล้ว แต่ทั้งๆที่นี่เป้นครั้งแรกที่ภูพึ่งจะมา ภูรู้สึกสับสน เพราะผู้หญิงที่อยู่กับภูตรงนี้ คือซี ไม่ใช่ฟ้า แต่ทำไมอยู่ดีๆมันจึงเกิดภาพเหตุการณ์เมื่อกี้ เข้ามาในหัวสมองของภู
ฟ้า!? ทำไมเราถึงเห็นซีเป็นฟ้านะ ? ทั้งๆที่เมื่อกี้เราไม่ได้คิดถึงฟ้าเลยซักนิด
ภูคิดอยู่ในใจ และนั่งจ้องหน้าซีไปด้วย แต่ทว่า เมื่อภูมองหน้าซีอยู่พักหนึ่ง ไม่รู้ว่า ด้วยเพราะอารมณ์ที่พาไปหรือไม่อย่างไรนั้น รู้สึกตัวอีกที ภูก็ก้มตัวลงไปหอมแก้มซีอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล
เฮ้ย.... ไมเราทำอย่างนี้เนี่ยะ หรือ เมื่อกี้เราเห็นหน้า ซี เป็นฟ้าเลย.... ภูเริ่มใจเต้นแรงขึ้น
เอ ? แต่ภาพเหตุการณ์เมื่อกี้มันยังงัยกัน ภูเริ่มรู้สึกสับสน
หลังจากที่ภูก้มลงไปหอมซีโดยที่ไม่รู้ตัวนั้น ภูก็ยังคงจ้องหน้าซีอยู่ แต่ไม่นานเมื่อภูได้สติจากภวังค์ ภูก็ค่อยๆลุกขึ้นยืน ในใจก็คิดที่อยากจะเดินไปยืนอยู่ที่ชายหาดและตะโกนออกมาดังๆ  เพื่อให้ตัวเองหายสับสน  แต่นั่นก็เป็นแค่ความคิด  และแล้วภูจึงล้มตัวลงนอนพร้อมกับคิดอะไรไปเพลินๆ  ....ซักพักภูก็ชักเริ่มรู้สึกหิวขึ้นมา ภูหันไปด้านหลังที่ถนนเรียบชายหาดพร้อมกับมองหา รถเข็นขายของ รถเข็นขายลูกชิ้น หรือรถเข็นปลาหมึกปิ้ง ภูกวาดสายตาไปเรื่อยๆ และแล้วสิ่งที่ภูไม่คาดฝันว่าจะเกิด ก็ได้เกิดขึ้น  ภูเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่กับเพื่อน 2คน กำลังซื้อปลาหมึกย่างอยู่ ภูรู้สึกสะดุดตากับผู้หญิงคนนั้นมาก ภูพยายามจ้องมองแล้วจ้องมองอีก พลัน! ความรู้สึกที่ภูคุ้นเยก็ผ่านเข้ามาแวบ
นั่น..นั่น...ฟ้า....ฟ้า ....ระฟ้า ภูพูดด้วยเสียงแผ่วเบาที่อยู่ในลำคอ
ใช่ฟ้าจริงๆด้วย ฟ้า..... 
ภูตะโกนด้วยความดีใจ และก็รีบลุกขึ้น เดินข้ามฝั่งถนนไปหาฟ้าทันที ผู้หญิงคนนั้นคือฟ้าจริงๆ ผู้หญิงที่ภูตามหามาเกือบปี แต่ทว่า ไม่รู้ชะตาเล่นตลกอะไร ฟ้าไม่เห็นภูและก็ไม่ได้สนใจคนรอบข้างที่เดินผ่านไปผ่านมา ฟ้าก็เอาแต่คุยแล้วก็คุยเล่นอยู่แต่กับเพื่อน พร้อมทั้งเดินออกจากร้านรถเข็นปลาหมึกปิ้ง  และกำลังเดินจะไปขึ้นรถที่จอดอยู่ใกล้ๆนั่น ส่วนภูได้แต่ยืนมองและพยายามที่จะข้ามถนนไปให้ได้ แต่รถที่วิ่งผ่านไปผ่านมาบนถนนนั้น ช่างเยอะนักไม่มีทีท่าว่าจะขาดสายเลย ภูได้แต่มองฟ้าที่กำลังจะขึ้นรถ ทันใดนั้นที่ภู เห็นฟ้ากำลังขึ้นรถ ภูก็ออกวิ่งทันที แม้จะยังไม่ได้ข้ามถนนไป แต่ก็ขอให้ตัวเองนั้นยืนอยู่ตรงข้ามกับรถที่ฟ้าจอดอยู่ก็ยังดี เผื่อฟ้าจะหันมาเห็นบ้าง ทว่าเมื่อฟ้าขึ้นรถก็ปิดประตูทันที เหมือนเหตุการณ์ไม่เป็นใจเลย รถนั้นก็วิ่งออกไปทันทีพอดีกับที่ภูวิ่งมายืนอยู่ตรงข้ามที่รถจอดอยู่เมื่อครู่ เมื่อภูเห็นดังนั้นจึงวิ่งตามไปทันที ภูได้แต่ วิ่ง วิ่ง วิ่ง แล้วก็วิ่ง และวิ่งตาม แม้ภูจะวิ่งเร็วมากขึ้นๆ รถก็ยิ่งขับหนีห่างออกไปมากขึ้นๆ และห่างจากภูที่วิ่งตามมากขึ้นเรื่อยๆ ส่วนภูก็พยายามที่จะวิ่งตามรถไป จนในที่สุด รถคันนั้นก็เลี้ยวหายไป  
ตอนนี้แล้วภูรู้สึกทั้งเหนื่อยและล้ามาก สีหน้าภูเศร้าและหม่นหมอง แต่ก็ไม่มีน้ำตาไหลออกมาแม้แต่หยดเดียว ภูหยุดวิ่งและยืนอยู่นิ่ง ในหัวใจนั้นรู้สึกทรมาน อึดอัด เจ็บปวด และเศร้าหมอง แต่ก็ยังคงไม่มีน้ำตาที่จะไหลออกมาเลยแม้แต่หยดเดียว ภูหันกลับไปมองตรงที่วิ่งมา มันไกลพอสมควร ร่วม1กิโลได้ ภูเดินกลับไป แม้ในใจหม่นหมองและทรมานเพียงใด แต่สีหน้าของภูกลับไร้ความรู้สึกทั้งสิ้น ไม่รู้ว่าเดินมานานหนาดไหนแล้ว
ภู! .ภูจะเดินไปไหน ทำไมหน้าตาเหม่อลอยอย่างนั้นหละ?  
ภูไม่รู้ตัวเลยว่าได้เดินมาถึงเตียงที่นอนกับซีแล้ว แต่กลับมาได้สติเมื่อ ซี ตะโกนเรียก ภูหันมามองซีและเดินเข้ามาหา แต่ทว่าสีหน้าภูตอนนี้กลับเริ่มแสดงอารมณ์ที่เศร้าหมอง ภูเดินมายืนอยู่ตรงหน้าซี
เป็นอะไรภู ทำไมทำหน้าเศร้าหละ....อุ๊ย!.....
 สิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้คนที่ไม่คาดคิดกลับกลายป็นซีแทน เพราะ วินาทีนี้ ภู สวมกอดซีและซบไปที่ไหล่ซีพร้อมน้ำตาที่ไหลพรากออกมามากมายจนยากที่จะหยุด ภูกอดซีไว้แน่น เหมือนกับว่าไม่อยากพลัดพรากจากซีไปเลย เมื่อซีหายจะตกใจก็กอดภูไว้แน่น และพยายามปลอบภู รูปหัวภูอย่างแผ่วเบาและนุ่มนวล 
ภูเป็นอะไร? บอกซีมาซิ เกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องร้องไห้ฟูมฟายขนาดนี้ ผู้ชายร้องไห้ไดบงัยกัน
แต่ภูยังคงร้องไห้ แล้ะไม่ได้ตอบอะไร
งั้นนั่งลงก่อนนะภู ทำใจให้สบาย นั่งลงนะ 
ภูคลายมือออกจากซี แล้วจึงลงนั่ง ภูเริ่มร้องไห้น้อยลง
เล่าให้ซีฟังได้รึเปล่าภู ภูเป็นอะไร ทำไมถึงร้องไห้อย่างนี้  ซีพยายามถามภูอีกครั้ง
ซี ภูรู้สึก.....ปวดที่หัวใจ มันเหมือนใจจะขาดยังงัยไม่รู้ รู้สึกเหมือนโดนพลัดพราก ภูร้องไห้พร้อมกับก้มหน้าจับหน้าอกไว้แน่น 
ทำไม ภูเป็นอะไร ทำไมไม่บอกซี  ซีรู้สึกร้อนใจที่เห็นภูเป็นอย่างนี้ และก็งงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
ภูตามหาผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ ภูรู้จักรกับเค้าตอนที่ทำงาน ตอนนั้นเค้าเป็นเด็กฝึกงาน แล้วภูก็ไปรู้จักรเค้าโดยบังเอิญ แค่เจอกันมองหน้ากันครั้งแรกมันก็รู้สึกเหมือนกับว่า ผูกพันกันมาแต่ชาติปางก่อนยังงัยอย่างงั้น แล้วภูกับเค้าก็ไปไหนมาไหนด้วยกนตลอด อืม..... แต่ผู้หญิงคนนั้น เค้าก็มีอยู่แล้ว แล้วตอนนั้นภูก็พึ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นาน แต่แม้เค้าจะมีแฟนอยู่เค้าก็ไม่ได้เจอกับแฟนเค้าเลย โทรคุยกันก็ไม่บ่อยนัก รู้มั้ย ยิ่งภูใกล้ชิดเค้ามากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกคุ้นเคยกันมากเท่านั้น แล้วตอนที่เค้าฝึกจบ ภูเคยให้เมลภูไว้กับเค้า แต่ก็ยังไม่เห็นเค้าแอ๊ดมาหาภูเลย  คงทิ้งไปแล้ว หรือไม่ก็ลืมไว้ไหนแน่ ส่วนภูก็เข้าเน็ตทุกวัน เพื่อตามหาเค้า แต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะเจอเลย จนเมื่อไม่กี่นาทีนี้เอง ภูเห็นเค้าอยู่ตรงข้ามถนนนั่น แต่เค้าไม่เห็นภูเลย ภูก็พยายามจะข้ามไปหาเค้า แต่เค้าก็เดินไปขึ้นรถกับพวกเพื่อนๆเค้า  ภูก็เลยวิ่งตาม พยายามวิ่งตามรถไปให้ทัน แต่รู้ทั้งรู้ว่าตามยังงัยก็ไม่ทันอยู่แล้ว ภูก็ยังดันทุลังวิ่งไป จนรถที่เค้านั่งหายลับตาไป หลังจากนั้นภูก็เดินกลับมา ตอนที่เดิมกลับมาภูไม่รู้ตัวเลยว่าเป็นอะไร มันเอื้อไปหมด เศร้า ผิดหวัง ท้อ แล้วมันก็.......พูดไม่ถูก....ทรมาน....... แล้วหลังจากนั้น พอภูได้ยินเสียง ซี ตะโกนเรียกภูจึงได้สติ พอภูเห็นซีเท่านั้นแหละ ภูก็เลยกั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ ก็เลยร้องไห้ออกมา จนเป็นอย่างนี้แหละ ภูรู้สึกทรมาน รู้สึกในหัวสมองมันว่างเปล่าไปหมด
ภูเล่าจบ ซีก็เช็ดน้ำตาที่ไหลพรากให้กับภู พอเช็ดเสร็จภูก็จับมือซีเอาไว้แน่น
ภู!.......ซีเจ็บนะ!
ภูลืมตาขึ้นเมื่อได้ยินเสียงซี 
อ้าว!? ซี........
ฝันร้ายเหรอ บีบมือซีไว้แน่น จนมือซีจะลีบอยู่แล้ว
ภูลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างสลึมสะลือ 
เมื่อกี้เราฝันไปเหรอเนี่ยะ ? เหมือนจริงมาก ภูคิดในใจ แล้วภูก็เหลือบไปมองหน้าซีที่จ้องเขมงอยู่ แล้วภูก็ก้มหน้าดูมือตัวเองที่กุมมือซีไว้แน่น
โอ๊ะๆ....ขอโทษซี ภูไม่ได้ตั้งใจ
บีบซะมือซีแบนเลยนะ ฮิฮิ หรอกจับมือซีเหรอ หลับอยู่ยังจะทะลึ่งอีกนะ ซีพูดพร้อมกับหน้าตาทะเล้นใส่ภู
ซี เมื่อกี้ ภูฝันถึงซีด้วย 
ฝันยังงัยบ้าง
เอ่อ....ภู ภูฝันว่า เรา 2คนกอดกันอะ  ซีฟังที่ภูพูดพร้อมกับทำหน้าทะเล้นกวนๆใส่ 
กอดยังงัย  ซียื่นหน้ามาที่หน้าซีอย่างทะเล้น
ก็กอดแล้ว ซี ก็เอามือมารูปหัวภูเบาๆด้วยหละ
แหวะ.....ฮิฮิ  ซียิ่งทำหน้าทะเล้นและกวนๆใส่ภูหนักกว่าเดิม
จริงๆ  ภูพูดย้ำแบบจริงจังพร้อมกับทำหน้ายิ้มๆ
ไม่เชื่อเหรอ ฮะ...... ภูลุกขึ้นยืนพร้อมกับเอื้อมมือไปจี๋เอว ซี 
โอ๊ย! ไอบ้า ฉันบ้าจี้นะอีตาบ้า โอ๊ย! ฮะฮะฮะฮะ ไม่กวนแล้วไม่กวนแล้ว
ทำอีกมั้ยคราวหลัง   ภูจี๋ซีจนซีลงไปนอนกลิ้งบนทราย 
ไม่แล้วไม่แล้ว .....ฮะฮะฮะ พอแล้วพอแล้ว.........  
ภูหยุดจี๋ทันที เพราะทั้งซีและภูก็เริ่มจะหน่อยและหายใจแทบไม่ทัน เพราะซีขำจนแทบไม่ได้หายใจ ส่วนภูก็ใช้แรงไปกับการจั๊กกะจี๋ ซี จนเหนื่อย
ไปเล่นทะเลกันต่อดีกว่า ซี
อืม......... ซีตอบเพียงสั้นพร้อมกับจะลุกขึ้นยืน  แต่........
โอ๊ย.... ซีลุกไม่ขึ้น 
เพราะซี โดนภูเล่นจั๊กกะจี๋จนเหนื่อย เลยทำให้ตัวเองแทบจะไม่มีแรงยืน
มา...ส่งมือมาซี เดี๋ยวภูช่วยดึง ภูยื่นมือจะช่วยดึงซีให้ลุกขึ้นมา
ไม่ให้  ซีพูดพร้อมกับทำหน้ากวนๆใส่อีก 
ไม่ให้งั้นเหรอ คราวนี้ไม่ปราณีแล้วนะ 
โอ๊ย.....อีตาบ้าปล่อยฉันนะ ว้าย!!!!
ภูก้มตัวลงไปเอามือช้อนที่ขาและท้ายทอย และอุ้มซีขึ้นมา พออุ้มมาได้ ภูก็วิ่งลงทะเล แล้วก็โยนซีลงทะเล
ฮะฮะฮะ  ภูหัวเราะที่แกล้งซีสำเร็จ 
    ซีลุกขึ้นมาจากน้ำ รีบสาดน้ำใส่ภูเป็นการใหญ่ แต่ไม่ทันระวังคลื่นลูกหนึ่งก็ซัดมา จนพาคนทั้งคู่ล้มไปด้วยกัน ทั้งคู่โดนคลื่นซัดไปจนจมมิด พอคลื่นพัดลง ภาพที่เห็นคือ ภูกอดซีไว้ ส่วนซีก็หลับตาเอาหัวซุกไว้ที่หน้าอกภู เพื่อกันน้ำทะเล แล้วซีก็เงยหน้าขึ้นมา ภูมองหน้าซีแล้วก็ก้มหัวลงมาจนหน้าผากและจมูกชนกัน ทังคู่จ้องตากัน แววตาของทั้งคู่บ่งบอกถึงความรู้สึกของกันและกัน แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มออกมาเล็กน้อยด้วยกันทั้งคู่ 
เป็นแฟนกับภูนะซี ซียิ้มแบบเขินอาย 
อืม ..... 
ซีตอบเพียงสั้นๆ ด้วยเสียงอืมที่แผ่วออกมาจากในคอพร้อมกับยิ้มรับเพื่อแสดงให้ภูตรู้ว่าตกลง แล้วภูก็ค่อยๆจูบกัน....... แต่ทว่าก็เกือบจะจูบกันแล้วอีกนิดเดียว เพราะ ภูเปลี่ยนจากจูบปากมาจูบที่ปลายจมูกของซีแทน
ไอ้ขี้แกล้ง!
ซีพูดอย่างเขินอาย พร้อมกับเอามือทั้ง 2ข้างหยิกแก้มภู แล้วก็ดึงไปดึงมา
โอ๊ย! อูเอ็บอ้า (ภูเจ็บนะ) ภูโดนหยิกแก้มจนพูดออกมาได้ไม่ชัดเจน
ก็มาแกล้งเค้าก่อนทำไมหละ ไอคิงคอง
พลันเมื่อภูได้ยินที่ซีเรียกตัวเองว่าคิงคอง  ภาพของฟ้าก็แวบเข้ามาในหัวทันที 
แปะแปะ ...... ซีตบหน้าภูเบาๆ
เหม่ออะไรอยู่ คิงคอง
อ้อ ....เปล่า แต่คิงคองอะมันไม่ถึกไปหน่อยเหรอซี
งั้นให้เรียกอะไรหละ
หึหึ เรียกข้าว่า ท่านผู้หล่อเหลายังงัยหละ ว้ากฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า
แหวะ.......... ซีทำท่าหมั่นไส้ พร้อมกับทำท่าจะอ้วก
งั้น ถ้าภูไม่เป้นคิงคอง ภูก็ต้องเป็น ไอ้ลิงน้อย ฮิฮิฮิ ซีขำด้วยความสุขใจ
โธ่เอ๊ย..... งั้นซีก็หน้าเหมือนแมวเหมียว ซีก็ต้องเป็นซีแมวเหมียว เหมียว เหมียว เหมียว ฮะฮะฮะฮะ
ภูพูดพร้อมกับเอามือไปหยิกที่แก้มซีบ้าง
โอ๊ย! อีอาอ้าอู(อีตาบ้าภู)
ทั้ง 2แหย่กันไปก็แหย่กันมา แกล้งกันไปแกล้งกันมา จนบ่ายคล้อย............
กี่โมงแล้ว ซี
เท่าเมื่อวานเลยภู ฮะฮะฮะ ซีปล่อยมุกพร้อมกับขำด้วยความชอบใจ
หือ! .น้องซีซี่ จะกวนประสาทท่านชายภูไปถึงไหน
แหวะ ถ้าภูเป็นท่านชาย ซีก็ต้องเป็นท่านหญิง ฮะฮะฮะ 
ภูทำเป็นไม่สนใจที่ซีพูด แล้วก็หันไปหยิบมือถือที่วางอยู่บนโต๊ะเพื่อดูนาฬิกา ซีจ้องมองภูด้วยความหมั่นไส้
5โมงเย็นแล้วซี ภูว่าได้เวลากลับบ้านแล้วหละ
ภูพูดจบ ซีก็ดึงมือภูมากอดแล้วซบไปที่ไหล่ภูพร้อมกับพูดว่า
แล้วแต่ที่รักแหละจ้า.....ฮิฮิ ทั้ง 2มองหน้ากันพร้อมกับยิ้มให้กัน
จากนั้นทั้ง คู่ก็ช่วยกันเก็บข้าวเก็บของขึ้นรถ เตรียมพร้อมที่จะกลับบ้าน
วันนี้เรารู้สึกมีความสุขจริงๆ เราจะต้องลืมฟ้าให้ เพราะซี เป็นผู้หญิงที่เราเลือกแล้ว
ภูคิดในใจ แม้ภูจะยังมีฟ้าอยู่ในใจ แต่ก็พยายามที่จะลืมฟ้า เพราะผู้หญิงที่ชื่อ ซี คนนี้ได้เข้ามาในชีวิตภู และเติมเต็มให้หัวใจของภูจนเต็ม ภูไม่อาจจะผิดต่อซีได้ เพราะซีก็ได้กับภู พร้อมที่จะไปกับภู และพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างภูอยู่เสมอ 
เมื่อทั้งคู่ช่วยกันเก็บข้าวของเข้ารถเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เข้าไปนั่งในรถ ภูสตาร์ดรถเปิดแอร์เตรียมพร้อมที่จะขับออกไป แต่ภูก็หันหน้ามามองซี 
ซี.....
ซีหันมามองภูตามเสียงที่ภูเรียก ภูจ้องหน้าซีอยู่ช่วงวินาที 
ภูรักซีนะ.....
พูดจบภูก็เอามือโอบไปที่หัวของซี อย่างนุ่มนวล แล้วทั้งคู่ก็น้อมทั้งหัวและตัวเข้าหากัน ภูจูบปากซีทันที และเหนือคำบรรยายใดๆ เพราะในวินาทีนี้ทั้งคู่ รู้สึกแต่เพียงว่าอยู่ในโลกส่วนตัวของทั้งคู่ และรู้สึกดีมีความสุขและ และรู้สึกถึงความผูกพันธ์ที่มากขึ้นกว่าเดิมเป็นหลายเท่า ไม่นานทั้ง 2ก็แยกจูบออกจากกัน แต่ทั้งคู่ยังคงจ้องหน้ากันอยู่  แต่ ซี ที่ดวงตาของซีเริ่มมีน้ำตาของความดีใจ ความรู้สึดี และอบอุ่น เอ่อล้นออกมาจากในดวงตา แล้วน้ำตาก็ค่อยๆไหลมาจนอาบแก้ม
ขอบคุณนะภู ภูดีกับซีมากอย่างนี้ ซีรักใครไม่ได้อีกแล้วนอกจากภู
ซีพูดจบก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้อีกแล้วเพราะน้ำตาแห่งความสุขน้ำได้ไหลออกมาด้วยความสุขใจ ตัวภูเองก็เริ่มมีน้ำตาคลอออกมาเพราะความปลื้มใจและดีใจเหมือนกัน แต่ก็พยายามกั้นน้ำตาของตัวเองไว้ไม่ให้ไหลออกมา ส่วนซีก็ร้องไห้ด้วยความดีใจที่รู้และเข้าถึงใจภู และรู้ว่าภูจริงใจและรักจริง ภูเอื้อมมือไปโอบทีเอวซีและสวมกอดซีไว้แน่น 
ภู ซีอบอุ่นมากเลยนะ วันนี้ซีมีความสุขและดีใจมากเลยที่มีผู้ชายที่ชื่อภูอยู่เคียงข้างซี
ฮิฮิ ไอแมวตัวน้อยมันยังไม่หยุดซึ้งอีกเหรอ 
ภูพูดไปพร้อมกับเอามือลูบหัวซีอย่างเบาๆและนุ่มนวล
เหมียว เหมียว .....ฮิฮิ 
ซีหยุดร้องไห้และเริ่มทำท่าทางทะเล้นใส่ภู ภูจูบไปที่หน้าผากซีเบาๆ แล้วก็ใช้นิ้วไปบีบที่จมูกซี แล้วก็บีบอย่างเบาๆ 
ไหนดูหน่อยซิ หือ....คราบน้ำตาเต็มหน้าเลย 
ภูเอามือทั้ง 2จับที่หน้าซีเบาๆพร้อมกับใช้นิ้วโป้งทั้ง 2ข้างปาดคราบน้ำตาออกอย่างนุ่มนวล 
ซีรักภูนะ ซีพูดพร้อมกับยิ้ม 
จ้า.....งั้นเรากลับบ้านกันเถอะ  ภูตอบรับ แล้วก็ขับรถออกไป........................................................