หน้าส่วนตัว
"ยัยวา..แต่งตัวเสร็จยังล่ะ เดี๋ยวไปสายรถติดกันพอดี ไหนจะไปยื่นบัตรคิวอีก "
เสียงพี่สาว(ตัวดี)ตะโกนเร่งยัยวา หรือ ยิหวา ให้รีบลงไปรอรถเมล์ ก็วันนี้วามีนัดกับคุณหมอนี่นา หมอแผนกตาที่ รพ.ศิริราช จำได้ๆ
" เสร็จแล้วๆ เรียกอยู่นั่นแหละ(น่ารำคาญ) "
ประโยคสุดท้ายนั่นยัยวาไม่ได้พูดออกไปดังๆหรอกน่ะ เธอแค่คิดพูดในใจต่างหาก ขืนพูด(นอกใจ)ให้พี่สาวได้ยินซิไม่ได้ไปตามที่หมอนัดกันพอดี อิอิ
6โมงเช้าที่ป้ายรถเมล์เริ่มมีผู้คนคลาคล่ำ ทั้งรถราทั้งผู้คนสัญจรผ่านไปมาจอแจจ้อกแจ้ก เฮ้อ สังคมเมืองหลวง ความเจริญที่หาไม่มีจากบ้านนอกเป็นแบบนี้นี่เองหรอกหรือ
ที่นี่น่ะหรือคือสวรรค์เมืองฟ้าชั้นวิมานที่ใครๆต่างเสาะแสวงหาดิ้นรนไขว่คว้าเพื่อเดินทางสู่ดินแดนแห่งความศิวิไลซ์ แท้จริงแล้ว พวกเขาแสวงหาอะไรกันเล่า เฮ้อ ..ยัยวาคิดๆก็เริ่มเหนื่อยหน่ายกับชีวิตที่ต้องดิ้นรนยังชีพของคนเมืองหลวง
"สาย 146 ค่ะ 146 ผ่านเซ็นทรัล ปิ่นเกล้า ศิริราช ขึ้นมาเลยค่ะๆ
เอ้า คุณน่ะ ให้เขาลงก่อนซิคะ ค่อยขึ้นมา
สองเท้าก้าวขึ้นมา สองขาก้าวลงไป
นั่นๆ แถวกลางน่ะ ขยับหน่อย ถอยนิด ชิดๆหน่อยซิคะ แบ่งปันน้ำใจให้เพื่อนร่วมทางด้วยค่ะ ..."
เสียงกระเป๋ารถเมล์สาวตะโกนโหวกเหวกแข่งกับเสียงผู้คนรอบข้าง ไหนจะเสียงเครื่องยนต์นานาชนิดๆที่เดินทางสายเดียวกันบนถนนเส้นนั้น
ยัยวา และ เพื่อนร่วมเดินทาง ร่วมชะตาชีวิตบนรถขสมก.สาย146นั้นต่างยืนเบียดเสียดกัน เช้าๆอย่างนี้ไม่มีโอกาสได้นั่งแน่นอนถ้าไม่ได้นั่งจากต้นสาย
วา ได้ที่ยืนใกล้ๆข้างหลังคนขับด้านขวามือ ข้างๆกับชายคนหนึ่งอายุราวๆสัก30กว่าขึ้น แต่ไม่น่าเกิน 40ปี หน้าตาก็เหมือนดูดี นั่งฟังเพลงอย่างสบายอารมณ์
แม่ลูกขึ้นมายืนด้านหน้ายิหวา ชายคนดังกล่าวก็ยังทำเฉย ไม่รุ้ไม่ชี้
" แม่ววว... เป็นผู้ชายซะเปล่า ช่างไม่มีน้ำใจเล๊ย คนดีๆทำไมหายากงี้(วะ)" วาได้แต่คิดในใจอีกแล้ว
สักพัก กระเป๋ารถเมล์สาวผู้นั้นคงทนไมได้ เลยมาสะกิดๆ
" พี่ๆ มีน้ำใจลุกขึ้นให้เด็กนั่งหน่อยได้ไหมคะ "
ได้ผลคะ ชายคนดังกล่าวหน้าม้าน คงอายที่กระเป๋ารถเมล์พูดซะเสียงดังฟังชัดให้ผู้โดยสารท่านอื่นได้ยินกันทั่ว เขาเลยรีบลูกขึ้น
เฮ้อ ...ถึงจุดหมายปลายทางซะที รพ.ศิริราช
หลังจากยื่นบัตรคิวแล้วก็มานั่งๆคิดว่า น้ำใจคนไทยหายไปไหนหมด มันเหือดแห้งหายไปตอนไหน
ทำไมมีแต่ความเห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว การแบ่งปันน้ำใจระหว่างเพื่อนรอบข้างไม่มีอีกแล้วใช่ไหมนี่ ? ก็คิดอะไรเรื่อยเปื่อยสารพัดตามที่ว่างๆ อิอิ
สองชั่วโมงผ่านไป เฮ้อ..เอาน่ะ เดี๋ยวเขาคงเรียกชื่อเราแล้วละ ใจเย็นๆ ยัยวา บอกกับตัวเอง
".. คุณลุงสมบูรณ์คะ ลุงสมบูรณ์ " เสียงพยาบาลสาวหน้าใสเรียกรายชื่อผู้ป่วยตามลำดับก่อนหลัง
" คุณลุงสมบูรณ์อยู่ไหมคะ ? " เธอเรียกชื่อนี้เป็นครั้งที่สอง แต่วา ก็ไม่ได้สนใจสักเท่าไหร่ เพราะคิดว่าไม่ใช่ชื่อตัวเองสักหน่อย
แต่แล้วยัยวาก็ต้องหันกลับไปมองอีกครั้ง เมื่อชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้องด้วยสภาพที่เหมือนอิดโรย
ตาด้านซ้ายมีผ้าก๊อซแปะไว้ อายุราวๆสัก 55 - 60 ขึ้นไป สภาพการแต่งกายก็ง่ายๆ เป็นเสื้อม่อฮ่อมสีน้ำเงินที่คาดว่าคงผ่านการใช้งานมานานมาก
มากจนสีซีดจางหายไปตามกาลเวลา กางเกงก็เป็นกางเกงชาวเล พับขาขึ้นมาข้างหนึ่ง คาดผ้าขาวม้าที่เอว ลักษณะเหมือนคนที่ผ่านการทำงานหนักมาเกือบค่อนชีวิต
พยาบาลสาวเห็นคุณลุงสมบูรณ์เดินเข้ามา ก็รีบเข้าไปจูงแขนลุงให้นั่งบนเก้าอี้หน้าหมอหนุ่ม(หน้าตี๋ อีกแล้ว)
ยิหวา นั่งดูคุณหมอหนุ่มหน้าตี๋ซักถามพูดคุยถึงอาการของคุณลุงอย่างไม่ถือตัว ปรากฎว่า คุณลุงมาตัดไหมออก
ซึ้งก็หมายถึงว่า ผ่านการผ่าตัดมาเรียบร้อยแล้ว หมอหนุ่มท่านนั้นพยายามพูดคุยอย่างเป็นกันเอง แต่คุณลุงเหมือนประหม่า ไม่กล้าพูดคุยกับหมอ ได้แต่ " ครับๆๆ " อย่างเดียว
" เอาล่ะครับคุณลุง เสร็จเรียบร้อยแล้ว ดูแลตัวเองดีๆนะลุง "
" เดี๋ยวลุงสมบูรณ์ เอาใบนี้ไปรอรับยาหน้าห้โต๊ 5 นะลุงนะ "
" ครับ ผมไปละครับ ขอบคุณครับ " ลุงคนนั้นที่นามว่า ลุงสมบูรณ์รับใบสีขาวจากหมอหนุ่มพลางยกมือไหว้ขอบคุณ หมอหนุ่มรีบยกมือไหว้รับแทบไม่ทัน
" ลุงสมบูรณ์ ทางนี้คะ มา เดี๋ยวหนูพาไป " พยาบาลสาวมีน้ำใจจูงลุงสมบูรณ์ออกมานอกห้อง
ยิหวานั่งดูการกระทำของหมอหนุ่ม(หน้าตี๋)กับพยาบาลผู้ใจดีแล้วก็ชื่นชมในใจ ว่า คุณหมอใจดี พูดดีๆ กับพยาบาลมีน้ำใจยังมีหลงเหลืออีกเหรอ ในสังคมทุกวันนี้
" อ้าว...คุณลุงสมบูรณ์ มีอะไรหรือเปล่าคะ " พยาบาลสาวคนเดิมทำสีหน้าแปลกใจเมื่อเห็นลุงสมบูรณ์อีกครั้ง
" ผม เอาใบนี้มาคืนคุณหมอครับ " คุณลุงพูดด้วยน้ำเสียงซื่อๆออกจะเหน่อๆ พร้อมกับยื่นกระดาษใบเดิมส่งคืนให้คุณหมอหนุ่ม
" คุณหมอครับ ผมเอามาคืน ผมมีเงินไม่พอที่จะจ่ายค่ายา
เขาไม่ให้ยากับผมมาครับ ผมไม่เอายาก็ได้ครับ "
คาดคิดว่า ทั้งหมอทั้งพยาบาล รวมทั้งยิหวาทุกคนที่ได้ยินต่างก็อึ้งกับคำพูดแสนซื่อของคุณลุงท่านนี้
ไม่รู้ซินะ สำหรับยิหวาเอง ฟังแล้วสะเทือนใจกับคำพูดซื่อๆของลุงคนนี้จัง
พาลทำให้คิดไปว่า หากพ่อเราหรือญาติพี่น้องเราไปตกอยุ่ในสภาพแบบนี้จะเป็นเช่นไร เฮ้อ
" เอางี้นะลุง ลุงนั่งก่อน เดี๋ยวผมจัดการให้ ผมเขียนใบใหม่ไปให้ลุงนะ บอกว่า ผมให้มารับยาฟรี " หมอหนุ่มยังน้ำใจกับคุณลุงท่านนี้อยู่ไม่น้อยทีเดียว
" ลุงเอาไปยื่นที่เดิมนะ ไม่ต้องห่วง ผมจัดการให้ครับ "
หมอหนุ่มคนเดิมก้มลงเขียนอะไรบางอย่างในแบบฟอร์มสีขาวแผ่นใหม่
วา อึ้งแทบน้ำตาซึมกับประโยคที่ว่า " ผมมีเงินไม่พอจ่ายค่ายา เขาไม่ให้ยาผมมาครับ ผมไม่เอาก็ได้ครับ "
ประโยคนี้วาคิดว่า หากผู้อ่านทุกท่านได้ยินด้วยหูตนเองในขณะนั้นคงอดไม่ได้ที่จะน้ำตาซึม คำพูดช่างแสนซื่อ
แม้ยิหวาไม่ใช่คนร่ำรวย แต่ยังมีทางเลือก อาจมีโอกาสที่ดีกว่าคุณลุงท่านนี้ ก็นะ คนเราเลือกเกิดไม่ได้นี่นา อะไรไม่ทราบ ดลใจให้วาเริ่มพูดคุยกับคุณลุง
" คุณลุงมากับใครคะ แล้วลุงทานข้าวยังคะ ? "
" ผมมากับหลานชายครับ เขารอข้างนอก ยังไม่กล้าซื้ออะไรกินครับ กลัวเงินไม่พอจ่ายค่ายา แล้วก็........"
".. แล้วก็... มีเงินไม่พอจ่ายค่ายาจริงๆด้วย " ประโยคนี้ วาได้แต่คิดในใจ แค่
คิดก็แทบน้ำตาซึม วาคิดว่า คนฟังในห้องนั้นคงเข้าใจนัยยะแห่งความหมายของลุงที่แกเว้นวรรคให้พวกเราเข้าใจกันเอง
" ลุงคะ หนูไม่ได้รวยหรอกนะคะ ลุงอย่าหาว่าหนูดูถูกนะคะ หนูให้ลุงไป 80 บาทให้ลุงไปกินข้าว ลงพาหลานไปกินข้าวซะนะคะ " วาพูดพลางก็หันไปเห็นหน้าห้องหมอ มีเด็กชายอายุราวๆ13-15ปีมองชะเง้อเข้ามาในห้องตรวจ คาดว่า คงเป็นหลานชายลุงสมบูรณ์
" ขอบคุณครับ ขอบคุณมาก ขอให้เจริญๆยิ่งๆขึ้นไปนะหนูนะ " ลุงรับเงินพลางยกมือไหว้ด้วยมืออันสั่นเทา
มือคู่นั้นคงผ่านการตรากตรำงานหนัก ลุงนำเงิน 80บาทของวา ใส่กระเป๋าหน้าอก พลางตบเบาๆราวกับให้แน่ใจว่า เงินยังอยู่ในนั้นแน่นะ ไม่หล่นหายไปไหน หากเงินหายไปนั่งคงหมายถึงข้าวมื้อนี้คงต้องอดทั้งลุงทั้งหลาน
" เอ้า นี่ ลุง ฉันมี 50 บาทฉันให้ลุงด้วยนะ " ยิหวาคิดว่าลุงคงปลื้มใจที่ในเมืองหลวงนี้ ยังมีคนมีน้ำใจอยู่บ้าง
แม้ลุงไม่ได้พูดด้วยวาจา แต่สายตาและน้ำในตาที่รินรื้น ได้แสดงถึงความขอบคุณของลุงแล้วล่ะ วา คิดเช่นนั้นจริงๆ
" ลุงๆ เอาไปนะ ของหนูมีย่อยแค่ 40 ที่เหลือเดี๋ยวซื้อนมให้ลูก หนูก็มีแค่นี้แหละ " สาวรุ่นคนหนึ่ง ยื่นเงินแบ็งค์20ให้ลุงไป2ใบ
วารู้ ว่า ลุงคงดีใจจนพูดไม่ออก ได้แต่พูด ขอบคุณครับๆๆ
เงินแค่ 170 บาท อาจไม่มากมายนัก แต่อย่างน้อย อาจทำให้คุณลุงกับหลานชายอิ่มได้ในมื้อนี้
เราอาจช่วยเหลือไม่ได้ทั้งหมด แต่หากเราทำแล้วสบายใจเราก็ทำไป
วารู้ ลุงคงต้องพึ่งพาตัวเองด้วย ไม่ได้รอให้คนมาช่วยเหลือ และเหตุการณ์นี้ ลุงก็ไม่ได้ร้องขอความช่วยเหลือจากใครๆด้วย แต่เพราะความเป็นเพื่อนคนไทยด้วยกันต่างหาก
ใช่..ยังไง คนไทยก็ยังไม่แล้งน้ำใจกันไปซะหมดหรอกน่ะ .. วาคิดในใจ พลางทบทวนเหตุการณ์ของความมีน้ำใจบนรถเมล์สาย 146 เมือเช้านี้
......... เหตุการณ์และเรื่องราวของคุณลุงสมบูรณ์อาจไม่เด่นชัด หากไม่มีหมอหนุ่ม(หน้าตี๋)คนนั้นจัดการค่ายาให้ คุณลุงจะได้ยาไปรักษาตา หยอดตาหรือไม่ ไม่อยากคิด
สังคมไทยอาจเปลี่ยนไป แต่น้ำใจคนไม่เคยเปลี่ยนยังไม่แล้งน้ำใจไปซะทีเดียว อย่างน้อยก็หมอหนุ่ม กับพยาบาลสาว ป้าใจดีคนนั้นที่ให้เงินลุงไป 50 บาท สาวแม่ลูกอ่อน ที่ให้อีก 40บาท
เฮ้อ...ประเทศไทยน่าอยู่ขึ้นเยอะ ถ้าเราต่างมองโลกในแง่ดี ต่างหยิบยื่นน้ำใจ สิ่งดีๆให้แก่กัน
อยากฝากบอกคุณหมอหนุ่มหน้าตี๋ (ใจดี สุดหล่อ) ว่า คุณน่ารักจัง คุณได้ทำบุญครั้งยิ่งใหญ่เลยรุ้ไหมคะ ฝากขอบคุณพยาบาลสาวผู้ใจดี น่ารักด้วย ยิหวา ชื่นชมการกระทำของพวกคุณค่ะ
สมัยก่อน ยิหวาเคยคิดนะคะว่า ทำไมหมอแต่ละคนมักมีหน้าตาตี๋ๆ ทำไม ต้องใส่แว่นด้วย และที่สำคัญ ทำไมต้องขี้เก๊กด้วย (ฟ่ะ) 55555
แต่สำหรับตอนนี้ไม่แล้วค่ะ การกระทำของคุณหมอหน้าตี๋ในวันนั้นเริ่มทำให้ยิหวามีทัศนคติที่ดีๆต่อหมอหน้าตี๋ขี้เก๊กใส่แว่นแล้วคะ 555555
...... เย้ๆๆๆ..คุณหมอหนุ่มหน้าตี๋ ใจดี สุดหล่อ ( สองประโยคหลัง แถมให้คะ 55555 )
..........................................
( เหตุการณ์ครั้งหนึ่ง เมื่อยิหวา ไปรพ. ศิริราช ยังเป็นความประทับใจที่ดีๆค่ะ )
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
ฉางน้อย 14 เม.ย. 2551 01:12 น. - ID 9229 
1498
2
0
26 พฤษภาคม 2551 20:41 น. - comment id 97040
79.....ใจดีต่างหาก เห็นป่าว ยิ้มหวานด้วย
26 พฤษภาคม 2551 20:43 น. - comment id 97041
80......อ่ะๆ นี่ๆ เห็นป่าว ยิ้มหวานๆให้อีกสักหน่อย หุหุ หายไปนานอีกแระยัยฉางน้อย กะลังยุ่งๆกะชีวิต เฮ้อออออออ......
14 เมษายน 2551 01:51 น. - comment id 99930
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านเรื่องดีๆค่ะ จริงด้วยค่ะ ประเทศไทยจะน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ ถ้าคนในสังคมไทยมีน้ำใจไมตรีต่อกัน ร่วมด้วยช่วยเหลือกัน เท่านี้ทุกคนก็สามารถใช้ชีวิตอย่างมีความสุขได้แล้วค่ะ
14 เมษายน 2551 09:19 น. - comment id 99934
อืมมม....... ในสังคมเมืองหลวงหลายชีวิตสูดลมหายใจเข้าออก...แม้แต่อากาศก็แทบจะแย่งกัน จะมีใครบ้างมั๊ยนะ?...ที่รู้ว่า การแบ่งปันในสังคมปัจจุบันเป็นสิ่งที่ควรกระทำ.... ยัยวา..และคนที่เห็นเหตุการณ์ในแผนกนั้นเป็นอีกอุทาหรณ์หนึ่งที่ทำให้รู้ว่า " การให้....ย่อมเป็นสุข" ดีใจกับลุงสมบูรณ์ด้วยจังเลย ที่มีค่าอาหารในวันนั้น...ขอให้ผู้รู้จักการให้จงประสบความสุขค่ะ
14 เมษายน 2551 09:31 น. - comment id 99935
1.....สวัสดีค่ะ คุณการัณยภาส .....ต๊ะเอ๋ๆๆ...เจอกันที่นี่อีกแว้ววว อิ อิสงกรานต์นี้คุณไม่ได้ไปเที่ยวไหนเหรอคะ เฮ้อ..ฉางน้อยเจอเหตุการณ์นี้โดยตรงคะ ที่พร.ศิริราช ถ้าคุณเห็นแล้วอาจมีน้ำตาคอลกับคำพูดซื่อๆของคุณลุงสมบูรณ์น่ะค่ะ ไม่พุดดีกว่า เดี๋ยวเศร้าอีก แต่ถ้าคนไทยมีน้ำใจเล็กๆน้อยๆพอจะแบ่งปันกันได้ ก็น่าจะทำกันนะคะ ว่าม่ะ ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ
14 เมษายน 2551 09:38 น. - comment id 99936
2......สวัสดีค่ะพี่มัส
พี่มัสทราบไหมคะว่า วันนั้นยัยวาน้ำตาแทบคลอเบ้า ฟังคำพูดลุงแล้วสะอึก ทำให้นึกถึงว่า หากพ่อเรา หรือ ญาติๆเราเจอแบบนี้บ้าง ใครจะหยิบยื่นให้บ้างหรือเปล่าหนอ
ได้แต่คิดแบบนี้จริงๆค่ะ
.....พอดีว่า วันนั้นยัยวา มีแบ้งค์ย่อยคะ ประมาณ 80 บาท เลยให้ลุงหมดเลย
แค่ 80บาท สำหรับเรา ๆพอจะหาได้นี่คะ
แต่สำหรับลุงสมบูรณ์ล่ะค่ะ ไม่อยากคาดคิดคะ สงสารก็แต่กลัวลุงกะหลานไม่มีเงินกินข้าว
80 บาทวันนั้นคงพอสำหรับค่าอาหาร เพียง 1 มื้อ
แต่ก็ยังโชคดีที่ป้าคนหนึ่ง กะ หญิงแม่ลูกอ่อน อีกคนหนึงให้อีกคนละนิดละน้อย
ช่ายจริงๆด้วยค่ะพี่มัส ผู้ให้ ย่อมเป็นสุขคะ
เฮ้อออออออ..
พี่มัส อยากเป็นสุขกว่าทุกวันนี้ไหมคะ
ฉางน้อยขอไม่มากคะ รถ1คัน บ้านพร้อมที่ดิน 1หลัง รับรอง พี่มัสสุขๆๆๆๆมากๆๆๆๆ คะ
55555555...
14 เมษายน 2551 11:28 น. - comment id 99937
อิอิ มาช้ายังดีก่าไม่มา
14 เมษายน 2551 11:34 น. - comment id 99938
สวัสดีพี่ไร้อันดับ ..... มาช้าก็ดีก่าไม่มา ลองไม่มาดิ นัดแล้วไม่เป็นนัด น่าดูชม หุห .. โหดไปป่าวหมวยเล็ก เด็กช่างฝัน ยิหวา บอกพี่มัสแระ เจ่เจ๊บอกว่า แล้วจะทำการโอนสัญชาติไปให้คะ 5555 (สัญชาติตุ๊กแต อิอิ เปลี่ยนชื่อใหม่ )
14 เมษายน 2551 11:49 น. - comment id 99939
มีสิ่งดีๆมากมาย..ที่เรนรู้..
อยากบอกเพื่อนๆ.. และที่สำคัญ..สื่อดีๆต่างๆด้วยนะคะ..
สิ่งดีๆ.. ที่ใครไม่รู้...แต่คุณหมอหน้าตี๋คนน้านนน.. เค้ารู้ดี..ว่าต้องทำอย่างไร..
ขอบคุณฉางน้อย .. ที่นำเรื่องดีๆ..มาให้เรนและเพื่อนๆได้อ่าน..นะคะ..
...
ช่องว่าง..ตรงนั้น..อีกไม่นานเก๊าะจะหายไป..สังคมไทยเป็นสังคมที่อบอุ่น ต่างความคิด..แต่ไม่ต่างในความรัก..ที่เรามีให้กันและกัน..
..
ขอบคุณแทนหมอตี๋ของฉางน้อยหนะคะ.. หากหมอตี๋คนนั้นมาอ่านเจอ..เรนเชื่อว่า.. เค้าต้องยิ้มแฉ่งแน่ๆด้วยดิคะ.. อิอิอิ
..
14 เมษายน 2551 12:06 น. - comment id 99940
สวัสดีค่ะน้องเรนจัง ใช่คะ น้องเรน พี่ฉางน้อยว่านะคะ หากว่า หมอหน้าตี๋ ตาก็ตี่ แถมขี้เก๊ก อ่านเจอ คงยิ้มแฉ่ง 5555 ทัศนคติที่ดีๆของพี่ดีขึ้นเยอะคะกะหมอหนุ่มหน้าตี๋ เมื่อก่อนเรามัวแต่คิดว่า โห ทำไมหมอต้องเป็นลูกคนจีนด้วย ทำไมหมอต้องใส่แว่นด้วย ทำไมหมอต้องเก๊กหน้าด้วย แต่สุดท้าย ไม่ว่าหมอคนนั้นจะเป็นเช่นไร แต่ใจหมอสำคัญที่สุดคะ แต่ด้วยความมีจรรยาบรรณ เราไม่สามารถเปิดเผยใบหน้าที่แท้จริงของท่านได้ .. ฮ่า .... เกี่ยวกันไหมเนี่ยะ คล้ายๆโฆษณาอะไรสักอย่าง เนอะ น้องเรนจัง ว่าไหมคะ 555555
14 เมษายน 2551 18:52 น. - comment id 99941
14 เมษายน 2551 19:08 น. - comment id 99942
ลุงๆๆ ไม่ต้องหัวเราะชักดิ้นชักงอที่นี่เลย สวัสดีปีใหม่ไทยนะคะ กะลังรอรดน้ำดำหัวผู้เฒ่าผู้แก่ แฮ่..แฮ่..
15 เมษายน 2551 08:25 น. - comment id 99943
15 เมษายน 2551 09:08 น. - comment id 99944
รพ.หรือที่ไหนๆในบ้านเมืองนี้ก็เหมือนกันแหละ คนยากมากมายและที่ไม่กล้ามารับสิ่งที่เรียกว่าสวัสดิการหรือสงเคราะห์ก็มากมีนับไ ม่ได้ สำคัญเขาเสียภาษีแล้วได้รับสิ่งที่รัฐบาลหรือพวกการเมืองหรือพวกราชการบอกว่าเอามาพัฒนาประเทศชาติและคุณภาพชีวิตพวกเขาให้ดีขึ้นจริงหรือไม่.... คร้านลำเลิกด่าอ้ายอีที่นั่งเผยอหน้าในสภาหลอกต้มคน หาประโยชน์ไม่รุ้จักดีชั่ว ด่ากันเอาดีใส่ตัวเอาชั่วให้คนอื่นไปวันๆฟะ... ทนไปเถอะนะ แล้วจะชินยากไปเองแหละ... ยัยป่วนไปป่วน รพ.ไม่ออกสิเนอะ เจอตอเจอตรมตำใจ ....
15 เมษายน 2551 09:23 น. - comment id 99945
11.....สวสัสดีค่ะคุณลุงฝากฝัง อิอิ ปีนี้ข้าวขึ้นราคาเหรอคะ แต่เอ.... ทำไม ที่กทม.ข้าวแพงขึ้นเยอะมากๆๆเลยค่ะ จาก กิโลล่ะ 14 บาท กลายเป็น 18 บาท อีกสามวันต่อมากลายเป็น 24บาท ถัดมาอีกสามวัน กลายเป็น กิโลละ 27 บาท พอรุ่งเช้าตรู่นะคะ กลายเป็นกิโลล่ะ 30 บาท ..... โห คุณลุงคะ นี่ขนาดข้าวธรรมดาๆนะเนี่ยะ แต่ยังไงก็ต้องทนกินนี่นา ปล. 1..ฝากบอกคุณลุงสมบูรณ์ด้วยว่า ให้รักษาตาดีๆ ยายไม่เป็นไรคะ 555 ปล. 2 ..ฝากถามคุณลุงฝากฝังด้วยนะคะ ว่า ฝากแบบออมทรัพย์หรือประจำ อิอิ ลายเซ็น.... เจ้าฉางน้อย (ว่าที่)ผู้จักกางทานาคาง แฮ่... แฮ่...
15 เมษายน 2551 09:29 น. - comment id 99946
12....
15 เมษายน 2551 16:14 น. - comment id 99947
เป็นเรื่องที่ดีนะครับอยากให้คนไทยทุกๆคนเป็นอย่างคุณหมอและคุณหวาจังครับ
15 เมษายน 2551 16:29 น. - comment id 99949
15.....สวัสดีค่ะคุณไผ่ เป็นเรื่องที่ยัยวา ประสบด้วยตัวเองคะ น่าเห็นใจคุณลุงสมบูรณ์มากๆๆ น่าสงสารค่ะ เหมือนตอกย้ำว่า สังคมไทยยังมีแตกต่างกันอีกเหรอ แต่ยังดีที่คนไทยยังห่วงใยกันและกันค่ะ ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ
15 เมษายน 2551 17:19 น. - comment id 99950
สวัสดีวันมหาสงกรานต์ค่ะ..คุณฉางน้อย
....จันทราในดวงใจ...
ซาบซึ้งใจเป็นที่สุดค่ะ..
ในความเป็นกัลยาณมิตรของคุณฉางน้อยในบ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
เริ่มจะรักบ้านกลอนไทยแล้วค่ะ
หาก ๑.แก้ไขรหัสที่ลืมได้
๒.ได้แก้ไขข้อมูลส่วนตัวที่ปรากฏหน้าจอได้ค่ะ
คุณฉางน้อยช่วยด้วยนะคะ..
..จันทราในดวงใจ..
พบแล้วในบ้านกลอนไทย
เหมือนคุณลุงสมบูรณ์ได้รับ
ขอบคุณในความช่วยเหลือค่ะ
15 เมษายน 2551 18:26 น. - comment id 99951
17...... สวัสดีค่ะ คุณ 33899 ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ ... ตกลงว่า คุณแก้ไขข้อมูลได้เรียบร้อยไหมคะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็แอดเอ็ม มาถามได้คะ จะแนะนำให้ค่ะ ที่จริงไม่ยากอะไรนะคะ ข้อมูลส่วนตัวเรา ประวัติเราในบ้านกลอนไทย ตอนที่คุณสมัครน่ะ คุณแก้ไขได้ ไม่ยากเลย อย่าเพิ่งวิตกค่ะ ลองๆๆ ค่ะ ฉางน้อยหวังว่า คงไม่เกินความสามารถของคุณ33899 ได้หรอกคะ จริงๆ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
15 เมษายน 2551 21:17 น. - comment id 99952
คุณฉางน้อยค่ะ..ปัญหาขณะนี้คือจำรหัสผ่านไม่ได้ค่ะ แอดเอ็มต้องทำอย่างไรคะ
15 เมษายน 2551 21:42 น. - comment id 99953
19...... คุณ33899 ค่ะ แอดเอ็ม ก็คือการคุยเอ็มกันน่ะค่ะ พูดคุยโดยการพิมพ์ผ่านตัวอีกษร คุณต้องมีโปรแกรมMsnในเครื่องก่อนน่ะค่ะ แล้วคุณก็ค่อยเอาอีเมล์ของเพื่อนๆหรือของฉางน้อยไปใส่ในเมล์หรือ เอ็มของคุณ ... แต่ถ้าคุณจำรหัสไม่ได้ ฉางน้อยก็จะบอกว่าไงดีหว่า แฮ่..แฮ่...
16 เมษายน 2551 04:58 น. - comment id 99954
14... ไปบอกอ้ายหมักสิ ให้มันฟังไปด่าไป...
17 เมษายน 2551 14:58 น. - comment id 99960
17 เมษายน 2551 16:01 น. - comment id 99962
คนไทยจิตใจงดงาม.. :)
17 เมษายน 2551 18:13 น. - comment id 99965
21.....แหมๆ คุณลุงจุดดดดด มาฟังใครชืมไปบ่นไปน๊า แหม ๆร้านเค้าน๊า ถึงเชลล์ไม่ชวนก็ชวนชิมค๊า ลุงจุดที่ร๊ากกกก อิอิ เฮ้อ ... ลุงๆ คืนนี้ว่าง ไปเกะป่าว อิอิ ปล. ลุงจ๋า อย่าบ่นนักน๊า เดี๋ยวหลานป่วนไม่รักเลย อิอิ
17 เมษายน 2551 18:19 น. - comment id 99966
22.....สวัสดีค่ะพี่ศรีวิจิตรา ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะพี่ พี่ศรีฯ หายไปไหนนานเลยค่ะ พี่ศรีๆๆ มาๆ มานั่งคุยกะน้องป่วน อย่าไปคุยกะลุงจุด คอมเม้นท์ที่ 21 อิอิ ระวังๆ ไปแหย่รังแตน โดนแตนต่อยเอาน๊าพี่ศรีฯน๊า กลัวป่าวคะ< 5555 อ่อ พี่ศรีฯ ค่ะ พี่ไปอ่าน กลอนจันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า ของป่วนจัง ฉางน้อยด้วยซิค 55555 ปล. ฝากบอกพี่ศรีฯว่า คอมเม้นท์ ที่ 21 ดุ มานานแล้วค่ะ 555555
17 เมษายน 2551 18:21 น. - comment id 99967
23.....สวัสดีค่ะ คุณกุ้งหนามแดง ขอบคุณที่แวะทักทายคะ ขอบคุณที่ชมว่า ฉางน้อย งดงาม อ่าวววว.. คิดว่า ชมฉางน้อย ชมทั่วๆไปหรอกเหรอนั่น อิอิ
18 เมษายน 2551 16:02 น. - comment id 99974
เอ้อนะ...ตอนแรกกะจะแค่แวะมาดู..แต่ไหงอ่านจนจบเลย.. ชื่นชมน้ำใจคนไทย..ยังไง ๆ คนไทย..ก็จะไม่มีวันแล้งน้ำใจหรอกเนอะ.. ชื่นชมค่ะ..
18 เมษายน 2551 17:56 น. - comment id 99976
27 .....สวัสดีค่ะคุณหมองอิง หายไปไหนนานเลยน๊า ขอบคุณที่แวะทักทายกันนะคะ สงกรานต์ที่ผ่านมา ไปเที่ยวไหนบ้างคะ
19 เมษายน 2551 11:02 น. - comment id 99982
คุณฉางน้อยเป็นคนน่ารัก และ กล้าหาญมาก อ่านแล้วอดนิ่งไปไม่ได้ นึกถึงคนอื่นๆ ที่อาจไม่ได้โชคดีเจอคุณหมอแบบนี้ หรือ เจอเพื่อนในสังคมแบบนี้ ขอบคุณแง่มุมสวยงามที่อาจจะเคลือบสีเศร้าๆไว้บ้างที่เอามาแชร์กันค่ะ ..
19 เมษายน 2551 19:10 น. - comment id 99985
29 .....สวัสดีค่ะ คุณคอมเม้นท์ที่ 29 ฉางน้อยไม่อยากเรียกชื่อคุณว่า คนร้ายๆคนหนึ่ง ฉางน้อยเชื่อคะ จิตใจส่วนลึกที่แท้จริงของคนเราย่อมมีดี มีร้ายปะปนกันไป ไม่มีใครดีมากๆๆ ไปได้ทั้งหมดหรอกคะ ฉางน้อยก็เหมือนกัน มีร้ายบ้าง มีดีบ้าง ที่แน่ๆก็บ้าๆบอๆนี่แหละคะ ถนัดนักล่ะ 5555 ขอบคุณที่แวะทักทายพูดคุยกันนะคะ ยัยวา ในเรื่องนี้ก็แค่เป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งคะ ที่ไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากมายนะ แต่คิดซะว่า ตัวเองมีโอกาสกว่าคุณลุงสมบูรณ์หลายเท่านัก ในเมื่อเรามีโอกาส เราจะไม่ให้โอกาสคนอื่นได้กินอิ่ม สุขใจบ้างหรือคะ ยัยวา แค่คิดถึงเตี่ย หรือว่า หากว่าญาติๆของเราไปเจอเหตุการณ์แบบนี้แล้ว พวกเขาจะทำอย่างไร ยัยวา ก็แค่ลองเอาใจเขา มาใส่ใจเราน่ะค่ะ แม้ว่า ยัยวา ไมได้ช่วยลุงสมบูรณ์ได้อย่างเต็มี่ แต่อย่างน้อยก็อยากให้ลุงกะหลานได้อิ่มสักมื้อก็ยังดี อย่าให้คนอื่นเขามองว่า คนในสังคมเมืองหลวงไร้น้ำใจไปซะหมด คุณค่ะ ฉางน้อยเชื่อนะคะ ว่า คุณน่ะ จิตใจเนื้อแท้ก็ย่อมเป็นคนดีคนหนึ่งเหมือนกันคะ อย่าเพิ่งคิดซิคะว่า ตัวเองเป็นคนร้ายๆคนนึง ฉางน้อยเชื่อนะคะ หากว่า คุณไปเจอลุงสมบูรณ์ด้วยตัวเอง รับรองคะ คุณต้องหยิบยื่นน้ำใจช่วยเหลือคุณลุงสมบูรณ์แน่นอนค่ะ เฮ้อ .. บ่นมากจังฉางน้อย แต่ยังไงก็ขอบคุณมากๆที่แวะทักทายนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักและพูดคุยคะ แวะมายิ้มหวานให้บ้างนะคะ แบบนี้ๆๆนะคะ อิอิ
20 เมษายน 2551 17:38 น. - comment id 99989
ต๊ะเอ๋สวัสดีหลังสงกรานต์จ๊ะ...ฉางน้อย ขอให้พบเจอแต่สิ่งดีๆตลอดไปน๊า... การได้เป็นผู้ให้ สุขใจกว่าการเป็นแต่ผู้รับเยอะเลยเนาะ
20 เมษายน 2551 20:05 น. - comment id 99991
31.....สวัสดีค่ะ คุณโคลอน
หายหน้าหายตาไปไหนนานเลยคะ
คุณสบายดีไหมคะ
สวัสดีปีใหม่ไทยๆย้อนหลังเช่นกันค่ะ
..... เอ ..ฝากหอมแก้มพี่มัสเหรอคะ
เอางี้ดีกว่าคะ แก้มซ้ายหอมพี่มัส หนึ่งฟอด
แก้มขวา หอมฉางน้อย อีกหนึ่งฟอดได้ไหมคะ
5555555
ขอบคุณที่แวะทักทายค่ะ
21 เมษายน 2551 23:59 น. - comment id 99994
คราวนี้มาผจญภัย ที่โรงพยาบาลหรือนี่ แหม..โดนจริงๆ.งนายแพทย์หล่อๆนี่
22 เมษายน 2551 01:19 น. - comment id 99996
24... อ่อ ร้านถนัด(เสียด)สีเร้อ....ชวนชิม ^-^ ฉานนร้องไปได้เหล้าฟรีไป ...เบนมอร์ และลีโอฟะ... ไม่ต้องมาร้ากกกกกเฟ้ยยย...ฉานนนบ่นเหมือนเสียงคลื่นลมแหละว๊า.... หัดฟังไว้บ้าง....ไพเราะออก.......ยามซึมๆเซ็งๆ ..เมื่อมันมีอะไรค้างคอ ..ต้องถอนๆ ตลอดเวลา...
22 เมษายน 2551 01:22 น. - comment id 99997
25.... ดุกับความสวยงามได้ที่ไหน... แหม ยัยป่วน ก็ว่าไปให้เสียๆหายๆ ....ดุ กับพวกพวกถ่อยสถุลก็ว่าไปอย่าง อิอิ...
22 เมษายน 2551 05:16 น. - comment id 99998
33.....อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณยาแก้ปวด ที่จริงแล้วก็ไม่ชอบหมอหล่อๆหน้าขาวหน้าตี๋หรอกค่ะ แถมบางคนเก๊กซะไม่มี อิอิ แต่สำหรับหมอคนนี้ยกให้ค่ะ แต่เสียดายไม่ทราบชื่อของหมอท่านนี้ เพราะว่า ไม่ได้เป็นคนไข้ของท่านโดยตรงน่ะค่ะ ขอบคุณนะคะที่แวะทักทาย ง่วงอยู่เลย 5555
22 เมษายน 2551 05:21 น. - comment id 99999
34.....อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณลุงจุดที่ร๊ากกกกก ก้อ นู๋ป่วนจาร๊ากกกก อ่ะ มีไรป่าว อิอิ เมื่อคืนนอนไวอ่ะ หลับสนิทคะ อิอิ เก่งป่าวววว ไม่เหมือนใครบางคน ราตรีนี้ยังยาวไกล ไม่มาวววว ไม่เลิก หุหุ นั่งเกะมองขาขาวๆสาวสวยๆป่าวลุงขา อิอิ ไปแระก่องที่จะโดนม้าเหงกกกก
22 เมษายน 2551 05:24 น. - comment id 100000
35..... ช่ายยยยยยย ใช่ๆๆ ดุกะคนน่าร๊ากกก น่ารัก ได้ซะที่หนายยย อิอิ รู้แล้วค๊า ว่าลุงไม่ดุหร๊อกกกก ลุงใจดี อิอิ เฮ้อออ...ง่วงนอนอ่ะ ไปนอนต่อดีก่า เมื่อคืนนอนตั้งแต่สองทุ่ม ตื่นอีกทีตีห้ากว่า อิอิ นอนหลับสนิท เก่งม่ะๆ เด่ะๆกะลังกินกะลังนอนก็งี้ อิอิ
22 เมษายน 2551 15:01 น. - comment id 100007
ขออนุโมทนาด้วย กับน้องวา คุณป้า สาวแม่ลูกอ่อน สาธุ
22 เมษายน 2551 15:12 น. - comment id 100008
39.....สวัสดีค่ะ คุณไร้ร่าง น้องวาทราบคะว่า คุณอาจเป็นคนไร้ร่าง แต่คงคงไม่ได้เป็นคนที่ไร้ชีวิต ไร้จิตใจใช่ไหมคะ อิอิ ขอบคุณที่แวะทักทายนะคะ
22 เมษายน 2551 16:20 น. - comment id 100010
มีชีวิต จิตวิญญาณ ไม่ยึดติดกับวัตถุ โลกนี้ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเสื่อมสลายไม่ทนถาวร แม้แต่ตัวข้าพเจ้า My date of death วันเสาร์ที่ 8 มกราคม 2039
22 เมษายน 2551 19:23 น. - comment id 100012
41.....สวัสดีรอบสองคะคุณไร้ร่าง ดีแล้วล่ะค่ะ ไม่ยึดติดกับวัตถุ เพราะทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ไมคงทนถาวร ทุกสิ่งทุกอย่างต้องเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ตัวเรา กายเรา ทุกสิ่งทุกอย่างที่ประกอบด้วยตัวเรานั้น หาใช่กายเราไม่ สิ่ งที่เราคิดว่าคงทนยังเสื่อมสลายไปตามสังขารและกาลเวลาอย่างที่คุณพุดนั่นแหละคะ ไม่ว่าเกศา.โลมา.นะขา.ทันตา หรือ ตโจ อย่าเพิ่งพูดธรรมะเล๊ยยย...ยังเข้าไม่ถึงรสพระธรรมคะ อิอิ พูดเท่าที่รุ้ค่ะ 555555 อ่อ.. ขอบคุณๆที่แวะทักทายกันนะคะ
23 เมษายน 2551 08:33 น. - comment id 100014
ไม่อยากเชื่อเลยนะเนี่ย ว่ายิหวา จะรู้เรื่องธรรมะ
23 เมษายน 2551 15:10 น. - comment id 100018
43 ....สวัสดีค่ะคุณไร้ร่าง น้านนนนนน....ดูถูกๆๆ อิอิ
24 เมษายน 2551 09:51 น. - comment id 100023
ยิหวา มีบุญวาสนาเยอะแล้ว ก็ม่ายต้องเข้าวัดน่าอิจฉา ส่วนข้าพเจ้า ตัณหา กิเลส ราคะ มาก ต้องทำบุญ สะสม อีกมาก
24 เมษายน 2551 13:50 น. - comment id 100027
25 เมษายน 2551 08:35 น. - comment id 100032
ทำเองจิ
25 เมษายน 2551 08:39 น. - comment id 100033
25 เมษายน 2551 09:35 น. - comment id 100035
47 - 48.......โห คนไร งกจังคะ อิอิ
25 เมษายน 2551 13:19 น. - comment id 100038
49 เอาบาปไปแทนแล้วกัน แบ่งๆๆให้ อิอิ
25 เมษายน 2551 15:16 น. - comment id 100039
50..... เรื่องไร เอาบาปมาแบ่งให้คนอื่น แหมๆๆ ต่ะเองบาปคนเดียวไม่พอหรือไง อิอิ แหวะๆๆ แบร่ๆๆๆ
25 เมษายน 2551 15:50 น. - comment id 100040
51...น่าๆๆอย่าคิดมากแบ่งให้แล้วรับไปเยอะๆๆๆๆ( ให้แล้วไม่รับคืน อิอิ)
25 เมษายน 2551 17:45 น. - comment id 100041
28 เมษายน 2551 13:51 น. - comment id 100071
กินอะไรเยอะแยะ ท้องยักษ์ท้อมมาร
29 เมษายน 2551 00:03 น. - comment id 100076
54.....แน่ะ ยังจะแอบย่องๆมาอีก ระวังๆโดนตีด้วยไม้หน้าสาม อิอิ ข้าวผัดหมูไม่ผักจานเดียวเอ๊งงงงง แถมน้ำแดงแฟนต้าแก้วเดียวก็ได้ แต่ว่า กินที อิ่มจนจุก เดินดุ๊กดิ๊กๆ พุงกลมเหมือนนกเพนกวินน่ะ อิอิ
29 เมษายน 2551 10:32 น. - comment id 100077
29 เมษายน 2551 13:56 น. - comment id 100079
เธอคือชีวิต คือความฝัน เพิ่งสำนึก อยากจะยื้อ ไว้เหลือเกิน เธอจากไป น้ำตาไหล อยากจะบอก พูดไม่ออก จึงเข้าใจ เจ็บวันนี้ คงต้องจำ รับกรรมไป
29 เมษายน 2551 18:36 น. - comment id 100081
56....
29 เมษายน 2551 18:38 น. - comment id 100082
57..... อ๊าววววววว........
29 เมษายน 2551 18:41 น. - comment id 100083
57..... แน่ะๆๆ มีการเอากลอนมาแจมด้วยน๊า กลอนน่ะ ฉางน้อยไม่เก่งคะ ถ้าลูกบิด ละ โอเค๊ .. อิอ ไปแระ อาบน้ำกิงข้าวก่องดีก่า ฝนตกแระด้วย วิ่งผ่านน้ำดีก่า เนอะๆๆ
30 เมษายน 2551 09:35 น. - comment id 100087
สงสาร ผอ. ง่ะ อิอิ
30 เมษายน 2551 20:11 น. - comment id 100090
61.....ช่าง ผอ. เค้าเหอะ อย่าไปสงสารเค้าเลย โสนะหน้า มากกว่า อิอิ
1 พฤษภาคม 2551 13:45 น. - comment id 100093
ฝนมาอีกแล้วดีจัง ชีวิตนี้โชคดีที่ไม่เกิดมาเป็น ผอ. 5555
1 พฤษภาคม 2551 13:51 น. - comment id 100094
ว่าแต่เมื่อไหร่ จาทำเรื่องดีๆ แล้วมาบ่นๆๆๆแบบนี้อีก หรือว่าชาตินี้ทำได้แค่ครั้งเดียว
1 พฤษภาคม 2551 18:46 น. - comment id 100095
63.....อากาศเริ่มครื้มๆอีกแว้วววววว อยากให้ฝนตก นอนหลับสบายด้วย ช่วงนี้เหนื่อยจัง ง่วงนอนด้วย เฮ้อออ.....เค้าไม่ได้เป็นแฟนทั่น ผอ.สักหน่อย แฟนนักดนตรีเพื่อชีวิตต่างหาก อิอิ
1 พฤษภาคม 2551 18:49 น. - comment id 100096
64.....เรื่องดีๆก็มี เรื่องไม่ดีก็มีเยอะ อิอิ อยากเขียน อยากเล่าไปหมดแระ แต่ไม่มีเวลาดิ
2 พฤษภาคม 2551 09:45 น. - comment id 100098
เรื่องอะไรก็ได้ ที่ลับสุดๆๆๆ ( ลับที่สุด)
3 พฤษภาคม 2551 18:58 น. - comment id 100105
6.... เรื่องลับสุดๆก็หินลับมีดซิคะ อิอิ
6 พฤษภาคม 2551 08:42 น. - comment id 100114
เฮ้อ...
14 พฤษภาคม 2551 22:53 น. - comment id 100205
15 พฤษภาคม 2551 15:58 น. - comment id 100219
ไปเลยๆๆๆๆๆๆไปเที่ยวให้สบายเลย
15 พฤษภาคม 2551 19:35 น. - comment id 100222
ก็ไปแล้ว กลับมาแล้วไงคะ ขอบคุณที่แวะทักทายบ่อยๆ ภูเก็ตน่ะสวยมากๆน้ำสวย ทะเลใส หาดสุรินทร์สวยมากๆ หาดราไวย์ก็น่าเที่ยยว ถ่ายภาพมาเยอะพอสมควร ว่างๆจะนำมาอวด อิอิ
16 พฤษภาคม 2551 09:13 น. - comment id 100235
ไม่เห็นจา.อยากดู
16 พฤษภาคม 2551 19:19 น. - comment id 100239
20 พฤษภาคม 2551 11:30 น. - comment id 100254
ดูหน่อยน๊าาาาาาๆๆ
20 พฤษภาคม 2551 22:11 น. - comment id 100264
งอนแระ ไม่ต้องดูเลย งอนๆๆๆ
21 พฤษภาคม 2551 12:09 น. - comment id 100267
ขอดูจิ๊ดนึง นะ นะ นะ นะ นะนะ
21 พฤษภาคม 2551 19:23 น. - comment id 100271
21 พฤษภาคม 2551 19:45 น. - comment id 100273
ใจร้าย
21 พฤษภาคม 2551 19:52 น. - comment id 100275
2 มิถุนายน 2551 08:18 น. - comment id 100330
แหวะๆๆๆๆๆๆๆๆ
2 มิถุนายน 2551 08:19 น. - comment id 100331
แหวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
2 มิถุนายน 2551 19:31 น. - comment id 100333
2 มิถุนายน 2551 20:56 น. - comment id 100334
3 มิถุนายน 2551 08:28 น. - comment id 100337
พักร้อนไปต่างจังหวัดมา 1 อาทิตย์แล้วชีวิตเธอเป็นไง
3 มิถุนายน 2551 14:39 น. - comment id 100342
ก็สบายดีคะ ขอบคุณที่ทักทายและถามไถ่ ด้วยห่วงใยและคิดถึงป่าว อิอิ
4 มิถุนายน 2551 08:08 น. - comment id 100351
เชอะๆๆๆๆๆๆๆๆแหวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
4 มิถุนายน 2551 08:12 น. - comment id 100352
เห็นว่ายุ่งๆ นึกว่าตายไม่รอดอะจิ ถึงได้ถามไถ่ เชอะๆๆๆๆ
4 มิถุนายน 2551 10:35 น. - comment id 100354
89 - 90 ..... ไร ว่าไร ว่าใครตาย แหมๆๆ ก็แค่ยุ่งๆ ไม่ตายสักหน่อย เข้าใจป่าว ยัง ยังฉ๊านยางม่ะตายยย ยางหายใจฉะบาย และยิ้มได้เต็มหน้า หุหุ .. ร้องเพลงซาหมัยคุณลุง เอิ๊กกกก
4 มิถุนายน 2551 13:14 น. - comment id 100357
4 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 100358
สงสารบรรดาพี่ๆน้องๆเเธอจังเขาคงเอือมระอาและต้องอดทนอย่างสูงเน๊าะ อิอิ
4 มิถุนายน 2551 18:54 น. - comment id 100363
92..... อ่ะแน่ะๆๆ เบื่อฉางน้อยจริงอ่ะ เชื่อดีป่าวน๊า ถ้าเบื่อกันจริงๆ คงไม่มาคุยด้วยหรอกน่ะ ใช่ป่าว อิอิ ขอบคุณที่คิดถึงกันครับผม
4 มิถุนายน 2551 18:56 น. - comment id 100364
93.....ขอบคุณค๊า ที่มีน้ำใจมาสงสารพี่ๆของเค้า อิอิ ช่างเค้าดิ ไหนว่าเบื่อไง มาสนใจไม พี่ๆญาติพี่น้อง เขาตัดหัว เอ๊ย ตัดหางปล่อยวัดแระ อิอิ มีแต่คุณนี่แหละ ที่หลวมตัวเข้ามาบ้าๆบอๆ เอ๊ย ๆ หลวมตัวเข้ามาคุยกะฉางน้อย 5555....
5 มิถุนายน 2551 09:46 น. - comment id 100372
94...ไม่ได้คิดถึงสักหน่อย เชอะๆๆๆๆๆแหวะๆๆๆๆๆแหวะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
5 มิถุนายน 2551 18:25 น. - comment id 100420
แต่ก็ไม่แน่คะ ว่าเข้าไปในวัดได้ป่าว กลัวว่า เดินผ่านหน้าวัดแล้วจะร้อน อิอิ ฉางน้อยว่านะคะ หลวงพ่อคงดีใจคะ มีเพื่อนป่วน เพื่อนๆในวัดจะได้ไม่เหงา 55555 ปล. เพื่อนๆหมายถึง แมว หมู หมา กา ไก่ 5555555
6 มิถุนายน 2551 08:59 น. - comment id 100426
อย่างว่าแค่เฉียดกำแพงวัดหลวงพ่อก็สะดุ้งแล้ว....หมู หมา ไก่ เคยสุขสบายเคราะห์ร้ายก็คราวนี้แหล่ะ
6 มิถุนายน 2551 17:19 น. - comment id 100436
ใครจะเบื่อฉางน้อยก็เบื่อไป รู้แต่ว่า คุณคนไร้ร่างไม่เบื่อฉางน้อยก็พอแระ อิอิ วู้ๆๆๆ วี้ๆๆ ... ปากหมาน เอ๊ยๆ ปากหวานอีกแระ เรา เพราะถ้าคุณเบื่อฉางน้อย คุณคนไร้ร่างคงไม่มาทักทายบ่อยๆค่ะ 5555
6 มิถุนายน 2551 17:22 น. - comment id 100437
... อะจึ๊ยๆๆ..
9 มิถุนายน 2551 08:23 น. - comment id 100452
99..พักร้อนไปถือศีลที่วัดอัมพวัน7 วันอ่ะ ไม่ได้ไปเที่ยวและก็ ไม่วุ่นวายเหมือนฉางน้อยหร๊อก อิอิ ว่าแต่ ชื่อยี่หวาก็ดีนิ แต่ชื่อไหนๆ ก็น่าเบื่อไปหมดแหล่ะ 5555555
9 มิถุนายน 2551 08:34 น. - comment id 100453
9 มิถุนายน 2551 10:55 น. - comment id 100456
101..... เอก. ตกลงว่า ด่า หรือชมคะ อิอิ อ่ะ คุณไร้ร่างเข้าวัดได้ด้วยเหรอคะ คงไม่ร้อนทุรนทุรายเหมือนฉางน้อยเนอะ แวะแซวเล่นคะ อย่างอนๆ
9 มิถุนายน 2551 10:58 น. - comment id 100457
102.....ถ้าอยากเห็นหน้าฉางน้อยไปหาอ่านเรื่องสั้นที่ผ่านๆมาดิคะ รับรอง เห็นแล้วอึ้ง ทึ่ง เจียววววว อิอิ ความสามารถคุณมี รับรอง คุณทำได้ เย้ๆๆ อ่อ .. ลืมบอกไปคะว่า ฉางน้อยไปเขียนกลอน ..กลอนนี้ไม่มีชื่อ กะ กลอน ชมนาง(ภาคพิสดาร) ด้วยนะคะ คงฮากลิ้งมั้งคะ แค่ขำๆ อิอิ ขอบคุณที่แวะทักทายยามเช้าค่ะ
9 มิถุนายน 2551 13:22 น. - comment id 100460
ต้องลองไปพิสูจน์ดูซะหน่อย ว่าหลงตัวเองป่าว
9 มิถุนายน 2551 20:01 น. - comment id 100464
..... หลงตัวเองเสียเวลา
10 มิถุนายน 2551 08:29 น. - comment id 100467
ยะฮู้ !!! ลูกลิงๆๆๆๆๆ อิอิ
10 มิถุนายน 2551 08:49 น. - comment id 100468
โห .. เรื่องไรมาว่าเค้าเป็นลูกลิงอ่ะ งั้น ต่ะเองก็เป็นแม่ลิงแระกัน อิอิ
10 มิถุนายน 2551 19:09 น. - comment id 100472
นี่ๆงๆๆ เรื่องสั้น ขึ้นเขียงเตียงผ่าตัด ต่ะเองก๊อปลิง เอ๊ย ลิงค์นี้ไปวางซิ แล้วก็อ่านๆๆ อิอิ ห้ามขำๆ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story9043.html ไปนอนก่องแระ เด่ะๆกะลังกินกะลังนอน อิอิ ก่องนอนนมอีก 1 แก้ว เย้ๆๆ ส่วนต่ะเอง กินกาแฟแระกัน เนอะ
11 มิถุนายน 2551 08:35 น. - comment id 100474
กาแฟ มีพิษแน่ๆ เชอะ รุ้ทันหรอก
11 มิถุนายน 2551 14:40 น. - comment id 100478
17 มิถุนายน 2551 11:51 น. - comment id 100530
คิดถึงเธออยู่เสมอ... แม้ไม่ได้เจอนานแค่ไหน... ความผูกพันธ์..ความหวังดี.. ความห่วงใย... ยิ่งทวีขึ้นใจไม่จืดจาง
19 มิถุนายน 2551 16:20 น. - comment id 100548
ถ้าให้กาแฟนะ งั้น ใส่ความห่วงใย 1 ก้อน เติมความคิดถึง 2 ช้อน อิอิ
19 มิถุนายน 2551 19:07 น. - comment id 100550
112.....ความคิดถึงอยู่ที่ไหนใครรู้บ้าง ใยอ้างว้างห่างเหินเนิ่นนานนัก ความคิดถึงอยู่ในใจให้ประจักษ์ ให้รู้ซึ้งค่าความรักความห่วงใย...... ...
19 มิถุนายน 2551 19:12 น. - comment id 100551
113...อ่ะๆ จะทานกาแฟเหรอเจ้าคะ งั้น นี่เลยค่ะ สูตรของคนน่าเบื่อ อิอิ .....ความคิดถึงเพียงหนึ่งก้อนแทนน้ำตาล แทนรักหวานอาทรหนึ่งช้อนชา แทนห่วงหาด้วยใจรักที่ภักดี สูตรแบบนี้มีที่ไหนใครรุ้บ้าง...5555 .....
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ