ปลายตะวัน ตอน รอยเว้า

ยาแก้ปวด

ตอน รอยเว้า
       วันนี้เราสามสาวเปิดคอลัมน์สัมภาษณ์พี่
ทองม้วนซึ่งเป็นคนที่เจาะลึกตามเหตุการณ์ทั้ง
หมดมาอย่างใกล้ชิด   พี่ทองม้วนออกจะเป็นคน
สนุกสนานเป็นกันเอง  แกนั่งจิบเบียร์ไปแล้วเปิด
ใจกับเราเรื่องคุณปลายตะวันมาว่า
     " ผมเห็นคุณปลายอยู่ในห้องมาสามปีกว่าแล้ว
แต่ไม่เคยได้คุยกันจริงจังสักที  จนกระทั่งผมได้มี
โอกาสร่วมงานกับคุณปลาย  ผมถึงรู้ว่า  คนๆนี้นะ
เขาสับสนชีวิตยังไงอยู่  ดูเขากลัดกลุ้มกลัดหนองยังไง
ชอบกล   ไอ้ผมนะพยายามติดต่อหนำเลี๊ยบให้ แต่
เดี๋ยวคุณปลายก็เปลี่ยนใจ ผมก็ชักจะมึน นี่คุณจะเอา
ยังไงกันแน่  ผมนะช่วยคุณเต็มร้อยแต่คุณหละช่วย
ตัวคุณเองบ้างหรือยัง  " พี่ทองม้วนเล่าเรื่องมาแบบ
สบายๆตามสไตล์ของแก แล้วเหมือนนึกขึ้นมาได้อีก
   " มีอยู่คราวนะ ผมออกทัวร์งานกับคุณปลายทาง
ภาคตะวันออก  ผมตกกะใจตื่นขึ้นมาเห็นคุณปลายมา
นั่งอยู่ที่ปลายเตียงผม  ผมงี้ขนลุกซู่ แต่สงสัยว่าเพราะ
แอร์ในห้องมันจะเย็นจัด ผมถามแกว่า คุณเป็นอะไร
เขาก็บอกว่าเขานอนไม่หลับ  พี่ม้วนออกไปหาเหล้ากิน
กันเถอะ  ผมงี้แสนงง  แต่ไหนแต่ไรแกไม่เคยจะดื่ม
ถ้าเป็นผมก็ว่าไปอย่าง  ที่ดื่มเช้าสายบ่ายเย็นเป็นกิจวัตร
 คืนนั้นเป็นอันผมเลยต้องไปนั่งฝืนๆดื่มเหล้า
เคล้าสาวๆตามผับกับแก  ค่อยยังชั่วหน่อยที่สาวๆไม่
ค่อยกวนผมเท่าไหร่  คืนนั้นผมเลยรอดไป แต่คุณรู้
ไหมผมกับคุณปลายกลับมานอนที่ห้องพัก  คืนนั้นผม
นอนระส่ำระส่าย  ชักติดอาการนอนไม่หลับมาบ้าง
ผมนอนพลิกไปพลิกมา  เห็นคุณปลายนอนมองเพดาน
ในห้องไม่หลับเหมือนกับผม ผมคิดในใจ เอนี่คุณปลาย
เขาคิดถึงหนำเลี๊ยบหรือเขาคิดถึงใครกันแน่  พอผมยิ่ง
คิดลึกลงไปอีก  เอาละสิ ทำไมผมรู้สึกเย็นวาบขึ้นมา
พอคิดได้ดังนั้น  ผมก็เลยลุกขึ้นไปที่ห้องน้ำรีบเปลี่ยน
กางเกงนอนเป็นกางเกงยีนส์ใส่เข็มขัดรัดแน่นแล้วกลับ
มามุดคลุมโปงที่เตียง  แอร์ในห้องมันเย็นเฉียบจริงๆ
อย่างที่ผมบอกนะแหละ  เย็นเสียววูบเลย"...
     เราสามสาวได้แต่นั่งมองหน้าทำตาปริบๆ นี่สัมภาษณ์
พี่ทองม้วนมาไม่ได้อะไรสักอย่าง   นึกว่าจะเอาเบอร์หนำ
เลี๊ยบมาให้คุณปลายก็เปล่า  ไม่ไหวเลยพี่ทองม้วน ถ้าไม่
ช่วยแกตอนนี้จะไปช่วยแกตอนไหน  หรือว่าพวกเราจะ
ต้องออกโรงเองเสียที   นอกจากพี่ทองม้วนจะไม่ได้ช่วย
ให้อะไรดีขึ้นมาอีกพี่แกยังเอากระดาษที่แกแต่งกลอนมา
ให้พวกเราอีก  อุเหม่..กลอนบทแรกในชีวิตของพี่ทองม้วน
(เอ้า..เดี๋ยวจะลงให้...อุตส่าห์แต่งทั้งที) 
โอ้ยามนี้น้องชายปลายตะวัน
เหลียวแลหันมามองพี่ทองม้วน
อยากจะเก็บจะกอดไม่ก่อกวน
พี่ทองม้วนรัญจวนชื่นอกเอย
นอนผวาเคียงข้างอย่างเปล่าเปลี่ยว
สุดจะเสียวหวั่นไหวใคร่เฉลย
เพราะตัวพี่นี้ยังยังไม่เคย
อยากลงเอยกับน้องชายปลายตะวัน...
         *  *  *  * 

* โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน หุหุ...