บอกว่ารักแต่ทำกันอย่างนี้หรือ

ดอกหญ้าไร้สี

  ตลอดเวลาสี่ปีที่คบกัน ฉันไม่เคยสงสัยว่าเธอมีใครมาก่อนฉันหรือเปล่า ครั้งหนึ่งฉันโทรหาเธอมีผู้หญิงรับสาย เธอบอกว่า "น้องสาว" ฉันจำได้  และฉันก็เชื่อเธอมาเสมอ  แต่แล้ววันหนึ่งความจริงก็ไม่สามารถที่จะปกปิดได้ เมื่อฉันรู้ว่า "น้องสาว" ที่เธอบอกนั้น คือ "ผู้หญิงของเธอที่มาก่อนฉัน" ฉันเหมือนคนโง่มากๆ ที่หลงรัก หลงไว้ใจ ทุกอย่าง แต่เธอกลับทำกันอย่างนี้  วันหนึ่ง  ฉันตัดสินใจที่จะเดินออกจากเธอ แต่เธอก็ไม่ยอมให้ฉันเดินจากไป แถมยังยอมรับว่าเธอคบกันฉันมากี่ปี รับต่อหน้าพ่อ แม่ และผู้หญิงที่มาก่อนฉัน  คำที่ฉันดีใจที่สุด  รู้ไหมคือคำว่าอะไร  คำนั้นคือ "เธอเลือกฉัน และเธอก็ยืนยันว่าเธอไม่มีเยื้อใยให้ผู้หญิงที่มาก่อนฉัน"  เธอทำให้ฉันรู้ว่าเธอไม่มีเยื้อใยกับผู้หญิงที่มาก่อนฉัน ฉันจึงไม่ไปจากเธอและคบกันเหมือนเดิม และเหมือนจะรักมากกว่าเดิมด้วย  แต่เหตุไฉนเหมือนฟ้าแกล้งหรือเปล่าก็ไม่รู้เน๊าะ  ฉันไปประชุมที่ กทม. เธอก็ดันไป กทม. โดยที่เธอเองไม่ได้บอกฉัน แต่ฉันบอกเธอแล้วนะว่าฉันไปกี่วัน  โชคชะตาเน๊าะ  พาให้ฉันไปเห็นเธอเดินโอบเอว เดินจับมือกัน นั่งชิดกัน  หนุนไหล่กัน  ภาพที่เห็น ทำให้ฉันนิ่ง คิดทบทวนคำพูดเธอที่ผ่านมา  แล้วก็ตัดสินใจเดินเข้าไปทักเธอ
ผิดหรือเปล่าไม่รู้นะ แต่ฉันถามเธอว่า "ไหนว่าไม่มีเยื้อใยแล้วอย่างไรกัน ทำไมถึงทำกิริยาแบบนี้  มันหมายความว่าอย่างไร"  เธออธิบายว่าไม่มีอะไรแค่เพื่อนกัน คำตอบเธอทำให้ฉันน้ำตาร่วงโดยไม่มีเสียงสะอื้น  เธอทำกับฉันได้เจ็บปวดเหลือเกิน  ไว้ใจทุกอย่าง ไม่เคยถามถึงผู้หญิงที่มาก่อนฉัน แต่เธอทำกับฉันอย่างนี้  สุดทนจริงๆ  ฉันจึงเป็นฝ่ายเลือกที่เดินจากเธอไปอย่างเงียบๆ
     วันเกิดเธอ ๑๑ พย. และก็เช่นกัน วันที่ ๑๑ พย. ๔๗  มีโหลรูปดาว  มีรูปฉันผูกติดที่โหลด พร้อมการ์ดหนึ่งใบ  หลังรูปเขียนว่า "รักยายคนนี้ที่สุด"  ในการ์ดใบนั้น เขียนคำบรรยายต่างๆ ตั้งแต่คบกัน "เธอสารภาพว่ารักฉันมากขึ้นทุกวัน และจะรักฉันตลอดไป  เธอลดน้ำหนักให้เหลือ ๖๕ กิโลกรัม เพื่อฉัน"  แต่วันที่น้ำหนักเธอลด ที่เธอบอกว่าทำเพื่อฉัน  ฉันนั้นก็ไม่ได้อยู่กับเธอเหมือนก่อนแล้วฉันเดินจากเธอไปตั้งแต่ ๗ มค. ๔๗  ไปวันเดียวกับที่เจอเธอครั้งแรก นั่นก็คือวันที่ ๗ มค. เช่นกัน แต่ปี ๔๒ นะที่เจอเธอ  นับถึงวันนี้ก็สี่ปีแล้ว แต่ใจก็ยังไม่เคยลืมเธอได้เสียที  ได้แต่เก็บความทรงจำดีดี ไว้ในส่วนลึกของหัวใจ