คนเลี้ยงอูฐ

วชรกานท์

ยอดชายนาย บีลาดีน  เป็นชาวอาหรับ  มีอาชีพรับจ้างเลี้ยงอูฐ  แถวทะเลทรายซาฮารา  วันหนึ่งเขาได้ไปรับจ้างเลี้ยงอูฐของนาย มินลูแอ  จำนวน 13 ตัว   ทั้งสองตกลงค่าจ้างเป็นลูกอูฐที่เกิดมา โดยแบ่งกันคนละตัวทุกๆ สองตัว โดยตัวแรกให้เจ้าของส่วนตัวที่สองให้คนเลี้ยง  แต่ถ้าอูฐหายไป 1 ตัว นายบีลาดีนจะต้องเลี้ยงฟรี 1 ปี โดยลูกอูฐที่เกิดมาจะต้องกลายเป็นของเจ้าของทั้งหมด 
           เมื่อทั้งสองตกลงกันเรียบร้อยแล้ว  นายบีลาดีนได้ต้อนอูฐทั้งหมดไปเลี้ยงในทะเลทราย โดยเขาขึ้นขี่หลังอูฐตัวหนึ่ง  หลังจากเดินทางมาได้สักพักหนึ่ง เขานึกถึงข้อสัญญาที่ให้ไว้กับเจ้าของว่า หากอูฐหายไป 1 ตัว เขาจะต้องเลี้ยงอูฐฟรี 1 ปี  เขาจึงเริ่มนับอูฐเพื่อเช็คจำนวนดู    1,2,3,.......,12  เขานับได้ 12  ตัว  เขาตกใจมากว่าทำไมอูฐจึงหายไป  1  ตัว  คิดได้ดังนั้นจึงลงมาจากหลังอูฐ  ส่ายสายตาไปทั่วบริเวณเพื่อหาอูฐอีกหนึ่งตัวที่หายไป
           ไม่มี! แม้จะมองไกลออกไปจนสุดสายตา  เขาจึงเริ่มนับใหม่  1,2,3,.......,13  ครบ 13  ตัว  เขาจึงคิดในใจว่า  หากขี่หลังอูฐต่อไปเขาคงจะต้องเลี้ยงอูฐฟรี 1 ปีแน่ๆ  ดังนั้นเขาจึงเดินต้อนอูฐไปเลี้ยงโดยไม่เคยขี่หลังอูฐเลย