"นกกาเหว่าเอ๊ย...ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก...แม่กาก็หลงรัก..." จำได้ว่าตอนสาวๆ ไม่ชอบให้แม่ร้องเพลงนี้กล่อมหลานชายคนแรกของครอบครัวเราเลย แม้ว่าเพลงกล่อมเด็กโบราณจะมีประโยชน์ต่อเด็กและจะแสดงถึงสัญชาตญาณความเป็นแม่ที่แสดงความรักความผูกพันผ่านเสียงเพลง ช่วยพัฒนาการทักษะต่างๆ โดยเฉพาะสมอง แม่ยังเคยบอกเลยว่า "ก็เรา(แม่กับฉัน)เป็นแม่กาไง พี่สาวแกต้องทำงาน เราสองคนก็เลี้ยงลูกกาเหว่าไง ทนฟังไม่ได้เหรอ แสลงใจล่ะสิ" บอกไม่ถูกว่าทำไมเหมือนกัน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าการเป็นแม่กาเจ็บปวดเพียงใด สองปีกว่าที่ได้ทำงานก็เด็กๆตั้งแต่แรกเกิดไปจนถึงเด็กวัยรุ่น ได้รู้จักชีวิตทุกวัยมากขึ้น หลังจากที่ไม่ค่อยเข้าใจอะไรมากนัก ด้วยความที่เป็นคนรักเด็กอยู่แล้ว แม้ไม่ใช่นางงามก็ตาม ทำงานไปได้ไม่เท่าไรก็ตกหลุมรักเด็กแปดเก้าเดือนคนหนึ่ง พัฒนาการของเขาดูช้ากว่าเพื่อนจนน่าใจหาย เวลาไปทำงานอดไม่ได้ที่จะเข้าไปช่วยป้อนข้าวป้อนน้ำและหัดให้เด็กเดิน ไม่นานนักก็ได้ยินเสียงเด็กน้อยที่ไพเราะที่สุดเรียกว่า "มาม่ะ" นี่ไงลูกชายคนโตของฉัน เป็นความภูมิใจของดิฉันเลยทีเดียว ต่อมาไม่นานลูกชายคนที่สองของฉันก็ตามมา พัฒนาการช้ากว่าเพื่อนอีกแล้ว ขาของเขาดูอ่อนแอ หัวโตกว่าเพื่อนๆ แต่รอยยิ้มของเขาน่ารักนัก ไม่นานก็หลงรักเขาอีกจนได้ ทีนี้มีลูกชายสองคนอายุห่างกันแค่ห้าเดือนเก่งจังน้อเรา โชคดีจังที่ลูกชายทั้งสองคนเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย ทุกเช้าที่ไปทำงาน สองหนุ่มน้อยวัยสองขวบกว่าๆจะวิ่งเข้ามาหาเสมอ เวลาเข้างานของฉันก็คือเวลาที่เด็กๆต้องมาเดินเล่นนั่นเอง ต่อมาห้องทำงานของฉันก็กลายเป็นสถานเลี้ยงเด็กอ่อน โชคดีที่เพื่อนร่วมงานเข้าใจหัวอกคนเป็นแม่ดี ก็เลยได้มีโอกาสเลี้ยงลูกทุกวัน แม้จะวันละไม่กี่ชั่วโมง แต่ความผูกพันนั้นเพิ่มมากขึ้นทุกนาทีเลยทีเดียว ทีแรกตั้งใจจะไม่รักเด็กคนไหนอีกแล้ว แต่ลูกชายคนที่สามของฉันก็มีจนได้ ลูกชายน้อยรูปหล่อของฉัน ยิ้มหวานให้แต่แรกพบที่เจอกัน ตกหลุมรักอีกแล้ว ลูกชายฉันเดินได้ช้ากว่าเพื่อนอีกแล้ว ด้วยความรักความผูกพันที่มอบให้ ไม่นานลูกน่อยคนนี้ก็เดินเก่ง แต่เวลาอยู่กับฉัน มักจะให้อุ้มเสมอ หวงแม่เป็นที่หนึ่ง เด็กคนอื่นๆจะเข้าใกล้ไม่ได้เลย ด้วยความที่เด็กที่นี่มีมากมาย พี่เลี้ยงจึงให้ความดูแลไม่ค่อยทั่วถึงเท่าไร เป็นธรรมดาที่เด็กจะติดฉันที่ดูแลเขาได้มากกว่าคนอื่นๆ ทุกๆเช้าเป็นภาพที่ชินตาของคนแถวนี้ที่เห็นสี่แม่ลูกหอบกระเตงกันไปกินขนม เล่น หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน
"ไม่นานเด็กสามคนนี้ก็จะถูกรับไปเป็นบุตรบุญธรรมที่เมืองนอกแล้ว" ฝ่ายต่างประเทศแจ้งให้ฉันทราบ ดีใจมากที่ลูกๆมีโอกาสที่ดีเช่นนี้ ชีวิตของเราแม่ลูกดำเนินไปตามปกติ แม้ฉันรู้เต็มอกว่าไม่นานลูกจะต้องจากไปอยู่ไกล ลูกน้อยของฉันสนุกกับการกิน การนอน และการเล่น ส่วนฉันก็สนุกเพลินกับการทำงานและการเขียนกลอนที่นี่ แต่ไม่เคยลืมที่จะแบ่งเวลาให้เด็กๆ ลูกชายคนโตของฉันกินเก่งมากเลย เก่งจนมีคนแซวว่าเหมือนแม่มาก เลี้ยงจนหน้าเหมือนกันแล้ว ท่าเดินของเขาเหมือนนกเพนเกวินเลย คนนี้น่ารักมาก เห็นฉันทีไรก็วิ่งมากอด มาหอมมามะของเขา และมักจะรบเร้าให้พามาที่ห้องทำงานที่อุดมไปด้วยขนมและอาหารเสมอ รองเท้าคือสิ่งที่เขาจะใช้เวลาเลือกมาก ต้องได้คู่ที่ถูกใจจึงจะออกจากห้อง "กินนม" เป็นสิ่งที่เขาบอกเสมอทุกเช้า และเขาก็จะได้ดื่มนมสดแก้วโต ลูกชายคนรองของฉันน่ารักมาก เป็นเด็กมหัศจรรย์ของที่นี่เลยทีเดียว กินเก่ง คุยเก่ง เลียบแบบเก่ง ทุกอย่างเก่งหมด เขามักจะชมพี่เลี้ยงเวลาขัดใจเขาว่า "ขี้เหร่" ด้วยน้ำเสียงและลีลาที่ไม่เหมือนใคร พ่อคนนี้ชอบซบไหลนอนหลับ เขาหลับไวเพราะเล่นซนทั้งวัน ลูกคนโปรดของฉัน เพื่อนๆมักจะแซว ไม่รักอย่างไรไหว เวลาที่คนอื่นถามเขาว่ามามะสวยไหม ทุกครั้งต้องได้ยินว่า "สวย" โดยที่ฉันไม่ต้องบอกเลย เวลาที่เขาชมใครไม่เคยลืมที่จะบอกเลยว่ามามะเขาก็เป็นแบบนั้นยกเว้น "ขี้เหร่" ตอนนี้โตโตของฉันไปอยู่กับครอบครัวที่เมืองนอกแล้ว ทุกคนคิดถึงเขามาก แน่นอนฉันยิ่งคิดถึงเขา จำภาพวันสุดท้ายที่เจอเขา เอาพาสปอร์ตไปให้ที่โรงแรมที่พ่อแม่เขาพักอยู่ สองวันที่ไม่ได้พบกัน เขาชะงักแล้วก็วิ่งมากอดซบไหล่ร้องไห้ ถ้าไม่เกรงใจนายและพ่อแม่บุญธรรมคงร้องไห้ไปตรงนั้นแล้ว ครึ่งเดือนที่เขาไม่อยู่ตรงนี้ คิดถึงเขามาก ลูกรักของแม่ ขอให้มีชีวิตที่ดีนะจ๊ะ ลูกน้อยคนสุดท้องของฉันน่ารัก รูปหล่อ สอนง่าย บอกให้เก๊กหล่อ เขาก็จะเอียงแก้ม เอานิ้วชี้ที่แก้ม ทำตาหวาน บอกไม่ถูกว่าน่ารักแค่ไหน คนนี้ชอบให้อุ้ม ไม่เคยให้วางเลยถ้าได้อุ้มแล้ว บางทีคุณแม่จำเป็นก็อุ้มสองจูงหนึ่ง บางทีก็อุ้มหนึ่งจูงสอง เดือนหน้าแล้วที่ลูกน้อยคนนี้ต้องจากไปไกลอีกคน ยังรักและคิดถึงเสมอนะลูกน้อย
วันนี้เป็นวันแรกที่ทำงานโดยไม่ได้เห็นหน้าเด็กๆและเป็นวันแรกในตึกทำงานใหม่ที่ไกลจากที่เดิมไม่มากนักแต่ก็อยู่คนละบริเวณกัน ต่อไปนี้คงคิดถึงลูกๆมาก แต่ก็โล่งใจเมื่อคิดว่า อย่างไร ไม่ช้าก็เร็วเราก็ต้องจากกัน
ได้รักได้พบกันนับเป็นวาสนาแล้ว แม่กาอย่างฉันคงคิดได้เท่านี้ "นกกาเหว่าเอ๊ย...ไข่ไว้ให้แม่กาฟัก...แม่กาก็หลงรัก..." เอ่อ ทำไมเพลงนี้มันดังก้องอยู่ในหูของฉันทั้งวันเลยน้อ
เพียงพลิ้ว 15 ธ.ค. 2550 15:26 น. - ID 8840 
2757
14
0
15 ธันวาคม 2550 15:33 น. - comment id 98623
15 ธันวาคม 2550 15:36 น. - comment id 98624
ที่ 1 555แม่กาเพียงพลิ้วววววววว รับลูกสาวเพิ่มสักคนไหมคะ ไม่ดื้อ ไม่งอแง แค่งี่เง่า อิอิ
15 ธันวาคม 2550 15:37 น. - comment id 98626
เวงกำ โดนแย่งที่ 1 ต่อหน้าต่อตา
15 ธันวาคม 2550 16:13 น. - comment id 98627
แม่กา ที่ใส่เสื้อสีฟ้า หันหน้ามาหน่อยจิ๊ อิ อิ
15 ธันวาคม 2550 16:18 น. - comment id 98628
ผมประทับใจเรื่องนี้มาเลยนะครับ ขอบคุณมากสำหรับการตัดสินใจ ของปัญหาเป็นโอกาสแสดงความรัก .... การตัดสินใจครั้งนี้ยิ่งใหญ่กับพี่และผมเช่นกันครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
15 ธันวาคม 2550 16:20 น. - comment id 98629
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงสีรุ้ง ขอบคุณค่ะที่แวะมายิ้มสวยให้เพียงพลิ้วสวัสดีค่ะน้องเฌอมาลย์ เอ่อ ขอคิดดูก่อนน้า อิอิ มีคนถาม ทำไมไม่ชอบลูกสาว บอกไม่ถูกนะคะ ที่หญิงอยากมีลูกสาวจะได้แต่งตัวสวยๆให้ แต่ลูกสาวที่นี่ไม่ติดเพียงพลิ้วสักคนค่ะ ขอบคุณค่ะ
15 ธันวาคม 2550 16:24 น. - comment id 98630
สวัสดีค่ะคุณตึ๋งหนืด บอกไม่ถูกและถามตัวเองอยู่บ่อยๆว่าทำผิดไหมที่ทำแบบนี้ ...ปลอบใจตัวเองเสมอ ไม่ผิดๆ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
15 ธันวาคม 2550 16:25 น. - comment id 98631
5 5 5 ขำ คห. 4 จริง ๆ วุ้ย.....ตกอันดับซะงั้น.....
เด็ก ๆ คือความผูกพันเสมอค่ะ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามที เมื่อเรารักเขา มันก็คือรักค่ะ ไม่มีคำอธิบาย...... แม่กาเลี้ยงนู๋รีอีกคนก็ได้ค่ะ กินหนมไม่เก่งเท่าไหร่หรอก.......
15 ธันวาคม 2550 16:27 น. - comment id 98632
น้องเฌอมาลย์ คห. 4 แหะๆ ไม่กล้าหันมาค่ะ กลัวต๊กกะใจกันไปหมด ลูกชายคนนี้ไงที่มีแต่คนว่าหน้าเหมือนแม่
15 ธันวาคม 2550 16:30 น. - comment id 98633
สวัสดีค่ะคุณรี ไวท์ลิลลี่ รอบที่เท่าไรแล้ววันนี้ อิอิ ว่างเหมือนกานต์เลยน้า ไม่ตกอันดับหรอกค่ะ พอดีเปิดหน้านี้ไว้แล้วเน็ตตัด ไม่ได้รีเฟรชแต่ตอบเลย อิอิ เลี้ยงได้ไหมน้อ ท่าทางเลี้ยงยาก อิอิ เอาเงินไปวันละสิบบาทหากินเอง พอไหวไหมคะ อิอิ ขอบคุณค่ะ
15 ธันวาคม 2550 16:37 น. - comment id 98636
สิบบาทหรือ ? พอ ๆ ค่ะ เดี๋ยวไปขอพ่อกา อีกสัก ร้อยสองร้อย.....มะป่วนล่ะ กลับบ้านดีกว่าแล้วเจอกันใหม่นะจ้ะคุณเพื่อน........ จุ๊บ จุ๊บ
15 ธันวาคม 2550 16:52 น. - comment id 98637
คห.8 ทำไมถึงทามกับฉานด้ายยยย
15 ธันวาคม 2550 17:00 น. - comment id 98638
คุณรี ไวท์ลิลลี่ ตามสบายค่ะถ้าสามารถ อิอิ กลับบ้านเหมือนกันค่ะ ขอบคุณค่ะ
15 ธันวาคม 2550 17:51 น. - comment id 98644
15 ธันวาคม 2550 19:37 น. - comment id 98648
มาชมแม่กาเสื้อสีฟ้า นั่งสะกดจิตตั้งนานแล้วนะ หันมาแค่นิดเดียว พรุ่งนี้จะลองสะกดจิตใหม่
15 ธันวาคม 2550 19:43 น. - comment id 98649
มาขอเป็นพี่สาวแม่กาค่ะ คิดถึงน้อง ๆ เสมอ ห่างไปแต่มิได้ห่างหาย สักวันเราคงมีโอกาสได้เจอกัน
16 ธันวาคม 2550 18:02 น. - comment id 98663
ต่อไป มีเป็นของตัวเอง ก้อ สบม.ค่ะเป็นแม่กาที่น่ารักมากค่ะ แล้ววันหลังเขียนมาให้อ่านอีกนะค่ะ
17 ธันวาคม 2550 08:33 น. - comment id 98668
สวัสดีค่ะพี่ครูพิม กานต์ดีใจนะคะที่ได้ทำงานที่นี่ ได้เจอกับเด็กๆที่น่ารักมากมาย แต่ทำงานเป็นครูเหมือนพี่สาวก็น่าประทับใจในความเสียสละค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้เช่นกันนะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจดีๆจากพี่ครูพิมนะคะ
17 ธันวาคม 2550 15:22 น. - comment id 98669
เจ้านกกาเหว่าเอย ไข่ให้แม่กาฟัก แม่กาก็หลงรัก คิดว่าลูกในอุทร คาบเอาข้าวมาเผื่อ คาบเอาเหยื่อมาป้อน ปีกหางเจ้ายังอ่อน ก็สอนร่อนสอนบิน แม่กาพาไปกิน ถึงปากน้ำคงคา ตีนก็จับสาหร่าย ปากก็ไซร้หาปลา กินกุ้งกินกั้ง กินหอยกะพังแมงดา กินแล้วโผมา จับต้นหว้าโพธิทอง มีพรานคนหนึ่ง มาเยี่ยม ๆ มองมอง ยกปืนขึ้นส่อง จ้องเอาแม่กาดำ ยิงถูกหัวอก แม่กาก็หกหัวคะมำ สงสารแม่กาดำ จริงนะแม่เอย ยายเคยก่อมมาตอนเด็ก ๆ
17 ธันวาคม 2550 16:02 น. - comment id 98670
สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ แม่กานต์ร้องเพลงไม่เก่งค่ะ แต่เล่านิทานเก่ง พ่อก็เล่าเก่ง เรื่องเดิม แต่เนื้อหาไม่ซ้ำเลยค่ะ ขอบคุณนะคะสำหรับเพลงกล่อมเด็กเพลงนี้
17 ธันวาคม 2550 16:16 น. - comment id 98671
แม่กา ใจดีจัง อย่างน้อยช่วงชีวิตหนึ่งลูกกาเหว่าก็มีคนรักและใส่ใจอย่างแท้จริง
18 ธันวาคม 2550 09:36 น. - comment id 98677
สวัสดีค่ะคุณโคลอน หวังเสมอว่าเขาจะพบคนที่รักเขาอย่างจริงใจเสมอๆและมีอนาคตที่ดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
18 ธันวาคม 2550 14:01 น. - comment id 98679
สวัสดีค่ะ เพียงพริ้ว สาวสวยใจดี มีเมตตา ขอบคุณที่สวรรค์ที่ให้คุณเกิดมาในโลกใบนี้นะคะ...คุณเข้มแข็งมากเลย ถ้าเป็นน้ำผึ้งล่ะก็..ร้องให้ขี้มูกโป่งไปแล้วค่ะ....สบายดีนะคะ
18 ธันวาคม 2550 15:21 น. - comment id 98681
สวัสดีค่ะคุณน้ำผึ้งเดือนห้า ไม่สวยหรอกค่ะ ใจก็ไม่ค่อยดีเท่าไรค่ะ ใจอ่อนนิดๆค่ะ วันนี้เจอเขาโดยบังเอิญที่ข้างนอก ร้องไห้ตามไม่ยอมกลับกับพี่เลี้ยงเลยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ