การเดินทาง สู่ โรงเรียน บ้าน แม่สะเต อำเภอ อมก๋อย จังหวัด เชียงใหม่ สู่เส้นทาง ธรรมชาติ แห่งภูผา ป่าไม้ ห้วยลำธารและ แสงดาว กับ โครงการปันน้ำใจเพื่อเพื่อนไทยในชนบท โดยผู้ ร่วมคณะเดินทางหลายสิบชีวิต เพื่อมุ่งฝันและสู่ปฎิธานแรงกล้าสู่ โรงเรียนบ้านแม่สะเต เต็มไปไปด้วย ความตื่นเต้นระทึกใจ และความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า แต่เมื่อนึกถึงจุดหมายปลายทาง กำลังใจมักจะเข้ามาสอดแทรกและเติมเต็มเสมอ ในเส้นทาง บางครั้ง ผ่าน ภูเขา ที่สูงชัน เต็มไปด้วย โขดหิน และหน้าผา มักมีช่วงเวลาระทึกใจ ตื่นเต้นอยู่เสมอ แต่บางครา จะผ่านเส้นทาง ลำธารใส มีเสียงน้ำ เลาะเลียบโขด หิน ผสมเสียงที่สอดแทรกของธรรมชาติ รับสัมผัสกับเสียงของใบ ไม้ที่เสียดสี ร้องประสานสอดแทรกราวบทกวี พรั่งพรูไพเราะ รื่นหู เคียงคู่กับเสียงหมู่มวลวิหก ดู ดู สายน้ำ ไหล เย็น ชื่นฉ่ำ หมู่วิหกร่อนรำร่ายปีกเหิน พวกเราต่างมาไกลเหลือเกิน อุปสรรคที่เผชิญช่างเหนื่อยนัก ครั้นพอพบจุดหมายทางข้างหน้า ที่ท้ายท้าท้าท้ายได้ประจักษ์ ทุกรอยยิ้มไมตรีมีความรัก เริ่มทอถักเกี่ยวสายใยบทกวี รอยยิ้มมิตรภาพอาบละมุ่น เหมือนสัมผัสอบอุ่นกรุ่นวันนี้ มิตรน้ำใจหลายหลากมากไมตรี ในทุกที่ "บ้านสะเต" นี้ช่างงดงาม รอยยิ้ม มิตรภาพ อาบละมุ่น ไออุ่น แห่งอมก๋อย ช่างอบอุ่นและ อบอวล ไปด้วย ความใสซื่อ บริสุทธิ์ ของชาวเขา เผ่ากระเหรี่ยง และคณะผู้ต้อนรับ และคุณครูแห่งโรงเรียนบ้านแม่สะเต ซึ่งเป็น เป็นความยินดีทั้งผู้ให้และผู้รับ จะเป็นความทรงจำ มิลืมเลือน เมื่อ ได้มาเยือน ณ. ที่แห่งนี้ ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่http://www.pbr.mbu.ac.th/
ถือโอกาสถ่ายรูปกับนายอำเภออมก๋อยสักหน่อย (เสื้อดำ)
12 ธันวาคม 2550 20:37 น. - comment id 98585
ช่างเป็นมิตรภาพที่งดงามจริง ๆ เสียดายมาก ๆ ที่ไม่ได้ไปด้วย
13 ธันวาคม 2550 09:22 น. - comment id 98589
คุณกระต่ายใต้เงาจันทร์ ครับ เป็นอะไรที่สุดยอดครับ....คุณและทีมงานคือผู้ที่สร้างสีสันบนดอยสูง....มิตรภาพ....น้ำใจ...รอยยิ้ม...อิ่มอุ่น....ยังคงกรุ่นอยู่ในใจทุกคน....และความทรงจำอย่างนี้คงจารึกในใจตราบเท่านานครับ เยี่ยมจริงๆ
13 ธันวาคม 2550 12:59 น. - comment id 98597
กระต่าย..ดีใจที่ได้มิตรเพิ่มมาอีกหนึ่งคน ..การที่เราได้เสียว..ร่วมกัน.. แต่เธอบอกว่าเธอเสียวกว่า เพราะเธออยู่หน้า .. ไม่เป็นไรเรายอม.. คราวหน้าไปกันอีกนะ..
21 ธันวาคม 2550 14:03 น. - comment id 98742
ได้เข้ามาชมภาพ ในชลบทอมก๋อยแล้ว บอกได้เลยว่า คนไหนไม่มีบุญ ไม่ได้แน่นอน บอกได้เลยว่าที่ได้ไปทุกคนในคณะ เป็นคน ที่มีบุญมาก น่าเห็นใจกันทุกคน ถึงจะลำบาก ทางไม่ดี แต่ทุกคนก็มีความสุขที่ได้ไปกัน การทำบุญ ทำอย่างนี้แหละ ถูกต้องแล้ว ต้อง หาที่ที่เขาอยู่กันลำบาก เสียดายที่ข้าพเจ้าไม่ มีบุญไม่มีวาสนาได้ไปพบกับสิ่งที่น่าสนใจ น่าสงสารเด็ก ๆ และดีใจกับคณะที่มีใจบุญ ทุกคนที่ได้ไปทำบุญร่วมกันเช่นนี้ ก็ขอให้ทุกคนที่ได้ทำบุญมาแล้ว จงมีแต่ความสุข และมีเงินมีทองกันมาก ๆ ทุกคน จะได้มีเงินซื้อของ ไปฝาก เด็กๆ ที่อมก๋อย อีก
2 กุมภาพันธ์ 2551 20:48 น. - comment id 98964
สวัสดีค่ะคุณเมไจขอบคุณค่ะที่แวะมา สวัสดีค่ะคุณเอื้ออังกูร ในส่วนที่เดินทางไปด้วยคนทุกคนที่ร่วมสร้างสีสรรค์บนดอยสูง กระต่ายชอบรอยยิ้มของเด็กๆค่ะมีโอกาสอยากจะไปอีกสักครั้งขอบคุณทุกคนที่นั่นทุกฝ่ายที่ให้มิตรภาพและความประทับใจที่ใสซื่อบริสุทธิ์เป็นความทรงจำที่ชีวิตนี้มิอาจลืมได้แน่นอนค่ะ ยังคิดถึงทุกคนที่นั่นเสมอ สวัสดีค่ะ คุณคนมัน....ว่าง แล้วเราได้ร่วมเสียวด้วยกันอีกครั้งค่ะถ้ามีโอกาส สวัสดีค่ะคุณนักศึกษา หวังอยุ่ค่ะว่าจะได้พานักศึกษามหาลัยนี้ไปด้วยกันสักครั้งค่ะ