วรรณกรรมคำท้ายรถ

กระต่ายใต้เงาจันทร์

คิดว่า   คุณทุกคน   คงเคยผ่านตา   และเคยอ่าน     หรือเคยผ่านหูกันมาบ้าง   บ้าง   จาก  ท้ายรถ  สิบล้อ      รถสองแถว     รถประจำทาง   ทั้งภาครัฐและเอกชนรวมจนไปถึงรถส่วนตัว
      ในสมัยก่อนที่เห็นเสียส่วนมากจะเป็นรถสิบล้อ        ติดคำคล้องจองตอบโต้กันไปมา    โดยใช้สีน้ำมัน     แต่ปัจจุบันพัฒนารูปแบบว่า       เป็นสติ๊กเกอร์
บางครั้งผู้เขียนเองเครียดๆกับงาน     หันไปเห็นได้อ่านผ่านตา          ต้องแอบอมยิ้ม  และชื่นชมในอารมณ์ขันของคนเหล่านั้นไม่ได้
     เท่าที่เคยอ่าน    รู้สึกและรับรู้ได้   ถึง   ความร่าเริง      ความยินดี      คำพูดเสียดสี   ทิ่มแทง      บางคันก็มีข้อความเกี่ยวกับเรื่องความรัก   ความใคร่     หรือกระทั่ง  อวดอ้างสรรพคุณ   คนขับ    ถ้าดูและแยกให้ดี   จะมีถึงแม้กระทั่งปัญหา  สังคม  เศรษฐกิจ    การเมือง       คำเตือน    สุรา    ยาเสพติด
    
      โปรดใช้ความคิดพิจารณาและวินิจฉัยแยกแยะกันเอาเองก็แล้วกันว่าคำพูดคำเขียน   วรรณกรรมแบบมันส์ๆหรือคำทิ่มแทงเสียดสีประเภทไหนจะถูกใดคุณ
    เห็นเหล้าแล้วเพลียเห็นเมียแล้วเมา
     ใจซื่อให้รถใจคดให้เมีย
       ขี่รถระวังคน  ขี่คนระวังเอดส์
       ขับเร็วก็ว่า       ขับช้าก็บ่น
       คนขับรถเมายา     คุณจ่าเมาใบสั่ง
       
       ลิงเท่านั้นที่ห้อยโหน
        คุณผู้หญิงนั่งซ้าย     คุณผู้ชายนั่ งขวาคนชราโปรดยืน
        นึกแล้วมึงต้องอ่าน
 
        เหงื่อทุกหยดเพื่ออนาคตลูก
       ซึ้งสุดขีดพวกมารีดแล้วสั่งสอน
       ดูดทีละสิบมุบมิบทีละคัน
        อยู่บ้านเมียก็ด่า   ขับรถออกมาจ่าก็จับ
         อารมณ์     อาถรรพ์        อาพาต
        
         ไม่ต้องมามอง   มีคนจองแล้ว
         เรียนๆหลับๆนับเป็นศิลปะแห่งการศึกษา
        เรียนๆหลบๆจบมาเยอะแล้ว
        ผิดเป็นครู    ถูกเป็นศิษย์
          อย่าจูบตูดหนู
        ไม่เท่...แต่มีแดก
       น้องนางอยู่รถ    แม่มดอยู่บ้าน
        รวยไม่เลิก     เมื่อบอกเลิกเมีย
       ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึกดี
อย่างที่ยกตัวอย่างมาข้างต้น    แต่ถ้าคุณคิดค้นหรือครึ้มอกครึ้มใจกับวรรณกรรมบันท้าย    หรือข้างหน้ารถ     เชิญและชวนมาลงไว้สักนิดว่า     วรรณกรรมท้ายรถที่คุณอ่านและชอบใจแวะมาทางนี้ได้ค่ะ