สิ่งที่เรียกว่า....ความรู้สึก

อ้วนตัวป่วน

ไม่มีอะไรง่ายดาย
ไม่มีอะไรใช่ อย่างที่ใจคิด
ไม่มีอะไรที่จะอยู่กับเราตลอดไป
แม้แต่ตัวเราเอง ก้ตาม
คงมี แค่ความรู้สึก ....
ดีใจ เสียใจ สุข เศร้า
หัวเราะ หรือร้องไห้
แม้ว่าความรู้สึก ที่ไม่ดี เราจะไม่อยากจะจำ
ไม่อยากจะเจอ แต่เราก้ยังต้องพบเจอกับความรู้สึกนั้นอยู่ทุกวัน
......
แล้วมีทางไหนบ้างละ ที่จะทำให้เราไม่ต้องทรมานกับความรู้สึกที่ไม่ดีนั้น
คำตอบนะเหรอ .......ทำใจ
นั่นคงเป็นวิธีที่ดีสุดแล้ว
เราต้องทำใจยอมรับ และอยู่กับมันให้ได้ 
เมื่อเวลาผ่านไป เมื่อวาน ก้จะกลายเป็นแค่อดีต
แม้จะเป็นอดีต ก้ไม่ได้หมายความว่ามันจะเลือนหายไป
มันยังคงอยู่ และทำให้เราสัมผัสถึงถึงความรู้สึกนั้นๆ ได้อยู่เสมอ
เรายังคงรู้สึกเศร้า เมื่อนึกถึงอดีต ที่ทำให้เราเศร้าและเสียใจ
เรายังคงแอบยิ้ม ให้กับความรู้สึกดีๆ เมื่อเราดีใจ และสุขใจ
นั่นแหละ ความรู้สึก....
เราคิดว่า....
ความรู้สึกดีๆ อาจจะจางหายไป ตามกาลเวลา
ความรู้สึกเศร้า ก้คงจะหายไปตามวันเวลา เช่นกัน
จางหาย มันแค่จางหาย 
ไม่ว่าความรู้สึกนั้น จะคืออะไร
แต่เราก็ยังคงรู้สึกได้ เพราะมันไม่เคยหายไปไหน
มันอยู่ในใจของเราตลอดมา และตลอดไป...