ทุกข์หรือสุขอยู่ที่ใจ คนที่เกิดมาในโลกนี้ล้วนมีทุกข์ แตกต่างกันไป แต่จะมีสักกี่คนที่นำมาคิดพิจารณาถึงรากเง่าที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดทุกข์นั้น ที่แย่ก็คือสร้างเหตุให้เกิดทุกข์ขึ้นอยู่ตลอดเวลา ร้ายไปกว่านั้นยังเที่ยวชักชวนคนอื่นมาทำสิ่งนั้น (พวกยุยงปลุกระดมให้ขัดแย้งแตกแยกชอบใช้ความรุนแรงแก้ปัญหา)คือมาร่วมทุกข์กับเขาด้วย (คนประเภทเดียวกัน) สิ่งต่างๆในโลกนี้เมื่อมีเหตุก็มีผลตามมา และผลต่างๆ ก็เพราะมีเหตุนั้นๆทำให้เกิด ผู้มีสติปัญญาเมื่อเห็นเหตุย่อมสามารถหยั่งรู้ถึงผลที่จะ ตามมาได้ และเมื่อเห็นผลที่ปรากฎอยู่ย่อมสามารถ สาวกลับไปถึงสาเหตุที่มาได้ว่าเกิดจากอะไร เมื่อเกิดทุกข์(ผล)จงสงบนิ่งพิจารณาด้วยสติปัญญาถึง ที่มา(เหตุ)อย่าอคติอย่าโทษผู้อื่น เพราะเกือบทุกเรื่อง เกิดจากตัวเราเอง ดีชั่วอยู่ที่ตัวเรา >กรรมคือการกระทำ > ทำอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น > กฎแห่งกรรมก็คือ > เหตุ > ผล สร้างกรรมก็คือ สร้างเหตุ > ผลกรรมก็คือ สิ่งที่ได้จากการกระทำนั้นๆ เชื่อกรรม ก็คือ เชื่อเหตุและผล
ลุงแทน 22 พ.ย. 2550 15:10 น. - ID 8763 
1378
2
0
22 พฤศจิกายน 2550 15:15 น. - comment id 98343
สติ > เป็นธรรมข้อแรกที่ให้เกิดธรรมทั้งหลายทั้งปวง สติ > จึงกล่าวว่าเป็นธรรมคุ้มครองโลก สติ > เปรียบนายท้ายเรือที่จะนำนาวาชีวิตไปให้ถูกทิศทาง ขาดสติธรรมใดๆก็ไม่เกิด > คือความประมาท จงให้ความสำคัญในการฝึกสติ > จะเป็นผู้ไม่ประมาท ปัจฉิมโอวาส คำสอนสุดท้ายของพระพุทธเจ้าก่อนนิพพานกล่าวว่า อัปปมาเทนะสัมาเทถะ > ท่านทั้งหลายจงยังความไม่ประมาทให้ถึงพร้อม < ไม่ประมาทก็คือ มีสติ > < ตำสั่งสอนของพุทธองศ์ในพระไตรปิฏกรวมลงที่ไม่ประมาท > ย่อลงเหลือตำเดียวก็คือ สติ
22 พฤศจิกายน 2550 15:32 น. - comment id 98344
...กัมมัฏฐานช่วยเราได้แน่นอน...ขอให้มีศรัทธาตั้งใจปฏิบัติกัมมัฏฐาน ต้องได้แน่นอน ไม่มากก็น้อย อดทนหน่อย เพราะการอดทนเป็นคุณสมบัติของนักต่อสู้ ถ้าเราไม่อดทนต่อความลำบาก ต่อความเจ็บใจแล้วไม่ต้องไปทำอะไรแล้ว ไม่ได้อะไร ถ้าเราปลงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แล้วจะเห็นได้ชัดว่า ไม่มีอะไรแน่นอนต่อชีวิตเลย สติสัมปชัญญะ เป็นเพื่อนตายไม่มีผันแปรเปลี่ยนแปลง ถ้าเราทำได้โรคภัยไข้เจ็บก็จะหาย อาตมาตอนบวชใหม่ๆ ป่วยทุกวันเป็นลมทุกวัน ขึ้นศาลาวันพระที่วัดพรหม หน้ามืดตลอด สามวันดี สี่วันไข้ ตอนนั้นยังไม่ได้เข้ากัมมัฏฐาน ยังไม่รู้เรื่องอะไรเลย ก็เลยคิดว่าคงจะอยู่ไม่ได้คงต้องสึก เพราะสามวันดีสี่วันไข้เป็นลมทุกวัน ข้าวก็ฉันไม่ได้ตอนนั้นผอมมาก พอเจริญพระกัมมัฏฐานจึงได้รู้ว่า ได้เคยฆ่าเป็ดฆ่าไก่เป็นเข่งๆ ยิงนกเป็นฝูงๆ จึงต้องมาเป็นอย่างนี้ เพราะเราฆ่าสัตว์ตัดชีวิตมากมาย ฆ่าสัตว์นี้อายุสั้น แต่เราก็ได้กัมมัฏฐานช่วยยังชีวิตเราอยู่มาได้จนบัดนี้ ทุกคนจำไว้หลายอย่างหลายประการ...กัมมัฏฐานช่วยเราได้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ