สุดแดนอาทิตย์อัสดง ..สังขละบุรี

อัลมิตรา

ลาโง่ ..หรือไม่ลา..โง่ แต่แล้วก็คิดว่าการลาพักร้อนในวันที่ ๒๒ ตค. คุ้มจริง ๆ				

เริ่มต้นแผนการไปเที่ยวเมื่อสองเดือนก่อน 
ทริปที่ได้แต่อ่านจนแทบท่องจำได้
นัดกันนานเหลือเกิน .. ฮา แ
ถมสภาพอากาศประเทศไทยก่อนเดินทางก็ชวนให้ลุ้นซะ

๑๕ ชีวิต .. กระจัดกระจายมาจากหลายสารทิศ มารวมตัวกันอยู่ในรถ ๓ คัน
มุ่งหน้าไปยังถิ่นเมืองกาญจน์ ซึ่งตามกำหนดการ จะดิ่งไปยังค่ายสุรสีห์ก่อน				

เมื่อสองเดือนที่แล้ว ก็เคยเล่าเกี่ยวกับค่ายสุรสีห์
ตำนานสมเด็จพระนเรศวร .. งั้น หนนี้ รอด
ไม่ต้องฉายหนังซ้ำ เนอะ ..				

ข้ามซีนไปเลยดีกว่า กับฉากหน้าประตูหงสาวดี				

หลังจากอิ่มอร่อยมื้อเที่ยง ก็เดินทางไปยังอุทยานแห่งชาติป้อมปี๋
อ่านดี ๆ นะ อย่าอ่านเป็นป้อมผี ล่ะ .. ความสยองย่อมบังเกิดทันที

อ๊ะ ลืมบอกไปว่า ก่อนถึงอุทยานแห่งชาติป้อมปี๋ ผ่านน้ำพุร้อนด้วย
ทำไงดี หาตัวช่วยไม่เจอ รู้แต่ว่า ค่าบัตรผ่านคันละ ๒๐๐				

บ้านพัก ๓ หลัง จองไว้ตั้งแต่เดือนสิงหาคม งานนี้ไม่มีพลาดเป้า
แต่ก็เตรียมเต้นท์ไปบ้าง เผื่ออยากอิ่มบรรยากาศ

ที่นั่นอากาศดีมาก ๆ ลองดูจากภาพละกัน ไม่บรรยายล่ะ 
เพิ่งอิ่ม กำลังขี้เกียจสุด ๆ				

บนแพร้าง พวกเราก็ทำการยึดซะ				

ดอกไม้สวย ๆ ที่ป้อมปี๋				

๑๓ ชีวิต ที่เพิ่งพบหน้าค่าตากัน   ก็สามารถทำความรู้จักกันอย่างง่ายดาย
เป็นกุศโลบายที่ดี ที่แม่งานเอาเกมมาให้เล่น เริ่มต้นจากบิงโก 
ถัดจากนั้น ก็มีการประทับทรงองค์เจ้า ตาละบาท สองบาท ตามเรื่อง 

เอาเป็นว่า ทริปนี้ คนที่ถูกประทับทรง ต้องควักกระเป๋าค่าทำความรู้จักไป
ก็ไม่เท่าไหร่อะนะ .. คุ้มค่าอยู่หรอก สามร้อยเจ็ดสิบบาท เท่านั้นเอง ฮา ..				

คืนนั้นเราจัดสรรแบ่งที่หลับที่นอนกันอย่างลงตัวที่สุด
อากาศดีเชียว ไม่ต้องเปิดพัดลม ยุงก็ไม่เยอะ  
เช้าวันรุ่งขึ้นยังพอมีเวลาไปเตร็ดเตร่ด้านนอก กินลมชมวิวไปตามเรื่อง

จากนั้นก็เดินทางต่อไปยังสังขละบุรี  แวะถ่ายรูปกันบนสะพานที่ข้ามแม่น้ำรันตี
ก่อนเข้าพีเกสเฮ้าท์ บ้านพักน่ะ  ไม่ต้องห่วง จองไว้แล้ววววววว .... สบายล่ะ				

สัมภาระยังไม่ทันได้เก็บหรอก 
เอาแค่ท้องอิ่มมื้อเที่ยงก็พอ 
จากนั้น ก็ไปตามแผน คือไป ด่านเจดีย์สามองค์ก่อน

ด่านปิด เพราะสถานการณ์บ้านเมืองของพี่หม่องวุ่นวายอยู่

พี่หม่องจ๋า .. น้องไทยก็ใช่ย่อย การเมืองเรื่องโคตรยุ่งเชียวล่ะ				

อ๊ะ อ๊ะ .. เป็นไง หนุ่มน้อย สาว ๆ รุมกันเกรียว				

จากนั้นก็เดินทางไปยังวัดวังวิเวการาม				

บรรยากาศยามเย็นที่สะพานมอญ

พวกเราตกลงกันว่า จะให้รถไปรอรับอีกฟาก เดินไม่ไกลเลย				

คงเดากันได้นะ ว่า รูปด้านบน ถ่ายภาพอะไรกัน				

เช้าวันรุ่งขึ้น ก็มาหยอกหมอกบนสะพานกันแต่เช้า
ลองดูละกัน สถานที่เดิม คนละเวลา				

ได้เวลาท่องไพร แล้ว .. เย้				

โอเชมิวสิค คนพร้อม - กล้องพร้อม				

บรรยากาศยามเช้า				

ช่วงนี้น้ำเยอะ โบสถ์ใต้น้ำ เลยเห็นได้ในลักษณะนี้

เล็งดี ๆ ละกัน ด้านซ้าย นั่นล่ะ โบสถ์				

อ๊ะ เอาใหม่ มองจากมุมนี้บ้าง ..
บอกแล้วไง เห็นเท่านี้จริง ๆ				

หอระฆัง ..

ส่วนต้นตาล .. ต้นนั้น  ที่ร่ำลือกันว่า อยู่ได้ไง กลางน้ำอย่างนั้น
หลังจากหลวงพ่อสิ้น ต้นตาลก็ตายไปด้วย				

ถึงฝั่งแล้ว .. เอาล่ะ เริ่มต้นผจญภัยเสียที				

เรียงแถวสู่ป่าเบื้องหน้า สายหมอกยังอ้อยอิ่ง				

บ้างก็นั่งบนกูบ 2 บ้างก็นั่งบนกูบ 3				

สองหนุ่มบนหลังช้าง นั่งลุ้นตลอดทาง จับภาพทีไร ก้มหน้าทุกที
ท้ายสุด สารภาพมาว่า .. เสียวครับ				

เห็นน้ำแค่นี้เถอะ .. เชี่ยวมาก ๆ ยิ่งตรงกลางธาร เดินแทบไม่ไหว
ขนาดเกาะเกี่ยวกันไป บางคนยังแทบลอยตามน้ำ				

ยังไหว ยังไหว .. โหดกว่านี้ มีป่ะ				

น้องสัปะรด ขอลิโพสองขวด ดิ				

พร้อมผจญภัยทางน้ำกันล่ะ 
งานนี้เดี๋ยวก็รู้ ใครจะเข้าฝั่งอย่างปลอดภัยบ้าง
จับตาดู คนในภาพ นะ  ๕๕๕				

ไงล่ะ .. โช๊ะเชะ  เห็นเก๊กท่าดี ที่ไหนได้  ไปไม่ถึงฝั่ง
แพแตกเสียแล้ว .. โธ่ งานนี้ มีคนลอยคอขึ้นฝั่งด้วยแฮะ ฮา........				

ทำท่าจุ้ยไปงั้น ๆ แหล่ะ ถ่อเป็นซะที่ไหน ถือไม้ก็เก้งก้าง
อาศัยแรงคนอื่นเขาทั้งน๊านนนนนนนน				

สิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้นบนโลกกลม ๆ ใบนี้

๑๕ ชีวิต ในเรือ ๒ ลำ .. ลำแรกล่วงหน้าไปแล้ว
ส่วนรูปนี้เกิดจาก  นักเดินทางท่านหนึ่ง 
ตอนนั้น เขาอยู่บนสะพานข้ามแม่น้ำรันตี 
เขาถ่ายรูปพวกเรา   ในขณะเดียวกัน เขาก็ถูกถ่ายภาพไว้

เขาคนนั้น คือ คุณกล่องกล้องน้อย ดูจาก link ละกัน แล้วจะรู้ว่า โลกกลมจริง ๆ
http://www.klongdigital.com/webboard3/14807.html				

ร่ำลาอาลัยกับสายน้ำ ด้วยภาพกระโดดน้ำของเพื่อนร่วมทาง

:)

ทริปหน้า .. หนาวลมที่อมก๋อย .. ๗ - ๑๐ ธันวาคม ๒๕๕๐