ทุกครั้งที่ผมผ่านสถานีรถไฟฟ้านานา ภาพเก่าๆมักจะผุดขึ้นมาเสมอ เมื่อเกือบสิบปีก่อน ตอนที่ผมดูแลงานก่อสร้างที่นั่น ผมยังจำหน้าแกได้ แม้จะลืมชื่อไปแล้ว รู้แต่ว่าแกเป็นคนเหนือ อายุคงราวสี่สิบกว่าๆ แกเป็นช่างก่อฉาบฝีมือดี ชุดเสื้อแขนยาว โพกผ้า เหงื่อไหลเป็นน้ำ ด้วยความเหนื่อย เหนื่อยก็พักได้นะป้า ผมบอกแก ไม่เป็นไร ป้าไหว ขอพักหายใจแป๊บเดียว ผมอาจโชคดี ที่ได้คนงานขยัน ไม่อู้งาน แกก็เหมือนคนงานอีกหลายๆคน ที่ผมรู้สึกผูกพัน เหมือนเป็นครอบครัว มากกว่าที่จะรู้สึกว่าเป็นเจ้านาย วันหนึ่งป้าแกเดินมาหาผม นายช่าง ป้าอยากจะลาออกแล้ว อ้าวทำไมล่ะ มีปัญหาอะไรหรือเปล่า ผมตกใจจริงๆ เปล่า ป้าพอเก็บเงินได้นิดหน่อย สิ้นเดือนนี้ป้าก็จะออกแล้ว รู้สึกเหนื่อย ทำงานไม่ค่อยไหว นี่ว่าจะกลับไปเลี้ยงกบขายที่บ้าน แต่ไม่รู้จะทำยังไง นายช่างช่วยป้าหน่อยซิ ผมคิดอยู่นิดหนึ่งจึงบอกแกไป ที่เกษตรศาสตร์ น่าจะมีข้อมูลนะ ป้าลองไปหาดูซิ ป้าไม่ค่อยรู้จักกรุงเทพ มันไปยังไงก็ไม่รู้ แล้วต้องติดต่อใคร ป้าทำไม่เป็น เสียงใสซื่อพอที่จะทำให้ผมใจอ่อน งั้น ผมจัดการให้แล้วกัน ขอบคุณนายช่างมากนะ แววตาแกเป็นประกายอย่างคนมีความหวัง ปัญหาคงตกที่ผมอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมตัดสินใจเรียกโฟร์แมนลูกน้องทั้งสองคนเข้ามาคุย ขอร้องให้ช่วยไปหาข้อมูลให้ป้าแกหน่อย นายช่าง อย่าไปสนใจเลย พวกคนงานก็เรื่องมากอย่างนี้แหละ เดี๋ยวก็ลืม เดี่ยวก็ลืม แต่ผมไม่ลืมซิครับ มันติดค้างอยู่ในใจ ตกลงผมต้องลางานไปเอง รถติดมาก ตอนนั้นยังไม่มีรถไฟฟ้าใต้ดิน (ก็บนดินยังสร้างไม่เสร็จเลยนี่นา) ซื้อม้วนวีดีโอไปให้เขาอัดให้ เขาบอกให้ไปรับอีกหนึ่งสัปดาห์ พอได้ทุกอย่างเรียบร้อย ผมก็รีบเอาไปให้แก แกดีใจมาก เฮ้อ..เสร็จสิ้นภารกิจเสียที ไม่ควรรับปากคนง่ายๆเลย ป้าแกลาออกไปแล้ว เช่นกันกับผมที่ลืมรื่องนี้ไปแล้ว หลายเดือนต่อมา ผมได้รับจดหมายฉบับหนึ่ง อ่านไม่ค่อยออก พอจับใจความได้ว่า ตอนนี้ป้าไปเลี้ยงกบที่บ้าน ทำตามม้วนวีดีโอ ได้ผลดีมาก กำลังจะจับไปขาย ป้าดีใจจนบอกไม่ถูก ขอบคุณนายช่างจริงๆ ถ้าว่างก็มาเที่ยวบ้านป้าบ้างนะ แล้วแกก็ให้ที่อยู่ไว้ จดหมายฉบับนั้นไม่อยู่แล้ว ผมไม่ได้เก็บเอาไว้ แต่สิ่งที่ผมเก็บไว้คือความทรงจำ แววตาแห่งความสุขของแก ป่านนี้แกคงมีความสุข ผมเองก็รู้สึกเป็นสุข เป็นความสุขเล็กๆที่ไม่ค่อยได้เกิดกับผมบ่อยนัก.
ฤทธิ์ ศรีดวง 24 ต.ค. 2550 20:53 น. - ID 8706 
2099
2
0
24 ตุลาคม 2550 21:43 น. - comment id 98103
อ่านแล้วมีความสุขในใจอย่างเต็มเปี่ยมกับการเป็นผู้ให้และผู้รับของคุณป้าและพี่ริดคะ..ขอบคุณสิ่งดีดี..ที่นับวันสังคมนี้จะหายากมั๊กๆๆคะพี่ชาย
อย่านอนดึกนะคะ..เด๋วแก่กว่าที่เปงอยู่..อิอิ
ไปดีก่า..เด๋วโดน..ปั๊ด..หัวเหน่ง..
ปล.เขียนกลอนบ่ออกเยยพี่ท่าน..วันนี้เขียนเป๋อีกแย้ว
แต่อยากสนุกๆๆ
24 ตุลาคม 2550 22:23 น. - comment id 98104
อดีตที่ดี มีไว้ให้จดจำเสมอค่ะ ป้าแกโชคดี ที่มีโอกาส บางคนไม่มีแม้แต่โอกาจะทำอะไรสักอย่าง ยายแก่ ๆ กับหลานชายตัวเล็ก อยู่ในกระท่อมที่รั่วมาก ฝนตกน้ำรั่ว ไม่ต้องนอน ไฟก็ไม่มี จุดเทียนอยู่ พลาดวันไหนไฟอาจครอกตายได้ ยังไม่รู้พรุ่งนี้จะเป็นยังไง ผิดกับคนรวย หมั้นกันทีเป็นล้าน ๆ เอาแค่เศษเสี้ยวของงานหมั้น ปันมาให้ยายแก ความเป็นอยู่คงดีกว่านี้นะหลาย ๆ คนอาจมีชีวิตที่ดี แค่เศษเงินของคนรวย แค่พวกเค้ารู้จักแบ่งปันบ้าง (อ้าว มาแจมเรื่องสั้นเค้าซะงั้น
) ดีค่ะ คุณฤทธิ์
แวะมาป่วนค่ะ
โห้นี่ชื่อเล่นคุณป่าวค่ะ
25 ตุลาคม 2550 10:17 น. - comment id 98105
หน้าส่วนตัว
น่ายกย่องนะค่ะ โลกเราน่าจะมีคนที่ให้โอกาส
คนอื่นแบบคุณ มากกว่านี้
25 ตุลาคม 2550 17:27 น. - comment id 98108
ความทรงจำ น่ารักนะคะ...นายช่าง
25 ตุลาคม 2550 17:32 น. - comment id 98109
25 ตุลาคม 2550 18:56 น. - comment id 98110
ยินดีกับคุณฤทธิ์ด้วยคะ การเป็นผู้ให้และเสียสละ.. ให้โอกาสคนที่เขาไม่โอกาสได้สร้างอาชีพให้กับตัวเองพึ่งตัวเองนับว่าเป็นเรื่องที่ประเสริฐยิ่ง ขอให้ทำดีต่อไปคะ
25 ตุลาคม 2550 19:17 น. - comment id 98111
เป็นเรื่องราวที่น่าจดจำครับ คนให้ก็สบายใจ คนรับก็มีความสุข
25 ตุลาคม 2550 20:01 น. - comment id 98112
อดีตดีๆบางทีก็นำความอิ่มใจมาให้ค่ะ
25 ตุลาคม 2550 20:04 น. - comment id 98113
25 ตุลาคม 2550 20:36 น. - comment id 98119
น้องพิม ถ้าน้องรู้สึกเป็นสุข พี่ก็ยิ่งมีความสุข เขียนกลอน เขียนด้วยใจรัก ผ่อนคลายจึงจะทำให้เรามีความสุขจ๊ะน้อง
26 ตุลาคม 2550 00:59 น. - comment id 98120
เริ่มนึกถึงอดีตแล้วเหรอนายช่าง อิอิ
26 ตุลาคม 2550 08:49 น. - comment id 98122
---ทำวันนี้ให้ดีแล้ววันหน้าก็จะได้ดี...ปัจจุบันที่ฉันมีดี เพราะฉันทำวันก่อนไว้ดี... เนื้อร้องประมาณนี้น่ะ... อ่านเรื่องนี้แล้วทำให้นึกถึงเพลงนี้ขึ้นมา...เมื่อมองย้อนกลับไปก็มีความสุขแล้ว ...จริงมั๊ยนายฤทธิ์
27 ตุลาคม 2550 00:08 น. - comment id 98142
...........ตั๊บแก.........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ