โพสผิดค่ะ

..สีน้ำฟ้า..

ชีวิตวันที่ไม่มีคุณเคียงข้าง
เรื่อย..เรื่อย.. ร้าง..ร้าง .. และอ้างว้างอยู่เสมอ
เหงาไม่อยากออกไปพบ ไปเจอ
สมองเบลอ..เบลอ ไม่มีฝัน ไม่มีผูกพัน ไม่มีเรา
ชีวิตต่อมา.. วันที่มีคุณมาเคียงข้าง
หัวใจไม่รกร้าง ไม่มีที่ว่างให้ความเหงา
เดินบนแต่ละเส้นทาง มีคุณมาเป็นเงา
คู่คิด คู่เศร้า คู่เรา คู่เคียงกันไป
ชีวิตหลังจากนั้น..กลับมาดังเดิม
ใครอีกคนที่มาเพิ่มเติม เริ่มผลักไส
ส่วนที่เต็มค่อย..ค่อยแหว่งวิ่นไม่ต่างอะไร
กับพระจันทร์ดวงใหญ่ เริ่มแรมร้างเลือน
ชีวิต..ผกผันจริง..จริง
แปรเปลี่ยนแล้วแน่นิ่ง.. ใครจะมาเหมือน
ทุกรสชาดผลัดกัน วนมาเยือน
แต่หัวใจก็ไม่เคยบิดเบือน ยอมรับทุกอย่างที่เป็นมา
ชีวิต ก็คือ การเริ่มต้นเมื่อสิ่งสุดท้ายจบ
ชีวิต ทำให้ได้พบสิ่งที่ฉันค้นหา
ชีวิต ทำให้ได้รัก ได้คุณเคียงข้างที่ผ่านมา
ฉันก็ถือว่า.. ชีวิตเต็มค่าเมื่อได้เกิดมาเป็นคน
ชีวิตที่เริ่มแหว่งวิ่นเหมือนพระจันทร์
อีกไม่กี่วัน คงจะมีใครสักคนมาเติมเต็ม
ชีวิตแม้ไม่ยาวนานเหมือนโลกพระจันทร์
แต่ก็อดไม่ได้ที่จะฝันหาใครอีกคนมาอยู่เป็นคู่เคียง
1. เสียงคลื่นเห่กล่อม..โอ้..โอละเห่ 
คนพเนจร..ค่ำแล้วจะนอนไหน 
ยังเดินเล่น..ริมหาดเลาะเรื่อยไป 
แกล้งลืมหัวใจที่บอบบางไว้กลางลาน 
ให้น้ำซัดคลื่นสาด..มากลืนกลบ 
รอยเหงาลบเลือนหายกลายเป็นกร้าน 
ก็เจ็บ..ก็เหงา อย่างนี้มาตั้งนาน 
ทำไมป่านนี้..ยังซึมเศร้า..เหงาหัวใจ 
เสียงคลื่นเห่กล่อม..โอละเห่ 
คนพเนจร..กลับไปนอนเลยดีไหม 
จะเดินเล่นหรือ..พกความช้ำกลับไป 
ก็ไม่มีใคร..สนใจเจ้าอยู่ดี 
2. ดอกไม้.. สีขาว ใบดอกออก..สีแดง
ยิ้มทักทายแสงตะวันบ่าย
อยากเด็ดดอกหญ้า..ที่ไร้ความหมาย
มาเป็นของขวัญง่าย ๆ ให้คุณ
ดอกไม้ยิ้มรับแสงตะวันทอ
ขอนะ..ขอ..จะเก็บไปให้คนของความอบอุ่น
แทนน้ำใจ..แทนคำขอบคุณ
วันที่เขาการุณ..อาทรมากมาย
3. อยู่ที่นี่..คนเดียว..เหงามั๊ย
ฉันคนบ้านไกล..ไปหาได้หรือเปล่า
หวังดีนะเนี่ย..จะช่วยส่งข่าวคราว
หวังดี..กลัวลมหนาวทำร้ายเธอ
ไม่อยากให้อยู่คนเดียวน่ะ
กลัวเธอจะเหงา..เหมือนที่บ่นอยู่เสมอ
ฉัน..ความผูกพัน..เดินทางมาพร้อมกันนะเออ
เตรียมแค่หัวใจเธอไว้ต้อนรับก็พอ
4. นานแล้วที่ไม่ยอมมีใคร 
เพราะหัวใจเป็นเนื้อนุ่มอ่อน
เจ็บปวดได้ยามเจอคนไม่แน่นอน 
ยิ่งจะขาดรอน ๆ เมื่อรู้ว่าไม่จริงใจ
นานแล้วที่ไม่กล้ามีความรัก 
เวลาอกหักน้ำตามันชอบไหล
สงสารตาสวย ๆ สงสารใจ 
ปฏิเสธไปแบบนี้คงไม่ว่ากัน
ขอบคุณนะ..ที่หวังดี 
ความรู้สึกที่มีทั้งหมดให้ฉัน
เก็บคืนไปเถอะไม่อยากผูกพัน 
ยอมเป็นคนหัวรั้น..ดีกว่าอ่อนแอ
5. คิดถึงตลอดเวลานะ 
คุณล่ะ..เป็นเหมือนกันไหม 
ไม่ได้คุยก็คล้าย ๆ จะขาดใจ 
เอ๊..เรียกว่ารัก..ได้ไหม..คนดี 
ตื่นมา..ของขวัญวันเกิดที่คุณให้ 
ก็..ยิ้ม..กริ่มเข้าใส่..ทุกเช้านี่ 
เพราะรักหรือจึงเป็นแบบนี้ 
งั้น..สารภาพ..ดี ๆ ... ว่ารักคุณ
6. รู้นะ.. ว่าคุณไม่อยู่
แต่ก็รู้ไว้..ใครคิดถึง
มองฟ้า..มองดาว..รำพึง
คิดถึง..คิดถึง..คิดถึง
7. หนทางข้างหน้า 
ทอดยาวแค่กาลเวลาดุ่มเดิน 
อย่าให้ชีวิตระหก..ระเหิน 
มาจูงมือกันเดินก้าวไป 
เมื่อความผูกพันเดินทาง 
โลกรอบข้างก็สว่างไสว 
มีเพียงฉันเธอก็สามารถมั่นใจ 
เพื่อนไม่เลือนหายไปจากเธอ 
เดินล่วงหน้าไปบ้าง..พักบ้าง 
แต่ในเส้นทางจะมีฉันเสมอ 
เหลียวมองทางไหนก็ได้เจอ 
มา..กล้า ๆ ยื่นมือเธอ..ส่งมา
8. เก็บความผูกพันคืนไปให้หมดเลยนะ
ไม่ต้องการแล้วล่ะ..คนช่างฝัน
ไม่ต้องมาอ้อน..ไม่ต้องหาอะไรมากำนัล
ไม่รับอะไรทั้งนั้น..ไม่อยากจำมาใส่ใจ
เก็บไปเถอะ..เก็บไปไว้ให้คนอื่น
เค้าคงชื่น..คงชม..กว่าฉันเป็นไหน ๆ
ในเมื่อเห็นคนอื่น..ดีกว่าคนอยู่ใกล้ ๆ
คอยดู..ถ้าเราหนีไป..ห้ามมาคิดถึง
9. ริมหาดทรายสีขาว
มีหญิงสาวนัยน์ตาเศร้า
ขีดเขียนคำว่าเหงา
คลื่นซัดเข้าก็เลือนพลัน
พอถ้อยคำลบไป
ก็เขียนใหม่อยู่อย่างนั้น
ก็รอยทรายกับความผูกพัน
ไม่ต่างกันสักเท่าไหร
รักทั้งที่รู้ว่าแพ้
เขียนถึงแม้ต้องเขียนใหม่
คิดถึงทั้งที่คุณไม่ใส่ใจ
ต้องบอกมั๊ย..ทำไมทำ
10. อะไรนะ..พูดใหม่อีกที
ไม่อยากมีคนมาผูกพันหรือ
แล้วที่ผ่านมาทั้งหมดคือ
ล้อเล่น..จริงหรือ? คนดี
พูดผิดพูดใหม่ก็ได้นะ
จ๋า ๆ จ้ะ ๆ สบตาหลี
อือ..ล้อเล่นก็ล้อเล่นตามใจซี
ถ้าคนๆ นี้หาย..ห้ามคิดถึง
11. จะมาที่ตรงนี้อีกมั้ย...เมื่อยามค่ำคืน
มานอนฟังเสียงคลื่นแล้วฝัน
จะคิดถึงมั้ย..คนของความผูกพัน
ถ้าเราห่างกัน..แล้วแสนไกล
คืนคงเศร้า..แม้ดาวเกลื่อนกระจาย
คนหนึ่งหาย..อีกคนจะคิดถึงไหม
ไม่ห้าม..ไม่หวง..แต่อยากขออะไร
อย่านะ..อย่าพาใครมานั่งลงที่ตรงที่ของเรา
12. ไม่ต้องกลัว..ฉันไม่ยึดคุณไว้หรอก
จะมีใครก็บอกไม่หึงหวง
ตามสบาย..จะเปลี่ยนกี่คู่ควง
ถ้ากล้าลวง..ล้วงหัวใจให้หมดดวง
จริงใจ..ดีไหมล่ะ... กล้า ๆ หน่อย
ในเมื่อปล่อยให้รักย่อมไม่หวง
รัก คือรัก คือห่วงใย  ใช่แค่ขอควง
ย้ำ! ถ้ากล้าลวง ก็กล้าให้..แค่ใจดวงเดียว
13.   ก่อนหน้านี้..ฉันไม่มีใคร ก็ทำงานแค่ถวายชีวิต
ตอนนี้..ไม่ว่าคิดถูกหรือผิด..ก็ขอชีวิตคืนมาเป็นของฉัน
ไว้ใจคุณนะ..คนของความผูกพัน
มา..จูงมือกันเริ่มต้น สร้างวันข้างหน้าของเรา
14. เรื่องราวระหว่างเรา.. ไม่ใช่เรื่องแปลกของโลก
ต่างคน..ต่างได้โชค..เป็นหัวใจเอาไว้ฝัน
คืนนี้..หรือคืนไหน..ก็ไม่ต่างกัน
จะอยู่ไกลแค่ฝากั้น..หรือห่างร้อยพันกิโลก็อย่ากลัว
เรื่องราวของเรา.. มีพยานตั้งมากมาย
คืนที่ดาวพร่างพราย..บนฟ้าหม่นหลัว
ยังอยู่ในอ้อมกอดของจันทรา..เนียนัว
ไม่ต้องกลัว ๆ  ใจคุณ..ยังมัดใจฉันไว้มั่นคง
15. ึุคุณนั่งในใจเราแล้วล่ะ
เอาไงดีเจ้าคะ..จองมุมไหน
จำกัดพื้นที่..ให้แค่ครึ่งหัวใจ
ที่เหลือจะแบ่งใคร..คุณ..อย่ายุ่งสิเออ
อ้าว! บอกแล้วไงล่ะว่าเจ้าชู้
แล้วจู่ ๆ จะฮุบหมดเลยเหรอ
มากไปมั๊ง..เดี๋ยวคนอื่นเค้าจะเก้อ
รับแค่สิทธิ์ของเธอ..
      นอกนั้นฉันจัดการเอง
16. ว่าจะไม่รักแล้วนะ
คุณนั่นล่ะ..แอบเจ้าเล่ห์
วางหมาก เหมือนทุ่มเท
เลยไขว้เขว เข้าทางคุณ
นี่แน่ะ..คนขี้อ้อน
บทเอื้ออาทร..โอบอุ่น
แกล้งรู้..ไม่เท่าทันคุณ
ทั้งที่แอบลุ้นให้เป็นจริง
17. อยากบอกว่า.. ที่นี่ไม่ใช่ที่ของเรา
เวลานี้เหงาบ้างมั้ย..คนดีของฉัน
ไม่เป็นไรน่า..ในอ้อมกอดจันทร์
จะแบ่งความผูกพันไปให้เธอ
วันนี้..ฉันก็แค่ไปดูหนัง
คิดถึงจัง...ดูหนังแบบเหม่อ ๆ
หนึ่ง..สอง..สาม.. อีกไม่กี่วันนะเออ
จะกลับไปหาเธอ..ให้สัญญา...
                                ให้สัญญา..
18.  วันนี้..เศร้า ๆ เนอะ
พระจันทร์ดูเบลอ ๆ ไม่สวยเหมือนเก่า
ดาวสักดวง..
    ก็ไม่มาให้เห็นแม้แต่เงา
    คนดี..
    คนช่าง..คนช่างเหงา
    เค้าคิดถึงคุณ
19.  เฮ้อออ....
อุตส่าห์ใจแข็ง
ยิ้มเสแสร้งปลอบคุณให้หายเหงา
คิดถึง .. คิดเข้าไปเถอะเรา
รำพึงเบา ๆ ..
    เขาจะรู้หรือเล่า..ว่าคิดถึง 
20. วินาที..ที่ห่างคุณมา
รู้แล้วล่ะว่า..คิดแบบไหน
ปากก็บอกไม่เป็นไร ๆ
จะจีบใคร ตามใจก็แล้วกัน
จุ๊ ๆ สายลมอย่าดังซี
เดี๋ยวจะมีคนเค้ามาล้อฉัน
บอกไว้ว่า..แค่รู้สึกผูกพัน
ทั้งที่ใจนั้น..รัก..ไปเต็มอัตรา
ก็วินาทีที่ห่างเขา
ไม่เก๊กก็ถูกล้อสิเล่า..จันทร์เจ้าขา
เจ้าดวงดาว..อย่าให้เค้ารู้นะว่า
ฉันนับเวลา..กลับไปหา คนของหัวใจ 
21. ไม่กล้าหลับตาลงเลยคืนนี้
กลัวความผูกพันที่มีจะหลับไหล
ถ้าคิดถึง..คุณก็มองมาราวฟ้าไกล
จะฝากใจ..ไปรอคนดี..ที่ดวงดาว 
22. เมื่อความรักมาทักทายในวันเหงา 
สายลมพัดเบา ๆ มากับไอฝน 
ชื่นใจเหมือนกลิ่นแก้ม..ใครบางคน 
อบอวนอลวน..อยู่ในเงาของวันวาน 
วันนี้..ระหว่างเรา ช่างไกลห่าง 
คิดถึงบ้าง หรือไม่..เจ้าวัยหวาน 
วันนี้..แทบจะไม่มีสมาธิทำงาน 
อยากไปหานงคราญ..แทบขาดใจ 
ที่นี่..กรุงเทพฯ  เหมือนเมืองร้าง 
จะแว่บไปหาบ้าง..จะได้ไหม 
กรุงเทพฯ - กระบี่..ใช่จะห่างไกล 
ให้ไปนะ..ให้ไป..จะไม่ก่อกวน 
ขอแค่ไปนั่งมองหน้า..ก็เท่านั้น 
อยู่นี่แล้วใจมัน..บ่นโหยหวน 
เนิ่นนานจนไม่อยากรอคำชักชวน 
ให้ไปนะ..ไม่กวนใจ ให้สัญญา 
23. คงไม่ต้องพูดอะไรแล้วนะ 
เบื่อแล้วล่ะ ที่จะตามหึงตามหวง 
จะไปไหนก็ไป..คนหลอกลวง 
กี่คู่ควงเชิญเถอะน่า.. อย่าลังเล 
เหนื่อย... เกินกว่าจะตามไปให้ติด 
เหนื่อย...เกินคิดไปให้ใขว้เขว 
อย่างไร..เธอก็เป็นเธอ สายลมทะเล 
ลายเจ้าเล่ห์ พราวแพรว..จากแววตา 
ขอแค่ได้รักเธอ ก็พอแล้วล่ะ 
ส่วนเธอจะรักใคร ไม่ทวงหา 
ใจฉันมีเธอตลอดเวลา 
เมื่อไหร่มาเมียงมองไม่ข้องใจ 
24. กี่ครั้งแล้วก็ไม่รู้นะ 
ได้แต่ว่าจะ..ว่าจะ..อยู่อย่างนี้ 
ตกกลางคืน  ก็แอบร้องไห้ทุกที 
คิดถึงคุณคนดี   ตลอดเวลา 
075-618  กดแค่นั้น 
คนของความผูกพันเจ้าขา 
ฉัน..ว่าจะ...ว่าจะ..แต่ไม่กล้า 
คุณแน่ะ..โทรกลับมาหาฉันที 
สัญญา   จะไม่คุยนาน 
แค่มีคุณเป็นเพื่อนผ่านคืนนี้ 
สายลม แสงดาว ใครก็ได้บอกเขาซี 
คนขี้อาย  อยู่ตรงนี้...แอบคิดถึง 
************************************ 
ลองตะโกนดู..เค้าก็ม่ายได้ยิน 
เลยลองใช้วิธีนี้แหละ..สายลม แสงดาว ใครก็ได้บอกเขาซี 
คนขี้อาย  อยู่ตรงนี้...แอบคิดถึง 
25.  ที่ข้าง ๆ ยังว่างอยู่ 
หันมองดู..มันโหวงเหวง 
ไปไหนไปกับตัวเอง 
น่าเบื่อ..เซ็งจังชีวี 
ไหน..คนไหนไม่มีคู่ 
ยกมือชูจะไปหลี 
.แต่..ช้า..แต่..โอ้คนดี 
คนแถวนี้อยากเป็นแฟน 
************************************* 
บนรถเมล์สาย 516 วันนั้นไปเยี่ยม 
คุณน้าที่ผ่าตัดที่โรงพยาบาล ที่นั่งข้าง ๆ มันว่างนักกกก... 
26. น้อยใจหรือก็เปล่า
เจ็บเพราะเหงาเสียมากกว่า
ปลอบตัวเองนานมา
ถูกเฉยชาไม่ใส่ใจ
ซับน้ำตากับหมอน
เขียนเป็นกลอนแล้วร้องไห้
สมาธิกับฤทัย
กระจายไปไม่ต่างกัน
กอบเก็บขึ้นมาใหม่
ร้อยดวงใจด้วยผูกพัน
ใส่กล่องมากำนัล
เก็บให้ฉันนะคนดี
กล่องหัวใจใสสวย
ผูกมาด้วยรุ้งหลากสี
ก่อนแตกมากกว่านี้
วอนคนดีช่วยเยียวยา
รักคุณนะ..รักมาก
หวังเพียงอยากให้รักษา
ผิงไออุ่นแววตา
วันเหนื่อยล้าคงผ่อนคลาย 
27. เมื่อความผูกพันเดินทาง
โลกรอบข้างก็สว่างไสว
คิดถึง..คุณคนไกล
เหมือนกันไหม..คุณคนดี
ทำอะไรอยู่หรือจ้ะ
ทำงานล่ะ..อย่าแอบหนี
เพราะรู้ทัน..ว่า....นั่นน่ะซี
เราไม่มีสมาธิ พอ ๆ กัน
ให้เราห่างกันบ้างเถิด
อะไรจะเกิดอย่าหุนหัน
ยิ้มสิจ้ะ..คนของความผูกพัน
ไม่กี่วัน..จะกลับไปรับขวัญ
วันนี้..รอคุณทั้งวัน
คนของความผูกพัน..หายไปไหน
ทิ้งให้เราทำงานโดยไม่ใส่ใจ
ไปเลยนะ..ไป ไป..ไม่ต้องโทรมา
ชอบแกล้งให้คิดถึงมาก ๆ
เถอะ..ขอฝากทดไว้ก่อนคุณเจ้าขา
แล้วไม่ต้องอ้อน..ไม่ต้องมาลีลา
รู้ไหม..น้ำตาฉัน ราคาแพง 
28. คนดี..กลัวอะไรอีกหืมม์
ไม่ดีหรือ..ที่ฉันยังสดใส
ให้ฉันแกล้งคุณ..กับร้องไห้
ชอบแบบไหน บอกสิจ้ะ..จะทำตาม
เพราะจริงๆ ก็อยากร้องจนสะอื้น
ลืมตาตื่นก็มีแต่คำถาม
ไม่อยากรับรู้..หรอกว่ากี่โมงกี่ยาม
แอบมองฟ้าสีคราม..ถามว่าคุณทำอะไร
ระหว่างเรา..อายุก็ไม่เด็กกันแล้วนะ
ไว้ใจเถอะจ้ะ..ฉันไม่ใช่คนหวั่นไหว
ในเมื่อ..บอกว่าให้..ก็คือให้
อย่าคิดอะไรมากสิจ้ะ..อย่าคิดอะไร
คนดี..อย่ากลัวนะจ้ะ..อย่ากลัว
คืนนี้ฟ้าอาจหม่นหลัว..ไม่สดใส
เพราะเราห่างกัน..คนละฟ้าไกล
แต่ต่อไป..ฉันจะไม่ทิ้งให้เธอเดียวดาย 
29.  ชีวิต  ก็คือ  ลมหายใจดวงหนึ่งที่แล่นไปตามริ้วคลื่นของอารมณ์
หัวใจ  ก็คือ ความรู้สึกหลายหลาก ที่แล่นตามริ้วรอยแห่งกาลเวลาของชีวิต
ความรัก ก็คือ  ความรู้สึกร่วมที่ต้องมีพร้อมกันทั้งสองฝ่ายหรือบางที อาจจะโกลาหลกว่านั้นถ้ากามเทพเล่นกล
วันนี้..เรายอมรับว่าเรามีสามสิ่งนี้มาเกี่ยวพัน เป็นฉากให้เราได้เล่นเกม  เรามีชีวิตอยู่เพื่อให้หัวใจได้มีความรัก  ก็ดีนะ.. รู้สึกดี  หลายครั้งแล้วที่ไม่กล้ารัก อาจจะเพราะเราคิดในเชิงธุรกิจจนเกินไป  ถ้ารักแล้วไม่คุ้ม กลัวเจ็บ กลัวการเปลี่ยนแปลง นู่น นี่ นั่น สารพัด สารพันเหตุผล หรือจะเรียกว่าข้ออ้างก็ได้ไม่ผิด เอาทั้งหมดมาหักร้างแล้วก็ไม่ยอมให้หัวใจได้รัก
วันนี้..เรายอมรับว่าคนที่มีอิทธิพลที่สุดในตอนนี้ ก็คือคนของความผูกพัน จะนั่ง จะนอน จะกิน ก็เป็นห่วงนะ ห่วงใยเค้ามากกว่าตัวเรา  คือคนเราไม่มีใครรู้จักตัวเองได้มากไปกว่าตัวเรา เรารู้ว่าเราทำอะไร แต่การที่จะล่วงรู้จิตใจของคนอื่นมันยาก ยิ่งกว่างมหาอะไรสักอย่างที่ตกลงไปในทะเล  ฉะนั้นก็ต้องใช้เล่ห์เพทุบายกันหน่อยล่ะ  หรือคุณไม่เคยเป็น
ในหนึ่งชีวิตย่อมมีจุดหมาย  จุดหมายที่ไกลออกไป ความมั่นใจอยู่ที่พลังแห่งความเชื่อ จะด้วยเหตุผลใดก็ตามนะ  เราตัดสินใจไปแล้วว่าเราจะทำตัวให้คน ๆ หนึ่งยอมรับ และพยายามให้เค้ารักเรามากที่สุด เท่าที่เราจะทำได้  คนส่วนใหญ่เข้าใจผิด เข้าใจว่าชีวิตถูกลิขิตให้เป็นไปตามกรรม แต่เราว่านะ 1 ลมหายใจกับสังขารที่เราได้รับมา ถึงใจจะบอกว่าหิว ท้องจะร้องอุทธรณ์ ถ้าสมองไม่สั่งว่าไปกินข้าว รับรองว่ามื้อนั้นคุณก็อด แล้วอย่างนี้ชีวิตในกำมือ ใครล่ะเป็นคนกำหนด
ก่อนหน้านี้ เราก็เข้าใจผิดนะ.. เลยไม่กล้ามีความรัก  ตอนหลังได้อ่านบทความเรื่องความรักกับรองเท้า ก็เริ่มเข้าใจทีละนิด ๆ   ใช่.. ความรักก็เหมือนรองเท้านั่นแหละ ที่ต้องใช้ทีละคู่ เคยคิดนะ ว่ารองเท้ามือสอง สาม สี่ ไม่น่าจะขายออก แต่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนความคิด จริง ๆ เราไม่จำเป็นต้องไปเร่ขายสินค้ามือสอง เป็นเรื่องของการแบ่งปันมากกว่า  เราแบ่งรองเท้ามือสอง มือสาม มือสี่ ไปให้คนที่ไม่มีรองเท้า แล้วเขาจะเห็นความสำคัญ และมีประโยชน์มาก ๆ สำหรับคนที่ได้  ถึงจะคับไป หลวมไป เค้าก็จะปรับแต่งรองเท้านั้นให้ใส่ได้ให้พอดี ไม่ไปเสาะแสวงหารองเท้าคู่ใหม่  เราเองก็เหมือนกัน เราไม่ชอบที่จะใช้รองเท้าหลายคู่ เรารักทุกอย่างที่เราได้มา และเราชอบที่จะรักษามันอย่างดี  
คุณล่ะ.. ถ้าคุณได้อะไรไปเป็นของตัวเอง เคยใส่ใจกับสิ่งของที่คุณได้เป็นเจ้าของบ้างมั้ย ระวังน๊าาาาา สิ่งของก็น้อยใจเป็น
30. มานอนดูดาวด้วยด้วยกันไหม
ฟ้าที่นี่สดใสบรรเจิดจ้า
สิ...มาฟังนิทานของกาลเวลา
เสียงคลื่นซัด..ซ่า..ซ่า..จะกล่อมใจ
คนที่นี่คิดถึงนะ..คิดถึงมาก
วัน ๆ คิดแต่อยากไปรับมาอยู่ใกล้
สายลมบ่น แสงดาวร้อง ดวงจันทร์ปลอบใจ
รออยู่นะ..เมื่อไหร่..เธอจะมา 
31. เหงา ๆ อีกแล้ววันนี้
รอคนดี..นานกว่าเก่า
ห้องสี่เหลี่ยม..ดูซึมเซา
มีแต่ความเหงา..กับหัวใจ
คิดถึง..ที่ของเรา
จะมีเงา..อะไรเหลือไหม
หรือวันนี้คุณพาใคร
นั่งที่ใหม่..ใกล้ ๆ กัน
เหงานะ..รอนะ..รออยู่นะ
หายไปไหนล่ะคนช่างฝัน
รีบกลับมาสิ..มาอยู่ด้วยกัน
คนของความผูกพัน รอเธอ
31. ดาวคือดาวพราวตาบนฟ้ากว้าง
เดี๋ยวสว่างเดี๋ยวริบหรี่คลี่ยิ้มหวาน
งามดาราดาวเด่นเห็นตระการ
จักเปรียบปานนารีที่โสภา
มองกระจกสะท้อนเงาเราแล้วคิด
ไม่มีสิทธิ์ไปเปรียบดาวเจ้าเวหา
แสนขมขื่นเศร้าหมองนองน้ำตา
ใครหนอ..จะอาสามาปลอบใจ
32. โลกทั้งโลก ยามนี้ ดูสีโศก
ฟ้ากว่ากว้าง อุปโลกน์ เงาหม่นเหงา
ชีวิตข้า เหลือลม หายใจ ออก-เข้า
คิดถึงเขา คนไกล หัวใจครวญ
แค่หนึ่งวัน ผันผ่าน ก็นานหนัก
โอ้คนรัก เมื่อไร จะได้หวน
หยิบโทรศัพท์ กลับสะกิด คิดทบทวน
อย่าไปกวน ให้เขาพัก หักห้ามใจ
จะโทรไป ก็ไม่กล้า น้ำตาหยด
ร้าวรันทด กว่านี้ มีอีกไหม
รักแล้วต้อง จำพราก จากกันไกล
คนของใจ เมื่อไหร่พร้อม  มากล่อมนอน
33. สายลมทะเลไร้รัก
คืนนี้คนไม่มีที่พักมาขออาศัย
รู้...ว่าคุณไม่ชอบยุ่งเกี่ยวกับใคร
แต่..ช่วยรับคนขี้น้อยใจ..สักคน
สายลมทะเลขี้โมโห
ช่วยปลอย..ช่วยโอ๋.. ฉันสักหน
ซมชานมาจากดินแดนอันไกลโพ้น
อย่าปล่อยคนขี้น้อยใจเดียวดาย
ขอร้อง..นะ
อย่าปล่อยคนขี้น้อยใจอาดูร 
34.   สายลมทะเลไร้รัก 
คืนนี้..คนไม่มีที่พักมาขออาศัย 
รู้..ว่าคุณไม่ชอบยุ่งกับใคร 
แต่..ช่วยรับคนขี้น้อยใจสักคน 
สายลมทะเลขี้โมโห 
ช่วยปลอบ..ช่วยโอ๋..ฉันสักหน 
ซมซานมาจากดินแดนอันไกลโพ้น 
อย่างปล่อยให้คนขี้น้อยใจเดียวดาย 
ขอร้องนะ..
สายลมทะเล..อย่าพึ่งหนีไปเร่รัก
ทิ้งให้คนขี้น้อยใจอยู่ในที่พักเพียงเดียวดาย 
35.  หัวใจ..ตื่นมาทำอะไรแต่เช้า
คิดถึงเค้า..อีกแล้วหรือนี่
ทำอะไรอยู่นะ..ป่านฉะนี้
จะเหมือนคนที่นี่..เหมือนกันไหม
ห่างกัน..แค่ไกลตาเท่านั้น
ความผูกพันยังพันผูกด้วยสายใย
ความรัก..ยังคงคล้องทั้งสองใจ
กลัวอะไร..ฮึกลัวทำไมจึงร้องไห้ลำพัง
หัวใจ..ยังตื่นแต่เช้า
คิดถึงเค้าอยู่ไม่คลาย 
36. ไม่มีอะไร..บอกเล่านอกจากเงาตาเหงา ๆ เอ่ยคำว่า ..ลา..
ไม่มีอะไร..ไม่มีแม้หยดน้ำตาเพราะมันแห้งหายไปกับไอฝนเมื่อครู่ใหญ่
ไม่มีอะไร..อีกแล้ว..แววตาฝันหรือความผูกพันในใจ
ไม่มีอะไร..จะให้..เพราะคุณไม่เคยจริงใจต่อกัน
วันนี้บอกตรง ๆ ..ว่ามาเพื่อให้รู้
วันนี้บอกตรง ๆ ..ว่าอยู่ดูความห่างเหินที่มีกับฉัน
วันนี้บอกตรง ๆ ..ว่าตัดใจได้แล้วนะคนของความผูกพัน
วันนี้บอกตรง ๆ เลยก็แล้วกัน ว่า.. ลา
พรุ่งนี้.. จะเป็นอย่างไรก็ช่าง
พรุ่งนี้.. จะเดินตามทางแม้เหว่ว้า
พรุ่งนี้.. จะเดินโดยไม่หันกลับมา
พรุ่งนี้.. อาจจะวนกลับมาลา ถ้าอาลัย
37. ไม่ต้องการแล้วล่ะ ..  คนของความผูกพัน
ถ้าจะแค่..สงสารฉัน ไม่ต้องก็ได้..ไม่ต้อง
ผู้หญิงอย่างฉัน แค่เจ้าชู้..อยากรู้อยากลอง
ฉัน..เป็นฉัน ที่หยิ่งลำพองมากพอ  ที่จะจากจร
ไม่ต้องการเศษเสี้ยวความอาทรงี่เง่า
คิดล่ะสิว่าฉันเป็นเพียงผู้หญิงขี้เหงา แวะมาอ้อน
โธ่เอ๊ย... คนใจดี ทำเป็นแกล้งโอบอุ่นอาทร
ฉันรู้ทันทุกบททุกตอนที่เธอแสดงออกมา
ทั้งหมดที่ผ่านไป... ถือว่าเราต่างคนต่างได้เรียนรู้กันก็แล้วกันนะ
แล้วตอนนี้ฉันไม่ต้องการแล้วจ้ะ.. คนของความผูกพันเจ้าขา
ความรัก ความอาทร หรือทุกอย่างที่เธอแกล้งโยนให้ในวันที่อ่อนล้า
หัวใจฉันมีค่ามากกว่า..จะหยิบยื่นไปแลกเป็นค่าตัวนักแสดงมือโปร
ไม่ต้องวิตก ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องอะไรทั้งนั้น
คนของความผูกพัน คุณก็รู้ว่าฉันเป็นฉัน.. ที่หยิ่งยโส
เมื่อไม่รักกัน ก็ไม่ยอมให้หัวใจงมโง่
เปล่า..ไม่ได้พูดด้วยความโมโห.. แต่บอกออกจากหัวใจจริง ๆ
38.  นานแล้วที่เราจากกัน
ความผูกพัน.. มันสูญสลาย
วันนี้เป็นอย่างไรเม็ดทราย
ทะเลร่ายมนต์หรือบ่นอะไร
ฉันมาย้อนรอยกาลเวลา
สายลมอย่าบอกเขาได้ไหม
ฉันมาเก็บของที่ตกไว้
คือหัวใจ..ฉันเมื่อวันวาน
นานแล้วที่ไปจากที่นี่
แล้ววันนี้เห็นว่าทางผ่าน
แค่ห่วงว่าหัวใจจะทรมาน
ก็เลยผ่านมาเก็บกลับคืน
**********************************************************************************
มาย้อนรอย..นิทานของกาลเวลา
มาเก็บความความผูกพันที่สูญหาย
มา..เพราะไม่อยากให้ความรู้สึกทั้งมวลตายจากใจ ไปพร้อมความผูกพัน
39. ที่นี่.. แค่เคยเป็นที่ของเรา
ไม่มีเงาของความผูกพันเหลือให้เห็น
สายลมพัดเอื่อย ๆ เย็น ๆ
หยดน้ำที่เห็น..ไม่ใช่เพียงหยาดฝนบนน้ำทะเลสีคราม
วันนี้..ฉันมาที่นี่เพียงลำพัง
มาเพื่อให้เห็นเงาความหลัง ที่หัวใจไต่ถาม
ปล่อยหัวใจไปให้สุดความคิดถึงโดยไม่ห้ามปราม
รู้ว่า..หัวใจพยายามแล้ว แต่ไม่สามารถห้ามมัน
เม็ดทราย..บนหาดทราย ตรงนี้
ยังถูกย่ำยีจากผู้คนที่เปลี่ยนเวียนผัน
เหยียบ ย่ำ ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ทุกวัน
ทรายเอยเจ็บพอกันนั่นแหละ.. ทราย
ที่นี่..แค่เคยเป็นที่ของเรา
ฉันกลายเป็นคนเก่า ที่สูญหาย
ป่านนี้..เขาคงมีคนใหม่อยู่ข้างกาย
เถอะ..ถ้าจะตาย..ฉันจะมาตายตรงที่ของเรา 
40. ขอโทษเถอะนะคนดี.. ของหัวใจ
ลำบากมากไหม..ที่ยังต้องดูแลฉัน
เธอก็เห็น....พยายามอยู่ทุก ๆ วัน
เพราะรู้ว่า..เธอนั้น.... ดีเกินกว่า..จะเอ่ยลา
คงอีกไม่นาน.....ฉันคงเข้มแข็งได้
เธอสอนไว้ หลายต่อหลายบทเรียนที่มีค่า
ช่วยอีกนิด..เถอะ.. นะ.. ยอมเสียเวลา
เพื่อให้ฉันเก่งกล้า..... ตามที่เธอต้องการ
ฉันเอง..ได้แต่ท่องไว้.....  ไม่มีเธอ ๆ 
แต่สมองมันเบลอ ๆ ยอมรับว่าไม่อาจหาญ
เอาเถอะ.. จะพยายามอีกครั้ง......แม้ทรมาน
อีกไม่นาน..ฉันคงเป็นฉัน ที่มั่นใจได้เหมือนเดิม
41. บอกอะไรให้เอาไหม..คนดี วันนี้..ท้อ ๆ นะ
ยอมแพ้เลยดีไหมล่ะ ดีไหม
เรื่องราวระหว่างเรา จะได้ไม่มีใคร
ลำบากในหัวใจ มากกว่าที่เป็น
อะไร ๆ ก็ทนได้ทั้งนั้น
ขออย่าให้ฉัน..ได้รับรู้มองเห็น
หน้าตา..กริยา..อันเยือกเย็น
มองแล้ว..เหมือนไม่เห็นฉันในสายตา
ท้อแล้วจ้ะ..ท้อแล้ว ท้อจริง ๆ
ยอมแพ้ในสิ่งที่ยังมองไม่เห็นข้างหน้า
ถ้าเลือกได้..ฉันอยากย้อนเวลา
สิ่งที่เรียกว่า.. ความผูกพันขอคืน
เก็บความผูกพันเธอคืนไปให้หมดเลยเถอะ
มันทำให้ฉันคิดเลอะเทอะ..และเธอจะได้ไม่ต้องฝืน
ต่อไปนี้.. ฉันจะเป็นฉัน เหมือนเคย คนที่มีจุดยืน
เรียกความมั่นใจกลับคืน.. แม้ไม่มีเธอฉันก็ยังมีลมหายใจ 
42. หรอกคนดี..ว่าคุณเป็นอะไร 
เห็นเงียบ ๆ เฉย ๆ ไป ไม่เหมือนเก่า 
มีเรื่องใดจะบอกไหม..สำหรับเรื่องของเรา 
ฉันไม่เข้าใจ..แต่ให้รู้ไว้ ว่ายังแคร์ 
************************************************ 
บอกแล้วไง...ว่าไม่รู้คิดผิด หรือคิดถูก 
รู้แต่ว่า..ยอมให้ความพันผูก..ผูกพันโดยไม่แยแส 
แม้โลกรอบข้าง..จะต่อว่า.. ว่าฉันอ่อนแอ 
ฉันยังไม่เคยแคร์ใคร..เท่าความรู้สึกคุณคนดี 
************************************************ 
ถึงวันนี้แล้ว.. บอกได้เลยว่าฉันมั่นใจ 
ฤดูจะเปลี่ยนมาใหม่..ใบไม้จะผลัดใบไปกี่สี 
ฉันขอรับความอาทร เท่าที่ คุณจะมี 
บอกว่าแบ่งให้เท่านี้..ก็เท่านี้..ไม่เกเรกับคุณ 
************************************************* 
ไม่เข้าใจหรอก ว่าที่เงียบ ๆ ไป นั้น คุณเป็นอะไร 
แค่อยากให้รับรู้ไว้..ว่า........ยังแคร์....แค่หมดหัวใจ........ 
43. จะเลิกคบ ก็รีบ ๆ เลิกไปเลยซี
ไม่ต้องมาทำรอ ๆ รี ๆ ห่างเหิน
ในเมื่อฉันมันก็แค่  ส่วนที่เกิน
นึกจะหมางเมิน..ก็ผินหลังให้ ไม่สบตา
ไปเลยนะ..ไม่อยากรู้เห็นอะไรทั้งนั้น
ความผูกพัน นึกหรือ..ว่า..อาลัยนักหนา
ก็แค่ร้องไห้..เพราะน้อยใจไม่กี่เวลา
ฉันกู้ค่าคืนให้ตัวเองได้ ไม่ต้องเกรงใจ
ฉันเป็นฉันไง บอกไปแล้วกี่ครั้ง
ไม่จมจ่อมอยู่กับความหลังอันหวามไหว
บอกว่าไม่ต้องกลัว ก็อย่ากลัวซี คนของหัวใจ
จะไป..ก็รีบ ๆ ไป ไม่ต้องมัวมาอาทร
รังแต่จะเจ็บกันซะเปล่า ๆ ถ้าปล่อยไว้
ความเมินหมางซอนไช..เหมือนกับหนอน
ทั้งกัด ทั้งกินใบไม้..ไม่รู้จักอนาทร
ใบไม้อ่อน ๆ ถูกมันไซร้..จนไร้ความงาม
ฉันพร้อมแล้ว ที่จะ ทนเจ็บ ทนหนาว
ไม่ต้องการสายตาวามวาว..ทอแววเหยียดหยาม
ยอมเป็น..ผู้หญิง หยิ่ง อยู่คนเดียว ใต้ฟ้าคราม
ดีกว่าจมจ่อมกับคนที่ไม่รู้จักนิยาม..ความผูกพันธ์ 
44. คนดี..ขอโทษที..เอาคุณไปลืมไว้ในซอกมืดหม่น
เพราะมัวแต่ใส่ใจคนบางคนที่ชิดใกล้
แม้..คนที่นี่..เขาจะไม่ค่อยใส่ใจ
เรา..ก็อดไม่ได้ ที่จะใยดีเขาก่อนคุณ
คนดี..คุณยังอยู่ในใจเราเสมอนะ
รัก..ก็คือรักนั่นล่ะ..คนของความอบอุ่น
ไม่เคยลืม..คืนวันที่เอื้ออาทรการุณย์
ยังจำ..รอยยิ้มละมุนของคุณ.. ตลอดมา
ที่ว่างในหัวใจ แม้จะมีเหลือไม่มากนัก
แต่ความรักให้คุณ มีเต็มพื้นที่หลายสิบหลา
ความกว้างของห้อง..วัดได้เป็นร้อยตารางวา
ขอบคุณ..ที่แม้ฉันจากมา แล้วคุณยังไม่ลืมเลือน
ที่นี่..แม้ไม่ใช่ที่ของคุณ คนของความอบอุ่นที่รัก
ฉันก็มักจะคิดถึงนะเออ..เพราะไม่มีใครเสมอเหมือน
ตราบเม็ดทรายอยู่คู่ทะเล ไม่แชเชือน
ฉัน..ยังเป็นเพื่อน เป็นน้อง.. เป็นใครที่ให้ใจคุณชั่วนิรันดร์
45.  ขอบคุณมากนะ..คนดี
คุณก็ยังเป็นพี่ คนเก่า
อนาทร..ร้อนใจ นี้บางเบา
เพียงคำกล่อมเกลา..ไม่กี่วลี
ฉันยังสับสน กับทางที่เลือกเดิน
กลัวถูกคนของความผูกพันเมินหน้าหนี
ออกจะเจ้าเล่ห์ เกเร ปานนี้
ใครจะใจดี ได้เหมือนพี่ชาย
คนดี..คิดถึงคุณ คิดถึงมาก
แต่ขอโทษ..คนทางนี้เขามีความหมาย
ห่างเขา..หัวใจฉัน มันทุรนทุราย
ยังไม่อยากขาดใจตาย..เพราะถูกความผูกพันธ์
รักในโลก มีไว้ตั้งหลายรัก
รู้ว่า..ถ้าอกหัก..คุณก็กางปีกมาป้องฉัน
รู้ว่า..วันนี้ถึงไม่ได้อยู่ใกล้กัน
แต่เรา..ก็รักกัน..เกินกว่าจะบรรยาย
มองหนทางกลับบ้าน..อยู่บ่อยมาก
อยากกลับก็อยาก.. มันหลากหลาย
ช่วยฉันคิด..บ้างเถิดพี่ชาย
เลือกคนรัก หรือเลือกคนอาทรมากมาย อย่างไหนดีกว่ากัน
46.  เมื่อคิดสร้าง ลำเรือ เพื่อนำรัก
มีพร้อมพรัก หัวใจ ให้    ห่วงหา
เข็นออกสู่ ห้วงทะเล เล่ห์มายา
วัดใจว่า ใครครอง มองตามดู
ในหนึ่งเกม ชีวิต ลิขิตสร้าง
บนหนทาง บ้างสวยสด บ้างหดหู่
ผลัดรุก-รับ สลับกัน พัลวันพันตรู
ต่างต่อสู้ ด้วยใจ หวังใฝ่ปอง
ในเมื่อกล้า มีรัก จักต้องคิด
อย่าโลภสิทธิ หึงหวง ทวงเจ้าของ
จักชนะ สมใจ ที่ใฝ่ปอง
ให้เพื่อนพ้อง เขามี แสนดีใจ
รัก รัก รัก รักได้ ต้องใช้สมอง
จงตรึกตรอง มองกลับกัน อย่าหวั่นไหว
หากตัวเรา ไม่ต้องการ รำคาญใจ
ก็จงให้ เพื่อรักเรา ไม่เก่าเอย 
47.  วันนี้..ฉันถูกคนรักทิ้งขว้างให้อยู่กับตัวเอง
ฟังเพลงไปพลาง ๆ ระหว่างเหงา
คิดถึง..รอยความผูกพันเก่า ๆ
อยู่กับตัวเอง..ความเหงา และเงาความผูกพัน
ก็ดีเหมือนกันนะ.. จะได้ทบทวนเรื่องราวชีวิต
เก็บหลายอย่างมาคิด เพื่อบริหารและสานฝัน
ก็จมจ่อมอยู่กับความรักมาตั้งหลายวัน
บางครั้งก็สวนทางกัน ระหว่างความจริงกับเรื่องในใจ
วันนี้..ฉันตัดสินใจแล้วนะ
แต่เรื่องอะไรจะบอก..เขารู้ตัวล่ะว่าฉันอ่อนไหว
ฟ้ากับดาว..เก็บเป็นความลับนะ..เก็บไว้
เขาจะเข้าใจอย่างไร..ก็แล้วแต่จะคิดเอง
48. ดึกดื่นคืนเดือนหงาย
ยังไม่วายจะคิดถึง
ขีดเขียนถ้อยคำรำพึง
ให้คนซึ้ง..ซึ่งอยู่ไกล
รักมากก็เป็นอย่างนี้
คุณคนดีเหมือนกันไหม
แต่เท่าที่ฉันทำได้
คือส่งใจไปกับดาว
ถึงไกลกันคนละฟ้า
อย่าพึ่งล้าหรือเหน็บหนาว
ทุกกระพริบของดวงดาว
คือข่าวคราวจากคนไกล
ดึกดื่นคืนดาวร้าง
คลายอ้างว้างลงบ้างไหม
อ่านจดหมายจากแดนไกล
เขียนด้วยใจส่งให้เธอ
49. คิดถึงคุณจังเลย...คิดถึงนะ
ทำงานเสร็จแล้วล่ะ..จะไปหา
อะไรนะ..ยุ่ง ๆ ยังไม่ต้องมา
ไม่เป็นไรน่า..ไปแล้วรับรองไม่กวน
ก็คิดถึงมาก อยากไปหา..อยากไปเห็น
จะไปดู ความเป็นอยู่....ไม่ได้ป่วน
จริง ๆ  สัญญา ไม่แอบไปชักชวน
ไปดูแสงจันทร์นวล  ก็จะไปเพียงลำพัง
เห็นมั้ย..เป็นคนดีออกปานนี้
อนุญาตซี..ให้ฉันรออย่างมีความหวัง
ตกลงนะ..ที่นี่ฉันอยู่อย่างไร้พลัง
ขอแค่ไปนั่งใกล้ ๆ...ไม่ก่อกวน 
50.  นี่แนะ..หัวใจช่างเหงา เจ้าเอย
อย่าเศร้าเลย...เจ้ารู้อะไรไหม
หากวันนี้..เจ้าช้ำชาจนชินใจ
วันต่อไป..จะลืมรสรักที่เคยดื่มกิน
โลกนี้มีตั้งหลายหลากสี
เจ้าหัวใจตัวดี..เหงาเป็นนิจสิน
สายลมรัก..แผ่วทัก..ฉันได้ยิน
ตัดเอาส่วนที่ภิณฑ์พัง..ออกจากใจ
พรุ่งนี้ยังมี..เงาของความหวัง
ชาร์จพลังโดยการมองฟ้าสดใส
ยิ้มให้สายลมสิ..ใช่อื่นไกล
พรุ่งนี้..ลมจะทำให้เธอชื่นบาน
อย่าเหงาเลยนะจ้ะ..อย่าเหงา
เฉือนความเศร้า..แล้วเติมความหวาน
ดอกรัก..มากับไอฝนจะเบ่งบาน
รอไม่นาน..ฟ้ารุ่ง..ของพรุ่งนี้
เรียนหัวใจช่างเหงา ทุกดวงบนโลก
ฟ้าจะเปลี่ยนจากโศรก..เป็นหลากสี
เขียว แดง ส้ม เหลือง..ฟ้า ทุกสิ่งมี
เปิดประตูซี..เพื่อนคนนี้..จะชี้ชวนชม
51. คุณแน่ะ...สายลมทะเลเจ้าเล่ห์
มีเสน่ห์มากเสียจนน่าหลงใหล
ไม่รู้นะ..ว่ารักคุณเพราะอะไร
รู้แต่ว่า..เต็มใจตกหลุมพรางทั้งตัว
ปกติ..ฟ้าก็เป็นสีธรรมดา ๆ
ดวงดาวในนภา..ข่มความหม่นหลัว
มองอย่างไร..ฟ้าวันนี้ก็ไม่น่ากลัว
หรือฉันมัวแต่มองตาคุณมากกว่าดาว
รักของคุณ..ดูซับซ้อนซ่อนเงื่อน
มีสุข มีทุกข์ เปื้อนปน ซน เสื่อม ฉาว
จะเก็บเกี่ยวความเป็นคุณทุกเรื่องราว
เมื่อถึงคราว...จากไกล..ไม่กลัวเกรง
คุณนี่นะ..สายลมทะเลเจ้าเล่ห์
ถึงจะเกเร..แต่ก็ไม่เคยข่มเหง
เถอะ..ฉันทำข้อสอบของคุณด้วยตัวเอง
อย่ามัวเกรงใจ..ผ่านหรือไม่? ... บอกมา  
52.  วันนี้..ไปดูดาวเพียงลำพัง ตามสัญญา
เห็นแต่ฟ้า..ออกเหงา ๆ คงจะขื่นขม
สีอึมครึม..ไม่สวย....เหมือนผืนพรม
มีสายลมพริ้วมาเยือน..เหมือนไม่สบายใจ
บนฟ้า..พระจันทร์ สีหม่นหลัว ไม่มีดาว
เอ..หรือลมที่พัดมา..ทำให้หนาว..กว่าเดิมหรือไฉน
ปกติ..ฉันก็ท่อม ๆ เอง ออกจะบ่อยไป
แปลก..วันนี้ทำไม..ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมที่เคยเป็นมา
อยากกลับเป็นคนเดิม...เพลงนั้นแว่วมาให้ได้ยิน
แปลก...ทำไมไม่ชิน.. ทำไมเหว่ว้า
เคยไปไหนมาไหนด้วยตัวเอง..จนเฉยชา
คืน..ฉันคนเดิมกลับมา..ได้ไหมคนดี 
คุณ..ขโมยความเป็นฉันไปไว้ไหน
จะตามไปเสาะหา...ตั้งแต่บัดนี้
ได้โปรด..ฉันอยู่ของฉัน..รับได้ทุกอย่างที่เคยเป็นเคยมี
คืนฉันคนเดิมกลับมาเดี๋ยวนี้...ได้โปรด..อย่าใจร้ายอีกเลย 
53. กวีบทเศร้า
คนเหงาคนหนึ่งส่งไปให้
พร้อมจดหมายจากแดนไกล
ไม่ได้ลงที่อยู่ต้นทาง
แอบยิ้ม..เมื่อคิดว่าอีกไม่นานก็ถึง
เธอคงซึ้งคลายอ้างว้าง
แต่ใจคนเขียนแสนบอบบาง
รอน ๆ จะขาดวางลงทุกที
รอยคราบหยดน้ำตา
ที่เปื้อนมาบนจดหมายฉบับนี้
ใช่..ฉันร้องไห้น่ะคนดี
เพราะ..ชีวิตยามนี้ไม่มีใคร
บทกวีให้เธอ
เขียนแล้วเผลอร้องไห้
เจ็บร้าวไปทั้งใจ
อยากให้มาร่วมรับรู้
กวีบทเศร้า
และจดหมายไม่ได้ลงที่อยู่
เคว้งคว้างกลางสายลม..เดียวดายอาดูร
ในวันที่..สายฝนแข่งกับน้ำตาพร่างพรู
เพราะเธอ..ไม่ได้ใส่ใจมารับรู้
แล้วมัวแต่ดูแลใครคนใหม่ที่มาแทน 
54. ....................สายลมพัดพาใจให้เศร้าหมอง
...............ไม่มีจันทร์นวลผ่องมาเป็นเพื่อน
..........มีแต่เหงาตรึงติดใจไม่ลบเลือน
.....โอ้..ความรักแชเชือนเหมือนร้างไกล
.....ทั้งที่เราอยู่ใกล้แค่มือเอื้อม
..........แต่ช่องว่างต่างเหลื่อมล้ำ..ช้ำถึงไหน
...............สบตาแพรวเคยแวววาว..ไม่เหลืออะไร
....................โอ้..คนของหัวใจใยลืมเลือน
....................นั่งคนเดียวริมหาดขาดคนอ้อน
...............ใจรุ่มร้อนดังถูกกรีดด้วยมีดเฉือน
..........สายลมพัดเบา ๆ เหมือนจะเตือน
.....เขาไม่เหมือนคนเก่าเคยเอาใจ
.....มองทะเลกลางคืนขื่นขมจิต
..........ไม่มีสิทธิรั้งเขาเก็บเอาไว้
...............ฟ้าซ่อนดาวเก็บจันทร์เข้าเมฆไป
....................เหลือแต่เสียงร่ำไห้...ริมทะเล 
55. ริมทะเล เร่ร้าง อ้างว้างหนัก
                  ไร้คนรัก เคียงกัน ในวันเหงา
               มีเพียงเด็ก ตัวน้อย คอยมองเรา
                   พี่ ๆ เหงา  สิท่า...มาเล่นกัน
              เด็กหญิงส่าย ศรีษะ..เหมือนไม่ให้
                    เด็กชายยิ้มแก้มใส..ให้กับฉัน
                       ไปสิน้อง..เราจะเล่นอะไรกัน
            ชี้นู่นนั่น สร้างปราสาทบนหาดทราย
             เพื่อนตัวน้อย..ยิ้มร่า คราแดดอ่อน
                      โบกมือว่อน ว่าลาอย่าสูญหาย
                      พรุ่งนี้เรา..มีนัดริมหาดทราย
             หากเหนื่อยหน่าย  มาที่นี่มีคนคอย
                   น้ำใจคนใต้...ใครว่าจะหายาก
          ก่อนลาจาก..ยื่นมือไปได้เปลือกหอย
               สีน้ำตาล คาดขาว..สวยราวพลอย
                เพื่อนตัวน้อยให้มา..คราจากกัน
                         จะเก็บไว้อย่างดี..นะที่รัก
                   ซาบซึ้งนัก..ในน้ำใจ..ที่ให้นั้น
                พรุ่งนี้จะเตรียมขนมไว้ไปกำนัล
                       ใครจะไปกับฉัน..ก็ตามมา
       
                ไหน..มีใครว่าง อ้างว้างเปลี่ยว
               เก็บกระเป๋ามาเที่ยวนี่กันดีกว่า
                 มาเล่นทราย ดำน้ำ..ไล่จับปลา
               พักกายา..พักใจ...ให้ครื้นเครง
56. วันว่าง..ไปนั่งเล่นริมหาดทราย
ไม่รู้ทำหัวใจหล่นหายตอนไหน
ที่ห้องพัก..รื้อทั้งข้างนอกข้างใน
หาอย่างไร..ก็ไม่เห็นจะพบเจอ
คนดีเห็นหัวใจฉันบ้างหรือเปล่า
มันชอบบ่นว่าเหงาอยู่เสมอ ๆ
ปกติฉันก็ไม่ใช่คนเผลอเรอ
หาไม่เจอไม่รู้จะทำอย่างไร
ย้อนไปนั่งริมหาดอีกนะ..วันนี้
วนเสาะหาอีกกี่ทีแล้วรู้ไหม
ที่นั่นเวิ้งว้างไม่รู้จะถามใคร
ใจจ๋าใจ..ไปซ่อนแอบอยู่ไหนกัน
ใครเห็นหัวใจของฉันบ้าง
ชอบแอบอ้าง เร่าร้อน หุนหัน
เมื่อเจอคนที่บอกว่า....แค่ผูกพัน
นับแต่นั้น..หาหัวใจไม่เคยเจอ
57. โกรธกรุ่นอยู่ในใจ
ข่มเอาไว้อย่าหุนหัน
เขาคือ..ความผูกพัน
จะสะบั้นได้อย่างไร
นั่นแน่ะ..มองจันทร์เจ้า
อยากวอนเว้าขอบ้างไหม
ลมบอกว่าข้าเข้าใจ
ดาวนั้นไซร้..ยิ้มอาทร
เสียงคลื่นก็ซัดซ่า
มาซบบ่าข้าแทนหมอน
น้ำตาที่เปียกปอน
เช็ดเสียก่อนเถอะคนดี
ข่มความโกรธเอาไว้
ยิ้มสดใสอย่าเพิ่งหนี
กระพริบตาอีกที
อย่าให้มีรอยขุ่นเคือง
เธอ..ต้องเป็นคนดี
เพื่อรักนี้มีหนุนเนื่อง
อย่าใช้หัวใจเปลือง
อย่ามีเรื่องกับเขาเลย
เก็บโกรธไว้ในใจ
ปั้นหน้าไว้..ทำชาเฉย
ปล่อยให้เลยตามเลย
รักษ์รักเอย..ต้องทำใจ
58.  เดียวดายอยู่ท่ามกลางเกลียวคลื่น
ไม่อาจฝืนรื่นเริงกว่านี้ได้
ของหายเมื่อวันก่อนใครเก็บไป
ทำหัวใจหล่นไว้ตั้งหลายวัน
ติดประกาศ..บนบอร์ดท้องฟ้ากว้าง
คนอ้างว้าง  ขี้เหงา  จอมหุนหัน
คลอคลื่นริมทะเลไร้คนผูกพัน
แสนหวาดหวั่นหาหัวใจไม่พบเจอ
ฤเกลียวคลื่นม้วนตัวมากลืนกลบ
ไม่ยอมให้หาพบ แกล้งคนเผลอ
ดี...ซ่อนไว้ให้ดี อย่าละเมอ
เมื่อไหร่เจอ..ลักมาครองสองหัวใจ
ใจหนึ่งคือของฉัน..มันเร่ร่อน
อีกใจอ่อนไหวเอนเป็นบ้างไหม
เก็บที่นี่รายเรียงเคียงกันไป
จะรักษ์ใจให้อย่างดี..มีสัญญา  
 
59.  เปิดอภิปรายรายงานเรื่องหัวใจ
วันนี้คุณไปไหนไม่บอกกล่าว
บอกมานะ..ศาลจะรับฟังเรื่องราว
อย่ามาพริ้วแพรวพราวเรื่องดาวดวง
บอกความจริงเดี๋ยวนี้คนดีจ๋า
จะออกว่าความตามใจประท้วง
ถ้าหากไม่เป็นจริงสิ่งพูดลวง
ไม่หึงหวงแต่จะตัดคัดออกไป
มีข้อค้านยกมือว่าอย่าอุบอิบ
ไม่ต้องมากระซิบตอบถูไถ
วันนี้ฉันเกิดอาการไม่ไว้ใจ
ถ้าเหตุผลฟังได้รอดตัว
มีกันอยู่สองคนก็เท่านี้
รักกันอยู่ดี ๆ  ใยมีมั่ว
ใครอีกคนออกมาบอกว่าชัวร์
ไปทำชั่วที่ไหนให้บอกตรง
ยังพอลดโทษลงให้กึ่งหนึ่ง
รออาญาอีกครึ่งกันลืมหลง
หากเหตุการณ์ซ้ำซากชีพปลิดปลง
นั่นคือลงโทษสูงสุดดุษฎี
60. เมื่อคนดี..ยอมรับ   มานับผิด
เอาชีวิตหยุดโลดแล่นแท่นประหาร
ผูกข้อมือมัดข้อเท้า..อย่างต้องการ
ใช้ผ้าดำปิดม่านตา..มาว่ากัน
เฉย ๆ ไว้..คนดีเป็นที่หนึ่ง
ฉันไม่รึ้งรั้งคุณ..อย่าหุนหัน
แต่ก่อนจะลอยคอ..ขอลงทัณฑ์
ให้สมกัน..กับความผิดที่ติดตาม
จุมพิตแก้ม..ซ้าย-ขวาและหน้าผาก
ไม่ลำบากใช่ไหม..ขอไต่ถาม
รัก..ของฉันในโลกนี้มีนิยาม
ปล่อยคุณตามแต่ใจ...ให้...เลือกเดิน
ไม่เคืองขุ่นข้องจิตคิดเศร้าหมอง
จะหมายปองใครใหม่..ใคร่ห่างเหิน
จะกี่คู่..กี่ควง .. ก็ขอเชิญ
ขอแค่อย่าหมางเมิน..ฉันก็พอ
โทษคนดีพิพากษาด้วยความรัก
น้อยคนนักจะใจดี......อย่างที่ขอ
ส่วนใหญ่ไป..ทิ้งให้ช้ำน้ำตาคลอ
ถ้าได้แบบที่ขอ..............ก็พอใจ 
61. แว่วเสียงเพลง
บรรเลงแผ่ว..แล้วสะอื้น
ไม่อาจฝืน
ทนให้ใจอับเฉา
โธ่..วันนี้ 
ไม่มา ไม่บอกเรา
ให้วนเฝ้า
เวียนหาคุณมาเจอ
ดุจดังดอก
ทานตะวัน..หันไปหา
สุริยา
ฉายแสงส่องอยู่เสมอ
เจ้าไม้ขีด
รอไปไม่เคยเจอ
มีแต่เก้อ
ทุกครา..น่าน้อยใจ
ไม้ขีดจุด
ตัวเองเพื่อเรียกร้อง
ฉันล่ะต้อง
โศกาน้ำตาไหล
เจ็บอย่างนี้
ไม่มีสิทธิ์โทษใคร
ก็หัวใจ
อยากลิ้มรักสมัครเอง 
62. รบกวนเดี๋ยว..ได้ไหมล่ะ
คุณพอจะเคลียร์ได้ไหม
พักงานสักอึดใจ
คงจะไม่ถึงขาดทุน
ห่วงหวงอยู่ห่าง ๆ
ใช้ยามว่างคิดถึงคุณ
โทรมาแม้ยินเสียงขุ่น
ก็แอบอุ่นเองในใจ
ก็--เท่านี้ที่ต้องการ
คุณเสียงานมากแค่ไหน
บอกมา...จะจ่ายให้
คิดเท่าไหร่...ก็บอกมา 
63. บอกไว้ก่อนนะ..ว่าเจ้าชู้
บอกให้รับรู้เสีย..แต่..เนิ่น ๆ
ถ้ากล้าพอก็ มา..จูงมือกันเดิน
คุยกันไปเพลิน ๆ ระหว่างทางไป
ไม่เคยคิดหรอกว่าจะกะล่อน
แต่ถูกกระทำก่อน..เข้าใจไหม
แค่ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งกับหัวใจ
เขาย่ำได้เหยียบซ้ำจนไม่มีดี
บอกไว้แล้วนะ..ว่าเจ้าชู้
เมื่อรับรู้ก็รีบ ๆ เมินหนี
ถ้าไม่อยากจะชอกช้ำ..ดวงฤดี
ยันยัน!  อย่ารักกับผ้หญิงคนนี้..เธอเจ้าชู้
64. คลื่นสาด  ลมซัด สะบัดไหว
เงาไม้ โอนเอน เป็นเพื่อนฉัน
ดาวน้อย วับวาม งามคู่จันทร์
เงียบงัน ในใจ คนไกลลา
เอื้อนเอ่ย อวยพร คราก่อนจาก
จำพราก ร้างไป ใจห่วงหา
อยู่บ้าน อย่าเศร้า เจ้าแก้วตา
พี่ลา จากไป เพียงไม่นาน
แต่งแต้ม กลบเหงา ให้เขาเห็น
ไป่เป็น ไรหรอก ยิ้มออกหวาน 
ซ่อนรอย ชั่วคราว แม้ร้าวราน
นับนาน ยืดเยื้อ เมื่อเขาลา
พร่างพรู หม่นเศร้า เขาจับได้
ซับให้ ย้อนถาม ความใดหนา
เม็ดทราย ปลิวลม มาเข้าตา
มองฟ้า พริบพราย ก็หายไป
ไม่ดื้อ ไม่ซน หยุดบ่นซี
เด็กดี ไม่รั้ง ยั้งเอาไว้
ขอเพียง รีบกลับ มาเร็วไว
อย่าให้ รอเก้อ พร่ำเพ้อนาน