การเดินทางที่มีวันสิ้นสุด

แม่มดใจร้าย

                                             
                           
    เส้นทางที่ไม่มีที่สิ้นสุด ภาพนี้ถูกถ่ายเมื่อมีโอกาสเดินทางไป ดินแดนสุดขอบฟ้า หรือที่เรารู้จักกันในนามว่า   แชงกรีลาฉันถ่ายภาพตามทางไปเรื่อย ๆ เมื่อเอาภาพนี้มาลงเพื่อเก็บไว้นั้นชอบมาก ถนนสายนี้ถูกใช้ในการเดินทางทั้งไปและกลับ ภาพที่ถูกถ่ายออกมาเหมือนถนนเส้นนี้ไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนถนนสายนี้ทอดยาวเป็นเส้นตรงไปสุดสายตา แต่ในความเป็นจริง ถนนสายนี้คดเคี้ยวไปมา มิได้เป็นเส้นตรงอย่างที่เห็น..
     จะบอกว่าภาพนี้หลอกสายตาก็คงจะใช่อยู่ เหมือนกับชีวิตคนเรา สิ่งที่เห็นมักไม่ใช่ สิ่งที่ใช่มักจะไม่เห็น เหมือนกับคำกล่าวของ หลวงปู่ดุลย์ ที่ท่านกล่าวว่า "สิ่งที่เห็นน่ะเห็นจริง แต่สิ่งที่ถูกเห็นน่ะไม่จริง" อ่านแล้วก็ให้คิดว่าเป็นจริงอย่างที่ท่านกล่าว สิ่งรอบกายที่เราเห็นกันอยู่ทุกวัน และหลงเชื่อว่ามันจริง มันใช่ แต่เมื่อมองให้ดี ๆ แล้ว จะเห็นว่าสิ่งนั้นหลอกตา หลอกความคิด พวกเราอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน 
    ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน เงินทอง ความรัก ลาภ ยศ สรรเสริญ ที่เราหลงติดอยู่ในวังวนของมัน หลงว่ามันคือของเรา มันเป็นของเรา แล้วสุดท้ายเมื่อความจริงมาถึง เราเองที่เป็นผู้ที่ยอมรับไม่ได้ในสิ่งที่เป็นความจริง ทุกวันนี้ข่าวการฆ่าตัวตายจากความผิดหวัง ฆ่าคนที่เรารักเพราะผิดหวัง เกิดขึ้นมากมายเพราะเรายึดติดในสิ่งนั้น แต่ถ้าเมื่อใดที่เรารู้เท่าทันมันแล้ว และไม่เกิดการยึดติดนั้น ชีวิตของเราจะมีความสุขจากการเดินทาง
     เพราะไม่ว่าทางเดินนั้นจะยาวไกลสักเท่าใด จะคดเคี้ยวหรือต้องเจอขวากหนามสักเท่าใด เราก็สามารถที่ฝ่าฟันมันไปได้ทุกเส้นทาง พร้อมรอยยิ้มกับความคิดในใจว่า ฉันรู้ ฉันเห็น และฉันรู้ว่า สิ่งที่ฉันรู้ และเห็นนั้น ไม่จีรังยั่งยืนแม้แต่ชีวิตฉันเองที่ไม่ยั่งยืน 
   เส้นทางของถนนสายนี้จะไปสิ้นสุด ณ ที่ใด อยู่ที่ว่าเราตั้งไว้ว่าเราจะไปหยุด ณ ที่ตรงไหน ถนนสายนี้อาจจะยาวไกลออกไปมากนัก แต่การเดินทางของเราทุกชีวิต ทุกผู้ ทุกนาม ย่อมมีสิ้นสุด เมื่อวันนั้นมาถึง...