ถนนเก่าเก่า เธอเคยเดินบนถนนเก่าเก่าไหม ทีบ้านเก่าเก่า ร้านรวงเก่าเก่า ผู้คนหน้าเก่าเก่า ฉันชอบเดินบนถนนแบบนั้น เพราะฉันรู้สึกได้ ว่ามันมีเรื่องราวเขียนซ้อนทับกันอยู่บนนั้น บนทางเท้าทางเล็กเล็ก มีกี่เท้าต่อกี่เท้าที่เคยเดินผ่าน มีบทสนทนาต่อกี่บท มีความรู้สึกต่อกี่แบบ มีความรักต่อกี่ความรัก ที่เคยเกิดขึ้น กาลเวลา คือนักเขียนที่ขยันขันแข็ง มันเขียนเรื่องราวทุกทุกอย่างลงบนทุกทุกสิ่ง ทั้งเรื่องที่ดี เรื่องที่ไม่ดี เรื่องความสุขและเรื่องความเศร้า เรื่องของความรัก และเรื่องของความไม่รัก ดอกไม้ที่ริมทางเดิน เบ่งบานแล้วโรยรา โรยราเพื่อที่จะเบ่งบานอีกครั้ง ทบทวน วนเวียน เหมือนไม่รู้จักจบจักสิ้น ดอกไม้ดอกใหม่ เหมือนเดิมหรือแตกต่าง จากดอกไม้ดอกเก่าที่โรยรา ความหมายของมันอยู่ที่ว่า เธอจะเลือกมองอย่างไร ดอกไม้ปีนี้ ดูไม่แตกต่างจากดอกไม้เมื่อปีก่อน และก็เหมือนจนแทบจะเป็นดอกเดียวกับเมื่อสิบปีที่แล้ว แต่ดอกไม้แต่ละดอกก็มีช่วงเวลาของตัวเอง มีเรื่องราวของตัวเอง มีความทรงจำ ทั้งของตัวมันเอง และความทรงจำที่มันทิ้งเหลือไว้ให้ผู้อื่น ถนนเก่าเก่า เธอชอบเดินบนถนนเก่าเก่าไหม บนถนนสายเก่าเก่า ที่มีเรื่องราวมากมายซ้อนทับอยู่บนนั้น เรื่องราวเก่าเก่า ซ้ำซ้ำ ทีแต่ละเรื่องมีความสำคัญในตัวของมันเอง แต่ละเรื่อง ที่ล้วนบรรจุความทรงจำถึงใครบางคน และทิ้งทอดตัวมันเองไว้ ในความทรงจำของใครบางคน ฉันเดินเพื่อที่จะอ่านเรื่องราว จากรอยแตกของพื้นหินและรอยหักของกิ่งไม้ จากกลิ่นหอมของดินเปียกและจากสีม่วงของดอกต้อยติ่งที่เบ่งบาน และพร้อมกันนั้น ฉันก็เขียนเรื่องราวทิ้งไว้ ในทุกรอยก้าวของฉันที่ย่ำเดิน
หมอกจาง 23 ส.ค. 2550 19:04 น. - ID 8524 
1608
5
0
24 สิงหาคม 2550 13:44 น. - comment id 97194
หน้าส่วนตัว
สำหรับผมกาลเวลาคงมาเขียนเรื่องราวให้ไม่ได้ ผมคงใช้ตัวเองนี่แหล่ะเขียน ส่วนกาลเวลานั้นเปรียบดั่งสมุดบันทึกเล่มโตๆ ที่พร้อมจะเปิดอ่านเมื่อไหร่ก็ได้ ตราบใดที่ความทรงจำยังไม่เลือนลาง แปลกที่ทางสายเก่ามันเปลี่ยนแปลงเสมอๆ ดอกไม้ของวันนี้แม้แต่สีก็คนละสีแล้วกับดอกเมื่อวานแม้จะเป็นดอกเดียวกันก็เถอะ ผมมองว่าถนนสายเก่ามันเพียงฝังในความทรงจำเท่านั้น ปัจจุบันคือเรื่องราวใหม่ๆ รอยเท้าใหม่ๆ ทับถมให้เกิดเป็นเรื่องราว ผมวันนี้รอยเท้าก็ต่างกันกับเมื่อ 10 ปีก่อน
ผมว่ามันเปลี่ยนครับ
แต่ถนนสายเก่าเส้นนั้นมันยังคงรายงานเสมอว่าคุณคือใคร มาได้อย่างไร บางทีแค่เห้นก็ยิ้มได้แล้วครับ 
23 สิงหาคม 2550 22:11 น. - comment id 97304
เขียนได้น่ารักดีนะครับ ถูกใจคนชอบเดินทางอย่างผมเลย. capediom.
24 สิงหาคม 2550 07:41 น. - comment id 97306
ฉันก็เชื่อว่ามีคนคอยอ่านเรื่องราวที่เธอเขียนทิ้งไว้ ในทุกรอยก้าวของเธอที่ย่ำเดิน
24 สิงหาคม 2550 21:50 น. - comment id 97313
25 สิงหาคม 2550 06:12 น. - comment id 97317
ถนนเก่าเก่า... ยังมีเรื่องเล่าอีกมากมาย ถนนเก่าเก่าไม่เคยวาย รอเวลาสายสาย...ให้คนมาเดิน หวัดดีจ้า...หมอกจาง
25 สิงหาคม 2550 23:40 น. - comment id 97326
คิดถึงถนนสายเก่ารองเท้าคู่เดิม .. แต่ก็ว่ามั๊ย ถนนสายเก่า ร่องรอยของวันวารที่ผันผ่าน คนเดินย่ำรอย ตีนกา ขึ้นแหล่ววว
26 สิงหาคม 2550 21:43 น. - comment id 97337
ขอบคุณทุกเมนท์ที่อุตส่าห์มาทักทายนะครับ โฮมฮัก เพียงพลิ้ว ใบคา ยังเยาว์ ผีเสื้อฯ แล้วก็คุณอิม.............................. เขียนเมื่อวันก่อน เขียนสดรวดเดียวเลยอาจมีสะดุดบ้าง แต่ตัวเรื่อง ขบๆคิดๆ วนเวียนอยู่ในหัวมานานพอดู .............................. Yesterday' paper, telling yesterday' news.. แต่บางที ผมก็ชอบอ่านข่าวเก่าๆนะ
28 สิงหาคม 2550 15:52 น. - comment id 97360
เพียงไม่ละลเยจนเกินไป คงได้สัมผัส กลิ่นไอ ของอดีตจากทุกย่างก้าว เราจะลองทำดู เผื่อจะได้ยิ้มแต้มในความรู้สึกบ้าง
2 กันยายน 2550 02:55 น. - comment id 97422
จะได้ย่ำเท้าลงบนถนนสายเก่า-เก่าแล้ว... เย้ เย้ เย้ เย้ เย้... เดือนหน้าจะได้กลับบ้านแล้ว คิดถึงพี่หมอกนะ . . .
9 กันยายน 2550 11:40 น. - comment id 97501
อ่านแล้วคิดถึงวันวานเก่าๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ