เมื่อฟ้าเปิดคนก็เปลี่ยน..เป็นศพ

อัศรีย์

สายลมพัดผ่าน กลิ่นกานดาขจาย สาบสางแห่งความตาย ล่องลอยไกล...........
          เจนไม่ได้กลับบ้าน มา 3 วัน  ส่วนความเงียบก็ยังครอบงำบ้านน้อยหลังนั้นต่อไป จนเงียบแบบผิดปกติ  ต้นไม้ที่ปลูกไว้ที่หน้าชานบ้าน เหี่ยวเฉาตาย แสงและพี่อ้นไปไหนกัน หลังจากเสียง "ว๊าย" ดังขึ้น ก่อนหน้านั้น 3 วัน มันเกิดอะไรขึ้น 
แล้วเจนทำไมไม่กลับบ้าน เธอแค่เป็นลมไปเท่านั้น  เรื่องเรียบ ๆ กลับน่ากลัวแบบผิดคาด อะไรกันนี่  จากเรื่องเมื่อฟ้าเปิดคนก็เปลี่ยน แท้ที่จริงคือจุดเริ่มต้นของเรื่องเมื่อฟ้าเปิดคนก็เปลี่ยน..เป็นศพ
          พี่อ้นเดินทางมาบ้านหลังนี้ด้วยจุดประสงค์อะไรกันแน่ มาเยี่ยม มาพักผ่อน มาทวงของรักคืน  มาเป็นคู่เกย์  หรือว่ามาเพื่อฆ่า  หาคำตอบได้ในเนื้อเรื่อง ซึ่งยังไม่มีเฉลยบทจบ  ส่วนเจนที่ไม่ได้กลับบ้านมา 3 วัน เธอเป็นลมตายไปแล้วหรือ
ว่าเธอเห็นอะไรบางอย่าง และเป็นเจ้าของเสียงร้อง "ว๊าย" นั้น ก่อนความเงียบจะมาครอบงำแบบผิดปกติ  แล้วแสงหายไปไหน  น้ำใจนักกีฬที่ว่าหรือแก้แค้น 10 ปี ก็ไม่สายกันแน่..............
          ลูกบาสปะทะหน้าแสงอย่างแรง เมื่อคำพูดหนึ่งกระซิบข้างหูพี่อ้น จนการควบคุมอารมณ์เสียไป แสงล้มคว่ำตามแรงกระแทกลูกบาสกับใบหน้าเขา เลือดกลบปากกลบจมูก แล้วโลกทั้งโลกก็มืดไป เต็มไปด้วยแสงดาวระยิบระยับ พร้อมเสียงนกร้องจิ๊บ ๆ แบบภาพวาดในการ์ตูน  เจนกรีดร้องด้วยความตกใจสุดขีด เธอล้มลงกับพื้นด้วยเห็นเลือดหรือเป็นลมหน้ามืดเพราะความตกใจ แต่เปล่าเลยสายรองเท้าเธอหลุดจึงสะดุดล้มหัวฟาดพื้นไป  พี่อ้นเห็นดังนั้นก็รีบวิ่งไปอุ้มเจนที่สลบอยู่ไปที่ห้องปฐมพยาบาล  โดยไม่ทันสังเกตุว่า ภาพเหตุการณ์ทั้งหลายถูกบันทึกอยู่ในสมองของดาว หญิงสาวผู้หลงไหลได้ปลื้มพี่อ้นแบบเงียบ ๆ มาหลายปี กับอาจารย์พละหนุ่มซึ่งเอ็นดูแสงมาตั้งแต่แรกเริ่มเข้าชมรม  อาจารย์คมวิ่งไปประคองแสง และเรียกเพื่อน ๆ มาช่วยกันหามไปห้องปฐมพยาบาล  "เสือสองตัวอยู่ในถ้ำเดียวกันไม่ได้จริงหรือ เราต้องทำอะไรสักอย่าง" อาจารย์คมคิด
          ดาวและอาจารย์คมมานั่งให้ปากคำกับตำรวจที่สถานีตำรวจหลังเกิดเหตุสลด พี่อ้นนอนตายเปลือยกายอยู่ในบ้านกลางหุบเขา  ส่วนแสงและเจนหายตัวลึกลับ  ยังไม่มีใครพบคนทั้งคู่  ตำรวจทั้งในและนอกเครื่องแบบ สุ่มอยู่แถวบริเวณบ้านของแสง และอีกกลุ่มหนึ่งเดินสำรวจเข้าไปในป่า ในครัวข้างศพพี่อ้น มีหน่อไม้เปื้อนคราบเลือดวางอยู่ใกล้ ๆ ซึ่งพิสูจน์คราบเลือดแล้วเป็นของเจนนั่นเอง
         ตำรวจนายหนึ่งเดินไปจนพบกอไผ่ที่ก่อนหน้านี้ 3 วัน เจนเคยมาขุดหน่อไม้ ตำรวจนายนั้นเดินดูรอบๆ "ช่วยด้วย" เสียงร้องดังรั่น  ทำให้นายตำรวจในระแวกใกล้เคียงรีบรุดไปที่ต้นตอแห่งเสียง แล้วภาพที่เห็นก็สุดจะบรรยาย เสียงปืนรัวมาจากกระบอกปืนตำรวจครบทุกนายแบบไม่ได้นัดกัน  "ไอ้พวกหมาหมู่" ตำรวจนายหนึ่งสบถขึ้น ก่อนเหตุการณ์จะเคลียร์ และเดินไปเก็บศพเพื่อนที่สุดจะน่าสะพรึงกลัว ไส้ถูกลากออกมากระจัดกระจาย แขนข้างหนึ่งหักหนีบติดอยู่ที่กอไผ่ และเศษเนื้อบางส่วนยังคาอยู่ที่ปากผู้ร้าย เหตุการณ์มันเลวร้ายขึ้นทวีคูณ แบบไม่น่าเชื่อว่า ฉากเริ่มต้นของชีวิตคนคู่หนึ่งที่ดูเรียบ ๆ ง่าย ๆ กลับมาสังเวยชีวิตคน ศพแล้วศพเล่า...........ติดตามอ่านต่อใน เมื่อฟ้าเปิดคนก็เปลี่ยน..เป็นศพ ภาค 2 ขอเวลาคนเขียนไปอาเจียนก่อนเพราะนั่งทานข้าวอยู่ไม่รู้เขียนไปได้ยังไง เสี่ยงจี้ยังคาปาก				
comments powered by Disqus
  • ผู้เขียนน่าเศร้า

    14 สิงหาคม 2550 14:50 น. - comment id 97214

    10.gifเรื่องนี้คงต้องค้างคาไว้เพียงเท่านี้เพราะผู้เขียนไม่สามารถโพสท์เนื้อเรื่องต่อได้ แม้จะพยายามมาหลายรอบแล้ว ไม่รู้ด้วยสาเหตุใด

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน