เหตุเกิดที่โรงพยาบาล

ยาแก้ปวด

ตอน..คุณหมอใจร้าย
   วันนี้ฉันเจ็บที่ดวงตามากเลย  ถ้าไม่ใช่เพราะฉันงี่เง่าลืมถอดคอนแทคเลนส์ก่อนนอน พอตื่นเช้าขึ้นมาถอดมันก็เลยดึงเยื่อตาเข้าไปด้วย ที่นี้แหละมันก็สุดแสนจะเจ็บที่ตานะสิ  ฉันกะเพื่อนก็ขับรถหาหมอจักษุกันเป็นสิบๆที่แต่ไอ้ความที่เรามันอยู่ต่างจังหวัดก็เลยหาหมอตาแสนยากเย็น
   ฉันกะเพื่อนก็เลยขับข้ามจังหวัดกันไปจบที่โรงพยายาลของจังหวัดแห่งนึง  เราก็เข้าคิวรอกันอยู่แสนนานตามภาษาโรงพยาบาลรัฐแถมเป็นผู้ป่วยนอกเสียอีก
  ก็พอดีกับที่เป็นเวลาที่คุณหมอกลับจากพักทานข้าวเที่ยงมา  ก็มีคิวอยู่สามคนก่อนหน้าฉัน คุณพยาบาลก็เรียกเราเข้าไปรวมกันในห้องตรวจตาพร้อมๆกัน
  ก็พอดีกับที่ชายหนุ่มคนที่มาก่อนหน้าฉันถูกคุณหมอเรียกเข้าไปให้นั่งตรวจตาคุณหมอก็ถามว่า 
  " นี่อะไรติดอยู่ในตานะ " เขาก็ตอบคุณหมอว่า
  "กาวครับ " ตอนนั้นเองที่คุณหมอหันไปป้ายยาอะไรก็ไม่รู้แต่ขณะเดียวกันป้าข้างๆก็ถามชายคนนั้นว่า
  " ไปโดนยังไงละหลาน"  ชายคนนั้นก็ทำท่าเล่าเรื่องราวว่าเขากำลังอ็อคอะไรสักอย่างนึง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะอธิบายคุณป้านั้นเสร็จ คุณหมอก็จับคางเขาเงยขึ้นและจับเปลือกตาเปิดออก พูดเสียงดุๆใส่ชายคนนั้นว่า
  "ไม่ต้องเล่าเรื่องของเรา มานี่ มานี่ ใส่ยานี่" ฉันเห็นเขารีบผงกๆทำตามจนนึกสงสาร โอยนี่ฉันจะโดนบ้างมั้ยนี่  พอถึงคิวของฉัน คุณหมอก็ให้ฉันเอาคางไปวางตรงที่ตรวจตา แล้วก็เอาไฟส่องในตา อ่านข้อมูลของฉันที่กรอกไปพลาง
  "แล้วเธอหละ ใส่คอนแทคนอนใช่มั้ย"
  "ค่ะ คืนนั้นมันลืมคะ" ฉันบอก
  "ไม่ต้องไปโทษคอนแทคมันเป็นเพราะเธอนี่แหละ เอ้ามองข้างล่างซิ" หมอดุใส่ฉัน ส่วนฉันนึกในใจว่า  " โถ คุณหมอขายังไม่ได้โทษเลยเจ้าค่ะ"
  "แล้วใครตรวจตาให้เรานะ ใช้เลนซ์ไม่เป็นละสิ"
  "เอ่อ..คือใช้มากว่ายี่สิบปีแล้วนะคะคุณหมอ"ฉันเถียง "ไปทะเลาะกะภรรยามาหรือเปล่าคะคุณหมอ"ฉันนึกในใจอีก
  "ก็เพราะงี้สิมันถึงสะสม" เอ้าโดนเข้าอีกนัด  ใจคิด "โอย โหดอะไรอย่างนี้คุณหมอขา หนูแค่ตาเจ็บครั้งแรกในรอบยี่สิบปีนะคะ"
  "ไม่งั้นมันจะเลือดฝอยแตกในตาดำหรือ" คุณหมอใส่ฉันอีกนัด ถ้าเป็นลิเวอร์พูก็คงเข้ากลางลำส่วนฉันคงโดนใบแดงออกซะแล้ว
  " ใส่ยานี่สองสามวันแล้วก็ให้หมอเขาตัดเลนซ์ใหม่ซะ "
   " ใส่ยานี่สองสามวันแล้วก็ให้หมอเขาตัดเลนซ์ใหม่ซะ "
   " ใส่ยานี่สองสามวันแล้วก็ให้หมอเขาตัดเลนซ์ใหม่ซะ "
   " ใส่ยานี่สองสามวันแล้วก็ให้หมอเขาตัดเลนซ์ใหม่ซะ "
เสียงคุณหมอก้องในหูฉันตลอดทางเดินออกมา ฉันนึกในใจ
   " ซวยจริงกูวันนี้ ตาเจ็บแล้วยังหูเจ็บอีก"
                 จบ