เมื่ออยากมีเมีย

กระต่ายใต้เงาจันทร์

จากคนที่ไม่เคยทำอะไรเพื่อใคร      จากคนที่เคารพในความเป็นตัวเองอย่างสูง
ข้าพเจ้า  นั่งคิดเงียบๆๆ....ตู....เป็นไรว่ะ.....
ชีวิตคนเดียวแสนสบาย      เออน่ะ....ค่ำไหนนอนนั่น   นอนกินไม่สนใจ   อาศัยวัดอยู่   ดูเรียบง่ายสมถะ
ไม่ยึดติดวัตถุค่านิยม    เกิดอะไรขึ้นอะไรขึ้นกับเราหนอ....เอ...เอ๊ะ...หรือความรักทำให้คนตาดีตาบอดสนิท  ต้องลุกขึ้นมาทำอะไรที่ตัวเองไม่เคยคิดจะทำ
ไม่รู้ว่าเป็นกรรมเก่าหรือปล่าวว่ะนี่....ถ่อสังขาร...เข้าวัยอันสมควรสี่สิบกว่า   นั่งรถเมล์ต่อรถทัวร์  เดินทางดั้นด้นจากทิศใต้ไปทิศเหนือเพียงสาเหตุ อยากไปพบอยากมารับผู้หญิงธรรมดาเพียงคนเดียว
แถมรถหมดรอ....แล้วก็รอ  ....รอแล้วรอเล่า  ข้าวไม่ได้กิน  น้ำไม่อาบ  แถมทำแปลนสร้างมหาลัยหาย...นึกในใจ....กูเป็นไรฟ่ะ....เซ็งชีวิตชิบเป๋ง.....เครี๊ยดๆๆอาการกำเริบเป็นระยะ....ความเอ๋ยความรักเฮ้ออ...ต้องหาบ้าน   หาของใช้เข้าบ้านยังต้องดิ้นรนหาเงินไปขอเค้ามาทำเมียอีก...กรรม...
นั่งมองไอ้เผือก...กลางทุ่งนาแหมเห็นมันลูบไล้เล้าโลมเลียก้อนเกลือด้วยความเอร็ดอร่อย...นึกแล้วอยากเป็นวัวจะหาเกลือก้อนแขวนให้เมียเรากิน...จะได้ไม่ต้องดิ้นรน...
จะมีเมียสักคนลำบากแสนลำบาก....แต่ก็ยังอยากจะมี...นี่แหละน่า...คนในอยากออกคนนอกอยากเข้า...คนที่ไม่เคยมีเมียอย่างเราจึงอยากจะเอาเมีย...เฮ้อ.......
คิดแล้วกลุ้ม...ทำไมหนอต้องเป็นกูด้วย 
คิดแล้วเศร้า....ทำไมหนอกูต้องเอาเมีย
คิดแล้วเพลีย....ทำไมหนอ............(คิดไม่ออก.......)
ถ้าคิดได้ว่ มีเมียแล้วทุกข์ .....กูจะเอามันทำไมว๊ะ...............
นีหรือคือความรัก ...........
ขอแถมอีกนิด
คาถาบูชาเมีย
รักเมียต้องอดทน ต้องเป็นคนเคารพเมีย 
รักเมียต้องส่งเสีย อย่าให้เมียต้องสงสัย 
รักเมียต้องรักเดียว อย่าได้เที่ยวไปรักใคร 
รักเมียต้องทำใจ ถึงอย่างไรเธอก็เมีย 
รักเมียอย่าขี้เหล้า ถ้าเมียเหงาเราจะเสีย 
รักเมียอย่าอ่อนเพลีย คนรักเมียต้องเข็งแรง 
รักเมียอย่าเที่ยวดึก จะเกิดคึกผิดสำแดง 
รักเมียอย่ารุนแรง ค่อย ๆ แซงอย่าขับไว 
รักเมียต้องยอมเมีย เพราะว่าเมียไม่ยอมใคร 
รักเมียต้องเข้าใจ ไม่มีใครใหญ่กว่าเมีย 
รักเมียอย่าเถียงเมีย คำพูดเมียใหญ่กว่าใคร 
ชาติหน้ามีฉันใด จงจำไว้อย่ามีเมีย
ให้ท่านสวดก่อนออกจากบ้านทุกวัน
แล้วท่านจะเจริญรุ่งเรือง ด้วย ลาภ ยศ สรรเสริญ............
........................