บทเรียนจากน้ำครึ่งถ้วย

นักเร่ร่อนแต่งนิทาน

สมมติถ้าเพื่อนๆเห็นแก้วน้ำแก้วหนึ่ง บรรจุน้ำอยู่ครึ่งหนึ่ง 
เพื่อนๆคิดว่าไงครับ คิดอย่างคนกลุ่มนี้หรือเปล่า
น้ำครึ่งแก้วถูกยื่นให้ทุกคนที่มางาน แก้วละคน และเสนอความคิดเห็น

คนแรก : อะไรกัน มีน้ำอยู่แค่นี้เอง ไม่พอดื่มหรอก
คนที่2   : ดีจัง ยังเหลือน้ำอยู่อีกตั้งครึ่งหนึ่งแน่ะ ยังพอดับกระหายได้บ้างนะ
 
คนแรกที่คิดในแง่ร้าย มองอะไรก็เป็นในแง่ไม่ดีหมด ก็จะทำให้ตัวเราเองหมดกำลังใจกับสิ่งต่างๆได้ง่าย เกิดความทุกข์
แต่หากเราคิดอยู่ในแง่ดี อะไรก็ดูดีไปหมด ไม่เก็บเรื่องเครียดให้เปลืองสมอง จิตใจก็จะเบิกบาน มีความสุข

นักธุรกิจ : อืม... ฉันจะเอาน้ำแก้วนี้ไปขาย!!!
 
อย่างนักธุรกิจคนนี้ ถ้าคิดจริงๆแล้ว แทนที่เราจะเพียงคิดแต่ในแง่ดีอย่างเดียว เราก็นำสิ่งนี้ ไปใช้ประโยชน์ซึ่งผลที่ได้อาจจะดีกว่าที่คาดไว้ก็ได้

นักเรียกร้องสิทธิสตรี : น้ำแก้วของฉัน ทำไมน้อยกว่าน้ำแก้วของผู้ชายคนนั้นหล่ะ 
 

นักวิทยาศาสตร์ : น้ำประกอบด้วย ออกซิเจน 1 อะตอม กับ ไฮโดรเจน 2 อะตอม


นักวิจารณ์ภาพศิลปะ : น้ำเพียงครึ่งนี้ ทำให้รู้สึกถึงความสงบ เข้าถึงก้นบึ้งของหัวใจ แก้วน้ำดูเป็นเคิร์ฟ เหมือนเกลียวคลื่น ปะทะโขดหินในชายทะเล นอกจากนี้แล้ว ยัง.......(บรรยายเยอะเลยล่ะครับ)


นักคุ้มครองป่าไม้และน้ำ : น้ำเป็นต้นกำเนิดของชีวิตมนุษยชาติ พวกเรามาร่วมกัน ประหยัดน้ำกันเถอะ!!


ชายที่เดินผ่าน : อืม..น้ำครึ่งแก้ว

เพราะไม่ว่าอย่างไร น้ำครึ่งแก้วก็ยังคงเป็นน้ำครึ่งแก้ว ไม่เป็นอย่างอื่น
ดังนั้น ทำไมเราจะต้องไปคิดมากด้วยล่ะครับ

เมื่อ น้ำครึ่งแก้วนี้ ผ่านถึงมือชายคนนั้น
เขาก็หยิบมาดื่มหน้าตาเฉยในท่ามกลางกลุ่มนักวิจารณ์คนอื่นๆที่กำลังงงกับชายคนนี้

"ไม่เห็นต้องงงกันเลย น้ำนี้มีไว้ดื่ม ก็ดื่มสิ มัวแต่วิจารณ์"