ตามหา .."ยอดนักสืบ"

อัลมิตรา

ฉันชอบพี่สมัยศรี ที่ว่าชอบ ก็หมายถึงชื่นชอบ ชื่นชม
ไม่ได้หมายความว่าชอบแบบลักเพศนะ.
พี่สมัยศรีแต่งตัวเก๋ ผมซอยสั้นกับรูปร่างบาง 
ท่าทางเดินกระฉับกระเฉง ใครจะรู้อายุห้าสิบแล้ว
เวลาพี่สมัยศรีแวะมาหาฉันที่แผนก 
ฉันมักจะเรียกพี่สมัยศรีว่า "คุณนาย ไปไหนจ๊ะ" มาดให้จริงๆ
พี่สมัยศรีอยู่แผนกบูติค เป็นผู้จัดการใหญ่ แต่ก็ทำตัวสบาย ๆ
พูดจาติดฮาด้วยซ้ำไป คุยด้วยแล้ว..สบายใจดี
พี่สมัยศรีชอบทำบุญ ชอบสร้างส้วมให้กับวัด ที่รู้ ก็เพราะพี่สมัยศรีชวนบ่อย ๆ
ทำบุญแล้วหน้าตาผ่องใส ท่าจะจริง พี่สมัยศรี ยังใสปิ๊งอยู่เลย 
แต่ไหง๋ ไม่มีแฟน
พี่สมัยศรีบอกว่า " ข้าจะไปรู้เหรอะ นี่ก็รอให้รถตู้ดักฉุดอยู่เหมือนกัน"
เมื่อวานนี้ พี่สมัยศรีทำหน้าเซ็งสุดขีด
ถือว่าเป็นปรากฏการณ์ที่ผิดธรรมชาติอย่างมาก
กระเป๋าสะพายใบใหญ่ที่วางไว้ที่พนักพิงของเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ... หาย
ไม่รู้ว่ามีมือเน่าที่ไหนบังอาจกล้าล้วงคอนางพญางูเห่า .. 
สงสัยไม่อยากมีเงาหัว
กระเป๋าหนังแท้อย่างดีเดินทางข้ามทวีปมาเชียว
แค่ราคากระเป๋าตัวเลขก็ปาไปหกหลักแล้ว
ไหนจะมีกระเป๋าเงินที่มีเงินเป็นหมื่นอีก ยังนะ ยังไม่หมด 
ซอกเล็กซอกน้อยยังมีเงินซุกบ้าง
อันนี้พี่สมัยศรีเขาเล่ามา ฉันไม่ได้ไปสำรวจกระเป๋าหรอก ..
เหตุคงเกิดเมื่อเที่ยง ..
ตามวิสัยของพี่สมัยศรี..พกเงินติดตัวไปนิดหน่อยสำหรับอาหารมื้อเที่ยง
ไงล่ะ .. พี่สมัยศรีฝากกระเป๋าสะพายไว้กับผีบ้านผีเรือนมั๊ง
ถึงได้ไม่เก็บให้เรียบร้อย
พอทานข้าวเที่ยงเสร็จ ก็รีบจรลีเข้าออฟฟิต
หวังจะนั่งตากเหงื่อผึ่งแอร์ซักหน่อย
ปรากฏว่า ช็อคสุดขีด !!! .......
ก็บอกแล้วไง พี่สมัยศรีเป็นคนว่องไว กระฉับกระเฉง มีรึ จะนั่งเงียบหงิมได้
ข่าวนี้กระฉ่อนข้ามตึก จนฉันที่อยู่อีกคนละฟากตึกยังพลอยตกอกตกใจไปด้วย
ที่ตกใจน่ะ ไม่ใช่ตกใจเพราะกระเป๋าสะพายของพี่สมัยศรีหาย
ตกใจที่พี่สมัยศรี ผละจากกระเป๋าสะพายไปได้ไง 
ทั้ง ๆ ที่มันเป็นคลังสมบัติย่อม ๆ
ลือกันให้แซ่ด เดากันให้มั่ว ..
ผู้ต้องสงสัย ที่ตกเป็นเป้าพิพากษาคือ แม่บ้าน .. ที่ทำความสะอาดช่วงเที่ยง
โดยปกติ แม่บ้านจะมาทำความสะอาดวันละ 2 รอบ คือ เที่ยงและเย็น
คนหนึ่งถือถุงดำใบใหญ่เทขยะแต่ละจุดลงไป อีกคนเช็ดโต๊ะ เช็ดหูโทรศัพท์
อีกคนกวาดบ้าน อีกคนใช้ม็อบถูพื้นไล่เลียงกันไปตามขบวน
และหลังจากเหตุการณ์น่าตระหนกผ่านไปได้ไม่นาน ราวบ่ายสามกระมัง
มีคนพบกระเป๋าสะพายของพี่สมัยศรี ที่ถังขยะ ห้องน้ำชาย
กระเป๋าเงินถูกฉกเงินไปเรียบร้อยแล้ว จำนวนเงินเฉียดหมื่น
บัตรต่าง ๆ อยู่ครบถ้วน และซอกที่ซุกเงินไว้ ยังไม่ถูกแตะต้องใด ๆ
พี่สมัยศรียังไม่หายฉุนเฉียว วันนี้มีตำรวจมาพิสูจน์หลักฐานลายนิ้วมือด้วย
ก็ไม่รู้ล่ะ ว่า.. สืบสวนสอบสวนแล้วจะได้ผลเป็นอย่างไร
แต่ฉันอยากให้พี่สมัยศรียิ้มได้ในวันพรุ่งนี้ และวันต่อ ๆ ไป
อารมณ์เสียสองวัน .. พอแล้ว .. 
ครั้นจะปรามว่าอย่าอารมณ์เสียเลย คงเป็นไปไม่ได้
ฉันเองก็มานั่งคิด .. คิดเล่น ๆ ถึงความน่าจะเป็น
ฉันไม่ได้มีวิสัยทัศน์เหมือนโคนันคุง ไม่งั้น ตั้งแต่เมื่อวานคงจับโจรได้แล้ว
นี่คิดเล่น ๆ คิดให้สมองในหัวเกิดการบริหารเสียบ้าง
** โจทย์มีอยู่ว่า ..
- ใครจะถือกระเป๋าสะพายได้โดยไม่มีพิรุธ หญิงหรือชาย
- ถุงดำใบใหญ่น่าจะเป็นเครื่องมือที่อำพรางได้ดี 
- น่าจะเป็นคนภายในสำนักงาน เพราะมุมโต๊ะทำงานอยู่ด้านใน
- คนที่จะเข้าห้องน้ำชายได้โดยที่ไม่ผิดแปลก ก็น่าจะมีแต่ผู้ชาย
- ถ้าแม่บ้านเข้าไปทำความสะอาดเข้าห้องน้ำผู้ชายไม่ถือว่าแปลก
- เวลาจะเดินไปห้องน้ำหญิง ต้องผ่านห้องน้ำชายก่อน 
- ใครบ้างที่รู้ว่า กล้องของโทรทัศน์วงจรปิด บังเอิญเสียพอดีในวันนั้น
ตอนนี้คนรับเคราะห์ถูกเพ่งเล็งมากที่สุด คงไม่พ้นแม่บ้าน
ทำไงได้ .. คนเขามองกันว่า แม่บ้านจัดเป็นคนเกรดต่ำกว่า
สงสารแม่บ้านเหมือนกันที่ตกที่นั่งลำบาก .. ก็เลยต้องคิด คิด คิด .. 
คิดไม่ออก .. ก็เลยเขียนเป็นเรื่องสั้น เผื่อคนอ่านจะช่วยคิด
ไม่รู้ล่ะ .. ใครอ่านแล้ว ไม่ช่วยคิด .. ท้องผูกเจ็ดวัน ไม่รู้ด้วยนะ