สะดุดรักกับยัยตัวแสบ 10

ป้าหนอน

" ฉันรู้นะว่าแกคิดไรอยู่ ยัยโบว์" รู้ทันนะย่ะ กำลังคิดถึงพี่ดั๊บอยู่ใช่มะล่ะ
" ไหมมมมมมมมมมมมมม " ยัยแฟร์นะยัยแฟร์
" เรียกหากิ๊กแกหรือไงฟ่ะ อายคนว่ะ ทีหลังเรียกเบาๆก็ได้ ยัยบ้า"
คนอย่างยัยนี่ต้องโดนด่าเป็นชุดๆถึงจะสาสม
" อ้าว ไม่บอกดีกว่า แต่เป็นเรื่องใหญ่เลยนะเฟ้ย"  งั้นก็ต้องเจอมุขนี้
" ไฟไหม้บ้านแกเหรอ แล้วแกจะไปอยู่ที่ไหนเนี่ย เหอะๆ"
อยากเล่นไม่ถูกที่นัก เอิ๊กๆเจอซะบ้าง ยัยประสาท
" ไหม วันนี้ต้องเย็นว่างป่ะอ่ะ" จะชวนไปไหนอีกเนี่ยปอนด์
" อืม ว่าง แต่ว่าทำไมเหรอ" ตีหน้าซื่อไปก่อนดีกว่า
" อ้าวนี่แม่คู้นนนนนนนนนนน ยังไม่รู้เรื่องอีกเหรอ" ไรอ่ะ มันพูดเรื่องไรกัน
" ยัยแฟร์แกนี่ไม่ได้เรื่องเลย ฉันสั่งให้บอก ไม่ให้นั่งเฉยๆ" ด้วยความงง
" จะสั่งเสียกันอีกนานมั้ย แล้วเรื่องอะไรอ่ะ ฉันม่ายรุ้เรื่องงงงงงงงงงง"
ยานครางไปหน่อยนะค่ะท่านผู้อ่านน
" เออๆบอกก็ได้ฟ่ะ แกลืมไปแล้วหรือไง พิธีกรงานโรงเรียนอ่ะ" เออ ลืมไปซะสนิทเลย ขอบใจมากนะที่เตือน แต่ทีหลังม่ายต้อง
" อืม จำได้และ ต้องไปซ้อมช่ายมะ " เอ่ เสียงนี้มันคุ้นๆนะ
" นายหน้าทุเรียนกวน หมอไม่รับเย็บ" ช่ายจริงๆซะด้วย อ่ะปอนด์ไปไหนแล้ว
" เรียกซะเสียชื่อหมดเลย แต่ว่ามองหาใครอยู่เหรอ" 
" หาปอนด์อ่ะ ว่าจะชวนออกไปเที่ยวด้วยกันซะหน่อย"
" ไปพูดถึงมันทำไม พูดถึงทำไม มีฉันอยู่ด้วยมันไม่ดีช่ายมั้ย"
นายแบงค์เป็นโรคพิษสุนัขบ้าป่ะเนี่ย แต่โอ้ย เจ็บแขนจังเลยอ่ะ
" พี่แบงค์เป็นอะไรอ่ะ ค่อยๆพูดกันซิ พี่โกรธอะไรไหมเหรอ" ขอบคุณนะแฟร์
" ฮึกๆๆๆๆๆ ฮือๆๆๆๆๆ " เจ็บอ่ะ แต่ไม่กล้าพูด
" ไม่ต้องมายุ่ง" แบงค์พูดด้วยอารมณ์ขุ่นมัว โกรธไรฉันเนี่ย
" ฉันไม่ใช่ตุ๊กตาที่นายจะทำอะไรก็ได้นะ ฉันก็เป็นคน มีหัวใจ มีสมองเหมือนนาย แล้วฉันก็........................................
                                                     อ่านต่อพรุ่งนี้นะ ว่างๆจะมาต่อให้อีก