รวย

สุญญะกาศ

                  รวย...รวยแล้วเรา  ผมกระโดดโลดเต้นอย่างสุดแรงกับกองเงินที่วางอยู่ตรงหน้า
                          เพียงชั่วข้ามคืนไม่น่าเชื่อว่าชีวิตนี้จะมีโอกาสได้เป็นเจ้าของธนบัตรละพันกองใหญ่สูงเกือบฟุต  ตั้งเรียงรายอยู่ถึง5กอง
	                  ไอ้ดำเอ๋ยไอ้ดำ  เอ็งต้องอิจฉาข้าแน่  ผมตะโกนออกไปอย่างสุดเสียง
	                   งวดที่แล้วเอ็งถูกเลขท้ายสองตัวได้แค่สองพัน  แต่นี่   แต่นี่ ...ฮ่าๆๆๆๆ  ผมตะเบ็งดังขึ้นไปอีก โดยไม่สนใจว่าใครจะอิจฉาหรือหมั่นไส้  เพราะผมคือเศรษฐีใหม่ของเมืองไทย   
	                   ผมลืมไปสิ้นว่าผมกระโดดโลดเต้นไปนานแค่ไหน  แต่คิดว่ามากพอสมควร เพราะเหงื่อซึมผุดออกมาจนเปียกแผ่นหลังชุ่มเสื้อและกางเกงสีฟ้าที่ผมรักมัน  ผมตั้งใจจะใส่สีนี้ทุกวันเพราะคิดว่าเป็นสีนำโชค
	                  ในสวนอันร่มรื่นของยามเช้านั้น   ผมเริ่มคิดหนักว่าจะนำเงินที่ได้ไปใช้อะไรดี   ตามที่เพิ่งดูรายการในทีวีช่วงหัวค่ำที่ผ่านมา นักลงทุนบอกให้ซื้อกองทุนรวมบางกองที่ได้อัตราผลตอบแทนที่ดีในช่วงนี้   นายแบงก์บอกให้ซื้อตั๋วแลกเงินช่วงสั้นๆเพราะดอกเบี้ยดีกว่าฝากประจำ  ส่วนเจ้าของบริษัทประกันบอกให้ออมเงินแบบมีความคุ้มครองสูงๆตามแบบประกันใหม่ที่ออกมา  
                        เอ๊ะ  หรือว่าเราควรจะไปลงทุนทำร้านสักร้าน  ร้านอาหารเล็กๆก็ได้  ตั้งชื่อมันว่าร้านบ๊องเป็นแกง  หรือแบงก์เป็นกองดี  โอยแค่คิดก็มึนหัวไปหมด
	                    ไม่ได้  ไม่ได้.....   ผมนึกในใจ เราจะมึนไปกับมันไม่ได้  เราต้องมีความสุขกับมันสิ    แล้วผมเริ่มยิ้มกริ่มออกมาอีกครั้ง 
	                    ในหนังเรื่องหนึ่งพระเอกตกลงไปในบ่อเงิน แล้วเขากอบเอากองธนบัตรโยนขึ้นสูงๆ ให้มันปลิวลงมาหาตัวเขาเอง  ดูหน้าตาของพระเอกเรื่องนั้นมีความสุขมาก   นึกถึงเรื่องนั้นแล้วผมก็เริ่มลองทำตามอย่าง  เริ่มกอบเอาเท่าที่แรงตัวเองจะพึงมีแล้ว โยนขึ้นบนอากาศ  ผมมองตามไปบนฟ้าแล้วก็ยิ้มกับธนบัตรที่ค่อยๆปลิวช้าๆ ตกลงมาหาตัวเอง
	                   ฮ่าๆๆๆ...............  เสียงหัวเราะของผมที่กำลังมีความสุขแค่สิ่งที่อยู่ต่อหน้า  เป็นความสุขที่ไม่ต้องคิดเรื่องอื่นมาผสมให้หนักหัว  
	                   และแล้ว....   หางตาของผมก็สะดุดกับชายร่างผอมบางผิวคล้ำที่เดินอยู่ระแวกนั้น  ไอ้ดำนั่นเอง ดูเหมือนมันได้ยินข่าวการเป็นมหาเศรษฐีของผมแล้ว  ที่สำคัญดูท่าทางมันจะอิจฉาผมแน่นอน  ไม่อย่างนั้นมันไม่ทำเป็นเดินผ่านมาทางนี้หรอก  ต่อให้ทำหน้าเฉยๆอย่างนั้นก็เถอะ 
	                    ไอ้คุณดำครับ... ผมเริ่มทำเสียงทุ้มมาดมั่นแบบคนมีอันจะกินเขาพูดกัน
	                    เอ่อ... ได้ยินเมื่อวานว่าคุณถูกหวยเหรอครับ ผมเริ่มประโยคกรุยทาง  เพื่อสู่บทสรุปว่าผมรวยกว่าหลายเท่า โดยไม่ลืมน้ำเสียงทุ้มนุ่มลึกแบบเดิม
	                    อื้อ  ไอ้ดำเปล่งเสียงตอบเบาๆ  พร้อมกับพยักหน้ารับด้วยสายตาที่เฉยชา
มีผมคนเดียวเท่านั้นที่รู้ดีว่าสีหน้าที่เฉยชาของมันนั้น  ข้างในใจกำลังสกัดกั้นอารมณ์อิจฉาที่มีต่อผมอยู่เต็มเปี่ยม
                      หึ หึ ผมเริ่มหัวเราะเบาๆ  หลังจากที่มันเดินผ่านไปแล้ว  ผมนึกในใจ สักวันเถอะแกจะต้องซมซานมาเป็นลูกจ้างร้านบ๊องเป็นแกงที่ฉันบงการอยู่
                       คุณพี่สง่าคะ  ผมได้ยินเสียงเรียกอยู่ข้างๆตัว ถัดออกไประยะสี่ถึงห้าเมตร  อ๋อ... น้องปลา นางฟ้าของผมนั่นเอง เธอมาในชุดสีขาวและหมวกที่ผมคุ้นเคย    ดูน้องปลาเองก็ทำท่าเฉยๆกับมหาเศรษฐีอย่างผมเหมือนไอ้ดำด้วยหรือนี่.......   ก่อนที่สมองผมจะนึกอะไรต่อ เธอก็พูดออกมาอีกว่า
                       วันนี้คุณพี่สง่าเป็นเศรษฐีพอแล้วนะคะ   ช่วยมารับประทานยาที่น้องปลาจัดไว้ให้ด้วยนะคะ
                       อ้อ...แล้วพี่สง่าอย่าโยนกองเงินกระจัดกระจายอีกนะ  ประเดี๋ยวลำบากลุงแม้นต้องเหนื่อยเก็บกวาดกองเงินให้พี่สง่าใหม่
                       ครับ  ผมตอบเสียงอ่อยๆอย่างว่าง่าย  พร้อมกับเดินตามหลังไปกินยาที่น้องปลาจัดให้อย่างเสียมิได้
                       ไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยมารวยกันใหม่นะครับ   ผมได้ยินเสียงลุงแม้นพูดเบาๆด้านหลัง  แกหยิบไม้กวาดทางมะพร้าวด้ามโตเดินมาที่กองเงินของผม  แล้วค่อยๆกวาดเงินมาไว้เป็นกองเหมือนเดิม   ชุดสีขาวของน้องปลา และชุดสีฟ้าสุดโปรดของผม แกคงเห็นไม่ถนัดนักเพราะเริ่มเดินห่างแกไกลพอสมควรแ