สหายรัก

ปลายทวน

ครั้งหนึ่งนานมามีสตรีนางหนึ่งจัดโต๊ะรอบุรุษหนุ่มที่ตนรัก สตรีนางนั้นเติบโตขึ้นมาอยู่ในบ้านหลังนี้ บิดาของสตรีนางเป็นพี่ชายมารดา ของบุรุษหนุ่มผู้นั้น จึงมีความสัมพันธ์กันมาตลอด
                     บุรุษกับสตรีก็ทั้งสองสนิทกันไม่ได้พาตัวเหินห่าง เช่นเด็กน้อยที่เกิดมาคู่กัน ทั้งสองมิเพียงเป็นคนรัก ยังเป็นสหายสนิทกัน
                     แต่เคราะห์กรรมกลับประดังติดตามมา
                     เมื่อบุรุษหนุ่มเดินทางกลับทางเข้าตึกที่พัก มีศัตรูของเขาแอบซุ่มทำร้ายเขาบนเส้นทางเขาแม้นมีวิชาต่อสู้ที่แกร่งกล้า กำจัดได้ แต่สุดท้ายได้รับบาดเจ็บสาหัส เห็นแน่นว่าจะถูกรุ่มทำร้าย แต่แล้วเวลานั้นมีชายหนุ่มช่วยกำจัดศัตรูที่หมายปองชีวิตของเขาเอาไว้ และทุ่มเทจิตใจรักษาอาการบาดเจ็บของเขา คุ้มครองเขาเดินทางถึงบ้าน
	หลังจากนั้นชายหนุ่มผู้นั้นมิเพียงเป็นผู้มีพระคุณของเขา ยังเป็นสหายสนิทของเขา
แต่หลังจากนั้นชายหนุ่มผู้ช่วยชีวิตของบุรุษหนุ่มกลับล้มป่วยลง ป่วยหนักจนหน้าซีดเหลือง ผ่ายผอมเหลือแต่หนังหุ้มกระดูก บุรุษหนุ่มเคียงถามเป็นเวลานาน ค่อยทราบว่าที่ชายหนุ่มผู้นี้ป่วยเพราะสตรีผู้เป็นที่รักของตน ชายหนุ่มที่แข้มแข็งผู้นี้ตกอยู่ในห้วงรัก พร่ำเพ้อคะนึงหา
	ชายหนุ่มไม่ทราบว่าบุรุษหนุ่มกับสตรีนางมีพันธะหมั้นหมายกัน ดังนั้นจึงร้องขอบุรุษหนุ่มยกนางให้กับเราและจะรับปากว่าจะดูแลนางเป็นอย่างดี
	บุรุษหนุ่มไหนเลยจะรับปากได้?
	แต่ไหนเลยเค้าจะปล่อยให้ผู้มีพระคุณตรอมใจตายเพราะรักได้?
บุรุษหนุ่มเต็มไปด้วยความปวดร้าว เต็มไปด้วยความคิดขัดแย้ง ได้แต่ดื่มสุรา...
หลังจาเมามายอยู่ห้าวันในที่สุดค่อยตกลงใจ นั้นเป็นการตกลงใจที่ปวดร้าวอย่างยิ่งและแท้จริง
                      บุรุษหนุ่มตกลงใจให้สตรีนางนั้นที่เป็นที่เป็นดวงใจของเขาให้ดูแลอาการป่วยของชายหนุ่ม ส่วนตัวเขาปล่อยตัวปล่อยใจ หลงระเริงกับสุราและนารี ถึงกับไม่กลับบ้านเป็นเดือน
                      บุรุษหนุ่มต้องการเปิดโอกาศให้ชายหนุ่มกับสตรีได้ใกล้ชิดสนิทสนมกัน
เมื่อสตรีนางหลั่งน้ำตาตักเตือนเขา เขากลับหัวร่อดังๆ สะบัดหน้าจากไป ทั้งยังเพิ่มความรุนแรงชักนำคณิกากลับบ้านมา
                      สองปีให้หลัง สตรีนางนั้นใจแหลกสลายแล้ว เกิดความสิ้นหวังอย่างสิ้นเชิง
ในที่สุดสตรีนางจึงเลือกชายหนุ่มผู้เป็นเพื่อนของบุรุษหนุ่มที่รักนางจริงใจเป็นคู่ชีวิต
                       แผนการของบุรุษหนุ่มสำเร็จลุล่วงแล้วก็จริง แต่ยังแฝงความคับแค้นขมขื่นใจ ปวดร้าวรันทด 
                        จากนั้นบุรุษหนุ่มยกทรัพย์สมบัติให้แก่นางเป็นของขวัญแต่งงานตัวเองจากไปเพียงเดียวดาย ตั้งใจจะไม่ขอพบหน้านางอีกตลอดกาล...				
comments powered by Disqus
  • กชมนวรรณ

    3 มิถุนายน 2550 17:02 น. - comment id 96453

    เป็นเรื่องราว ในปัจจุบัน แล้วเขียนย้อนยุคเปล่าค่ะ มีเยอะค่ะ หวังว่าไม่ใช่คุณปลายทวนนะค่ะ16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน