ในดินแดนชนบทซึ่งไม่ไกลจากตัวเมืองเชียงใหม่ เพียงแค่ 30 กิโลเมตรจากตัวจังหวัด หมู่บ้านที่ใครใครรู้จักกันในชื่อ ปางไฮ ซึ่งมาจากคำว่า ต้นไทร ซึ่งจะมีอยู่หลายๆต้น หมู่บ้านปางไฮ อยู่บนเขาที่มีชีวิตที่สงบ น่าอยู่ และมีอากาศหนาวเย็นตลอดปี ชาวบ้านส่วนใหญ่จะเป็นชนเผ่าม้ง ซึ่งเข้ามาอยู่ในเมืองไทยมากมาย บางส่วนของคนในหมู่บ้านเป็นชาวเหนือที่หนีจากความวุ่นวายของตัวเมือง ขึ้นมาอยู่ที่นี่ ดอกไม้ ลมโชยชายเขา กลิ่นลมภูเขาทำให้สดชื่นและนำความแช่มชื่นมาให้เสมอๆ ณ.ที่แห่งนี้เอง ที่ฉันเริ่มหาฝันของตัวเอง ฝันของฉันนั้นอยู่ไม่ไกลหากว่าเราเดินไปหามันนั่นเอง
มายา(ไร้ตัวตน) 31 พ.ค. 2550 04:32 น. - ID 8242 
1010
3
0
31 พฤษภาคม 2550 05:00 น. - comment id 96394
ฉันเริ่มปลูกบ้านหลังเล็กๆ มีผักสวนครัวหลังบ้าน ยามเช้าฉันแทบจะมองไม่เห็นภูเขาอีกลูกที่อยู่ตรงข้ามกับภู (ภูเขา) ที่ฉันอยู่เลย รอบๆบ้านฉันมีสวนสวยๆเอาไว้นั่งเล่นและใช้รับแขกไปด้วยในตัว เพราะชาวบ้านที่นี่จะเป็นแขกประจำของฉันแทบทุกวัน ทุกคนอยากจะช่วยฉันสร้างฝันและสร้างตัวให้อยู่กับชีวิตสมถะให้ได้ เพราะทุกคนย่อมรู้ว่าคนเมืองนั้นจะมาอยู่ในถิ่นที่เรียกว่าป่า ไม่ง่ายนัก แต่ความสุขของคนมิได้อยู่ที่ห้างสรรพสินค้าอย่างเดียว ฉันตื่นเช้า..แต่ไม่เช้ากว่าคนอื่นๆที่เดินไปสวนไปไร่นัก นั่งดื่มกาแฟในตอนเช้าซึ่งสำหรับฉันนั้นยังหนาวอยู่แม้ว่าช่วงเดือนเมษายนก็ตาม
31 พฤษภาคม 2550 18:14 น. - comment id 96405
เห็นด้วย อยากไปเห็นด้วยจริงๆ เพราะเคยไปนั่งที่ท่าตอน เช้าวันที่ 3 เมษายน สิบกว่าปีที่แล้ว อุณหภูมิเช้านั้น สัก สิบองศาต้นๆ เย็น มีความสุขมากเลยค่ะ อิจฉาจึง
3 มิถุนายน 2550 00:04 น. - comment id 96447
คุณทิกิค่ะ ท่าตอน เลยไปทางฝางค่ะ แต่ที่กำลังจะไปอยู่นั้น แค่แม่ริมค่ะ ประมาณ 16 กิโล จากเชียงใหม่ ใกล้ๆกับ คุณ รงค์ วงษ์สวรรค์ นักเขียน ของมติชน ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ