เมื่อสายลมเย็นยะเยือกปะทะผิวกาย.... ..กลิ่นไอดินกระทบปลายจมูกสัมผัส ..ฉันเงยหน้าแหงนมองบนท้องฟ้าและพรางคิดว่า.. ...ในไม่ช้าสายฝนอาจจะโปรยปรายลงมา ..เพื่อนำความชุ่มฉ่ำมาสู่พื้นดินอีกครั้ง ...คิดเช่นนั้นจึงมองท้องฟ้า...และเดินรับสายลมไปเรื่อยเปื่อย ..ทันใดนั้น..เสียงก็ดังขึ้น"เปรี๊ยย...".....เอ๊ะ! ทำไมเสียงฟ้าร้องมาดังอยู่ที่ฝ่าเท้า..ฟ้าฝ่าลงมาใช่ไหม ก้มลงมองดูรอยไหม้ใต้ฝ่าเท้า..."คางคกนี่หว่า..เหยียบไปได้ตัวใหญ่ชะมัด" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าเวลาเดินควรมองพื้นบ้าง.. ...เพราะไม่แน่ครั้งหน้า...อาจเจอเศษตังค์.........
milo_b 28 พ.ค. 2550 23:06 น. - ID 8232 
590
1
0
1 มิถุนายน 2550 20:42 น. - comment id 96420
หักมุมจังนะคะ ดีดี เรื่องจะได้ไม่เศร้า
2 มิถุนายน 2550 21:47 น. - comment id 96444
เหมือนจะฮา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ