แด่คนดี...ที่ไม่มีวันกลับมา

อามามิยะ

วันหยุดติดต่อกันหลายวันอย่างนี้  เรากับเพื่อนๆ กลุ่มที่สนิทกันมาตั้งแต่ชั้นประถมรวมได้ 10 คน  วางแผนโครงการว่าเราจะไปทำบุญทำกุศล (ซึ่งเป็นคำที่พวกเราต่างก็คลับคล้ายคลับคราว่าเคยได้ยินคำนี้เมื่อครั้งสมัยเรียนวิชาพุทธศาสนาสมัยมัธยมต้นนั้นเอง)
เป็นการรวมตัวที่ค่อนข้างจะวุ่นวายน่าดู  เพราะเพื่อนๆที่แยกย้ายกันไปเกือบ 10 ปี ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง.  คนนั้นทักคนนี้  ตบหัว  โอบไหล่  หอมแก้ม แลกเบอร์โทรศัพท์กันให้วุ่นวาย  แต่ก็น่าเห็นใจเพราะเราเจอกันครั้งสุดท้ายก็ในสมัยยังเป็นกระโปรงบาน-ขาสั้น.....สันติสุขและความเงียบสงบจบลงแล้ว
เราเดินทางออกจากกรุงเทพ กันในเวลา 17.00 น ของวันที่ 23 กรกฏาคม 2545 มุ่งสู่ อรัญประเทศ  เพื่อทำพิธีกรรมทางศาสนาบางอย่างที่ไม่อาจเปิดเผยสู่สาธารณะชนได้  รถทั้งคันเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ  หนุ่มแซวสาว  สาวด่าหนุ่ม  เพลงโดเรมี และคุณลำไย  กลายเป็นเพลงฮิตประจำรถบัสคันนี้
03.00 น เสียงเอ๊ะอะเอ็ตตะโร ก็เงียบลงฉับพลันเมื่อรถบัสที่เรานั่งมาวิ่งผ่านสี่แยกที่จะไปสระบุรี-โคราช  ทุกคนนิ่งเงียบ  และโดยไม่ได้นัดหมายทุกสายตาก็มาจับจ้องอยู่ที่ตัวเรา ยังเหลือแต่เราคนเดียวที่เปิด  notebook ขึ้นมาประหนึ่งว่ามีงานค้างคามากมายที่ต้องรีบทำให้เสร็จ  แต่เปล่าเลย  เราแค่ต้องการจะหลบหน้าให้พ้นจากทุกสายตาที่มองมา และอยากจะหนีจากความรู้สึกอ้างว้าง  สับสน  ในตอนนี้และอยากระบายความในใจให้ใครก็ได้สักคนได้รับรู้ถึงความรู้สึกสำนึกผิดภายในใจที่เราต้องแบกรับมานานนับปี
ในวันนี้ของเมื่อ 7 ปีที่แล้ว  บนถนนสายนี้  เราได้สูญเสียคนที่รักเรามาก และเราก็รักเขามากไปอย่างไม่มีวันกลับ   ไม่รุ้ว่าตอนนี้เขาคนนั้นอยู่ที่ไหน  แต่อยากให้ได้รับรู้ไว้ว่าใจของเรายังอยู่ที่นี่   ความทรงจำทุกอย่างเรายังเก็บบันทึกมันไว้ในใจอย่างดี   ผ่านมากี่เดือน  กี่ปี  ก็ยังมีเธอคนนี้ในหัวใจ
ในวันที่เขาจากเราไป  เราทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง  เป็นเพราะเราใช้ทิฐิกับความรักมากเกินไป   เขาจากเราไปในขณะที่เราสองคนไม่เข้าใจกัน...อุบัติเหตุรถคว่ำ  ทุกอย่างสายเกินไปแล้ว
ในวันนี้ที่เรากับมายืนตรงนี้อีกครั้ง  เราได้รับรู้แล้วว่า  ความรักไม่ได้เลือนหายไปกับกาลเวลา   ภาพความทรงจำของเธอ ยังติดตรึงอยู่ในใจฉันเสมอ  ฉันจะได้เจอเธอทุกครั้งยามลับตา
กลับมายืนตรงนี้เพื่อจะบอกเธอว่า  ขอโทษสำหรับทุกสิ่งที่ผ่านมา คำทุกคำที่เธอเคยเตือนเคยสอน  แล้วฉันไม่เคยทำ  คนๆที่เธอเคยให้ฉันระวังตัว  วันนี้ทุกอย่างเป็นอย่างที่เธอเคยพร่ำบอกอย่างห่วงใย  ฉันรักเธอนะ  และจะรอเวลาที่เราจะได้กลับมาพบกัน...อีกครั้ง.......				
comments powered by Disqus
  • นู๋เก็ต

    24 กรกฎาคม 2545 15:35 น. - comment id 65960

    พี่บุ๋ม คิดถึงพี่บุ๋มจัง 
    เข้มแข็งไว้นะค่ะ เป็นกำลังใจให้
    
    "เจ็บใจก็ร้องไห้ออกมา หากน้ำตามันช่วยให้บรรเทา..."
    
    
  • ปลาดาว

    24 กรกฎาคม 2545 16:16 น. - comment id 65961

    เข้มแข็งเข้าไว้นะคะ  จำอดีตไว้เป็นบทเรียน
  • พิมพ์ชล

    24 กรกฎาคม 2545 17:14 น. - comment id 65963

    เศร้าจังเลยพี่บุ๋ม...
    
    ไม่เจอกันตั้งนาน  สบายดีหรือเปล่าจ๊ะ  ใกล้จะได้เป็นผู้พิพากษายังเนี้ย
  • แนทตี้

    24 กรกฎาคม 2545 20:36 น. - comment id 65967

    @__~~_เรื่องจิงหรอคะ..เศร้าจัง
    ........ขอแสดงความเสียจัยด้วย..นะคะ
  • ข้าวปล้อง

    11 สิงหาคม 2545 17:06 น. - comment id 66117

    เก็บรักษาเขาไว้(ในใจ)ให้ดีที่สุดนะค่ะ
  • คนคนหนึ่ง

    12 กุมภาพันธ์ 2546 15:42 น. - comment id 67374

    ฝนว่าคนที่เคยเจอเหมือนกันเท่านั้นถึงจะรู้ว่า ไม่ว่าจะผ่านไปซักกี่ปี  เค้าจะยังอยุ่กับเราเสมอ  และไม่มีใครที่จะสามารถมีความหมายและมีค่าเท่าเค้า   จริง ๆ แล้วความเสียใจที่เกิดขึ้น  เพียงเพราะเราไม่ได้บอกเค้าว่าเรารักเค้ามากขนาดไหน  และไม่แม้แต่การที่จะได้ขอโทษ   จนถึงวันนี้  ฝนว่าเค้ารู้นะ  ไม่ว่าเค้าจะอยู่ไหนก็ตาม     ฝนเข้าใจค่ะ
  • อราเร่

    24 ตุลาคม 2547 09:28 น. - comment id 78298

    ความรักจะยังคงอยู่ตลอดไปตราบนานเท่านานค่ะ  ขอเพียงเชื่อมั่นในความรักนะค่ะ
  • คนที่เข้าใจ

    13 ธันวาคม 2547 18:26 น. - comment id 79862

    คนที่รักเราไม่เคนจากเราไปไหนไกลค่ะ  ขอเพียงคุณเชื่อมั่นในความรักนะค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน