..กับบางวันของชีวิต..

black eyes

วันนี้ ตื่นขึ้นมาก็รู้สึกเหนื่อยล้า กับหลายๆเรื่องราว ที่ยังต้องทำอีกหลายอย่าง  ชีวิตคนเรานี่ก็น่าเบื่อดีเนาะ     เคยมานั่งคิดเล่นๆ เหมือนกัน ว่าทำไมชีวิตคนเราถึงไม่เหมือนกัน  บางคนน่าสงสารมาก  บางคนน่าอิจฉามาก  ช่างไม่ยุติธรรมเอาซะเลย
         บางสิ่ง  บางอย่างคนเราก็ไม่ควรที่จะยึดมั่นมากเกินไป   ควรที่จะปล่อยวาง หรือพูดแบบตรงๆเลยก็คือ  ปลงๆ  บ้าง  เพื่อที่จะให้ เจ้าตัวความสุขสามารถที่จะเข้ามาเติมเต็มในใจของเรา  ให้แข็งแรง  ให้มีภูมิคุ้มกันโรค 
เพื่อต่อสู้กับอุปสรรค ขวากหนามต่างๆที่เราก็ยังไม่รู้ว่า  มันจะยืนรอคอยทักทายเราในวันข้างหน้า กันมากหรือน้อย ก็ยังไม่รู้  แต่ที่รู้ๆ  สิ่งที่ปฏิเสธไม่ได้ก็คือ  ทุกคนต้องได้ทักทายกับพวกมันอย่างแน่นอน
         ฉันเคยเจออุปสรรคหลายๆอย่างมานักต่อนักแล้ว  และบางทีก็เลยรู้สึกว่า เจอบ่อยจัง...น่าเบื่อจัง...  อีกแล้วเหรอ...  ทำไมต้องเจอะ ต้องเจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่เรื่อยๆ นะ.... นั่นก็คือเหตุผลที่ทำให้ฉันรู้สึกเบื่อหน่ายกับบางวันของชีวิต
          บางเรื่องที่เราถือว่าทำผิดพลาดไป  ขอให้ใช้สิ่งนี้เป็นครูที่ถือตะเกียง  ส่งทางให้เราเดินทางไปในทางที่ดี  อย่าคิดว่าชีวิตมันเลวร้ายเกินไป ที่จะดำรงอยู่ได้  เพราะถ้าคิดแบบนี้ กำลังดูถูกตัวเองอยู่ แสดงว่า กำลังอ่อนแออย่างมาก  เพราะฉะนั้น ควรที่จะหาความสุข หาสิ่งที่ดีๆที่อยู่รอบๆตัวเราซึ่งหาได้ไม่ยาก  หามาเติมเข้าไปในชีวิตเพื่อให้ชีวิตมีกำลังใจ แรงใจเพื่อเดินทางอย่างแข็งแรง  ก้าวอย่างมั่นใจ  เดินไปให้ถึงฝัน อย่างไม่ย่อท้อ
           ชีวิตคนเรามันสั้นนัก  อีกทั้งวันเวลาก็ไม่เคยรอใคร   อยากทำอะไรรีบทำ แข่งกับเวลาให้ได้ อย่าให้เวลาเป็นนายเรา เราต้องเป็นนายของเวลา   ใช้เวลาให้คุ้มค่ากับทุกๆชั่วโมง ทุกๆนาทีและทุกๆวินาที ในแต่ละวัน  กับบางวันของชีวิต.ที่ยังคงต้องทนกับความน่าเบื่อต่อไป..สู้ๆสู้ตายค่ะ