เรื่อยเปื่อยในคืนเงียบเหงา

รัสสะตะ

ในค่ำคืนที่เงียบสนิท  เหลือฉันอยู่เพียงคนเดียวที่ยังไม่หลับ  ในสมองของฉันมันมีภาพต่างๆมากมายวิ่งเข้ามาในหัว
       และในวันนี้เอง ฉันคิดถึงคนที่อยู่ค่อนข้างใกล้และคนที่อยู่ห่างไกล  คนที่ตายไปแล้ว  และคนที่ยังมีชีวิตอยู่
       คนที่ตายแล้วเค้าจะไปอยู่ใหนกันนะ  แล้วพวกเค้าจะได้อยู่ที่เดียวกันหรือเปล่า  หรือว่าต่างคนต่างอยู่คนเดียว  ผีจะเหงาเป็นเหมือนคนไหมนะ  ไม่มีใครให้คำตอบฉันได้เลย  นอกจากจะพิสูจน์ด้วยตัวเอง....เอะ!..แต่เราคงไม่ลงทุนขนาดนั้นหรอกนะ  มันเสี่ยงเกินไป
       ในคืนที่เงียบเหงานี้  อยากมีใครซักคนนึงมานั่งข้างๆ  คนคนนั้นไม่ต้องมีคุณสมบัติอะไรมากมายหรอก  แค่เขาเป็นคนที่เรารัก  และเขาเต็มใจจะนั่งเป็นเพื่อนเราแค่นั้นก็พอ
       ฉันอยากจะนั่งมองดูพระจันทร์  ให้มันเหมือนมิวสิกวีดีโอเพลงในหนัง  แต่ลองไปนั่งดูแล้ว  มันวังเวงชอบกล  เหมือนจะมีอะไรที่ไม่ใช่คนมานั่งข้างๆ ยังไงก็ไม่รู้  และมันก็เหมือนว่าขาดอะไรบางอย่าง...เพื่อนคุยไง!  
        คุยในสิ่งที่เราฝัน  ในสิ่งที่เราชอบ  หรือไม่ก็ปรับทุกข์อะไรซักอย่าง  คงจะดีไม่น้อย
         แต่ตอนนี้ เรานั่งมองพระจันทร์คนเดียว คงไม่สนุกแน่ ทางที่ดี..เผ่นดีกว่า....