เกิดมาชาตินี้มีแต่กรรม ใครๆก็ไม่รัก พ่อ แม่ ก็แยกทางกัน ปล่อยให้ผู้เป็นลูก ต้องอาศัยอยู่กับย่า พ่อแม่คงคิดว่าลูกอยู่ได้ ใช่ ใช่ ลูกอยู่ได้ แต่ก็เหมือนอยู่คนเดียวในโลกใบนี้ พ่อ แม่ ให้แต่เงิน ไม่เคยให้ความอบอุ่นแก่ลูกเลย พ่อก็แต่งงานใหม่ แม่ก็มีลูกใหม่ ส่วนลูกคนนี้ ผู้ซึ่งเกิดมาจากสายเลือดของพ่อแม่ กลับโดนทิ้ง ให้เผชิญอันตรายอยู่กับโลกอันน่ากลัว พ่อ แม่ เคยเห็นลูกคนนี้ร้องไห้บ้างไหม นอกจากตอนเด็กๆๆๆแล้ว เคยมารับฟังปัญหา เหตุการณ์ที่ลูกเจอบ้างไหม เคยกอด เคยหอม เคยพาลูกไปเที่ยวบ้างไหม "ไม่เคยเลย" ให้แต่เงิน โทรมาหาบ้าง คุยแป๊ปๆ แล้วจากไป... ลูกอยากได้อ้อมกอดจากพ่อแม่ เวลาที่ลูกเสียใจ ร้องไห้ อยากให้มารับฟังปัญหาที่ลูกเจอ คอยบอกกล่าว คอยสั่งสอน แต่มันไม่เคย ไม่เคย ไม่เคยเลย...
4 พฤษภาคม 2550 22:11 น. - comment id 96059
อยากบอกว่า จงยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง ให้กำลังใจตัวเอง อย่าคิดว่าเรามีปมด้อย ถือซะว่าในเมื่อเราเกิดมาเป็นคนแล้ว เราก็ต้องสู้มันต่อไป อย่ายอมแพ้ต่อโชคชะตานะคะ เป็นกำลังใจให้เสมอ
5 พฤษภาคม 2550 15:43 น. - comment id 96064
ขอจงยื่นมือมาถ้าให้ปลอบ ช่วยซับขอบนัยน์ตาที่ล้าหมอง หยุดเถิดหนาอย่าช้ำน้ำตานอง อยากประคองกล่อมขวัญให้ฝันดี เมื่อเจริญวัย...จะกล้าแกร่งขึ้น ในมุมมืดยังมีแสงเทียน แสงเทียนแห่งปัญญาไงเล่าที่ส่องทาง จงตั้งสติ ไตร่ตรองยึดมั่นในสิ่งที่ถูกที่ควร
5 พฤษภาคม 2550 16:16 น. - comment id 96065
อย่าเพียรคิดว่า "เกิดมาชาตินี้มีแต่กรรม ใครๆก็ไม่รัก" ออกมาจากมุมมืดแล้วมองหาแสงสว่าง มีใครหลายคนยังพร้อมที่จะรัก ขอเพียงให้เรารักตัวเองให้เป็นก่อน
5 พฤษภาคม 2550 21:31 น. - comment id 96068
ถ้าวันนี้ยังไม่มีใครรัก ก็ไม่ต้องสนใจ หลับหูหลับตาเรียนหนังสือให้สูง แล้วในวันที่เรามีทุกอย่างพร้อม ครอบครัว ทรัพย์สิน หน้าที่การงานที่มั่นคง วันนั้นจะมีคนมากมายที่รักเรา อย่างน้อยๆก็ครอบครัวที่เราจะสร้างใหม่ขึ้นมาโดยไม่ให้มันซำรอบเดิม โลกนี้มีคนที่เขาทุกกว่าเธอตั้งเยอะ อย่างน้อยก็ผมไง ผมเชื่อว่า ไม่มีใครในโลกนี้หรอกที่อยากจะเจอเรื่องที่ผมกำลังเจอ