::วงรุ้งเลือนไปแล้ว-ตอนที่ 1( ต่อ)::

ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

เราไปถึงหมู่บ้านแห่งนั้นตอนสาย ๆ ผู้นำกลุ่มออมทรัพย์รออยู่นั้นพร้อมหน้าแล้ว  ที่ทำการกลุ่มออมทรัพย์ของหมู่บ้านตั้งอยู่กลางชุมชนเชิงเขา  นักศึกษาจากมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯมาออกค่ายอาสาพัฒนาชนบทสร้างเป็นเพิงถาวรไว้ให้  ความจริงก็สามารถใช้ได้แบบอเนกประโยชน์ คือใช้ประชุมก็ได้  อบรมก็ได้  หรือแม้แต่เป็นที่ทำการของกลุ่มออมทรัพย์
ชาวบ้านทักทายและผมอย่างเป็นกันเอง แต่แขกของผมเป็นไงนะ  ก็หน้าแดงซีครับ
แฟนคุณสายฟ้าสวยจัง
ใช่  ๆ สมกันจังเลยแหละ
นึกว่าไม่มีแฟน  เห็นตะลอนๆ อยู่คนเดียวมา 3 ปีแล้ว
ผมยิ้ม ๆ และแนะนำวิทยากรของเราว่าเป็นฝ่ายการเงินคนเก่งขององค์กร  ผู้อำนวยการมอบหมายให้มาแนะนำเรื่องระบบบัญชี   วงรุ้งจะพูดคุยด้วยแบบง่าย ๆ ซักถามกันสบาย ๆ และเย็นนี้ก็คงพักอยู่ในหมู่บ้านด้วย
ขอโทษนะจ๊ะ   นึกว่าเป็นแฟนคุณสายฟ้า   เขาเป็นคนดีมากเลยนะ  เป็นกันเอง  ลุยไหนลุยกัน
ไม่เป็นไรดอกจ้ะ    ไม่เป็นไร   หญิงสาวว่าและขยับไปนั่งเสื่อในวงของชาวบ้านซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มแม่บ้าน ผมนั่งร่วมวงพูดคุยด้วยเพื่ออำนวยความสะดวกและต่อประเด็นเสวนาซักถาม   ชาวบ้านคุ้นเคยกับวิธีการแบบนี้ค่อนข้างดี  เพราะเราไปศึกษาดูงานกันมาหลายที่    เมื่อเข้าใจกันและกันพอสมควร ผมก็ขอตัวเอาของมาเก็บที่บ้านของพี่ชิด ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากตรงนั้นมากนัก   บ้านของพี่ชิดเป็นบ้านใต้ถุนสูง   ถ้าแวะมาที่หมู่บ้านนี้ ส่วนใหญ่ผมก็พักที่บ้านพี่ชิด   หรือไม่ก็บ้านผู้ใหญ่บ้าน   บ้านลุงเทิด   ป้าถำ   ซึ่งก็อยู่ต่างคุ้ม  ห่างกันออกไปมีเนินสูงและหมู่ไม้บังทั้งบ้านและเส้นทาง
พี่ชิดขุดบ่อเลี้ยงปลาในนา  ชาวบ้านส่วนใหญ่มีบ่อเลี้ยงปลากินพืชพวกปลานิลและปลาตะเพียนกัน คันคูบ่อปลาก็ปลูกพืชผักสารพัดชนิดเพื่อเป็นอาหาร  ชาวบ้านส่วนใหญ่มีรายได้จากการปลูกพืชไร่  และเลี้ยงวัว   องค์กรของเราเข้ามาศึกษาเรียนรู้กับชาวบ้านแล้วสนับสนุนการศึกษาดูงานด้านการพัฒนารวมทั้งให้ความช่วยเหลือเป็นเงินทุนหมุนเวียนเพื่อประกอบอาชีพด้วย
สายฟ้าพาใครมาด้วยล่ะ พี่ชิดถามคำแรกเมื่อผมไปถึง
เพื่อนในสำนักงานใหญ่ครับ มาช่วยกลุ่มแม่บ้านเรื่องบัญชีออมทรัพย์ที่เกริ่นๆ กับผู้ใหญ่บ้านเมื่อวานนั่นแหละครับ
อ๋อ..นึกว่ามีแฟนกับใครเขาแล้ว
ใครจะอยากเป็นแฟนคนเร่ร่อนอยางผมล่ะครับ  พรรคพวกผู้หญิงที่ทำงานหมู่บ้านด้วยกันก็เอางานเป็นอุดมคติทั้งนั้นไม่มีใครพูดถึงเรื่องแฟนเลยซักคน   ผมคงพักกับพี่ชิดซักคืนนะครับ  เพื่อนผมที่มาด้วยเธอก็จะพักค้างด้วย
ไม่มีปัญหาดอกสายฟ้า  ว่าแต่ว่าเขากินอาหารแบบเราๆได้หรือเปล่า   อาบน้ำบ่อได้หรือเปล่า  เดี๋ยวพ่อแม่เขาจะหาว่าพาลูกสาวเขามาทรมานทรกรรมนา  เจ้าของบ้านลากเสียงเย้าผม
ก็นึกอยู่เหมือนกัน  แต่เธอว่าเธอเตรียมใจมาแล้วนะ  ดูท่าทางจะลุยมากว่าที่ผมคิดอีก
พี่ชิดคนที่ผมพูดถึงเป็นหนุ่มใหญ่ที่พาผมขึ้นเขาลงห้วยไปดูน้ำตก  หน้าผา  ป่าไม้ที่บัดนี้ป่าแถวนี้กลายเป็นป่าที่ชาวบ้านช่วยกันอนุรักษ์  จนสภาพของป่าดีขึ้น คือไม้น้อยเริ่มเบียดกันขึ้นสูงรับแดด  ไม่มีควันจากการเผาป่าอีก   ผมกับชาวบ้านได้เคยไปเห็นมาแล้วที่ชัยนาทที่ชาวบ้านรักษาป่าของชุมชนได้  บนเขาจึงมีความชุ่มชื้นกักน้ำไว้นำลงมาใช้ในชุมชนได้  พี่ชิดก็หวังให้ป่าที่นี่คงอยู่และทุกคนเห็นค่าแบบนั้น
เมื่อเก็บข้าวของไว้ที่บ้านพี่ชิดเสร็จแล้ว   เราก็กลับมาที่เพิงที่ทำการของกลุ่มออมทรัพย์   พี่ชิดชวนผมและวงรุ้งไปดูน้ำตกเปิดใหม่ในเขตป่าชุมชนอนุรักษ์ท้ายหมู่บ้านซึ่งอยู่ลึกเข้าไปติดหน้าผาของภูเขาที่โอบล้อมหมู่บ้าน
ที่เพิงที่ทำการกลุ่มออมทรัพย์ ฝ่ายการเงินขององค์กรยังพูดคุยกับกลุ่มแม่บ้านอย่างเป็นกันเอง   หัวเราะกันบ้าง  เย้าแหย่กันบ้าง  
คุยกันเสร็จแล้วใช่ไหมครับ   ผมถามทั้งกลุ่มแม่บ้านและวงรุ้ง
คุยกันเรื่องคุณสายฟ้านั่นแหละ   ป้าคนหนึ่งแซว เมื่อไหร่จะมีแฟนซะที
เหอ..เหอ..  หาแฟนได้ง่ายแบบหาเห็ดหาหนูก็ดีซิครับป้าเพ็ง เหอ ๆ    
คุยเสร็จแล้วค่ะ   แม่บ้านเก่งมาก   และสมาชิกกลุ่มออมทรัพย์ก็มีสัจจะยอดเยี่ยม   เอ่อ   พวกเราคงคุยกันแค่นี้ก่อนนะคะ  ถ้ามีอะไรค่อยนัดกันอีก   บอกผ่านคุณสายฟ้าของป้านี่ก็ได้  วงรุ้งตอบคำถามของผมและหันไปพูดคุยกับชาวบ้าน
น้าชิดไม่พาคุณวงรุ้งกับสายฟ้าไปดูน้ำตกใหม่หรือ   ป้าอีกคนเสนอแนะ
ก็กำลังว่าจะไปกันอยู่พอดีล่ะ    กลุ่มออมมีเงินเท่าไหร่แล้วตอนนี้   พี่ชิดถามคนที่นั่งอยู่ในเพิงแบบรวม ๆ
โอ้ย  หลายแล้ว
มันเจ็บหรือถึงโอย   หนุ่มใหญ่แซว
มันจี๊ดสะใจแล๊ว   สามปีเรามีเงินออมกันแล้วสามแสน   น้ำเสียงนั้นฟังได้ว่าปลื้ม   วงรุ้งก็ยิ้ม   พี่ชิดและกลุ่มแม่บ้านต่างก็ยิ้ม   เงินก้อนนี้ได้ช่วยเหลือสมาชิกแล้วพอสมควร
คุณวงรุ้งไปเที่ยวน้ำตกใหม่นะ   ที่นั่นสวยมาก   พวกเรานี่แหละช่วยกันดูแล    หลายเดือนมานี้มีพวกในเมืองมาเที่ยวบ้างเหมือนกัน    หัวหน้ากลุ่มแม่บ้านออกความเห็นสนับสนุนความคิดของพี่ชิด      เราสามคนกับรถเครื่องวิบากสองคันจึงได้แยกจากกลุ่มแม่บ้านที่ก็เตรียมจะแยกย้ายจากเพิงที่ประชุมนั้นด้วย ไปยังที่ที่ทุกคนอยากให้ไป
พี่ชิดขี่รถเครื่องนำหน้าไปช้า ๆ  วงรุ้งซ้อนท้ายผม   ตามไปห่าง ๆ   ยิ่งใกล้ภูเขายิ่งได้รับไอเย็นของป่า   วงรุ้งขยับมาชิดผมโดยไม่ได้ตั้งใจ
อากาศเย็นมากเลยนะ   คุณรู้ไหมกลุ่มแม่บ้านพูดถึงคุณว่าดียังโนดียังงี้แยะเลย   เชียร์กันจังเลยนะ ว่าให้เป็นแฟนกัน  ฉันล่ะเขิ้ลเขิน    ไม่เคยโดนคุณน้าคุณป้าจีบรุกแบบนี้มาก่อน  ตั้งตัวไม่ติดเลย   ได้แต่ค่ะค่ะ และค่ะ
ผมได้ยินแล้วก็ยิ้ม   
คุณวงรุ้งสนุกไหมครับกับงานที่ได้พูดคุยกับชาวบ้นแบบนี้
แหมฉันไม่เคยสัมผัสแบบนี้มาก่อนเลย  มันท้าทายมาก ๆ     คนที่ทำงานกับชาวบ้าน จนเขารวมกันเป็นกลุ่มก้อนได้นี่ฉันทึ่งจริงๆ  และก็....ทึ่งคุณด้วยหละ   เอ่อ ..น้ำตกอยู่อีกไกลไหมคะ
อีกไม่ไกลครับ  โค้งขวาข้างหน้าแล้ววกซ้ายอีกตงไปอีกห้าร้อยเมตรก็เข้าเขตหน้าผา   น้ำตกเปิดใหม่ที่ชาวบ้านพูดถึงคงเป็นตรงนั้น  ผมไม่ได้เข้าที่นั่นนาน   ก็เคยสำรวจกันไปเมื่อสามปีที่แล้ว   พี่ชิดบอกว่าผู้ใหญ่บ้านกับกลุ่มผู้นำไปติดต่อกับทางกรมป่าไม้ให้มาสำรวจและประกาศให้เป็นพื้นที่อนุรักษ์    ชาวบ้านกลุ่มนี้เก่งนะครับ   ผมเองได้เรียนรู้จากเขาเยอะ   โน่นไง   คุณวงรุ้งมองเห็นหน้าผานั้นไหมครับ   ข้างล่างนั่นเป็นน้ำตก
อืม...สวยมากค่ะ   ดีจริง ๆ   ไม่ออกมาก็ไม่รู้เลยว่ามีอะไรดี ๆ ในหมู่บ้านแยะมาก
ผมดีใจนะครับที่ได้เห็นคุณวงรุ้งมีความสุข   โน่นไงพี่ชิดจอดรถรออยู่ตรงนั้นแล้ว  อา..ที่นี่เปลี่ยนไปมากจากที่ผมเคยเข้ามา  ผมจะจอดรถตรงนั้นแล้วเดินเท้าเขาไปกัน
อืม...อยากให้เพื่อนของวงรุ้งมาด้วยจัง   เดี๋ยววันหลังเราขอมาเที่ยวแบบไม่เกี่ยวกับงานได้ไหมคะ
"ยินดีต้อนรับล่วงหน้าเลยครับคุณวงรุ้ง"
(มีต่อ)				
comments powered by Disqus
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    1 พฤษภาคม 2550 10:11 น. - comment id 96021

    (ตอนที่ 2)
    
    วงรุ้งคงติดใจหมู่บ้าน  น้ำตกและภูเขา   เธอกับเพื่อนจึงกลับมาครั้ง คราวนี้เธอไม่มีกรอบของงานครอบหัวใจอีก เพราะเธอลาพักผ่อนหลายวัน
    หญิงสาวสองคนนั่งรถประจำทางระหว่างจังหวัดมาถึงสำนักงานสนามตั้งแต่เช้าโดยไม่บอกผมล่วงหน้า    เพื่อนร่วมงานคนอื่น ๆ ของผมอยู่ในหมู่บ้านกันหมดครับ   ตอนสายหรือไม่ก็เย็น  ๆ จึงจะมีใครกลับเข้ามาสำนักงานกัน
    
    ที่ทำงานสนามของเราตั้งอยู่ห่างตลาดออกมาราว 800 เมตร เป็นบ้านที่สำนักงานใหญ่มาเช่าไว้ให้เจ้าหน้าที่ภาคสนามใช้เป็นที่ทำงานและประชุมปรึกษาหารือกัน   สำนักงานแห่งนี้ได้ต้อนรับเพื่อนร่วมงานจากสำนักงานใหญ่ในตัวจังหวัดซึ่งอยู่ห่างออกไป 60 กิโลเมตรที่มาประชุมร่วมเดือนเว้นเดือน   สองสาวคุ้นเคยกับที่นี่ดีจึงเลือกมุมที่จะนั่งหรือที่จะพักได้อย่างคุ้นเคย
    ตอนสาย  ๆ  ธนาอาจเข้ามาครับ    เดี๋ยวขอให้เขาไปส่งพวกเราที่หมู่บ้าน หรือชวนเขาไปเยี่ยมชาวบ้านด้วยก็น่าจะดี  เพื่อนร่วมงานของผมที่เพิ่งมาถึงเห็นด้วย
    
    รับกาแฟไหมครับคุณจี๊ด  ผมหันไปถามเพื่อนของวงรุ้งขณะที่จะชงกาแฟสำหรับตัวเอง
    
    อ๋อ  กินมาแต่เช้าจากที่บ้านแล้วค่ะ แหมไม่ต้องเทคแคร์ขนาดนั้นก็ได้ค่ะ   ยังไงรุ้งเขาก็ชอบคุณ   เพื่อนของวงรุ้งว่า     ผมยิ้มและหันไปมองเพื่อนของคนพูด เธอมองตอบแต่แกล้งยกนิตยสารขึ้นมาปิดหน้า  ก่อนที่จะว่า..
     
    รุ้งชอบชาวบ้าน  อยากไปพูดคุยกับชาวบ้านที่สายฟ้าทำงานด้วย  หรือไปที่ไหน ๆ ก็ได้ที่สายฟ้าจะพาไป   หญิงสาวในชุดพร้อมลุยป่าเขานาไร่บอกความประสงค์ที่ผมเองก็อยากได้ยิน
    
    ฉันได้ยินที่รุ้งเล่าให้ฟังว่า คราวที่รุ้งมากับคุณหนก่อน   คุณพาเที่ยวน้ำตกและปีนเขา  แหมน่าสนุก จนนึกอิจฉา
    
    ครับผม    อืม..ผมเองก็ปลื้มนะที่ได้เทคแคร์เจ้านายที่ดูแลเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ ให้ผมและชาวบ้าน  ผมดีใจจังครับที่มีคนในเมืองชอบชนบท    และผมก็ชอบพวกคุณจังที่คุณติดดิน  ยิ่งกว่าที่ผมคิด
    
    คิดว่าพวกเราหัวสูงหรือคะ   เพื่อนของวงรุ้งว่า
    
    ก็..เอ่อ..คิดว่าพวกคุณคงไม่สนใจคนชั้นล่างๆ อย่างพวกผม
    
    แหม  พูดเหมือนคนอื่นไปได้  สายฟ้านี่   เราเป็นพวกอื่นที่ไหนคะ  พวกเดียวกันทั้งนั้น  ที่สำนักงานใหญ่  ห้องทำงานของสายฟ้าอยู่ชั้นที่สองเอง   ต่างจากเราชั้นเดียวนี่นา  และเราก็พวกเดียวกันแหละ จริงไหมจี๊ด    
    
    ได้ยินยังงี้ผมก็สบายใจหน่อยนะครับที่จะต้อนรับ  คุณทั้งสองคน   และถ้าจะให้ผมทำอะไรให้ก็บอกเลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ
    
    เนี่ย ๆ  ๆ  บอกแล้วว่าอย่าทำเหมือนเป็นคนอื่น  วงรุ้งเดินมาหาผมแล้วก็บิดที่เอวก่อนลากผมไปนั่งร่วมวงที่เก้าอี้หวายมุมหนึ่งของสำนักงาน
    
    เสียงม้าญี่ปุ่นที่ผมคุ้นเคยดังเข้าจากมุมถนน ครูเดียวเจ้าของรถก็พามันมาหยุดกึกตรงหน้าสำนักงาน
    
    อ้าว..มายังไงกันล่ะนี่สองสาว  ธนาทักทายเพื่อนรุ่นน้องอย่างอารมณ์ดี    เพื่อนของวงรุ้งลุกขึ้นและขยับออกไปรับ
    
    ก็มาเยี่ยมแหละค่ะ   ว่าจะขอให้พี่พาไปบ้านในหุบ เขากับอยากชวนพี่ไปเที่ยวน้ำตกด้วย   ไปส่งพวกเราหน่อยได้ไหมคะ    เพื่อนของวงรุ้งดูสนิทและคุ้นเคยกับเพื่อนร่วมงานธนามากกว่าหนก่อน ๆ ที่เคยพูดคุยกัน
    
    ด้าย....   ธนาลากเสียงยาว   แล้วจะไปกี่โมงล่ะ
    
    พี่สะดวกตอนไหนก็ไป
    
    เอองั้นพี่ขอทำธุระแป๊บนึงแล้วเราไปซื้อของกินที่ตลาด ไปกินที่นั่นกัน
    
    
    	(ตัดฉับไปที่น้ำตก)
    	
    	
    	
    	ที่นี่เย็นดีจังนะรุ้ง  เธอได้ยินเสียงนกไหม  แหมฉันชอบที่นี่จัง
    
    	อืม..ใช่   อากาศดีมาก   ตอนที่มาหนก่อนนี่นะ  พี่ชิดแกจับปูหินมาทำปูเผาให้กินอร่อยมากเลยแหละ
    
    	ปูหินเป็นยังไงหรือ
    
    	ก็คล้ายปูทะเล ตัวใหญ่พอกันแต่ตัวสีเข้มกว่ามาก  อยู่ตามใต้แง่งหินแถวน้ำตก    เมื่อทำให้สุกกระดองของปูจะออกสีส้ม  เนื้อปูหินน่ะรสชาติดีมากมาก
    
    	แหมแค่ฟังก็ชวนน้ำลายสอ  อิจฉาคนได้กินปูหินจัง
    
    	 ไม่ต้องอิจฉาหรอก   บ้านพี่ชิดเลี้ยงไว้เยอะแยะ เราไปแวะแกก็คงได้กิน   หนุ่มใหญ่ก็รู้เรื่องราวของที่นี่ดีว่าชาวบ้านอนุรักษ์พันธ์ปูหินโดยการนำไปเพาะเลี้ยงที่บ่ของตนเอง  จัดสภาพให้ใกล้เคียงกับแง่งหินที่หน้าผา  ปูหินที่เพาะได้มีลักษณะและขนาดสูสีกับปูธรรมชาติมากแสดงถึงความเป็นคนช่างสังเกตของคนเพาะเลี้ยงปูเป็นอย่างดี
    
    	ใช่ครับ   ด้านตะวันออกบ้านพี่ชิดเป็นบ่อเลี้ยงปลาขนาดใหญ่   และมีที่เพาะพันธุ์ปูหิน ปูภูเขาด้วย   บ่าย ๆ ออกจากน้ำตกเราจะแวะไปที่บ้านพี่ชิดกัน
    
    	น้ำในน้ำตกเย็นเจี๊ยบ   ปลาตัวเล็ก  ๆ   ว่ายเวียนไปมา ลูกปูตัวเล็ก ๆ ขยับให้เห็นตัวอยู่ตามแง่งหินเล็ก ๆ  
    
    น้ำตกเล็ก ๆ แห่งนี้มีน้ำไหลรินอยู่เกือบทั้งปี   ชาวบ้านได้อาศัยต่อท่อเอาน้ำจากอ่างเล็ก ๆ ด้านบนไปใช้ในครัวเรือน   พวกเขาจึงช่วยกันหวงแหนป่าเหมือนกับที่ชาวบ้านที่ชัยนาทดูแลป่า  คุณจี๊ดเคยไปดูงานที่ชัยนาทไหมครับ
    
    ยังไม่เคยไปค่ะ   แต่รู้ว่าคุณกับชาวบ้านไปกันมาแล้วอืม..อ่างน้ำข้างบนใหญ่แค่ไหนหรือคะ
    
    ไม่ใหญ่มากแต่มีน้ำขังอยู่ตลอดปี   ในหมู่บ้านใช้น้ำจากข้างบนนี้ทั้งดื่มและอาบก็ไม่หมดซักทีนะ
    
    วิเศษจัง   วงรุ้งว่า
    
    มาถ่ายรูปกันทางนี้หน่อย ธนาเรียกพวกเราเข้าไปใกล้ป้ายไม้ระบุชื่อน้ำตกเปิดใหม่  เราเก็บภาพน้ำตกและภาพหมู่คู่น้ำตกจนอิ่มเอมใจ
    
    จี๊ดกับวงรุ้งจะพักอยู่กับชาวบ้านซักวันสองวันครับก่อนจะกลับเข้ากรุงเทพฯ
    
    อ้าวเหรอ  ไปทำไรที่กรุงเทพฯหละ  อย่าบอกนะว่าจะไปหางานใหม่ทำ
    
    ไปธุระน่ะคะ  เพื่อน ๆ ชวนไปทำพาสปอร์ตไว้เผื่อได้ไปเที่ยวเมืองนอก  ทำไว้เฉยๆ นะคะ  ยังไม่มีโครงการไปไหนในปีนี้
    ผมสังเกตเห็นหญิงสาวทั้งคู่สบตากัน  ตาที่หรี่แวบวิบชั่ววินาทีนั้นผมเดาว่าเธอคงไม่อยากให้เพื่อนพูดอันใดมากกว่านั้น
    
    เราชื่นชมธรรมชาติรอบน้ำตกและกินมื้อเที่ยงก่อนที่จะออกจากตรงนั้นช่วงบ่ายเศษ ๆ  เพื่อกลับมาที่บ้านพี่ชิด     ธนาขอตัวกลับออกไปก่อน   เพราะเขามีธุระที่จะต้องประสานงานกับพัฒนาชุมชนอำเภอเรื่องกองทุนแก้ปัญหาหนี้สินของชาวบ้าน   จึงพวกเราสามคนไว้ตามลำพัง
    
    (มีต่อ)
  • ฉางน้อย

    1 พฤษภาคม 2550 11:25 น. - comment id 96024

    ....สวัสดีค่ะ คุณก่อพงษ์
    
           เช่นเคยค่ะ  อ่านไปก็ยิ้มไปราวกับว่าได้สัมผัสธรรมชาติชนบท น้ำตกแบบนั้นจริงๆ
    
     ชักอยากเป็นวงรุ้ง สาวคนนั้นจริงๆซะแล้วนะคะเนี่ยะ อิอิ
    
    ........ต่อๆๆนะคะ กำลังใจจดใจจ่อค่ะ รออ่านๆ
    
    (คุณเขียนแนวนี้ได้ดีจังคะ สงสัยเคยผ่านประสบการณ์ด้านนี้มาจริงๆ)
    
    41.gif41.gif41.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    1 พฤษภาคม 2550 15:11 น. - comment id 96035

    สวัสดีครับคุณวงรุ้ง
    เอ๊ย ! ฉางน้อย
    
    ในหน้าเกี่ยวกับผู้เขียน
    กวีนิพนธ์ กล่อมขอบแคว้น
    ของ ก่อพงษ์  พงษพรชาญวิชช์
    
    
    ผมเขียนประวัติย่อๆไว้ว่า
    เคยทำงานในบริษัทสหพัฒนพิบูลย์จำกัด สาขาพระราม 3
    เคยเป็ฯผู้ประสานงานสนามขององค์กรเอกชนพัฒนาชนบทSave  the  Children จากอเมริกา
    
    ดังนั้นสมมติฐานของคุณฉางน้อยแม่นนะ
    ขอชมครับ
    
    
    เดี๋ยวผมเอาตอนต่อไปมาแปะต่อครับผม
    
    ขอบคุณครับ
  • ฉางน้อย

    1 พฤษภาคม 2550 15:23 น. - comment id 96036

    3.....สวัสดีอีกสักรอบค่ะ คุณก่อพงษ์ อิอิ
    
           ที่ฉางน้อยเดาก็คงถูกใช่ไหมคะ  เพราะว่า หากคนที่เขียนงานแบบนี้จริง
    
    หากว่าไม่ได้ผ่านประสบการณ์ชีวิตมาด้วยตัวเองคงยากคะ 
    
    ยากที่จะเขียบบท เขียนบรรยาศรอบข้างได้เหมือนจริง
    
    เพราะสิ่งที่ผ่านตาเรามานั้นสามารถนำมาพรรรณาได้ เป็นฉากๆอย่างที่คุณก่อพงษ์เขียนมา
    
    เยี่ยมมากๆๆๆ รออ่านๆๆ46.gif
  • ก่อพงษ์ พงษพรชาญวิชช์

    2 พฤษภาคม 2550 11:19 น. - comment id 96042

    ทักทายคุณฉางน้อยครับ
    
    ขอบคุณนะครับที่เข้ามาอ่านและพูดคุยกัน
    ผมจะแปะตอนที่ 3 แล้วก็จะไปธุระทางไกลหลายวัน คงไม่ได้เข้ามาพูดคุยกับคุณฉางน้อยในช่วงนั้น   เมื่อกลับเข้ามาคงได้พูดคุยกันอีกนะครับ
    
    ด้วยมิตรภาพครับผม
  • ตุ๊กตาไล่ฝน

    2 พฤษภาคม 2550 17:50 น. - comment id 96048

    ^________^
    
    ตามอ่านตอนต่อไปค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน