กำลังใจจากยอดดอย

วาเลนไทน์2007

สวัสดีครับคุณผู้ฟังที่กำลังให้เกียรติร่วมเดินทางไปกับรายการ I Find Some One  อีกสีสันหนึ่งบนหน้าปัดวิทยุของคุณ กับนิยามของการค้นหาและรอคอยใครคนหนึ่งของใครอีกคนหนึ่ง  
            ...เสียงที่แสนคุ้นเคยจากรายการวิทยุชื่อรายการ ...I Find Some One ...ดังอยู่ในเครื่องรับวิทยุของผู้ที่กำลังตั้งใจรอฟัง ประโยคขึ้นต้นรายการที่ยังคงเหมือนเดิม กับน้ำเสียงอบอุ่นของผู้ชายคนเดิม แต่วันนี้ถ้าเป็นคนที่ฟังรายการทุกวันจะรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่เปลี่ยนไป น้ำเสียงที่อบอุ่นนี้มีร่องรอยของความเศร้าหมองปะปนอยู่แสดงให้เห็นว่ามีบางสิ่งบางอย่างเกิดขึ้นกับผู้ชายอารมณ์ดีคนนี้ เวย์  ผู้จัดรายการที่เป็นทั้งเพื่อน พี่ชาย น้องชาย ลูกชาย หรือ เป็นขวัญใจของใครหลายๆคน เวย์ ไม่เคยบอกกับใครว่าตัวเองคือ ดีเจ แต่เขามักพูดเสมอว่า ผมเป็นแค่คนเปิดเพลง ที่อยากจะเป็นญาติสนิทของคุณผู้ฟัง 
            น้ำเสียงของเขาวันนี้ไม่ได้รอดพ้นจากการสังเกตของแฟนรายการพันธุ์แท้ที่ชื่อว่า น้องออม เลย ออมฟังรายการของพี่เวย์มาตั้งแต่วันแรกที่พี่เวย์เริ่มจัดรายการ หลังจากนั้นทุกเช้า เวลา 9.00 น.- 10.00 น. น้องออมจะเฝ้ารอฟังเสียงเพลงที่พี่เวย์เปิดรวมทั้งรอฟังเสียงของผู้ชายที่น้องออมบอกว่าวันไหนไม่ได้ฟังเหมือนกับวันทั้งวันนั้นโลกช่างเลวร้ายซะเหลือเกิน... จะเป็นยังไงนะถ้าวันหนึ่งไม่มีเสียงพี่เวย์อยู่บนหน้าปัดวิทยุ น้องออมรอคอยมานานมากที่จะได้มีโอกาสพบกับตัวจริงของพี่เวย์สักครั้ง ถึงแม้ว่าระยะทางจะเป็นอุปสรรคเพราะน้องออมอยู่บนภูเขาสูงที่เดินทางลำบากมากหากจะต้องไปยังสถานีวิทยุที่พี่เวย์จัดรายการอยู่ แต่น้องออมก็ตั้งใจว่า...หน้าหนาวนี้ล่ะน้องออมจะนำผ้าพันคอผืนสวยที่น้องออมตั้งใจทำเองกับมือไปมอบให้กับพี่ชายชื่อเวย์คนที่น้องออมไม่เคยเห็นหน้าเขาสักครั้ง นอกจากคำพูดที่พี่เวย์มักจะพูดติดตลกในรายการเสมอว่า พี่เวย์เป็นผู้ชายที่ขี้เหร่ที่สุดในโลก แต่ถึงแม้ว่าคำพูดนี้จะเป็นจริงน้องออมก็ยังคงศรัทธาในตัวพี่เวย์อยู่เสมอ หลายๆครั้งที่น้องออมกำลังเศร้าคำพูดของพี่เวย์มักจะช่วยบรรเทาความรู้สึกนั้นได้เป็นอย่างดีทุกครั้ง
             ...เปล่านะน้องออมไม่ได้หลงรักพี่เวย์ในแบบชู้สาวแต่น้องออมรู้สึกว่าพี่เวย์คือพี่ชายคนหนึ่งจริงๆเพราะน้องออมและพี่เวย์มีหลายๆสิ่งที่คล้ายหรือเหมือนกันเช่นทั้งพี่เวย์และน้องออม ชอบอ่านหนังสือ ดูหนัง ฟังเพลงและมักจะมีเรื่องราวต่างๆมาแลกเปลี่ยนกันฟังอยู่เสมอทุกครั้งที่คุยกัน ที่สำคัญทั้งสองคนต่างสูญเสียพ่อไปแล้วเหมือนกัน หลายๆครั้งที่พี่เวย์พูดถึงพ่อด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับจะร้องไห้ ทำให้น้องออมเศร้าไปด้วยทุกครั้ง แต่พี่เวย์ก็ช่างสรรหาคำพูดมาปลอบใจตัวเองรวมไปถึงผู้ฟังได้เป็นอย่างดี
            ...ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย  ที่ได้ทำให้เราเลิกราไม่อาจจะคืนย้อนมา เวลาของเราหมดแล้ว... เสียงเพลง ลึกสุดใจ ของโจ+ก้อง ถูกเปิดในรายการเสมือนหนึ่งว่ากำลังเป็นลางบอกเหตุอะไรสักอย่าง น้องออมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ ทำไมน้องออมถึงรู้สึกเศร้าไปกับเพลงมากกว่าทุกครั้ง หัวใจดวงเล็กๆของน้องออมสาวน้อยวัย 21 ปี สั่นระรัวเหมือนกำลังจะสูญเสียอะไรบางอย่างที่สำคัญมากๆในชีวิต มือไม้ไม่มีเรี่ยวแรง น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว....
            คุณผู้ฟังครับ ชีวิตคนเราก็เหมือนกับการเดินทาง ในหลายๆครั้งที่เราจำเป็นต้องพลัดพรากจากคนที่เรารัก จากสิ่งที่เป็นความสุขของชีวิต หรือแม้กระทั่งจากความฝันของตัวเอง วันนี้คงเป็นอีกวันที่ชีวิตของใครคนหนึ่งจำต้องจากงานที่รัก จากเพื่อนที่รู้ใจ จากมิตรสหายที่คอยให้กำลังใจทุกครั้งที่รู้สึกท้อแท้กับชีวิต ...ใช่ครับคนๆนั้นคือผมเอง วันนี้การเดินทางของรายการนี้รวมถึงการเดินทางของนาย เวย์ เพื่อน พี่ชาย น้องชาย หรือลูกชายของคุณผู้ฟังบนหน้าปัดวิทยุแห่งนี้ได้มาถึงปลายทางที่จำเป็นจะต้องแยกจากกัน.........
            ....เก็บเธอไว้ ข้างในจนลึกสุดใจ ได้คิดถึงเธออีกคราว เมื่อวันที่เหงาจับใจ ไม่มีใครฉันยัง....มีเธอ
            เสียงเพลงยังคงดำเนินไปเรื่อยๆพร้อมกับน้ำเสียงของผู้จัดที่แสดงถึงความอาลัยอาวรณ์ต่อสิ่งที่กำลังทำอยู่เป็นวันสุดท้าย แต่....อีกมุมหนึ่ง ณ ยอดภูเขาสูง ไกลสุดลูกหูลูกตา ความรู้สึกของหญิงสาวคนหนึ่งได้ดับวูบลงเพราะทนรับกับความสูญเสียครั้งนี้ไม่ได้ พี่เวย์ไม่มีโอกาสรับรู้เลยว่าน้องสาวที่เคยอยู่เคียงข้าง คอยให้กำลังใจตัวเองเสมอกำลังนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งด้วยอาการช็อคจากโรคประจำตัวเนื่องจากรับไม่ได้กับการจากไปของพี่เวย์ พี่ชายแสนดีในความรู้สึกของตัวเอง...ส่วนตัวพี่เวย์ขณะนี้กำลังเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ของตัวเอง
            2 ปีผ่านไปแล้ว... พี่เวย์เริ่มต้นการเป็นนักจัดรายการวิทยุอีกครั้ง กับคลื่นใหม่ กับเพื่อนใหม่ ความรู้สึกเกี่ยวกับที่เก่าเริ่มกลายเป็นเพียงความทรงจำสีจางๆ 
            ขอบคุณสำหรับการติดตามรับฟังวันนี้ครับ ขอบคุณทุกเสียง ทุกสาย ทุกกำลังใจ และทุกๆความรู้สึกดีดี ที่มอบให้กันตลอดมาก่อนจากกันทิ้งท้ายไว้เหมือนเดิม...รักษาสุขภาพกาย และสุขภาพใจ ของคุณผู้ฟังไว้ให้ดี จนกว่าคนที่คุณผู้ฟังค้นหาและรอคอยจะมาถึง...สวัสดีครับ
            ...แม้ตั้งแต่นั้นจะมีใครๆ ผ่านเข้ามาในความเงียบเหงา แต่ในใจยังมีเรื่องราว ช่างเวลาที่ฉันมีเธอ..เก็บเธอไว้ ข้างในจนลึกสุดใจ ได้คิดถึงเธออีกคราว เมื่อวันที่เหงาจับใจ ไม่มีใครฉันยัง....มีเธอ
            อีกครั้งที่เสียงเพลงเดิมถูกใช้เป็นเพลงปิดรายการ เวย์วางหูฟังเก็บไว้ที่เดิม ตรวจดูความเรียบร้อยของห้องส่งก่อนเดินออกมาจากห้อง
            พี่เวย์คะ มีคนส่งพัสดุมาให้ค่ะ เจ้าหน้าที่ประจำสถานียื่นกล่องพัสดุให้เวย์ เขารับมาดูแล้วก็เห็นชื่อของเพื่อนจ่าหน้าอยู่ ในกล่องมีกระดาษโน้ตเล็กๆเขียนไว้ว่า
เวย์เพื่อนรักมีคนเอาของนี้มาฝากไว้ที่บ้านเราเลยส่งมาให้นายเพราะคิดว่านายคงต้องการมัน...รัก..เพื่อนนาย
            เวย์บรรจงแกะของที่อยู่ในห่ออย่างระมัดระวังที่สุด แล้วเขาก็พบว่าในห่อมีผ้าพันคอผืนสวยถักจากมือ 2 ผืน ที่ดูเหมือนผู้ที่มอบให้จะตั้งใจทำอย่างมาก...คลี่ผ้าพันคอออก พบกับสมุดโน้ตเล่มเล็กๆ และ จม.อีกปึกหนึ่งน่าจะประมาณ 4-5 ฉบับ
            ...หนึ่งชั่วโมงผ่านไปที่ใช้เวลาอยู่กับของที่ได้รับ...เวย์นั่งนิ่ง ตาพร่ามัว น้ำตาไหล มือสั่นไร้เรี่ยวแรง จิตใจล่องลอยไปสู่น้องสาวที่ใช้นามปากกาว่า กำลังใจจากยอดดอย น้องสาวที่สอนให้เวย์รู้ว่า ความรู้สึกดีๆระหว่างคนสองคนเกิดขึ้นได้ถึงแม้จะไม่เคยพบหน้ากันเลยแม้สักครั้ง....
            วันนี้น้องออมจากไปแล้ว ทิ้งไว้เพียงความทรงจำดีดีระหว่างหัวใจสองดวงไว้เท่านั้น ความทรงจำที่เวย์บอกกับตัวเองว่าไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแสนนานเพียงใดก็ไม่สามารถลบเลือนเรื่องราวระหว่าง พี่เวย์และน้องออมไปได้...
                                             อุทิศแด่... น้องออม กำลังใจจากยอดดอย 
http://www.m-fanclub.com/video/sudjai.htm    เพลง ลึกสุดใจ