อาชญากรรมและทัณฑกรรม

aGApE

เมื่อใดวิญญาณของเธอออกท่องเที่ยวไปกับสายลม ขณะนั้นเองเธอผู้อยู่โดดเดี่ยวและมิได้มีผู้ระวังก็ประทุษร้ายต่อผู้อื่นคือประทุษร้ายต่อตนเอง และเพราะความผิดอันได้กระทำขึ้น เมื่อเธอไปเคาะและรอที่ประตูของผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย เธอจำต้องรออยู่อย่างไม่มีใครเอาใจใส่เสียขณะหนึ่งก่อน
     อาตมันในเธอนั้นเป็นประดุจมหาสมุทร มันดำรงอยู่ไร้ราคีนิรันดร และเช่นกับห้วงเวหา มันยกเฉพาะผู้มีปีกขึ้น อาตมันในเธอนั้นเป็นประดุจดวงอาทิตย์ มันไม่รู้จักทางมุดของสัตว์เล็ก หรือเที่ยวใฝ่หารังรูของงูเห่า แต่อาตมันมิได้ดำรงอยู่โดดเดี่ยวในเธอ ส่วนใหญ่ในเธอยังเป็นปุถุชน และส่วนมากก็ไม่เป็นมนุษย์ แต่เป็นเจ้าแคระไร้สารรูป ซึ่งเดินหลับอยู่ในหมอกมัวแสวงหาความตื่นของตนเอง และบัดนี้เราพูดถึงส่วนปุถุชนในตัวเธอ เพราะมิใช่อาตมัน หรือเจ้าแคระในหมอกมัวแต่ปุถุชนนั้นเองที่รู้จักอาชญากรรม และทัณฑกรรม
     บ่อยครั้งที่เราได้ยินเธอกล่าวขวัญถึงผู้กระทำผิดพลาด ด้วยคำพูดประหนึ่งว่าเขาผู้นั้นมิใช่พวกเธอคนหนึ่ง แต่เป็นผู้แปลกหน้าและเป็นผู้เข้ามารังควานโลกของเธอ แต่เรากล่าวว่า ผู้บริสุทธิ์และทรงคุณธรรมก็ไม่อาจก้าวขึ้นเหนือสิ่งสูงสุดอันดำรงอยู่ในเธอแต่ละคนได้ ดังเช่นใบไม้แต่ละใบไม่อาจแปรเป็นสีเหลืองได้โดยทั้งลำต้นไม่ได้มีความรู้อย่างเงียบๆ ฉันใดผู้กระทำผิดก็ไม่อาจกระทำชั่วได้โดยปราศจากความมุ่งมาดอันแอบแฝงอยู่ในเธอทั้งหมดฉันนั้น
     เธอทั้งหลายพากันเดินเข้าสู่อาตมันเป็นขบวนแถว เธอเป็นทางเดิน และเป็นทั้งผู้เดินทาง และเมื่อเธอคนหนึ่งสะดุดล้มลงนั้น เขาล้มลงเพื่อผู้อยู่ข้างหลัง โดยเตือนให้ผู้อื่นระวังก้อนหินที่ขวางทาง และเขาล้มลงเพื่อผู้ที่ไปข้างหน้า ซึ่งถึงแม้เดินไปได้โดยเร็วกว่าและก้าวเที่ยงกว่า แต่ก็มิได้เอาก้อนหินที่ขวางทางออกไปเสียด้วย
     และจงจำสิ่งต่อไปนี้ด้วย แม้ว่าโลกนี้จะกดทับบนดวงใจของเธอเพียงไร ผู้ถูกฆ่านั้น จะต้องมีส่วนรับผิดในฆาตกรรมของตนเอง ผู้ถูกลักขโมย เป็นผิดด้วยในการที่ถูกขโมย ผู้ประพฤติถูกต้อง ก็มิพ้นมลทินจากการกระทำของผู้ต่ำช้า และผู้มีมือสะอาดก็แปดเปื้อนด้วยเพราะการกระทำของอาชญากร
	
     ถูกแล้ว บ่อยครั้งที่ผู้ต้องหากลายเป็นเหยื่อของผู้บาดเจ็บ และที่ยิ่งบ่อยกว่านั้นก็คือ ผู้ที่ถูกลงทัณฑ์กลายเป็นผู้ต้องแบกรับภาระของผู้ไม่ผิด และผู้ไม่ถูกติเตียน เธอไม่อาจแยกผู้เที่ยงธรรมจากมือผู้มีอคติ และแยกผู้มีธรรมออกจากคนเลวทรามเพราะเขาทั้งหลายนั้น ยืนเผชิญแสงแดดอยู่ด้วยกัน เช่นเดียวกับเส้นด้ายดำขาวถักทออยู่ด้วยกัน และเมื่อเส้นด้ายดำขาดลง ผู้ทอก็จะตรวจดูทั้งผืน และก็จะตรวจดูหูกที่ใช้ทอด้วย
     ถ้าเธอคนใดจะพิจารณาตัดสินภรรยาผู้นอกใจ ก็ขอจงชั่ง และหยั่งวัดวิญญาณของสามีนางด้วย และผู้ใดจะโบยผู้กระทำผิดก็จงมองเข้าไปในวิญญาณของเจ้าทุกข์และถ้าเธอคนใดจะลงทัณฑกรรมในนามของคุณธรรม และจะเหวี่ยงขวานตัดพฤกษาร้ายก็ขอเขาจงได้มองลึกลงไปยังรากของมัน
     และเขาก็จะพบโดยแน่แท้เทียวว่า รากของต้นไม้ทั้งดีและเลว ทั้งที่มีผลและไร้ผลทั้งหมดนั้น เกี่ยวรัดกันอย่างสนิทแนบ ในท่ามกลางดวงใจอันเงียบสงบของพิภพ และเธอผู้เป็นตุลาการมุ่งความเที่ยงธรรม เธอจะพิพากษาอย่างไรสำหรับผู้ไม่ผิดตามทางโลกแต่เป็นโจรทางวิญญาณ และเธอจะลงทัณฑกรรมอย่างไร ต่อบุคคลซึ่งมีการกระทำหลอกลวงและข่มเหง แต่ขณะเดียวกัน ก็เป็นผู้ต้องทุกข์และถูกข่มเหงด้วย เธอจะลงโทษสถานใดแก่ผู้ที่มีความเสียใจสำนึกผิด ยิ่งกว่าความผิดพลาดของตนเองมากนัก ก็ความสลดสำนึกในความผิดนั้น เป็นไปตามบทบัญญัติอันเธอย่อมจะพอใจยิ่งแล้ว มิใช่หรือ เธอย่อมไม่อาจทำให้ผู้บริสุทธิ์รู้สำนึกผิด หรือปลดเปลื้องความสำนึกผิดนั้น ออกจากผู้มิผิดได้
     มันจะมาเยือนในยามราตรี โดยไม่ต้องการคำเชื้อเชิญ เพื่อมนุษย์นั้นจะได้ผวาตื่นขึ้น และพินิจดูตนเอง และเธอผู้ต้องการเข้าถึงความยุติธรรม เธอจะเข้าใจได้อย่างไร ถ้าไม่คอยเฝ้าดูกรรมทั้งหลายในแสงสว่างเต็มที่
     จากนั่นเท่านั้นที่เธอจะได้ทราบว่า ทั้งผู้ยืนตรงอยู่และผู้ล้มไปแล้วเป็นมนุษย์คนเดียว  ยืนอยู่ในสายัญกาลระหว่างราตรีอันมืดมิดของเจ้าแคระ และทิวากาลแห่งอาตมันในตน และเธอก็จะได้เห็นว่า ก้อนหินซึ่งวางอยู่ที่เสามุมของโบสถ์นั้น มิได้มีระดับสูงไปกว่าก้อนที่วางเป็นรากฐานลึกที่สุดของโบสถ์เลยอาชญากรรมและทัณฑกรรม