การที่ความรักของคนสองคนต้องจบลงนั้น ไม่ว่าเราจะเป็นคนที่บอกเลิกเขาก่อน หรือถูกเขาบอกเลิก ความรู้สึกแรกที่มีคงมีแต่ความเสียใจ โดยเฉพาะถ้าถูกเขาบอกเลิกด้วยแล้ว คงจะมีแต่โทษตัวเองอยู่นั่นแหละว่าเราไม่ดีตรงไหน หรือแม้ว่าเหตุผลที่เขาบอกเราว่า เราดีเกินไปไปสำหรับเขา เราก็คงงงอีกนั่นแหละว่า เราดีเกินไปตรงไหน เราควรทำดีให้น้อยลงหรือ แต่ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอันใด สิ่งที่เขาคิดก็คือ เขาคงถามใจตัวเองแล้วว่า เขาพร้อมจะยอมอยู่กับผู้หญิงคนนี้ตลอดชีวิตหรือไม่ ยอมที่จะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับผู้หญิงคนนี้ไหม พร้อมจะปกป้องดูแลเธอไหม พร้อมจะยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอได้ไหม และคำตอบก็คือ เขาไม่พร้อมและคงทำไม่ได้แน่นอน นั่นแสดงว่าเขารู้ใจตัวเองก่อนเรา ฉะนั้นฉันจึงอยากให้ผู้หญิงอย่างเราคิดแบบเขาบ้าง คุณลองคิดดูนะ สาเหตุที่ความรักของคุณจบลงนั้นเพราะเหตุผลอะไรกันแน่ เมื่อเขาทิ้งคุณไป ปล่อยให้คุณต้องอยู่กับความเสียใจ ความทุกข์ ทรมาน ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ ถึงจะหายจากความรู้สึกเช่นนี้ อยากให้คุณถามตัวเองดูว่า ผู้ชายอย่างนี้เราจะยอมอยู่กับเขาไปตลอดชีวิตได้ไหม แต่อย่าใช้ความรักที่คุณมีให้เขาตัดสินนะ เพราะถ้าใช้ความรักตัดสิน สิ่งไม่ดีในตัวเขาจะถูกบิดเบือนให้กลายเป็นสิ่งที่ดีไปซะหมด เขาไม่ใช่ผู้ชายที่พร้อมจะปกป้องดูแลเรา อยู่เคียงข้างเราไมว่ายามทุกข์หรือสุขอีกต่อไป คนแบบนี้หรือที่เราจะใช้ชีวิตร่วมกับเขา นี้ขนาดเป็นแค่แฟนกันนะ แล้วถ้าอยู่กันไปไม่ยิ่งกว่านี้หรือ คิดเสียว่าดีแล้วที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ ถ้าหากว่าคบกันไปถึงขั้นจะแต่งงานกัน แล้วเรามารู้ใจตัวเองว่า เขาไม่ใช่คนที่เราต้องการ การที่เราจะบอกเลิกคบกับเขามันอาจจจะลำบาก เพราะเราคบกันมานานความผูกพันก็มีมากขึ้นตามลำดับ ใหคิดเสียว่าดีแล้วที่เลิกกันเสียตอนนี้ หากเรารู้สึกโหยหาเขา ก็ให้หมั่นถามใจตัวเองบ่อย ๆ ว่าเขาคือคนที่ใช่สำหรับเราหรือเปล่า เราต้องรักตัวเอง ต้องเข้าใจว่าตัวเองต้องการอะไรกันแน่ เพราะถ้าเขาไม่ได้เป็นอย่างที่เราต้องการเริ่มแรกเราอาจทำใจยอมรับได้อย่างที่เขาเป็น แต่ต่อไปเราจะยอมรับได้แน่หรือเปล่า เพราะฉะนั้นปล่อยเขาไปเถอะนะ อาจมีคนที่ใช่ และเขาเป็นตัวจริงสำหรับเรารอเราอยู่ข้างหน้าสักวันเราคงได้เจอเขาคนนั้น.......
30 มีนาคม 2550 22:52 น. - comment id 95507
หากเขาบอกเลิก อุ๋ยว่าคงดีกว่าการที่เขาบอกว่ารัก แต่ไม่เคยใส่ใจเราเลยนะคะ ถ้าเจอเหตุการณ์อย่างนี้ มันจะทำให้เราเจ็บกับความรักมากกว่า การที่เขาทิ้งเราไป บอกเลิกกับเราตรงๆ
1 เมษายน 2550 17:19 น. - comment id 95528
ความรักมีเหตุผลเฉพาะบุคคล ถ้าไม่เข้าใจไว้ใจกันก็หาเหตุผลเข้าข้างตัวเองตลอดคับ
1 เมษายน 2550 22:48 น. - comment id 95529
บางครั้งเราก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าทำไมเราต้องรักเขามากมายขนาดนี้....ทั้ง ๆที่เราควรจะเกลียดเขาด้วยซำไป...ที่เขาหักอกเรา.....จากกันไปโดยไม่บอก...และแม้กระทั่ง.....กล่าวคำลา......เขาก็ยังอยู่ในซอกที่ลึกที่สุดของหัวใจเราเสมอ.......แม้เวลาจะผ่านพ้นไปนานแสนนานร่วม 30 ปี เขากลับมาทักทายและขอโทษ.....มันก็ยังทำให้หัวใจของคนแก่หวั่นไหวได้.... เช่น......เมื่อ 30 ปีก่อน.....เราได้แต่ทำใจว่ามันสายไปเสียแล้วและเป็นไปไม่ได้......เพราะต่างคน.....ต่างก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ......แม้กระทั่งความเป็นเพื่อน.....คนใกล้ตัวของเราและของเขาก็ยอม......ให้เราคบกันแบบเพื่อน....ไม่ได้......โอ้อนิจจัง..............
2 เมษายน 2550 19:11 น. - comment id 95532
เป็นบทความที่ดีมากค่ะ ถูกแล้วล่ะคะ ว่า.... ใจเรา ตัวของเราเอง ต้องการอะไรกันแน่ มันงั้นเราจะเสียใจ ไปตลอด จริงมั้ยค่ะ
3 เมษายน 2550 12:35 น. - comment id 95543
เมื่อเรามีความรัก....ทำไมต้องมีความผิดหวัง....เสียใจ....ควบคู่กันไปทุกทีนะ.... เวลาที่มีคนบอกว่ารักเรา.....เราก็จะดีใจ... ถ้าเรารู้สีกดีดีกับเขา.... แต่ก็ไม่เชื่อนะว่า......เขาก็บอกว่าให้เรากลับมาเป็นเพื่อนกันดีกว่า....นั่นแสดงว่าเขาลังเลใจใช่ไหม.....และแล้วเขาก็กลับมาขอคืนดีและบอกว่ารักเรามากขึ้นกว่าเดิม.....จะเชื่อใจเขาได้อีกไหมค่ะ.....